Op 15 oktober trad Roland Louf opnieuw aan als algemeen directeur van Moeskroen. In september 2005 had hij uit die functie ontslag genomen. Een monoloog.
R oland Louf : “Voor voorzitter Edward Van Daele van Moeskroen heb ik altijd veel respect gehad. Voor Jean-Pierre Detremmerie trouwens ook, dat zal u misschien verbazen. Natuurlijk had ik aanvaringen met Detremmerie, maar waar zijn hekel aan mij vandaan komt, begrijp ik niet. Hij zei dat hij nooit meer in de eretribune zou plaatsnemen zolang ik daar ook zat. Toen hij zijn abonnementen inleverde, verklaarde hij dat er een voor Laurent Denis was en een ander voor Paul Put. Mijn verstand kan er niet bij dat een man met zoveel allure zich tot zo’n blinde haat laat verleiden. Met zulke uitspraken verloor hij zelf alle krediet. Maar soit : we leven in een democratisch land, Detremmerie heeft het recht op vrije meningsuiting. Ik benader zijn verklaringen positief : eigenlijk moet ik me gevleid voelen omdat ik kennelijk zo belangrijk ben in zijn ogen.
“Ik heb vijf jaar bij Francs Borains gewerkt, twee keer probeerde die club me te doen terugkeren. Ik heb drie jaar bij La Louvière gewerkt, daar trokken ze nadien wel tien keer aan mij om me terug te hebben. En nu keer ik terug naar Moeskroen waar ik zestien maanden heb gewerkt. Het moet zijn dat ik het nog niet zo slecht doe. Ook niet bij Moeskroen. Vanop afstand genoot ik ervan dat mijn criticasters zichzelf met hun eigen daden tegenspraken. De trainer die Detremmerie me in juni 2005 had opgedrongen ( Geert Broeckaert, nvdr) werd drie maanden na mijn vertrek ontslagen. En zijn opvolger ( Gil Vandenbrouck, nvdr) bereikte de finale van de beker van België met een ploeg die ik grotendeels had samengesteld.”
Onzin
Roland Louf : “Voor mijn terugkeer kende Moeskroen de periode van de Engelse investeerders. Ik zag de BBC-reportage over hen, maar wie kan daarin waarheid van leugen onderscheiden ? Dat spoor hebben we verlaten. Daarna kwam Detremmerie op de proppen met investeerders uit Kazachstan. Ook dat hoofdstuk is afgesloten. Idealiter zouden we voor het sluiten van het boekjaar 1,2 miljoen euro moeten vinden. Met een affichecampagne proberen we de bedrijven uit de regio te sensibiliseren. En als dat niet lukt ? Als we tijdens de winterstop een goede zaak kunnen doen aan de verkoop van een speler, zullen we ons daarover beraadslagen, maar momenteel is dat niet aan de orde.
“De verkoop van spelers met een vet contract leverde me veel kritiek op. Ze verweten me dat ik de ziel en de identiteit van de club verkocht. Was het beter om de hele club op te doeken, misschien ? We hebben de club gered door de loonmassa te verminderen. Natuurlijk betekende dit dat we gedurende twee of drie jaar zouden moeten proberen te overleven. Wel, daar zijn we in geslaagd. Kijk naar andere clubs die hun dure spelers moesten verkopen : La Louvière speelt in derde en Lierse is rode lantaarn. Terwijl Moeskroen dit seizoen bijna Europees speelde.
“Ik nam in juni 2005 twaalf spelers in dienst. Tien van die twaalf spelers waren vrij, het kostte de club 55.000 à 60.000 euro. Er was geen andere oplossing : Detremmerie had alles geblokkeerd tot 10 juni. Er zouden investeerders komen en een nieuwe voorzitter. Dus stond ik daar op 10 juni met die twaalf spelers, van wie ik Marcin Zewlakow dan nog moest verkopen en ook Grégory Lorenzi wilde vertrekken. Bleven er tien over. U wil namen ? Hier zijn namen. Patrice Luzi, die gratis kwam en aan wie we geld verdienden. David Grondin, titularis zonder discussie. Mustapha Oussalah, goed bezig tot hij in januari zwaar geblesseerd uitviel. Geoffray Toyes, de patron van onze verdediging. Kevin Hatchi, die is nu geld waard. Sébastien Grimaldi keert uit blessure terug en bewijst zich volop. Adnan Custovic is de beste doelschutter van het begin van de Belgische competitie. Karim Fellahi is een joker bij uitstek. En Steve Dugardein hoef ik niet meer voor te stellen. Omdat de aangestelde trainer onbekwaam was om met deze jongens een deftige ploeg te maken, mopperde men over een falend aankoopbeleid. Onzin !”
Jeugd
Roland Louf : “Ik heb geen aversie tegen Futurosport, het opleidingscentrum van de club. Maar de club moet wel een coherent sportief beleid voeren, van Futurosport tot aan de eerste ploeg. Een beleid van mensen met dezelfde visie die samenwerken. De afgelopen jaren werden hier oorlogen tussen clans gevoerd, één grote machtsstrijd was het.
“Eerst moeten we essentiële vragen beantwoorden. Hoe helpen we jongens van achttien à twintig jaar bij het overbruggen van de kloof tussen hun opleiding en de eerste ploeg ? Wat doen we op het vlak van detectie van talent ? Waarom in Frankrijk voetballers van zeventien, achttien jaar weghalen waarvoor we een zware opleidingsvergoeding moeten betalen op het moment dat we ze een profcontract aanbieden ? Wat bepaalt het aantal jeugdploegen bij een club : het sportieve niveau of de sociale taak van de club ? Moeskroen heeft momenteel een vijftigtal jeugdteams. Sinds tien jaar kosten die ons 600.000 euro per jaar. En wat hebben die opgebracht ? Behalve de verkoop van Jonathan Blondel aan Tottenham zie ik niets. Voor drie producten van Futurosport heb ik me daadwerkelijk ingezet : Paco Sanchez, Daan Van Gijseghem en Bastien Chantry. Alle drie zijn ze tegenwoordig titularis van de eerste ploeg, zou dat toeval zijn ? Maar al die andere jeugdspelers, over wie ze me zo vaak met veel lof vertelden, die spelen allemaal in de derde klasse of lager. Ook op dat gebied denk ik dat ik me nog niet zo vaak heb vergist.”
DANIEL DEVOS
