Philippe Gilbert trok lessen uit zijn nederlagen.

Wat de topklassiekers betreft, was hij hem met zijn acht overwinningen al voorbij. Sinds zondag heeft Philippe GilbertTom Boonen nu ook met zijn WK-palmares bijgebeend. De Waal veroverde zijn regenboogtrui met het wapen dat hem tot een efficiënte killer maakt: zijn explosiviteit op de korte helling.

Gilbert viert zijn eerste wereldtitel op zijn dertigste. Boonen moest nog 25 worden toen hij zich in 2005 tot wereldkampioen kroonde in Madrid. Het illustreert het verschillende pad dat de twee vaandeldragers van onze wielersport tot dusver volgden qua carrière. Zo speels het gemak was waarmee de jonge Boonen zijn plaats in de galerij der groten destijds opeiste, zozeer was het traject dat Gilbert aflegde er één van al doende leren.

“Ik ben het type renner dat door nederlagen sterker wordt”, vertelde Gilbert zondag op de persconferentie in Valkenburg. “Tijdens de wedstrijd herhaalde ik bij mezelf tientallen keren dat ik ditmaal mijn kans niet mocht verkijken.”

De puzzelstukjes die nog ontbraken bij vorige WK-deelnames, staken in Valkenburg nu wel in Gilberts achterzakje. Ten eerste het volle besef dat hij zo’n wereldtitel binnen zijn bereik heeft. Die overtuiging groeide pas in 2007, toen hij in Stuttgart maar net de beslissende ontsnapping van de uiteindelijke winnaar Paolo Bettini miste.

Ten tweede zijn ervaring met de status van kopman binnen het nationale team. Op het WK van 2008 was de Belgische ploeg net zoals afgelopen zondag numeriek sterk vertegenwoordigd in de finale, maar in Varese was de eendracht ver te zoeken. “Mijn twee ritzeges in de jongste Vuelta waren belangrijk om het vertrouwen van de ploegmaats af te dwingen”, verklaarde de nieuwe wereldkampioen niet toevallig.

Ten derde weet de Ardennees nog van 2010 hoe hij moet omgaan met de rol van topfavoriet op een WK. Door zijn nervositeit viel hij toen in Geelong niet aan op de plaats die hij vooraf als de enige juiste had bestempeld. Sinds die dag kent de Ardennees als geen ander het belang van juiste timing op een WK. Vanuit die wetenschap bekeek hij in de aanloop naar de titelrace in Valkenburg ettelijke keren de beelden van de sprints op de Cauberg van de laatste Amstel Gold Races.

Het vermogen om zijn eigen prestaties en die van zijn omgeving kritisch onder het licht te houden, is een van de grote troeven van de nieuwe wereldkampioen. Zelfs in de opperste triomf heeft Gilbert oog voor wat beter kan. Amper gehuld in zijn regenboogshirt wees hij er zondag al op dat de tactiek van de Belgen tot op drie ronden van het einde niet helemaal ideaal was geweest. Zijn (zelf)kritische ingesteldheid moet de Luikenaar behoeden voor de grootste valkuil die wereldkampioenen op hun weg vinden: het gevaar op de lauweren te rusten. In het geval van Gilbert is de kans echter groot dat de vervulling van zijn jongensdroom hem alleen maar zal stimuleren tot nieuwe triomfen. Te beginnen nu zaterdag in Lombardije?

door benedict vanclooster

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content