Sven Vermant hoorde dat hij in januari gratis weg mag bij Schalke 04. Ook het contract van Nico van Kerckhoven loopt af. Wat is er van de Belgen in Gelsenkirchen ? ‘Heynckes praat weinig met de spelers.’

Hij zal wat later aanpikken bij het interview, laat Sven Vermant telefonisch weten vanuit de kleedkamer. Reden : trainer Jupp Heynckes, die als laatste het trainingsveld verliet, heeft hem naar boven geroepen voor een gesprek. Drie dagen eerder was Vermant zelf naar manager Rudi Assauer gestapt met de vraag wat de club met hem van plan is. Niet onlogisch voor een speler van wie het contract afloopt en die in het huidige kampioenschap nog maar veertien minuten op het veld kwam. Vorige week maandag schreef het voetbalblad Der Kicker dat Vermant als dank voor bewezen diensten gratis mag vertrekken in de winterstop.

Schalke 04 blijft net als vorig seizoen ver onder de verwachtingen. Toen probeerde Marc Wilmots in opvolging van trainer Frank Neubarth de zaak tevergeefs weer op gang te krijgen. Nu is het Heynckes die er geen vaart in krijgt. De dag voor het gesprek met de twee overgebleven Belgen – eerder dit seizoen keerde na Wilmots ook Emile Mpenza naar België terug – ging het ook in de Ruhrderby tegen het bescheiden Bochum thuis met de billen bloot : 0-2. Aan de Belgen lag het alvast niet. Sven Vermant bekeek de partij zoals wel vaker vanuit de tribune en Nico Van Kerckhoven werd na het Europacupduel van drie dagen tevoren zoals afgesproken een avond op rust gesteld.

Sven, voor het seizoen noemde de nieuwe trainer, Jupp Heynckes, jou een uitstekende voetballer, maar véél te traag en niet meer van deze tijd. Als kennismaking kan dat tellen.

Sven Vermant : “Als jonge speler kan je je manier van spelen nog bijsturen aan de verwachtingen van de trainers, maar ik kan op mijn dertigste geen bocht van honderdtachtig graden meer maken. Als de trainer mijn type speler niet nodig heeft, moet ik dat accepteren en op zoek gaan naar trainers die een type als ik wél kunnen gebruiken. Ik wéét dat ik niet als een pijl uit een boog vooruit schiet, maar met mijn kwaliteiten heb ik dat niet echt nodig. Op zo’n centrale positie moet je niet de snelste van de ploeg zijn, maar andere spelers in stelling brengen. In het voetbal trekt men vaak heel snel conclusies : wat Heynckes over me zei, deed hij nog voor hij met me had gewerkt. Terwijl Schalke me toch kocht als opvolger voor Wilmots en Andy Möller.”

Nico Van Kerckhoven : “Als ik fit ben, speel ik. Dat ik tegen Bochum op de bank zou zitten, wist ik van tevoren. Van alle spelers ben ik één van degenen die het vaakst mogen opdraven. Onze trainer wisselt vaak en veel, gemiddeld vijf spelers om de andere wedstrijd. Ik kan absoluut niet klagen. Op mijn eerste seizoen na, toen ik moeizaam startte, was ik altijd min of meer basisspeler.”

Vermant : “Ik heb om een gesprek gevraagd, omdat ik zo weinig aan spelen toe kwam. Veertien minuten in de Bundesliga en twee Europacupduels : dat is niet echt wat ik ervan had verwacht. Vorig jaar was ik nog basisspeler, in de terugronde startte ik in alle wedstrijden. Bovendien vertrokken met Wilmots en Möller de twee spelers die toen met mij in concurrentie lagen. De kansen waar ik op hoopte, zijn er echter nog niet geweest. De nieuwe trainer kiest centraal voor twee verdedigende middenvelders. In ons gesprek was Assauer heel positief over mij. Meteen erna riep de trainer me bij zich om me duidelijk te maken dat ik van hem niet moet vertrekken in de winter. Hij verzekerde me dat als ik blijf trainen zoals ik bezig ben, ik nog wel zal spelen. Ik ben in elk geval blij dat ik naar de manager ben gestapt. Het heeft er alleszins voor gezorgd dat dit thema meteen bespreekbaar werd.”

Schalke haalde met Heynckes een naam binnen als trainer. Desondanks loopt het ook nu weer stroef.

Van Kerckhoven : “Er circuleerden heel veel namen. Magath koos uiteindelijk voor Stuttgart en pas een paar dagen voor de training heeft men ons verrast met Heynckes, die amper zijn laatste competitiewedstrijd met Bilbao had afgewerkt. Schalke wou uitdrukkelijk een naam. Heynckes probeert met pass- en trapvormen het voetballend vermogen omhoog te trekken. Dat lukt nog niet echt goed. Voor het minste detail dat verkeerd loopt, onderbreekt hij de training om uit te leggen hoe het wél moet. Voor de vele jonge spelers die hij erbij nam, kan dat heel leerzaam zijn. De typische Bundesliga-aanpak, het zware conditionele werk dat je in Duitsland toch gewend bent, komt wat minder aan bod. Ik vond de voorbereiding op het conditionele vlak relatief kalm in vergelijking met Huub Stevens. Waarschijnlijk wil hij een Spaanse toets aan het Duitse voetbal toevoegen. Ik mis dat zuiver conditionele soms wel, ik heb die zware trainingen nodig om goed te kunnen presteren.”

Vermant : “Heynckes had nog niet zo veel contact met de spelers. Hij is een stuk afstandelijker dan Huub Stevens. Je hebt de indruk dat hij veel meer tijd stopt in interviews en clubverplichtingen. Elke dag moet hij wel ergens naartoe. Zo blijft er weinig tijd over om met de spelers te praten, terwijl dat toch nodig is. Want je mag nog zo’n palmares hebben bijeengeraapt als de zijne, als je er niet in slaagt je methode op de spelers over te brengen, ben je niets met een palmares.”

Van Kerckhoven : “Schalke is ongeduldig. Toen het vorig jaar niet liep, kwam er veel kritiek van het publiek en de pers. Dit jaar is het niet anders. We hebben het gewoon heel moeilijk om het spel zelf te maken. Als we tegen een gesloten verdediging niets kunnen forceren, zwelt na twintig minuten het geroezemoes in het stadion aan. De resultaten laten te wensen over, maar het voetbal zelf is ook niet goed. De Champions League is te hoog gegrepen voor ons. Dan praat je over de eerste drie, maar daar zijn we te klein voor. Naar een plaats in de topvijf moeten we wel kunnen mikken. Maar vorig jaar hadden we meer kwaliteit in huis. Je kan niet verwachten dat de jongeren de ploeg meteen op sleeptouw nemen.”

Is dat niet iets voor jou, Nico ? Jij bent op één na de speler met de langste staat van dienst bij Schalke. Alleen Marco van Hoogdalem is er al even lang.

Van Kerckhoven : “Ik ben niet het type dat op anderen gaat inpraten. Vroeger hadden we zulke spelers wel : Marc Wilmots, maar ook Olaf Thon of Jiri Nemec durfden tijdens de match of in de rust al eens iets bij te sturen. Heynckes wíl dat waarschijnlijk ook niet. Tijdens de rust is hij de enige die iets zegt. Je merkt aan alles dat hij er een beetje boven staat, dat hij de baas is en wil zijn. Onlangs wees hij op training ook Ebbe Sand op zijn plichten. Maar goed, ik noch anderen voelen de behoefte om zich te laten gelden. We hebben nauwelijks praters. In feite hebben we een heel timide groep.

“Maar het gaat niet alleen om verbaal coachen. Ook in het spel missen we iets. Vroeger speelde Schalke met één in plaats van twee verdedigende middenvelders. Jiri Nemec is één van de beste spelers met wie ik voetbalde : een erg onderschatte voetballer die het spel las, veel ballen recupereerde, er nooit één verloor, heel simpel inspeelde. Hém missen we : iemand die de verbinding van verdediging naar aanval maakt. We hebben niet iemand die met een individuele beweging iets kan forceren.”

Vermant (grijnst) : “De enige die dat kan, zit in de tribune of op de bank. Maar je kan niet alles terugbrengen tot het ontbreken van iemand met een individuele actie. Ons tempo is te laag waardoor de tegenstander zich makkelijk kan organiseren.”

Missen jullie Emile, die met een flits bepaalde gebreken kon verbloemen ?

Vermant en Van Kerckhoven zuchten : “Daar heb je die vraag.”

Van Kerckhoven : “De keer dat we bijna landskampioen werden, was hij een belangrijke factor in het succes. Over wat er op het laatst misliep, zeg ik liever niets. Dat is iets tussen de club en hem.”

Vermant : “Ieder heeft zijn eigen mening over die zaak. In de groep was hij een hele stille jongen, dat zal bij de nationale ploeg niet anders zijn. Soms zag je niet eens dat hij er was.”

Wat missen jullie van Marc Wilmots ?

Van Kerckhoven : “Zijn leiderschap op het veld. Door zijn manier van spelen zoog hij de anderen mee. Er zijn hier in een paar jaar tijd te veel belangrijke spelers weggegaan, van wie we niet alleen de voetbaltechnische kwaliteiten missen, maar ook hun ervaring en uitstraling.”

Twee jaar geleden had Schalke een grote Belgisch-Nederlandse inslag. Wordt het nu weer een Duitse ploeg ?

Van Kerckhoven : “Meer een Zuid-Amerikaanse, vind ik. Huub Stevens volgde de Nederlandse en Belgische spelers beter. Op een bepaald moment ging het bijvoorbeeld tussen Sven Vermant en Gert Verheyen.”

Vermant : “Toen de naam van Timmy Simons viel, heb ik een positief advies gegeven, maar dat zou iedereen gedaan hebben die de Belgische competitie een beetje kent.”

Hoe ziet jullie toekomst er nu uit ? Straks lopen jullie contracten af en kunnen jullie gratis weg. In België proberen clubs dat te voorkomen.

Vermant : “Hier niet. Vorig jaar tekenden internationals als Jörg Böhme en Asamoah pas een paar weken voor het verstrijken van hun contract bij. Ik heb nu duidelijkheid : ik mag gratis weg, maar tegelijk ga ik er alles aan doen om hier toch nog aan spelen toe te komen. Als ik het vertrouwen krijg, kan ik vanuit mijn centrale positie de ploeg sturen. Dat moet van de trainer komen. Tegelijk weet mijn manager dat hij mag uitkijken naar andere clubs. Alles ligt open. Wat mij betreft, mag er gerust nog een andere taal bij komen. België kan, maar andere landen dus ook. Mijn vrouw is heel soepel in die dingen.”

Van Kerckhoven : “Ik heb nog niets van het bestuur gehoord, ik wacht af. Ik zit hier nu bijna zes jaar. Als ik fit ben, speel ik bijna altijd. Als ze me niet meer willen, gaan we weer in België wonen. Maar ook als ze met mij door willen gaan, zal ik er eerst eens over nadenken. Ik vraag me soms af of nog een jaar langer blijven niet van het goede te veel zou zijn. Niet op het sportieve vlak, maar sociaal dan. Je bent tenslotte toch in het buitenland en na zes jaar gaat dat wegen. Misschien is het beter om na zes jaar opnieuw in België te gaan wonen en daar nog twee jaar te voetballen. Of in Nederland. Maar wonen wil ik in dat geval toch in de heimat.”

Terwijl jullie toch goed Duits praten.

Van Kerckhoven : “Huub Stevens verplichtte iedereen om met mekaar in het Duits te spreken. Dat doen we nog altijd : af en toe spreken Sven en ik mekaar spontaan in het Duits aan. Even snel moeten we daar dan een beetje om lachen. Met de nieuwe trainer houdt iedereen zich daar minder aan.”

Vermant : “Als je een tijdje in het buitenland woont, besef je hoe goed het leven is in België. Maar ik ben blij dat ik deze stap heb gezet. Op mijn drieëntwintigste was ik er niet klaar voor geweest, op mijn achtentwintigste wel.”

Van Kerckhoven : “Na tien jaar Lierse wist ik niet waaraan ik me hier kon verwachten. Wat betekent een Belg in Duitsland ? We voelden ons soms toch maar kleine Belgen in het grote Duitsland, maar toch heb ik doorgezet. Het gemakkelijkste was geweest dat ik na dat eerste moeilijke jaar naar PSV was gegaan, waar Gerets me wilde. Dat ik hier nadien toch respect heb afgedwongen, daar ben ik best trots op.”

door Geert Foutré

‘Ik kan op mijn dertigste geen bocht van honderdtachtig graden meer maken.’ (Sven Vermant)

‘Misschien is het beter om na zes jaar weer in België te gaan wonen en daar nog twee jaar te voetballen.’ (Nico Van Kerckhoven)

‘Alles ligt open. Wat mij betreft, mag er gerust nog een andere taal bij komen.’ (Sven Vermant)