In de Avenue du Tir wordt het woord bij de daad gevoegd. Een dagje Bergen, vóór de neo-eersteklasser bij Anderlecht op bezoek gaat.
De ene na de andere blauwe Golf TDI komt de Avenue du Tir opgereden, zoekend naar een plaatsje tussen de hoge bomen voor le Stade Tondreau. Er zit ook een BMW X5 tussen, met het stuur aan de rechterkant. Cédric Roussel. Centrumspits, ex-Coventry City en ex-Wolverhampton Wanderes. RAEC Mons huurt hem voor een jaar, met een koopoptie van 100 miljoen oude Belgische franken. Royal Albert Elisabeth Club de Mons, gesticht in 1909 kort na het huwelijk tussen koning Albert I en koningin Elisabeth. L’Albert. Eersteklasser voor het eerst. Club met slechts één tribune, de kleinste van Division 1. Er zijn 700 zitplaatsen, de rest zijn gradins. Driekwart van het stadion is niet overdekt. Tijdens de laatste thuismatch regende het anderhalf uur lang. Geen probleem, er werd gewonnen met 4-1 tegen Charleroi. Eerder gingen er hier ook al Westerlo, Standard en Antwerp aan. Geen van de vier beëindigde de wedstrijd met elf. Bergen uit is lastiger dan verwacht.
In het spelershome, dat op wedstrijddagen dienst doet als privérestaurant l’ Albertine, wacht koffie, en yoghurt, en fruit. “De trainer komt van het verst”, zegt persattaché Benoit Lienard, die elf jaar sportjournalist was bij de RTBf en nu een eigen communicatiebedrijfje heeft. “Van de streek rond Sprimont, bijna de Ardennen, zo’n 150 kilometer hiervandaan. Joly, Rivenet en Kharif wonen in de buurt van Rijsel.”
De bus wacht. Er wordt vanochtend getraind in het bos van Havré. Lopen en stretchen. “Roussel gaat goed”, zegt de physical trainer. Roussel keerde behalve met een BMW X5 ook met zes, zeven kilo overgewicht uit Engeland terug. “Alleen Douai zit nog niet aan normale waarden. El Araichi is de beste in een qua loopvermogen gemiddelde groep.” Olivier Berquemanne en Thaddée Gorniack stretchen samen, zij zijn twee van de overlevenden van de ploeg die vorig seizoen via de eindronde de promotie afdwong. Zij zijn de enigen die geen wagen van de club kregen, omdat daar niks van in hun (doorlopend) contract stond. Vincent Thoelen en kapitein Dimitri Mercier zijn er niet meer bij, zij waren einde contract en moesten na de promotie uit de krant vernemen dat er voor hen geen plaats meer was.
In de ingang hangt een maquette van een nieuw stadion. L’Albert gaat verbouwen, zeg maar bouwen. Eén tribune per jaar. Na dit seizoen wordt er begonnen aan de overzijde van de bestaande tribune. In 2006 moeten de werken voltooid zijn. “Het wordt een stadion zoals dat van Genk, maar in miniatuur”, zegt sportief manager Geo Van Pyperzeele. De Waalse regio betaalt zestig procent, de stad veertig. “Ik ben trots op mijn club”, zegt Gérard in zijn materiaalkot.
Schafttijd in l’Albertine. Gepeperde groentensoep, stoofvlees met wortelsaus die naar zoet tafelbier ruikt, en lange korrels witte rijst. Er wordt niet gelijktijdig gegeten, er worden kranten gelezen en er wordt getelefoneerd aan tafel. De sfeer is ontspannen, maar sereen. “Het heeft geen zin mensen te stresseren”, zegt Marc Grosjean. “De enige regel is dat iedereen hier één uur voor aanvang van elke training moet zijn. Dit is een groep met veel maturiteit en discipline. Iedereen zit goed in zijn vel.” Olivier Berquemanne ontbreekt. Hij is kinesist en moet over de middag in de kliniek aan de slag.
Het is één uur en het spelershome is zo goed als leeg. Waar zijn de spelers ? “Weet ik niet”, zegt Grosjean. “Wij hebben niet het comfort van andere clubs, hier kan er tussen twee trainingen niet plat gerust worden. Er zijn nochtans zetels gekocht, maar er is voorlopig geen plaats om ze te zetten. De omstandigheden moeten nog groeien, daar is tijd voor nodig.” Wie wil rusten, kan dat in zijn wagen doen of op een houten bank in het kinélokaal – of moet van thuis een strandzetel meebrengen.
De groep zwermt uit, enkelen trekken de stad in. Het centrum van Bergen is zeer aan te bevelen. De gebouwen. De terrasjes. De Grote Markt, waar Sint-Georges, beschermer van de stad, ieder jaar in september le Dragon verslaat. De tristesse van Mons-Borinage is er ver weg.
Door de gang schuifelt directeur Jean-Claude Verbist. “Straks krijg ik twee nieuwe knieën”, zegt hij. “Deze zijn versleten.” Hij werkte dertig jaar in de christelijke vakbond en was tot een jaar geleden manager van La Louvière, waar hij net als Marc Grosjean ontslagen werd door voorzitter Filippo Gaone. Beiden verhuisden eind vorig seizoen al naar Bergen. Zoals bij ook redelijk wat nieuwe spelers zijn er heel duidelijk revanchegevoelens in het spel.
” Les Montois zijn zeer enthousiaste mensen”, aldus Verbist. “Toen we in La Louvière de promotie naar eerste hadden afgedwongen, was er na middernacht niemand nog op straat, hier was de Grote Markt om vier uur in de ochtend nog steeds aan het feesten. In Tivoli was de kantine om halftwaalf doorgaans al leeg, hier zit ze om twee uur nog vol.”
Verbist neemt ons mee naar zijn vernieuwd bureautje. “Toen ik hier toekwam was het precies de prehistorie”, vertelt hij. “Volgend jaar verhuizen we dan wel naar de nieuwe tribune aan de overkant, maar zo konden we hier niet meer werken. Relaties van mij en sponsors knapten het werk op, de club kostte het geen frank.”
Vraagt zo ongeveer de rest van België zich af wat Bergen in eerste klasse komt doen, Verbist laat een zeer optimistisch verhaal horen. “Er werden dan wel veertien nieuwe spelers gehaald, maar dankzij de relaties van Marc en ikzelf deden we zeer goeie zaken. Er zijn via Roger Henrotay akkoorden met PSG, dat Sylla, Feriaud, Baita en Kharif betaalt. Wij betalen enkel premies, appartementen en wagens. Wolverhampton blijft een groot deel van het loon van Roussel betalen. Ciobotariu en Rivenet waren bereid in te leveren. Voor Joly betaalden we geen transfersom.” Enzoverder enzovoorts. “Zoveel heeft het allemaal niet gekost.”
“Ons budget bedraagt 150 miljoen oude Belgische franken”, vervolgt Verbist. “22 miljoen tv-geld in plaats van 2,5 miljoen. 65 miljoen aan recettes. We hebben maar 700 zitplaatsen, maar die verkochten we zeer duur in vergelijking met andere clubs. 50.000 frank voor een business-seat, verder zitabonnementen van 16.000 tot 44.000 frank. Binnen de week na de promotie waren ze allemaal weg. 8200 man kunnen er hier binnen. De 6000 plaatsen voor onze supporters zijn altijd verkocht. De resterende 2000 plaatsen moeten we reserveren voor de bezoekers. Van Westerlo kwamen er 120 mee, van Antwerp 1000, van Standard 1800.
“Met Holcim, le ciment d’Oubourg, hebben we een sterke hoofdsponsor die de club al een kwarteeuw steunt. Er zijn eersteklassers met een hoofdsponsor van meer dan 15 miljoen en eersteklassers met een hoofdsponsor van minder dan 15 miljoen. Lokeren heeft er één van minder dan 10 miljoen, hier is het meer dan 15 miljoen, kan ik zeggen.
“Normaal wordt deze club op 23 oktober een NV met het doel investeerders aan te trekken. In een vzw investeer je niet, want of je nu niets binnenbrengt of 10 miljoen, je hebt er één stem. En ik weet niet hoe het in Vlaanderen zit, maar in Wallonië is er geen bank die geld leent aan een vzw. In La Louvière wel, ja, omdat Gaone borg staat. La Louvière is dan ook de club van één man. Zonder Gaone geen club meer. Deze club wil op zichzelf bestaan. Hier zijn tot nu toe dan ook geen leningen, weet je, er is juist een kaskrediet van enkele miljoenen. Hier is geen frank schuld. De proflicentie halen we straks probleemloos.
“Mijnheer Di Rupo ( PS-burgemeester en erevoorzitter van de club, nvdr) wil de club op een ernstige manier en voor een lange termijn in eerste klasse. Ik denk dat iedereen dat nu begrepen heeft. We moeten ons professionaliseren. De beheerraad bestaat hier momenteel nog uit veertig man, waarvan vier, vijf oude directieleden ( onder andere Maurice Lafosse, vorige PS-burgemeester en clubvoorzitter die in conflict leeft met Di Rupo, nvdr). Het is duidelijk dat dit moeilijkheden oplevert. Bedoeling is dus dat er een NV komt met zeven of acht aandeelhouders die de club leiden. Er komt straks al een nieuwe hoofdsponsor, terwijl Holcim et le group des cimentiers aandeelhouder worden. Ook de groep van voorzitter Dominique Leone ( hoofdzakelijk afvalverwerkende nijverheid, nvdr) wordt aandeelhouder. Het doel is tegen volgend seizoen een budget van minstens 200 miljoen frank te hebben.”
De bus wacht alweer. Er wordt in de namiddag getraind in het provinciaal domein van Havré – bij andere geledenheden gebeurt dat op de Amerikaanse legerbasis in Casteau of op één van de drie stadsvelden in Jemappe. In het sportinternaat van Havré, waar Geo Van Pyperzeele directeur is, worden ook de wedstrijden voorbereid. Er is een polyvalente sportzaal en er liggen in het groen ook twee veldjes. “Vijftig jaar geleden was dit hier een kuuroord”, zegt dokter Matton, die naar de training staat te kijken. “We moeten voorzichtig evolueren naar het professionalisme, het vel van de beer niet verkopen voor hij geschoten is, geen stappen overslaan.” Omvorming tot een NV straks ? Hij glimlacht. “Over een nieuw stadion is er twaalf jaar gepraat.”
Oei. La Placa heeft zich pijn gedaan. De dokter haast zich naar de zijlijn. ” Ca va Jean-Pierre ?!” Niks ergs. Jean-Pierre La Placa is een oudgediende die zich niet opzij laat zetten. Tegen Charleroi mocht hij invallen. De stand was toen 1-1. Vijftien seconden later kopte hij de 2-1 binnen, waarna hij voor Roussel en Joly de 3-1 en de 4-1 voorbereidde. “Ik denk,” zegt Matton, “dat Thoelen en Mercier hun plaats in de ploeg hadden gehad.” Waarna hij ons de hand schudt, Gérard op de wang kust en vertrekt.
Na de training schenkt Eric Joly in het spelershome een glas voor zijn dertigste verjaardag. Olivier Berquemanne doet een interview in café Le Derby vlak naast het stadion, alwaar vlot St. Feuillieu (8°), la bière de Mons, wordt geserveerd en alwaar l’Hymne de l’Albert luid klinkt.
Allez l’Albert ! Allez !
Allez l’Albert ! Allez !
Tous les supporters sont là.
La région et les montois
Sont venus t’encourager
Te voir gagner !
Allez l’Albert ! Allez !
Allez l’Albert ! Allez !
Notre équipe de football
Va encore marquer des goals
En avant !
Allez Mons !
Vas-y Mons !
Berquemanne drinkt cola. Hij, zelfstandig kinesist dus, moet nog op huisbezoek. Hij woont op 500 meter van het stadion. 32 jaar is hij, 25 jaar voetbalt hij voor l’Albert. “Met al die nieuwe spelers waren de oude spelers ook een beetje nieuw”, merkt hij op. “Het is nu, wat heet, wat professioneler, ja. Met de bus naar de training, dat is toch… vorig seizoen wisten we niet eens wáár we zouden trainen. Vinden wij het professioneler, de nieuwe jongens vinden het op niets trekken. Het eten is al eens aangebrand, waarna ze in de stad iets zijn gaan eten ( glimlacht). Maar ik denk dat ze ook wel van dit amateurisme houden. Hier is alles nog zo klein dat er nog geen scheiding is tussen spelers en supporters, en ik denk dat profs het wel graag hebben als het volk hen op de schouder klopt om hen te feliciteren.”
Dertien punten telt Bergen inmiddels. Twaalf op twaalf thuis, één op twaalf buitenshuis. “Tot nu toe speelden we altijd tegen de ploeg die de week voordien tegen Anderlecht had gespeeld”, zegt Grosjean in Foot Magazine. “Komen ze hier, dat stadionnetje, die vestiaire waar ze amper allemaal binnen kunnen… dat heeft meegespeeld in onze goeie start. Wat onderschatting, ja. We moeten de voeten op de grond houden, dat is goed voor een debutant.”
“We zijn er en we blijven er”, zegt voorzitter Dominique Leone vandaag in la Gazette des Sports. “Ons objectief moet de linkerkolom zijn.”
De dag is nog niet ten einde. Er is nog een feest chez Viviane, zij het dat niet iedereen er welkom is. Zaterdag na wedstrijd tegen Charleroi stak iemand ons een papiertje in de hand. La Fête à Jim. TOP SECRET. Het feest van Dimitri Mercier, 23 jaar bij l’Albert. Exclu du rêve de D1, nous voulons simplement lui faire la fête qu’il mérite. Vanaf 19 uur in café le Moderne, chez Viviane. Soirée dansante, buffet et boissons à volonté. Terwijl in een bunker in Jemappe de basketbalclub van Bergen met één punt van Birmingham verliest, wordt chez Viviane Jim gehuldigd in aanwezigheid van vrienden en oude bekenden. Jim krijgt een electronisch foto-album en een reis voor twee personen naar Rome cadeau. “Een initiatief van een journalist, een vroegere bestuurder en mezelf”, zegt Vincent Thoelen, die van kleinsaf bij Bergen speelde en nu voor Hamme voetbalt. “Dimitri is net als ik schaamteloos gedumpt, zonder respect voor onze waarde als voetballer of als mens. Zeer betreurenswaardig. Wie draagt de schuld ? Bepaalde nieuwe bestuurders, bepaalde oude bestuurders en de trainer.”
De volgende speeldag is het Anderlecht-Bergen. Waarna eerst Genk en dan Brugge naar de Avenue du Tir komen. Canal+ zal de wedstrijden op zaterdagavond om 18 uur coveren. “Zij zullen,” glimlacht persattaché Benoit Lienard, “aan de overkant een metalen tribune optrekken om hun camera’s te kunnen plaatsen.”
door Christian Vandenabeele
‘Hier zit iedereen goed in zijn vel.’
Wie wil rusten, kan dat in zijn wagen doen of moet van thuis een strandzetel meebrengen.
