Met aandacht voor de organisatie kneep Anderlecht zaterdagavond Westerlo dood. De vroege crisis is bezworen, euforie regeert in het Park.
Voorbereiding is één, de eigenlijke competitie duidelijk iets anders. Tot pakweg een week geleden liep Anderlecht in internationale ontmoetingen van ramp naar ramp. Verlies in Metz, Sedan en vooral de 4-0 bij Willem II bracht het team en de buitenwereld aan het twijfelen. Maar kijk, één week en twee zeges later, vriendschappelijk tegen Everton en voor de competitie bij Westerlo, ademt paars-wit weer even makkelijk. Stabiliteit regeert opnieuw in Brussel, want vlak na de competitieopener in het Kuipke kondigt Hugo Broos al aan dat wat hem betreft en zonder blessures zijn ploeg voor komend weekend al gekend is, 53 (!) contractspelers ten spijt.
Filip De Wilde begon zaterdag aan zijn 22ste campagne op het hoogste niveau. Een beetje tot frustratie van Daniël Zitka: “Ik ben ontgoocheld, dat geef ik toe. Ik weet dat Filip een bepaalde status heeft, maar mijn bedoeling blijft de concurrentie aangaan. Hard werken, het is nog niet voorbij.” De kans dat het voor de Zelenaar, een maand geleden 38 geworden, straks allemaal iets makkelijker wordt dan vorig seizoen, is evenwel niet denkbeeldig. Met Hannu Tihinen en Michal Zewlakow staat er achterin iets extra’s : lengte, snelheid, duelkracht en ervaring.
Met de Pool werkte Broos drie jaar bij Moeskroen, zijn extra troef is dat hij van nature rechtsvoetig is, maar al jaar en dag op links voetbalt. Het is vooral Yves Vanderhaeghe die hem wat in de groep loodst. Zewlakow: “Ik ben 26, het was tijd voor een stap hogerop. Aan alles merk je dat het hier gaat om een topclub, de druk is veel groter. Weet je, toen Marcin en ik hier voor het eerst kwamen met Beveren en dit stadion keurden voor de wedstrijd, gingen we op de bank zitten en zei Marcin me: hier je ooit thuis kunnen voelen, dat moet mooi zijn. Ik ben hier nu thuis, aan mij om het waar te maken. Links, rechts, centraal, waar maakt de trainer uit.”
Sterk zaterdag was Hannu Tihinen: goeie plaatsing, korter op de man dan tegen Everton, toen hij debuteerde, met een goeie timing, een stevig kopspel en aanwijzigen gevend alsof hij al jaren in de defensie voetbalde. Tihinen: “In het Engels gebeurt dat, maar ik pik al wat Vlaams en Frans mee. Ik vind het heel belangrijk dat er veel wordt gepraat. De bedoeling is de tegenstand in zone opvangen. Ik speel al drie jaar zo, telkens op dezelfde plaats en dat lukt me vrij aardig. Even was ik bang dat ik door een stom incident in Noorwegen de start van het seizoen zou missen, maar gelukkig zetten de dokters net op tijd het licht op groen. Tegen Everton ging het al goed, tegen Westerlo ook. Goed, niet perfect, ik zag nog een paar dingetjes die bijgestuurd moeten worden. Het uitverdedigen na de rust kon bijvoorbeeld veel beter.”
Twee nieuwe mensen links naast zich en een oude bekende, Marc Hendrikx, in een nieuwe rol als rechtsachter aan de andere kant : het is ook voor aanvoerder Glen De Boeck, zaterdag sterk in de rechtstreekse duels met de vinnige Toni Brogno, wennen aan de nieuwe bezetting achterin. “Ik heb me ondanks de tegenvallende resultaten in de voorbereiding nooit echt zenuwachtig gemaakt. In deze groep zitten gewoon een aantal kwaliteiten, het is alleen afhankelijk van het collectieve of het er ook allemaal uitkomt. Tegen Everton en Westerlo hebben we aandachtig en geconcentreerd gespeeld, in Tilburg is veel uit positie gelopen. Collectief versus het individuele, dat is hier altijd het probleem. Ze kunnen het allemaal wel, maar het koppeke moet meewillen.
“Drie weken geleden heb ik aangehaald dat de beste wedstrijden die Marc Hendrickx voor Anderlecht al speelde, die matchen waren waarin hij als verdediger werd opgesteld, hetzij links, hetzij rechts. Nu Mornar fit is, kan dat op rechts. Met een iets vrijere rol, zodat hij de ene keer als verdediger geplaatst staat, en een andere keer als middenvelder wat dieper komt. Voor Anderlecht moet dat kunnen.
“Tihinen is een zonevoetballer, ik speel dat in principe ook het liefst. Nieuw is voor mij dat hij linksvoetig is, en dat ik de rechtse positie inneem. De voorbije 2, 3 jaar heb ik altijd links gespeeld. Dat is mijn linkervoet ten goede gekomen, in die mate zelfs dat ik me nu moet aanpassen. Rechts tackelen, naar rechts draaien in plaats van naar links, het is wennen. Daar moet ik de komende twee, drie weken serieus op trainen. Ik heb nog te veel de neiging om naar links uit te draaien, wat nu trager gaat. De samenwerking tussen ons moet nog groeien. Zewlakow kan ons centraal ook uit de nood helpen, maar ik zie hem toch eerder als linksachter. En ik vond hem heel sterk in Westerlo.”
Verdedigend, organisatorisch zat het allemaal snor, ook al was het leuk om zien hoe kilometervreter Yves Vanderhaeghe net voor de rust naar adem liep te happen na de zoveelste inspanning en even een grimas richting tribune trok. De Brusselse flankmiddenvelders blijven immers heel offensief ingesteld. Jan Kolar is een werker met offensieve kwaliteiten en frisse bewegingen, al zat hij zaterdag minder in de wedstrijd tegen een sterke Lammens dan vier dagen eerder tegen Everton. Ivica Mornar is pas terug uit blessure, blijft veel aanspeelbaar, maar zakt na verloop van tijd nog weg en schoten binnen het kader blijven niet zijn grootste kwaliteit.
Op veel plaatsen lijkt een dubbele bezetting zich af te tekenen. Kolar- Tarek, Hasi-Vanderhaeghe, Mornar- Dindane. Alleen voor Walter Baseggio is er geen doublure en de roep om meer creativiteit van Hugo Broos is even weg. Broos: “Ik geef Walter alle vertrouwen, wil de evolutie van de ploeg in de komende weken afwachten.”
Baseggiojuicht dat toe, vanop een positie eerder naast dan voor Yves Vanderhaeghe. Baseggio: “Het verschil met vorig jaar? Ik heb de hele voorbereiding meegemaakt, voel me veel frisser dan anders. Hopelijk kan ik het nu 34 wedstrijden volhouden. Kolar werkt ook, dat er nu iemand op links staat, maakt het iets makkelijker voor mij. Voor de rest voel ik Gilles voor mij goed aan, en lukt het me stilaan wat de trainer me wil zien brengen: een kopbal, en twee schoten, het begint los te komen.”
Voor assistent-trainer Franky Vercauterenmoet Baseggio niet te diep staan. “Hij is beter als hij van een positie naast Yves kan vertrekken en dan kan komen om vanuit de tweede lijn iets te doen. Als hij dieper staat, krijgt hij het moeilijker. Kolar bevestigt en dat is een opluchting. In het begin dachten we ook dat hij veel werkkracht had, maar op oefenkamp kende hij dan weer even een inzinking, was hij niet vooruit te branden. Toen was er plots twijfel. Die is nu weer even weg, al was hij in Westerlo iets minder fris.”
Rest de aanval, waar momenteel het duo De Bilde-Seol het vertrouwen krijgt. Roger Vanden Stock: “Het is een andere Seol van vorig jaar, iemand met veel vertrouwen. Eentje die scoort als hij wordt opgesteld, dat WK heeft hem veel deugd gedaan. En Walter…. Hij heeft vandaag meer gelopen dan vorig seizoen in een hele competitie.”
Het probleem blijft hier snelheid in diepgang. Die is er bij geen van de zes, zeven beschikbare spitsen. Jestrovic moet van ver terugkomen, Zanes inbreng blijft beperkt tot korte invalbeurten. Vercauteren: “In de competitie gaan we er nog veel plezier aan hem beleven, volgens mij kan hij het ook als diepe spits. Een snelle rond hem, zoals Radzinski indertijd, hebben we niet, neen. Maar voor er zo eentje bijkomt, zullen er eerst nog twee, drie moeten vertrekken, denk ik. Seol? Er zit nog wat afval in zijn spel. Af en toe doet hij dingen waarvan je je afvraagt waarom, of is hij een tijdje afwezig, maar hij groeit en krijgt duidelijk meer vertrouwen. Hij startte vorig seizoen sterk, viel dan terug, begon te twijfelen, was niet geliefd bij het publiek, maar misschien zet het WK hem op het goeie spoor.”
Hugo Broos toonde zich na de competitieopener zaterdag een blij man, opgelucht dat de eerste storm overleefd werd en dat hij stilaan een organisatie in de ploeg krijgt.”Laten we zwijgen over Willem II en wat voordien gebeurde. Everton zette al een en ander recht, dit bracht de bevestiging, met de klemtoon op het groepsgebeuren en de organisatie. We hebben nauwelijks iets weggegeven. Dat we thuis offensief iets meer moeten brengen, weet ik ook, maar uit is Anderlecht niet altijd verplicht spektakel te brengen. Ik herinner me ook de vijf en zes tegengoals in het Kuipke van een paar jaar geleden. Deze ploeg blijft, zonder ongelukken, behouden tegen Mechelen, iedereen mag dat nu al weten, omdat ik de jongens vertrouwen wil geven. Wat was één van de problemen vorig seizoen? Dat de ploeg steeds weer werd gewisseld, ook door omstandigheden, geblesseerden en dergelijke. Ik wil het anders doen, automatismen opbouwen, vertrouwen kweken. Ritme opdoen ook, iemand als Mornar had nauwelijks 70 minuten met de reserven gespeeld en kan nog beter. En dan komt straks Dindane terug, iemand waar we offensief ook op rekenen.
“Seol scoorde, had een paar bewegingen in huis, heeft iets meer vertrouwen, het gaat met hem de goeie kant uit. Guus Hiddink kent hem beter dan ik. Je moet hem constant achter de veren zitten, lees ik. Ik wil dat best doen, alleen kan ik met die jongen niet praten. Dan zit je snel vast. Baseggio wil ik van stijl doen veranderen. Geen kritiek op mijn voorganger, maar laconiek wat balletjes in de middencirkel trappen en langs alle kanten voorbij worden gelopen, dat kan op dit niveau niet. Hij speelde zoals tien, vijftien jaar geleden. Heb je zijn kas en billen al gezien? Die jongen heeft zoveel mogelijkheden… Mijn vertrouwen krijgt hij, hij moet heen en weer gaan, in de tweede lijn komen, schieten, koppen. Iets dieper spelen dan Yves. Hij komt stilaan in de rol die ik van hem wil zien. Het feit dat Kolar in de ploeg staat, ook al was hij iets minder fris vandaag, helpt hem. Een type Goor hadden ze gezegd. Een aanwinst, zeker, een werker met een beweging. Hij doet defensief ook zijn werk, wat Walter iets meer ontlast. Gilles De Bilde bezig gezien? Zijn surplus aan talent is er nog, hij werkt ook veel harder dan vroeger. Ik wil van Gilles geen marathonloper maken, maar ook voor hem geldt dat hij de handen uit de mouwen moet steken. En dat gebeurt, tot mijn tevredenheid.”
Het slotwoord is voor Gilles De Bilde, die in de slotfase verrast was bij een voorzet van Seol en die net naast mikte, maar vervolgens wel de 0-2 via de voet van Mario Verheyen afdwong : “Daaraan zie je, voorbereiding is één, maar wedstrijd is toch iets anders. Als we zo verder gaan, kan het een mooi seizoen worden.”
door Peter T’Kint
‘Baseggio heeft meer gelopen dan vorig seizoen in een hele competitie.’ (Roger Vanden Stock)
‘Uit is Anderlecht niet altijd verplicht spektakel te
brengen.’ (Hugo Broos)
