Rustig en sereen trad Marcel Kyndt, de voorzitter van het directiecomité van Club Brugge, afgelopen donderdag tijdens de jaarlijkse persconferentie van de bekerwinnaar voor het eerst op de voorgrond. De aannemer, die achter de schermen als sterke man fungeert maar zich graag nestelt in de luwte en ieder interview weigert, sprak bij afwezigheid van Michel Van Maele het journaille met veel zelfvertrouwen toe..
Het optreden van Kyndt was opmerkelijk. Het zou wel eens de voorbode kunnen zijn van een interne herschikking. Meer dan twee jaar al wordt er bij Club gesproken over een nieuwe voorzitter. Ofschoon er inmiddels wel iets aan de onderbouw is gedaan zit de huidige structuur zo diep gebeiteld in de vereniging dat ieder idee over nieuwe accenten in de top een stille dood stierf. In het verleden werd ook Marcel Kyndt als nieuwe voorzitter genoemd, maar ook die piste werd snel verlaten. Om nu weer opgerakeld te worden ? Samen met enkele anderen beseft Kyndt wellicht dat het stof dat over bepaalde oude denkpatronen van Club Brugge hangt snel moet worden weggeblazen. Tot dusver struikelde iedere poging tot vernieuwing over een gebrek aan eensgezindheid in de manier waarop de vereniging moet worden geleid. En over het gegeven dat sommige mensen verbeten hun territorium afbakenen. Dat begint zich langzamerhand tegen Club Brugge te keren en leidt in de media tot steeds meer nijdige brieven van supporters. In zoverre dat de verdiensten van de huidige machthebbers wel eens worden vergeten. Ook en vooral die van Antoine Vanhove, die twee jaar geleden haast alleen de transfer van Timmy Simons afwerkte, voor de bespottelijk lage som van achttien miljoen Belgisch frank.
De mogelijke komst van Marc Degryse als technisch directeur kan Club Brugge die andere injectie geven waarom al jaren wordt geschreeuwd. Degryse is slim en leep, heeft verfrissende ideeën, kent het voetbalwereldje door en door en bezit een charisma dat ook de uitstraling van Club Brugge moet verhogen. Dat alles nu, naar oude Brugse gewoonte, op de lange baan wordt geschoven lijkt geen goed teken. Club kan het zich niet veroorloven om telkens weer over vernieuwing te praten zonder daar concreet iets aan te doen. Anders dreigt het een vervolgverhaal te schrijven zonder einde. Het kan zich evenmin troosten met de gedachte dat het de afgelopen jaren niet slecht is gegaan. Beleidsmatig denken is anticiperen op nieuwe ontwikkelingen. De nood aan specialisten op sleutelposities is in de voetballerij nog nooit zo groot geweest als op dit moment. Ook dan niet als die, zoals in het geval van Degryse, een investering vergen. Wat dat betreft staat blauw-zwart nu nog maar eens voor een scharniermoment in zijn geschiedenis. Het gegeven dat het dossier rond Marc Degryse in handen ligt van Marcel Kyndt kan een andere indicatie zijn voor een hertekening van de macht. Zo kan Kyndt zich ook naar buitenuit profileren als de nieuwe sterke man.
Met 31 kernspelers is Club tegen die achtergrond aan het nieuwe seizoen begonnen. Het ervaart hoe de geldkraan in de voetballerij is dichtgedraaid. Zelfs pogingen om spelers uit te lenen en een deel van hun salaris nog op het eigen budget te houden hebben weinig succes.
Het neemt niet weg dat Trond Sollied onder een grotere druk staat dan ooit te voren. Na vier opeenvolgende tweede plaatsen snakt iedereen in Brugge naar de titel. De Noor sprak nog voor het seizoen begon duidelijke taal. Het zette Gert Verheyen ertoe aan zijn aanvoedersband in te leveren. Club Brugge rekent op de nieuwelingen Marek Spilar en Sergiy Serebrennikov om de kwaliteit te verhogen. En op de doorbraak van enkele jongeren. Zoals Tim Smolders, vorig seizoen na veel blessureleed sterk ingevallen in de bekerfinale. En, wie weet, van de uiterst getalenteerde aanvaller Sebastian Hermans die na een rotatieperiode van één jaar tijdens de voorbereidingsperiode een sterke indruk maakte. Geen gebrek aan talent trouwens bij dit Club Brugge : liefst dertien kernspelers zijn niet ouder dan tweeëntwintig jaar. Dat jeugdig enthousiamse staat haaks op het verouderd bestuur. Op het veld heeft Club Brugge voldoende wissels op de toekomst.
Maar of dat voldoende is om nu de strijd op het hoogste niveau aan te gaan ? RC Genk maakt het zichzelf niet gemakkelijk door met de nodige poeha de Japanner Suzuki tegen een vorstelijk salaris in de armen te sluiten. De spits komt niet naar Genk om op de bank te zitten. Het zal van Sef Vergoossen veel tact vergen om iedereen tevreden te houden. Maar de Genkse trainer is de problemen nog nooit uit de weg gegaan. Net zoals Hugo Broos dat ook bij Anderlecht niet doet. Daar is in alle stilte echt aan een nieuw tijdperk begonnen. Zonder privileges voor wie of wat dan ook.
door Jacques Sys
