Pierre Bilic

‘Al die kanjers lopen toch maar op Belgische voetbalvelden rond.’ Milan Rapaic van a tot z : een huldebetoon aan de ploegmaats van Standard, maar lof ook voor spelers van andere clubs.

Zijn va-et-vient bij Standard deed de afgelopen maanden veel inkt vloeien. Maar geen supporter van de Rouches die zich niet gelukkig prijst dat Milan Rapaic weer als vanouds millimeterjuiste voorzetten vanaf zijn linkerflank rondstrooit. Het voetbalalfabet van een artiest.

Anderlecht

“De naam Anderlecht roept bij mij associaties op met woorden als traditie, stijl, prestige, erelijst, voetbalcultuur. Net als Standard maakt Anderlecht al sinds mensenheugenis deel uit van het Belgische sportlandschap. Wij beschikken over de middelen om hen te kloppen in de titelstrijd. Geen enkel team uit de eerste klasse is zo getalenteerd en zo goed in balans als het Standard van nu. De sleutelwedstrijd van dit kampioenschap wordt Anderlecht-Standard, de topper van de 32ste speeldag. Bij de heenmatch, in december, ging Anderlecht net door een dipje. Het moest toen op zoek naar een vervanger voor Nenad Jestrovic. Geen simpele opdracht. Met Nicolas Frutos koos de Brusselse club voor een totaal ander type van spits. De gestalte van de Argentijn is een extra troefkaart voor Anderlecht. Door zijn kopbalsterkte kan de ploeg meer variëren. Maar ik sta ook even stil bij de maandenlange afwezigheid van Vincent Kompany. Dat kan voor Anderlecht een belangrijke handicap betekenen.”

Balaban

“Meer dan wie ook is hij de aanvaller die bij Club Brugge het verschil kan maken. Daarom ben ik zo verwonderd dat Bosko Balaban tegenwoordig zo dikwijls op de bank zit. Hij weegt op een verdediging, werkt hard, zoekt diepgang, schiet vanuit alle hoeken, mat verdedigingen af. Balaban is een moderne aanvaller van topklasse. Hij heeft in België zijn carrière opnieuw gelanceerd, maar hij kan net zo goed brokken maken in Frankrijk, Duitsland of een andere buitenlandse competitie van hoog niveau. Ik hoor wel eens van Bosko zeggen dat hij te egoïstisch is. En dan ? Een doelschutter moet zich egoistisch gedragen. Hoe kan hij anders het verschil maken ? Zolang zijn egoïsme punten oplevert, zal je niemand horen klagen. Op het einde van een seizoen wordt een spits afgerekend op zijn doelpunten. En dus leeft een spits alleen maar voor goals. Al de rest telt niet.”

Club Brugge

“Ik ben de eerste om toe te geven dat de topper tussen Club Brugge en Standard niet veel voorstelde. Club wou er een tactische en een fysieke oorlog van maken, maar wij trokken ons – zonder Sérgio Conceição bovendien – goed uit de slag. Jammer dat we die match niet meer ontspannen konden aanpakken na het puntenverlies thuis tegen La Louvière. Toch vind ik dat Standard veeleer een punt gewonnen heeft en Club Brugge een punt verloren. We behaalden tegen Club Brugge vier op zes. Dan is het duidelijk in welke richting de balans overhelt.”

Dominique D’Onofrio

“De coach van Standard leeft met hart en ziel voor het voetbal. Dominique D’Onofrio geeft zichzelf volledig voor zijn passie, het voetbal. Los van dat labeur schat men de kwaliteit van zijn werk niet altijd naar waarde. In vier jaar tijd heeft hij Standard weer groot gemaakt. Misschien grijpt Standard op het einde van het seizoen naar de macht : na al die jaren zonder prijzen, stel je voor. D’Onofrio vormt een uitstekende tandem met Stéphane Demol, die natuurlijk als voetballer veel bagage vergaarde. Ik geloof overigens niet dat een trainer per se een ex-topvoetballer moet zijn om successen te kunnen boeken. Nogal wat grote trainers waren anonieme voetballers : Zdenek Zeman, Tomislav Ivic enzovoort. Daarentegen faalden heel wat gewezen voetbalvedetten naderhand als coach.”

Eendracht

“Voetbal is een collectieve sport. Het belang van de ploeg moet altijd primeren op het belang van het individu. Je moet als ploeg spelen, nadenken, reageren. Een team waarin eendracht heerst, kan zijn zwakke punten camoufleren en zijn sterke punten optimaal exploiteren. Een speler uit conditie kan toch naadloos meedraaien in een ploeg die collectief en op basis van veel automatismen voetbalt. Natuurlijk is het moeilijk om tot die perfecte ploeg te komen. De spelersgroepen en -kernen ondergaan voortdurend veranderingen.”

Familie

“Zijn familie is het belangrijkste in het leven van een mens en dus ook van een profvoetballer. Als je ver van je familie bent, is de job van voetballer keihard. Mijn zoon Boris is acht jaar en hij loopt school in Split. Voor hem is dat de beste oplossing. Mijn vrouw blijft bij hem en ze heeft daar haar zaak. Eén keer per maand komt ze over naar Luik. Goed, ik leg me daarbij neer. Ik heb voor dit beroep gekozen en ik wist dat deze job zulke opofferingen vereist. Mijn ouders wonen in Nova Gradiska, tussen Osijek en Zagreb. Ze zijn intussen met pensioen. Mijn vader werkt nog graag in zijn boomgaard. En hij heeft zich ook gespecialiseerd als imker. Bijen hebben geen geheimen voor hem. Voor de beste honing ter wereld : één adres.”

Geraerts

Karel Geraerts is de long van Standard. Hij is alomtegenwoordig : bij de balrecuperatie, bij de opbouw, bij de afwerking. Kortom, het prototype van de polyvalente, onvermoeibare voetballer en een rolmodel voor iedere profvoetballer. Hij traint zoals hij speelt : altijd tot het uiterste. Op 24-jarige leeftijd houdt Karel zijn oren en ogen altijd open, slaat geen enkele raad in de wind, is gedreven om te winnen en progressie te maken. Als hij zo voortdoet, stevent hij af op een gigantische carrière. Het duurt niet lang meer voor hij onmisbaar voor de nationale ploeg blijkt.”

Heizel

“Zo noem ik het Koning Boudewijnstadion nog altijd. Ik zou daar graag eens de finale van de beker van België spelen. Standard mikt in de eerste plaats op de titel, maar de beker beschouw ik absoluut niet als een troostprijs. Ik houd van alle trofeeën. Met Hajduk Split won ik twee keer de beker en met Fenerbahçe verloor ik een finale van de beker van Turkije.”

Igor

Igor De Camargo is een wezenlijke versterking voor Standard. Men onderstreept doorgaans zijn kopbalsterkte, en terecht : waarschijnlijk is hij de kopbalsterkste speler van de eerste klasse. Voor Standard kan dit uitgroeien tot een geweldig wapen. Onze voorzetten kunnen beter benut worden. Maar persoonlijk vind ik de technische capaciteiten van De Camargo nog indrukwekkender dan zijn competentie in de luchtduels. Hij kan een bal bij zich houden en zo ploegmaats toelaten om vanuit de tweede lijn door te schuiven. En net zoals Geraerts en nog anderen heeft Igor het voordeel van zijn jeugd. Hij integreerde zich meteen vlot in de groep.”

Jorge

Jorge Costa is een fenomeen. Een rots in de branding, een formidabele persoonlijkheid, een voorbeeld voor de jongeren. Hij heeft met Porto alles gewonnen en toch blijft hij de eenvoud zelf. Met hem haalde Standard werkelijk een monument van het internationale voetbal binnen. Daar moet de club ten volle van profiteren. Vooral de jongeren kunnen veel van hem opsteken. Als jonge verdediger zou ik wel weten bij wie ik in de leer ging. Met Costa is onze verdediging nog betrouwbaarder dan in de heenronde. Jorge is een voetballer die van efficiëntie een kunst maakt.”

Kovalenko

“Van deze jonge aanvaller hebben we het laatste nog niet gezien. Serhiy Kovalenko breekt straks helemaal door. Zijn potentieel is enorm en dat hij zijn contract verlengde, maakt hem zeker rustiger. Want daaruit blijkt het vertrouwen van Standard in hem. Hij is razendsnel, kan op volle snelheid toch nog dribbelen, is onderlegd in de combinatie, zoekt goed de diepte op. Kovalenko kan op rechts opereren, maar zou best tot zijn recht komen als centrale spits of zelfs achter en in steun van een spitsenduo. Zijn frisheid zal Standard nog veel diensten bewijzen.”

Léonard

“Ik zie in België geen betere linksachter dan Philippe Léonard. Een verbeten vechtjas, niemand raakt daar voorbij zonder kleerscheuren. Maar hoezeer zijn spel ook fysiek oogt, mag Léonard net zo goed als een elegante, efficiënte voetballer worden bestempeld. In balbezit verkeert hij nooit in moeilijkheden. En je kunt hem zonder problemen naar het centrum van de defensie overhevelen. Bij Philippe is het werk altijd gedaan. Ik zou graag een tweede l willen inzetten : de l van Ivan Leko. Technisch bekwaam zoals weinig voetballers. Leko is iemand die nog echt voetbal speelt. In het geëngageerde voetbal van tegenwoordig worden zulke artiesten stilaan een zeldzaamheid. Ik heb veel respect voor voetballers met inzet, maar volgens mij wordt voetbal net even anders gespeeld : mooier, creatiever, spectaculairder.”

Moreira

Almani Moreira is de beste dribbelaar van het Belgische voetbal. Bal aan de voet kent hij in België zijn gelijke niet : onstuitbaar vanwege de combinatie van zijn snelheid en technisch vermogen. Men gaat wel eens voorbij aan zijn trapvaardigheid. Zijn natuurlijke positie ligt in de aanval. Functionerend rond een pivot of vlak achter twee spitsen : die rol past Moreira als gegoten. Maar de plaatsen zijn duur bij Standard. Gelukkig kan je Almani in elke positie van het offensieve spectrum uitspelen.”

Négouai

“Volgens mij is Christian Négouai de enige speler die je zowel achteraan, in het midden als voorin kunt opstellen. Dat heb ik nog nooit gezien. Blessures verstoorden zijn rendement bij Standard, maar tegenwoordig draait hij op volle toeren. Als verdedigende middenvelder toont hij zich van onschatbare waarde voor de ploeg en hij groeit nog volop. Christian beleefde een moeilijke jeugd in een voorstad van Lyon. Het voetbal redde hem van de goot. Hij is lang niet de enige in dat geval. Voor veel jongens was het voetbal of een leven vol problemen. Wie alleen maar voetbal heeft, moet zich er echt insmijten. Het belang van voetbal kan niet overschat worden. Vandaar dat je het voetbal altijd moet respecteren en de sportieve waarden van het voetbal niet verloochenen.”

Onyewu

“Nog zo’n crack. Ik heb nog nooit een voetballer meegemaakt met zo’n fysiek potentieel. En aan zijn kracht koppelt hij dan nog techniek en kopbalsterkte. Oguchi Onyewu verhindert dat de tegenstander scoort en scoort dan zelf ; zoals tegen Club Brugge. Hij doet me een beetje denken aan Jaap Stam, maar volgens mij is hij nog beter. En hij droomt van Engeland. Zet hem bij Manchester United en hij draait zonder problemen mee. Maar ik zie hem evengoed aan de bak komen in Italië, Duitsland en noem maar op. Alleen op het vlak van zelfbeheersing is hij nog voor verbetering vatbaar. Hij pakt te veel gele en rode kaarten. Hij moet rustig leren blijven, ook als men hem zoekt of als scheidsrechters hem te vlug sanctioneren onder invloed van zijn imposante kracht.”

Portillo

“Ik volgde Javier Portillo al toen hij nog bij Real Madrid voetbalde. Hij was nog jong toen, werd meestal als offensieve joker ingezet. Maar gewezen voetballer van Real Madrid, daarmee is alles gezegd. Ook hij teert in eerste instantie op zijn techniek.”

4-4-2

“Mag ik hier een cijfercombinatie gebruiken in plaats van gewoon een letter ? Op de q bots je namelijk als je dit tactisch systeem in het Frans weergeeft : quatre-quatre-deux. Deze veldbezetting ligt me het best, al bevalt 4-3-3 me ook wel. 4-4-2 is natuurlijk wel een veeleisend concept. Op mijn linkerflank mag ik geen moment verslappen, voortdurend moet ik heen en weer die flank af. Ik moet de linksachter van de tegenstander neutraliseren maar ook voorzetten geven, steun verlenen aan de aanvallers. Als je er zoveel sprintjes moet uitpersen, overvalt het je wel eens dat je de speler niet opmerkt die aan de andere kant van het terrein de bal vraagt. 4-4-2 is een systeem dat veel geeft maar ook veel neemt.”

Runje

“Als er bij Standard twee onmisbare spelers rondlopen, dan wel Sérgio Conceição en Vedran Runje. Hoeveel punten zou hij dit seizoen al niet voor Standard gepakt hebben ? Voor mij is hij met voorsprong de beste doelman in België. Alle aanvallers vrezen hem. Hij blinkt uit in elk onderdeel van zijn vak : op zijn lijn, bij het uitkomen, in balbezit. En hij wordt gerespecteerd van Split over Marseille tot in Luik. Ik snap niet waarom hij het doel van de nationale ploeg van Kroatië niet verdedigt.”

rgio

“Onze kapitein. Ach, een hele Sport / Voetbalmagazine volstaat niet om de kwaliteiten van Conceição te omschrijven. Eigenlijk kan je het in twee woorden samenvatten : grote klasse. Wat een plezier om zo’n speler in je team te hebben. De natuurlijke leider van de ploeg. Als hij beslist heeft, dan is het beslist. Hij kondigde aan dat Standard tot het einde zal meespelen in het titeldebat en aldus zal geschieden. Sérgio zou zich kunnen behelpen met louter zijn techniek, maar hij voegt er ambitie en karakter aan toe. Ondanks zijn erelijst blijft hij eenvoudig en toegankelijk. Kortom, de oververdiende winnaar van de Gouden Schoen.”

Tchité

“Een bom. Eens hij in de diepte spurt, zie je Tchité nooit meer terug. Mémé heeft snelheid te koop en ook zijn sprongkracht mag gezien worden. Ik bespeur bij hem een dierlijke schoonheid in zijn gedrag en zijn gebaren op een voetbalveld. In luchtduels lijkt hij wat licht uit te vallen, maar je moet eens controleren hoeveel ballen hij per match kopt. Het resultaat van een uitzonderlijk gevoel voor timing. Zeer gedreven om carrière te maken ook : Tchité staat mentaal bijzonder sterk en hij leert vlug. Knap was hoe hij reageerde op de komst van De Camargo. Hij paste zich meteen aan Igor aan. Een staaltje van intelligentie.

U taka

“Ik schuif de aanvaller van Westerlo naar voren vanwege zijn individuele kwaliteiten, maar ook om te beklemtonen hoeveel de zwarte spelers bijdragen aan het voetbal. Dat zie je bij Standard maar ook overal elders. Tot de wereldtop behoren Ronaldinho, Ronaldo, Didier Drogba, Samuel Eto’o en ga zo maar door. Pelé is de grootste voetballer aller tijden. Zonder zwarte voetballers zou het voetbal niet zo mooi zijn.”

Verheyen

“Op 35-jarige leeftijd zet Gert Verheyen een punt achter een profcarrière die zeventien jaar duurde. Als je zolang op het hoogste niveau hebt meegedraaid en zowel bij Anderlecht als bij Club Brugge hebt gevoetbald, kan je alleen maar chapeau zeggen. Verheyen wordt al te eenzijdig afgeschilderd als onvermoeibare strijder. Op basis van louter fysiek engagement kan je het nooit zo lang aan de top uitzingen. Daarvoor moet je ook kwaliteiten als techniek, intelligentie en ambitie in petto hebben. Het is een goede zaak dat hij straks bij Club Brugge aan de slag blijft. Zelf ben ik 32 jaar en aan mijn pensioen denk ik nog niet. Ik wil proberen zolang mogelijk te spelen. Voetballen is alles voor mij.”

Waregem

“Ik sta paf van bewondering voor die ploeg. Zulte Waregem komt uit de tweede klasse en speelt meteen van het mooiste voetbal dat er in de eerste afdeling te zien is. Je moet het maar doen. En is het verrassingseffect intussen weggeëbd, het team verzaakt zijn principes niet. Zo zie je dat de zogenaamd kleine clubs het voetbal zuurstof kunnen geven. Een andere ploeg die ik zeer waardeer, is Beveren, ook al is dat nu diep weggezakt. Niettemin blijft Beveren in België de moeilijkste ploeg om tegen te spelen. Technisch zijn die jongens superieur, ze maken de bal ongrijpbaar. En klein als ze zijn, flitsen die Ivoriaantjes zo onder je armen door. Ze hebben slechts één probleem : de afwerking. Ze dagen op in het strafschopgebied en daar blijven ze dribbelen tot ze terug moeten en de bal verliezen.”

X (gelijkspel)

“We verloren dit seizoen te veel punten in onze thuiswedstrijden. Een gelijkspel thuis, voor Standard is dat hetzelfde als een nederlaag. Tel al die punten erbij die we vermijdbaar verloren, en we hebben nu zeven, acht punten meer. Ik heb het nu niet over het gelijkspel tegen Roeselare : die ploeg maakte het ons knap lastig. Maar de draw tegen La Louvière : ongelooflijk dat die op Sclessin een punt pakten. Ik miste een strafschop maar daarnaast kregen we nog een rist gapende doelkansen. Die uitschuivers worden mee veroorzaakt door de erbarmelijke toestand van ons veld. Wij dwingen elke wedstrijd een resem hoekschoppen af, maar die brengen niets op : bij het trappen glijdt steevast je steunbeen weg en je krijgt die corner niet eens tot aan de tweede paal gelift. Voor die handicap dreigen we zwaar te betalen. Ook dat we in winterse omstandigheden moeten trainen, kan ons zuur opbreken. De laatste weken leek het alsof we een andere sport beoefenden. Ik vind de winter een vorm van competitievervalsing. De winterstop zou veel langer moeten duren.”

Yves

Yves Vanderhaeghe mag dan de kaap van 35 jaar hebben overschreden, hij is nog altijd een uiterst belangrijke pion voor Anderlecht. De positie van verdedigende middenvelder is extreem belangrijk. De spelers die daar wroeten om ballen te recupereren, zorgen voor het evenwicht van de ploeg. De onverzettelijkheid van Vanderhaeghe is legendarisch. De jonge spelers van Anderlecht mogen niet mopperen met zo’n gids aan hun zijde.”

Zetterberg

“Een artiest, een van de sterkste persoonlijkheden van het Belgische voetbal. Het is een plezier om naar Pär Zetterberg te kijken. Alweer om dezelfde reden : het accent ligt op de techniek. Hij zoekt oplossingen terwijl hij voetbalt en hij vindt ze nog vaak ook. Weet je, het Belgische voetbal is veel rijker dan sommigen denken. Spelers als Conceição, Costa, Balaban, Zetterberg : die kanjers lopen toch maar op de Belgische velden rond.”

PIERRE BILIC

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content