Jacques Sys
Jacques Sys Jacques Sys is een Belgische sportjournalist

door Jacques Sys

Geen vriendschappelijke wedstrijd van de nationale ploeg die voor zoveel commotie zorgde als de partij die de Rode Duivels net voor het WK tegen Costa Rica speelden. Vierhonderdduizend dollar diende er voor die oefenpot betaald te worden en binnen de Voetbalbond zorgde dat destijds voor een knetterende ruzie tussen Jan Peeters en de zuinige penningmeester Germain Landsheere. Op de overeenkomst die rond deze match met het door de Argentijn Guillermo Tofoni vertegenwoordigende agentschap World Eleven werd gemaakt, staan de signaturen van Peeters en secretaris-generaal Jean-PaulHouben, maar niet die van Landsheere die weigerde te tekenen.

Een paar weken geleden moet Germain Landsheere pas goed een beroerte nabij zijn geweest. Toen dit blad eind november in het kader van een dossier over de voetbalbond rapporteerde over de 400.000 dollar, kwam vanuit Costa Rica het bericht dat er voor die match maar 91.000 dollar was betaald. Dat betekent dat 309.000 dollar, een dikke twaalf miljoen oude Belgische franken, door de mazen van het net zijn geglipt. De vraag om enige opheldering bij de tussenpersonen (zie reportage pag. 56-57) bleek vergeefs : Tofoni was ook na een eindeloze reeks telefoontjes niet te bereiken, zijn secretaresse liet telkens weten dat hij zou terugbellen, maar dat gebeurde niet. In de deal rond deze wedstrijd dook ook nog de naam op van ene Sidi Airouss, een Belg van Marokkaanse afkomst, met een door de Fifa erkende licentie als matchmakelaar, destijds conform het reglement aangevraagd door de Belgische Voetbalbond. Ook hij moest een deel van de commissie opstrijken. Maar ook Airouss gaf telefonisch niet thuis en kwam de belofte van zijn vrouw terug te bellen niet na. Sommige mensen trekken rond dat soort zaken bij voorkeur een nevelsluier op.

Kordaatheid en resoluutheid zijn nooit de pijlers geweest waarop de voetbalbond steunt. Al kort na de loting voor het WK, in december 2001, sprak bondscoach Robert Waseige in de ultieme fase van de voorbereiding zijn voorkeur uit voor een Zuid-Amerikaanse tegenstander. Er was eerst een contact met Brazilië dat echter te veel geld vroeg (naar verluidt rond de 500.000 dollar) en daarnaast met een overeenkomst kwam die haast stikte in zijn complexiteit. Vervolgens draafde Tofoni met Argentinië op als mogelijke opponent. Om dan in laatste instantie Costa Rica uit zijn hoed te toveren. Toen stond de voetbalbond al met de rug tegen de muur. En moest onnodig veel geld uitgeven. De waarde van Costa Rica op de internationale voetbalmarkt schommelt rond de 40.000 dollar. Dat de voetbalbond het tienvoudige betaalde is gewoon verbijsterend.

Jan Peeters heeft over deze gang van zaken klacht neergelegd bij de Fifa. Het lijkt een toegeving dat er slecht is gewerkt. Want los van het gegeven of de voetbalbond juridisch een been heeft om op te staan, is de vraag waarom dat soort zaken kunnen gebeuren veel brandender. Het pleit eens te meer niet voor een slagvaardig beleid. Wat al te gemakkelijk verschuilen de vaak bekritiseerde bestuurders zich in hun pogingen om hervormingsplannen of andere wijzigingen door te drukken achter de structuren van het huis. Maar het snel en adequaat vastleggen van een tegenstander heeft niets met structuur te maken. Maar met visie, met professionalisme, met een snelle besluitvorming, met directe contacten naar de verschillende federaties, zonder tussenpersonen. Dat de wedstrijd tegen Costa Rica via televisierechten nog winst opleverde, zoals Jan Peeters graag benadrukt, doet niets ter zake. Die bonus zou nog veel groter zijn geweest als er een realistisch bedrag betaald was. Hoe dan ook zijn er nu miljoenen oude Belgische franken weggegooid.

Dat makelaars immense bedragen kunnen blijven opstrijken, toont dat deze tussenpersonen de kanker van het voetbal blijven. Zelfs het invoeren van officiële Fifa-licenties heeft de wantoestanden niet ingedijkt. Ook bij spelerstransacties blijft er te veel geld hangen. Maar de schuld ligt in de eerste plaats bij degenen die deze figuren blijven tolereren. Het is contradictorisch dat er in tijden van crisis geen enkele poging ondernomen wordt om de macht van deze kostenverslindende mensen te beknotten. Want dan komen er hier en daar weer andere belangen in het gedrang. En dat is nu ook weer niet de bedoeling.

Makelaars blijven de kanker van het voetbal.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content