Onderaan in het klassement, (bijna) bovenaan in de topschuttersstand: Mama Dissa scoort weer dit seizoen én hij vond een vertrouwenspersoon in assistent-trainer Sadio Demba.

Na het laatste fluitsignaal in Roeselare – Zulte Waregem, lopen de twee Afrikanen meteen in elkaars richting. Ergens halverwege tussen de bank en de middenstip vallen de Malinese spits en de Senegalese coach – allebei breed glimlachend – elkaar in de armen. Het klikt tussen Mama Dissa en Sadio Demba, zoveel is duidelijk. Dit weekend trekken ze met Roeselare naar het Astridpark: de leider versus de hekkensluiter.

Joeri Dequevy, nog in de roes van de overwinning, verklaarde na de winst tegen Zulte dat jullie zouden stunten op Anderlecht …

Mama Dissa: “Als zij een slechte dag hebben en bij ons zit alles mee, wie weet … ( lacht) We moeten het toch proberen, anders kunnen we evengoed hier blijven zaterdag.”

Sadio Demba: “We zullen wel zien. De laatste resultaten waren in elk geval hoopgevend, ik denk dat we op de goede weg zijn. Onze situatie is voorlopig nog geen drama. Het slechtste wat we nu kunnen doen is de kopjes al laten zakken.”

Topschuttersstand

Vorig seizoen rond deze tijd stond Roeselare ook op de laatste plaats, maar het verschil is dat de doelpuntenteller van Mama Dissa toen op één stond, en nu al op zeven.

Dissa: “Eigenlijk maakt dat voor mij echt niet zo veel uit. Mijn objectief is vooral om de ploeg te helpen en …”

Demba: ( onderbreekt) “Dingen zoals de topschuttersstand, daar zijn vooral de journalisten mee bezig. In onze situatie doet dat er écht niet toe. We kunnen Mama’s goals uiteraard goed gebruiken, maar in de eerste plaats moeten we wedstrijden winnen.”

Dissa: “Maar wees gerust, als ik een doelpuntje kan meepikken, zal ik het niet laten liggen. ( grijnst)”

Nu verloopt het voor jou in ieder geval een stuk vlotter dan vorig seizoen. Kun je dat verklaren?

Dissa: “Vorig jaar speelde ik het slechtste seizoen uit mijn carrière. Ik werkte nochtans hard, maar de goals bleven uit. Nu lukt het weer wat beter, net zoals mijn eerste seizoen hier. Toen ik amper scoorde, vroeg iedereen zich af wat er aan mij veranderd was, maar ik ben altijd dezelfde gebleven. Ik heb in ieder geval nooit aan mijn eigen kwaliteiten getwijfeld. Als je niet meer in jezelf gelooft, kun je beter stoppen met profsport.”

Afrika Cup

Sadio, sinds februari loop jij stage als assistent-trainer op Schiervelde. Jullie kunnen het schijnbaar goed met elkaar vinden. Zijn jullie vrienden geworden?

Dissa: “Naast zijn sportieve rol als assistent-trainer beschouw ik Sadio ook als een soort raadgever, iemand die mij en de andere Afrikanen hier op ons gemak stelt. Hij geeft natuurlijk ook af en toe kritiek, maar wel op een eerlijke manier. We zien elkaar ook buiten de muren van de club, er is geen barrière tussen ons. Ik heb het gevoel dat ik steeds bij hem terechtkan. Maar dat geldt waarschijnlijk voor alle spelers.”

Demba: ” Dennis van Wijk heeft een heldere visie voor ogen die we met de volledige technische staf willen waarmaken. Toen ik begin jaren negentig bij SK Roeselare speelde, werd ik door de toenmalige entourage zeer goed opgevangen. Ze zorgden ervoor dat ik alleen maar aan voetbal hoefde te denken, waardoor ik iedere zondag kon ontploffen op het veld. Eén seizoen was ik clubtopschutter – en dat als centrale verdediger. ( lacht) Nu ik hier ben teruggekeerd, is het ook mijn ambitie om de spelers zich goed in hun vel te laten voelen.

“Ik wist zeer goed wie Mama Dissa was, nog voor ik hier als assistent aan de slag ging. Hij is een grote meneer in Afrika. We hebben heel wat raakvlakken: we komen allebei uit West-Afrika, Senegal en Mali zijn buurlanden. Daarnaast zijn we alle twee international geweest en hebben we allebei hier in België een gezinnetje gesticht. Het is logisch dat het vanaf onze eerste ontmoeting klikte. We verstaan elkaar bijzonder goed.”

Over de nationale ploeg gesproken: Mama, jij nam al in 2002 en in 2008 deel aan de Afrika Cup. Het laatste jaar zit je echter niet meer in de Malinese nationale selectie. Ontgoochelt je dat?

Dissa: “Ik kan daar niet veel over zeggen. De bondscoach maakt zijn keuzes en daar moet ik me bij neerleggen. Het is nu al anderhalf jaar dat ik niet meer opgeroepen word, maar ik hoop dat ze mij vanuit Mali toch blijven volgen. De volgende Afrika Cup is binnenkort, in januari, maar het ziet er niet naar uit dat ik erbij zal zijn ( zichtbaar ontgoocheld)”

Demba: “Al is dat natuurlijk nooit uitgesloten! Maar op dit moment telt eigenlijk alleen Roeselare.”

Tot slot: Mama, jij geeft de indruk dat je de laatste tijd beter in je vel zit dan vroeger. Toen leek je wat meer timide …

Dissa: “Ik ben niet iemand die praat om te praten. Als ik niets te zeggen heb, waarom zou ik dan mijn mond opendoen? Je verdient veel meer respect van anderen als je niet voortdurend een grote mond opzet. Maar ik ben niet zoals veel mensen denken, ik kan best wel eens lachen of gek doen. Ik ben zeker geen gesloten jongen.”

Demba: “Mama is een heel evenwichtig iemand: plezier maken als het kan, maar rustig als het moet. Wees gerust, hoeveel goals hij ook maakt, hij blijft met zijn voetjes op de grond.”

door bregt vermeulen

“Vorig jaar speelde ik het slechtste seizoen uit mijn carrière.

Mama Dissa”