PLUSPUNTEN
1. In tegenstelling tot de meeste van zijn voorgangers is Jacques Rogge onbesproken gebleven. Mister Proper heeft zijn naam waargemaakt, al is de vraag of het kies is dat Pierre-Olivier Beckers, BOIC-voorzitter, lid kon worden van het IOC.
2. Rogge heeft de weeën van corruptie en vriendjespolitiek in het IOC verdreven, al blijft het een ondoorzichtig bastion waar leden met grensoverschrijdend gedrag er soms goedkoop afkomen, zoals de voorzitter van de internationale atletiekbond Lamine Diack of oud-voetbalvoorzitter João Havelange van de FIFA in de ISL-zaak.
3. Rogges ‘nultolerantie’ werkt. De dopingstrijd is intensief en stilaan doelmatiger door vooral een proactieve aanpak met het wereldantidopingagentschap WADA, betere tijdstippen van de controles en meer samenwerking met politie en gerecht. Er is een trendbreuk waardoor er meer gelijkheid van kansen is.
4. De financiële onafhankelijkheid van het IOC is veiliggesteld door meer inkomsten uit mediarechten en sponsordeals. Dat geld verdeelt het IOC naar eigen zeggen voor meer dan negentig procent onder internationale sportfederaties en nationale olympische comités.
5. Hervormingen in de jurering tijdens olympische competities en procedures bij toewijzing van de gaststeden hebben de geloofwaardigheid van het IOC verhoogd.
6. De aanwezigheid van vrouwen in de bestuursorganen van het IOC is wat toegenomen en bijna alle landen uit de islamitische wereld laten vrouwen deelnemen aan de Zomerspelen.
7. Het programma van de Olympische Winterspelen is ingrijpend hervormd, met aandacht voor nieuwe spectaculaire disciplines, die jongeren meer aanspreken.
8. De interne organisatie van het IOC is versterkt door een betere coördinatie van de commissies en financiële ontvetting.
9. De Olympische Spelen voor de Jeugd, een paradepaardje van Rogge dat hij aanprijst als een sportief maar ook cultureel en educatief treffen, brengt het IOC op termijn meer inkomsten en respons op. En zet meer jongeren aan het sporten.
MINPUNTEN
1. Het IOC is niet democratisch. Er is niemand die volgens welke rechtspraak dan ook het recht heeft om deze organisatie te controleren, laat staan kan bestraffen. Er zijn onduidelijke regels voor de verkiezing van haar meer dan honderd leden. Voor de wereldregering van de sport doet dit vragen rijzen.
2. Het IOC opteert voor stille diplomatie om de mensenrechten te verbeteren als het Spelen opzet in dictaturen of weinig democratische landen zoals China en Rusland. Het verdedigt wel altijd de universele mensenrechten maar blijft vatbaar voor chantage van deze regimes, die niet aarzelen om de Spelen te gebruiken voor politieke doeleinden.
3. De Olympische Zomer- en zeker ook Winterspelen blijven geldverslindend, zijn een pest voor het milieu, zadelen de organisator op met enorme kosten en steevast blijft er een pak vrijwel ongebruikte infrastructuur achter.
4. Het dopinggebruik in het wielrennen lijkt verminderd maar in de atletiek moet de etterbuil nog openbarsten, net als in andere sporten.
5. Een minimale leeftijdsgrens van achttien jaar lijkt logisch om jongeren te stimuleren om hun schoolopleiding af te maken en te vermijden dat ze te jong zwaar trainen en opbranden. Rogge deed het tegenovergestelde: hij richtte de Jeugd Olympische Spelen op, die jongeren stimuleren om al zo jong mogelijk medailles te winnen.
6. Sommige landen werden al uitgesloten van een bepaalde olympische sport wegens te veel dopingzaken, maar Rogge had criteria kunnen voorstellen om bijvoorbeeld de olympische wegrit wielrennen bij de mannen te schrappen wegens te veel dopinggebruik in het peloton. Idem voor een aantal atletiekwedstrijden zoals de 100 meter.
7. Rogge ontkent dat het Griekse financiële drama iets te maken heeft met de organisatie van de Olympische Spelen in dat land in 2004, maar wie gelooft dat? Welk soort landen kan met andere woorden Olympische Spelen nog betalen?
8. Het gigantisme van de Olympische Zomerspelen is min of meer onder controle met ongeveer 10.500 atleten, 28 sporten en 300 wedstrijden. Maar de kosten rijzen nog altijd de pan uit en de budgetten lijken niet onder controle.
