Ooit tegen David Trezeguet en Thierry Henry in de Champions League, nu hopend op een goede beurt bij Westerlo : de ambitie van Carl Hoefkens.

Carl Hoefkens (24) : “Als je het rijtje trainers afgaat met wie ik werkte, zitten daar toch een paar grote namen uit het Belgisch voetbal tussen : Gerets, Daerden, Meeuws, VanVeldhoven, Heyligen, Ceulemans… En als je mijn palmares afgaat, zie je dat ik bijna alles heb meegemaakt wat je in België kán meemaken : twee keer de supercup gewonnen, de beker, landskampioen geweest, keer of tien geselecteerd geweest voor de nationale ploeg – zes keer gespeeld, twee keer volledig, vier keer ingevallen -, meegedaan in de Champions League tegen Henry en Trezeguet van Monaco op dat moment… Alleen de Gouden Schoen ontbreekt nog ( grijnst).

“Maar ik wil nog altijd hogerop. De nationale ploeg, daar ben ik nog altijd fier op en daar ben ik nog altijd mee bezig. Het moet gewoon mijn ambitie zijn om daar terug bij te komen. Het is niet dat ik zeg : dat was toen en het is mooi geweest. De Champions League, dat was een superervaring. Het is ook nog maar drie jaar geleden. En wat is drie jaar in een voetballeven ? Dus ik mág nog ambitie hebben.

“Daarom ben ik naar Westerlo gekomen. Het was allemaal heel onverwachts en het moest snel gaan met die vijftiende maart in het vizier. Daarom heb ik ook gezegd : laat het ons drie maanden aankijken. Dan kan Westerlo mij leren kennen en omgekeerd. Daarna kunnen we nog altijd rond de tafel gaan zitten. Want als ik nu meteen beslis om twee jaar bij te tekenen, met zo’n druk op de ketel, zou je je het later kunnen beklagen. Je zou op dit moment met alles tevreden zijn. In principe geldt voor Westerlo net hetzelfde, want ze weten niet hoe ik in de groep zal functioneren.”

“Ik heb veel te danken aan JeanBaptistClaes, die ik eigenlijk pas de eerste keer gesproken heb toen ik met Lommel ging praten. Hij wou eerst de speler gezien hebben en mijn ambities kennen voor hij met Lommel zaken ging doen. Daarom heb ik met hem rond de tafel gezeten na die hele episode met Lierse, waar ik weg wou en in de B-kern dreigde te belanden. Ben je niet uitgeblust ? Heb je niet te veel meegemaakt als voetballer ? Uiteindelijk heeft hij me doen besluiten voor Lommel te kiezen. Hij wou Lommel ook uitbouwen en zo, maar door omstandigheden is dat niet gelukt.

“Voetballen was er absoluut niet moeilijk. Op het laatste was het zelfs super. We waren na de winterstop heel goed bezig, alleen de dingen er rond maakten het moeilijk. Ik denk dat die problemen ons spel ten goede zijn gekomen omdat iedereen zonder druk ging spelen. Dat voetballende kwam er anders soms niet uit. Ik was ervan overtuigd dat we zelfs niet in degradatieproblemen gekomen zouden zijn.

“Mijn vorige seizoen was heel goed bij Lommel : niet dat het belangrijk is, maar de referenda waren heel positief voor mij. Van Veldhoven wou mij toen zelfs op het middenveld proberen uit te spelen zoals destijds TimmySimons, maar door omstandigheden kon dat niet doorgaan. Er waren ook nog Mennes en Culek, die daar goed bezig waren. Bovendien hadden ze minder goeie centrale verdedigers, anders was er kans geweest dat ik meer naar rechts of meer voor de verdediging had gevoetbald om mezelf beter te kunnen maken. Lommel had toen ook serieuze ambities en deed serieuze aankopen, maar door een slechte start is dat in het water gevallen. Maar zelfs van dit jaar mag ik persoonlijk niet klagen : ik was weinig geblesseerd, speelde veel wedstrijden, kon mezelf tonen. Ik denk echt niet dat er zoveel verschil was met vroeger : het is gewoon zo als je een slechte start kent, dat de druk dan hoger ligt en de ploeg niet meer draait. Er werd ook heel veel geschoven. Ik denk dat we geen twee weken na elkaar met dezelfde ploeg konden spelen door schorsingen, blessures, allerlei zaken die niets met voetballen te maken hebben.

“Dit seizoen was ik zelf ook een paar keer meer geschorst, dus kreeg ik nu niet zoveel punten. Het is wel zo dat je niet echt rekening houdt met die referenda, maar als je minder andere aandacht krijgt, ga je je daarop toespitsen en denk je : ik ben toch nog redelijk goed bezig en ik krijg toch nog wat respect. Met de kritiek dat ik minder goed bezig was, ben ik het niet eens. Ik denk toch niet dat er veel mensen denken : Carl Hoefkens kan niet meer voetballen. Ik vind absoluut dat ik overeind ben gebleven. Ik vond zelfs dat ik nog sterker was geworden in vergelijking met vorig seizoen. Ik ben heel weinig in de problemen gekomen achterin en dat is toch wat als eerste telt voor een verdediger ? Dus ik kon na de wedstrijd gelukkig zijn en dan denken of ik offensief nog meer kan brengen. Misschien was dát voor de winterstop wel iets moeilijker. We kwamen telkens zodanig in de verdrukking, dat je je vooral op het defensieve moest concentreren. Terwijl ik het liefste gewoon rustig meevoetbal.

“Maar hoe je het ook draait of keert : het financiële blijft, zeker na je carrière, het belangrijkste voor een voetballer. Op dat vlak heb ik wel een serieuze patat gekregen : alle pensioengelden en loon vanaf januari zijn niet betaald. Dat is een vrij serieus bedrag. Stress voelde ik absoluut niet omdat ik voelde dat ik als voetballer redelijk sterk stond. Wat met Lommel gebeurd is, is een heel pijnlijke en spijtige zaak, maar geen slechte zaak. Ik heb nooit gedacht : verdorie, nu wordt het moeilijk voor mij, ik ga geen club meer vinden. Je moet wel realistisch blijven : ik weet ook dat ik volgend seizoen niet bij Barcelona ga voetballen.”

“Op dit moment liggen nog alle pistes open. Ik ben blij dat ik deze kans heb gekregen. Ik zeg tegen niks neen. Maar Westerlo verdient wel een serieuze kans. Ik ben hier heel goed aanvaard omdat ik al veel spelers kende en ik voel toch een vorm van respect. Er hangt niks van rancune of van die komt mijn plaats afpakken. Want ik weet : twee nieuwe spelers die er op dit moment bij komen, dat is niet evident. Alleen : in voetbal kan je niks forceren en het blijft een ploegsport.

“Veel mensen vragen nu : waarom koos je voor Lommel, waarom heb je niet gewacht, kijk naar Daems en Somers, die de bekerfinale spelen in Turkije ? Maar dat ik na Lierse meer ambitie had moeten tonen door vorig seizoen op de aanbiedingen van Trabzonspor of Lokeren in te gaan, vind ik niet. Op dat moment was Lokeren nog niet echt méér dan Lommel. Tegen de Turkse competitie zeg ik niet direct nee, maar Trabzon was uitgesloten op dat moment. Trabzon is in principe de slechtste leefomgeving als je met kinderen en een partner naar ginder gaat. Dat zei iedereen mij toen : ik heb met JeanMariePfaff gebeld, die me zei dat zijn hele familie is moeten terugkomen. Ik vind : die raadgevingen moet je dan niet in de wind slaan. Sta ik er dan alleen voor in het leven, dan gá ik naar ginder, maar je moet ook nog wat rekening houden met je familie. Van Lommel heb ik geen moment spijt gehad, maar het is perfect mogelijk dat je in het buitenland meer ervaring kan opdoen en als voetballer kan groeien.

“Ik heb wel vaak gedacht : ik had verder kunnen staan. Maar dan dacht ik ook meteen : het komt er nog wel van. Want ik heb de strijd eigenlijk nooit opgegeven om weer te bereiken wat ik ooit ben geweest. Ik voel me mentaal en fysiek even sterk als in mijn beste periode bij Lierse. Ik ben weer klaar om mij absoluut in de kijker te spelen.”

door Raoul De Groote

‘Ik weet dat ik volgend seizoen niet bij Barcelona ga voetballen.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content