Na drie weken Bundesliga blijkt nog maar eens hoe moeilijk Belgische voetballers het hebben om zich in een andere mentaliteit te schikken. Toen Bart Goor naar Hertha BSC Berlijn vertrok waren de meesten ervan overtuigd dat hij daar indruk ging maken. En in wezen bezit Bart alle kwaliteiten voor het Duitse voetbal : hij heeft een enorm loopvermogen, werkt hard en kan in zijn eentje een flank bestrijken. En dat koppelt hij aan een zekere creativiteit en een bepaald technisch vernuft, al heb je dat in Duitsland nauwelijks nodig. Toch werd hij al een paar keer voortijdig naar de kant gehaald. En kan hij zijn stempel moeilijk drukken. Dat heeft uitsluitend te maken met de aanpassing buiten het veld. Bart hoefde tot dusver nooit te verhuizen. Hij woonde in een landelijke omgeving en wordt nu in een wereldstad gedropt. En in een club die de lat altijd te hoog legt en al eens in Italiaanse toestanden vervalt. Frank Schöller en Kjetil Rekdal hebben me dat vroeger vaak verteld : bij Hertha SSC is er geen bewegingsvrijheid, maar knaagt de druk iedere seconde. Je moet meteen presteren, je wordt op de hielen gezeten door de pers die alleen kijkt naar het prijskaartje dat op je rug hangt. En je wordt ook plots niet meer zo belangrijk gemaakt, terwijl velen ook daaruit de stimulans putten om te presteren.

Vlaamse voetballers hebben het moeilijk met die andere normen. Wij zijn geen Zweden of Noren die zich zoals echte zigeuners overal aanpassen, we hebben zelfs al problemen als we naar Wallonië moeten. Hoeveel Vlaamse voetballers zijn er die daar slaagden ? Kijk naar Dirk Huysmans of David Brocken die naar Standard trokken. Ze kwamen snel terug. Kijk naar Eric Van Meir die bij Sporting Charleroi aanvankelijk veel moeite had en eigenlijk pas bij Lierse op zijn best speelde. Alleen als de Vlamingen de meerderheid vormen, zoals bij Standard in de jaren tachtig, wordt dat anders.

Ik weet niet of alleen dat de reden is waarom Didier Dheedene het zo moeilijk heeft bij 1860 München. De druk is er minder dan in Berlijn en ook Didier moet zich in een loopcompetitie als de Duitse naadloos kunnen inpassen. Maar dan draait het niet, roept hij een paar ongelukkige dingen over de trainingsintensiteit, waardoor hij minder goed komt te liggen bij trainer en ploegmaats. Als buitenlandse voetballer moet je in het begin altijd zwijgen. En werken. Zeker in Duitsland. Dheedene is vorig seizoen onverwacht tot een vedette uitgegroeid en maakt nu weer kennis met de andere kant van de medaille. Dat is kennelijk moeilijk. En net zoals Bart Goor heeft hij te maken met een trainer die de Duitse school cultiveert. Dat betekent : kilometers maken, over je man heen gaan. Dat mag voor beiden geen probleem zijn. Maar de prestaties moeten nu snel volgen. Anders zullen ze snel als miskoop worden bestempeld.

Het geluk van Sven Vermant bij Schalke 04 is dat hij met Huub Stevens onder een Nederlandse trainer werkt. Maar Sven heeft het ook lastig, hij zal moeten bewijzen dat hij negentig minuten in een wedstrijd kan zitten. Maar zelfs zonder veel te spelen moet Schalke voor hem een uitstekende leerschool zijn. Door te kijken hoe Andreas Möller functioneert, hoe Marc Wilmots presteert. En intussen mentaal sterker te worden. In een andere omgeving, ver weg van huis. Veel Belgische voetballers hebben te lang in een cocoon geleefd. Het is absoluut geen toeval dat Jan Koller zich bij Borussia Dortmund meteen integreerde. Hij heeft een bepaalde stap al eens gezet : vanuit Tsjechië naar België. Dan overwin je een mentale barrière. En dan is aanpassing een woord dat je niet meer kent.

CANAL +

Zaterdag 18.08 15u55 : Liverpool-West Ham

20u30 : Schalke 04-Leverkusen (samenvatting)

23u30 : Kick + Rush

Zondag 19.08 16u20 : Kick + Rush (herhaling)

16u55 : Manchester United-Fulham

19u40 : Lokeren-Club Brugge

Dinsdag 21.08 20u55 : Arsenal-Leeds

door Eddy Snelders, co-commentator Canal +

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content