VRT-sportanker Aster Nzeyimana is afkomstig van Zele, maar speelde ooit voor Eendracht Aalst en blijft Oilsjt koesteren, net als Sport/Voetbalmagazine.
Wie zette je aan tot het lezen van Sport/Voetbalmagazine?
‘Mijn grootvader, die een abonnement had en ook een groot voetballiefhebber was. Op schooldagen ging ik ’s middags bij mijn grootouders eten, dus van woensdag tot vrijdag nam ik jullie blad van het begin tot het einde door. Het zorgde er ook voor dat ik in de ban geraakte van die poster. Nu let ik daar niet meer op, maar op mijn kinderkamer hingen heel wat verschillende voetballers aan de muren. Een van de eersten was Wesley Sonck in het truitje van kampioenenploeg KRC Genk, maar ook Moumouni Dagano en Josip Skoko hingen er. We bezochten ooit tijdens een jeugdstage met KSK Lebbeke het stadion van Genk. Na een rondleiding mochten we ook een training bijwonen. Zo begon ik hen wat meer te volgen.’
Waar gaat je aandacht vandaag als eerste naartoe in het blad?
‘Sowieso het voorwoord van Jacques Sys. Dat is nooit een lofzang, het wordt altijd redelijk scherp maar correct geformuleerd. Als journalist is het interessant om die eigen invalshoek te vernemen. De hoofdredacteur schrijft gewoon wat hij denkt en ziet.’
Welke rubrieken of verhalen boeien je helemaal niet?
‘De andere sporten. Ik spreek ook altijd over Voetbalmagazine. Soms vind ik het wel jammer dat er een tactische doorlichting wordt gemaakt van de topclubs, waarbij ik vaak de indruk heb die al eens te hebben gelezen. Geef me dan maar eens de analyse van Waasland-Beveren of Excel Mouscron, maar liefst zonder te veel statistieken. Daar kun je alles en niks mee bewijzen. Ik ben daar niet zo wild van, eerlijk gezegd.’
Je voetbalde zelf bij Eendracht Aalst tussen je dertiende en negentiende. In welke reeks horen ze thuis?
‘In 1A. Zeker op basis van het bestaande potentieel. Een slapende reus, net zoals je er veel hebt in Engeland, maar ook een club doordrongen van tragiek. Dat hinterland en die aantrekkingskracht, zoiets blijft ongelofelijk. Ze spelen nu in de tweede afdeling VV B, vierde klasse dus. Maar bij nieuwe promoties ga je die supportersaantallen ferm zien groeien. Met een nieuw stadion en een meer doorgedreven professioneel kader moet iets mogelijk zijn. Er heerst daar een echte voetbalcultuur. Eén stad, één club, net zoals in Newcastle. En vanaf oktober draaien ze daar bij het meest aparte volk van België carnavalsmuziek. Ongelofelijk uniek, echt waar.’
