Shkodran Mustafi (27) treft met Arsenal Standard in het laatste duel in de poulefase van de Europa League. De verdediger wordt verguisd door zijn eigen supporters, maar blijft desondanks vechten voor zijn plek. ‘Er zijn grenzen voor alles.’
Na wat defensieve fouten vorig seizoen vonden heel wat Arsenalsupporters het nodig om hun frustraties via Twitter en Instagram los te laten op Shkodran Mustafi. Die besliste daarop om alle communicatie met de buitenwereld stop te zetten. Afgelopen zomer verklaarde de ondertussen ontslagen Unai Emery dat Mustafi de Londense club mocht verlaten, maar de oud-speler van Hamburger SV, Everton, Sampdoria en Valencia CF besliste toch te blijven.
Met een aankoopbedrag van 40 miljoen euro, dat Arsenal in de zomer van 2016 voor hem neertelde, blijft hij de duurste Duitse centrale verdediger ooit. We treffen Mustafi in het noorden van Londen, waar hij zich wat verstopt in een hoek van een kebabzaak. In de nabijheid van metrostation Golders Green vertoeft hij hier het liefst met zijn (even verguisde) ploeggenoot Mesut Özil. Hij voelt zich er veilig, met een glas Coca Cola Light van de zelfbediening in de hand, ijsklontjes incluis. Deze plek bleek ook het toevluchtsoord voor Özil en Sead Kolasinac na een gewapende roofoverval eind juli.
Als ik zou merken dat ik op training niet meer zou kunnen lachen, dan zou ik me echt zorgen beginnen maken.’Shkodran Mustafi
Pas nu spreekt de ervaren defensieve kracht voor het eerst over de kritiek aan zijn adres en hoe hij omging met alle emoties die dat met zich meebracht.
Ben jij echt de op één na slechtste verdediger ter wereld?
Shkodran Mustafi: ‘Nee, dat vind ik niet.’
Het is nochtans wat bleek na een referendum die de Spaanse sportkrant Marca recent organiseerde onder zijn lezers en abonnees. Met maar liefst 150.000 stemmen volgde jij na Phil Jones van Manchester United.
Mustafi: ‘Ik zou daar alleen zo over denken, mocht die enquête zijn gehouden onder de beste trainers van Europa.’
De ondervraging toont vooral aan hoe je reputatie als verdediger veranderde. Wat gebeurde er de afgelopen maanden?
Mustafi: ‘De eerste twee seizoenen liep alles bij Arsenal zeer goed voor mij. Ik zag mezelf als sterkhouder. Maar kort na Kerstmis vorig jaar kwam er een kink in de kabel. Door een paar fouten verloor ik mijn zelfvertrouwen wat voor chaos zorgde. Ik had dat nog nooit eerder meegemaakt.’
Een door jou veroorzaakte penalty, een mislukte defensieve actie als inleiding voor het 2-3-verlies tegen Crystal Palace in april dit jaar… Maar er waren nog fouten. Op Twitter schreef zelfs iemand dat het leek alsof je op rolschaatsen voetbalde. Op de tv-zender van Arsenal eisten supporters om je te verkopen.
Mustafi: ‘Ik ben zelfkritisch genoeg om te erkennen dat ik die fouten maakte en ik kan ook met harde kritiek omgaan. Maar de hele zaak escaleerde en werd bijzonder irrationeel. Ik werd de schietschijf, het mikpunt van alle commentaren. Ooit maakten bepaalde mensen me zelfs verantwoordelijk voor een nederlaag terwijl ik helemaal niet had gespeeld.’
Omgaan met emoties
Er circuleert op YouTube een video van een Arsenalfan die een compilatie maakte van je fouten bij de club onder de noemer: ‘Mustafi moet weg.’ Maar liefst 1,8 miljoen keer werd dat filmpje al aangeklikt. Zag je die beelden al?
Mustafi: ‘Nee. Ik moet mezelf ook beschermen.’
Hoe ging je daar dan mee om?
Mustafi: ‘Er waren dagen dat ik echt aan mezelf twijfelde. Maar net dan merkte ik hoe mentaal sterk ik ben. Mijn vrouw zei: ‘Mocht je echt zo slecht zijn, dan was je nooit wereldkampioen en prof bij Arsenal geworden.”
In 2014 veroverde je met de Mannschaft de wereldtitel als vervanger voor de geblesseerde Marco Reus. Daarna stelde je: ‘Het moeilijkste aan ons beroep is om te gaan met emoties.’ Kan je dat vandaag al?
Mustafi: ‘Het blijft het allerzwaarste aspect in voetbal. Wanneer je aan de top staat, moet je opletten dat je niet begint te zweven. Je krijgt dus niet echt de kans om blij te zijn en van die status te genieten. Maar als je in de put zit, moet je er dan weer waakzaam voor zijn dat je niet doordraait. Ik beleefde beide kanten.’
Als profvoetballer laat je dus maar beter geen emoties toe?
Mustafi: ‘Nee. Je moet vooral leren om juist met je emoties om te gaan. Bij een positieve periode gebruikte ik de vibes om mezelf nog te verbeteren. Ze inspireerden me. Maar nu, in een mindere fase, moeten ook die negatieve sensaties me motiveren. Ik zei tegen mezelf: ‘Ik wil niet nog een keer in de kleedkamer zitten en een schuldgevoel koesteren tegenover mijn collega’s.’ Ook dat houdt me sterk.’
Kreeg je psychologische hulp?
Mustafi: ‘Nee. Ik had altijd het gevoel dat ik het zelf moest doen. Alarmfase rood betekent voor mij dat ik de zin in het spelletje zou verliezen. Als ik bijvoorbeeld zou merken dat ik op training niet meer zou kunnen lachen, dan zou ik me echt zorgen beginnen maken. Maar dat was nooit zo.’
TERUGKEER NAAR BUNDESLIGA
Worden topvoetballers vandaag anders geobserveerd dan vroeger?
Mustafi: ‘Het voetbal werd onmenselijker. Iedereen kan op sociale media anoniem zijn mening geven en zijn frustraties op ons botvieren. Er zijn grenzen voor alles. Als het enkel de bedoeling is om iemand in diskrediet te brengen en veel likes te verkrijgen, dan heb je een lijn overschreden.’
Er waren de beledigingen van de fans, maar ook de verklaring van manager Unai Emery afgelopen zomer dat je de club mocht verlaten. Desondanks ben je nog altijd bij Arsenal. Waarom?
Mustafi: ‘Er was geen enkele optie waarmee alle partijen tevreden waren. Want ook Arsenal had natuurlijk een aantal voorwaarden. En ik wist: mijn volgende club is extreem belangrijk om opnieuw een positief hoofdstuk in mijn loopbaan bij te schrijven. Wanneer ik naar gelijk welke club zou gaan en daar ook niet in het plaatje pas, dan schiet ik er weinig mee op. Daarom bleef ik dus.
‘De toekomst laat ik open. Ook een terugkeer naar de Bundesliga behoort tot de mogelijkheden. Ik wil eerst weer aan speeltijd bij Arsenal geraken. Er is zeker hoop dat alles opnieuw beter zal gaan.’
