Het nieuwe juweeltje van de Limburgse doelmannenopleiding staat op zijn 17e onder de lat bij KRC Genk. Maak kennis met Maarten Vandevoordt, de jongste keeper ooit in de Champions League.
Net meerderjarig was Iker Casillas toen hij door een samenloop van omstandigheden de plaats innam van Bodo Illgner onder de lat bij Real Madrid. Het was een avond in september 1999 toen de Duitse international te veel last had van zijn schouder om te spelen en zijn stek moest laten aan een jonge, beloftevolle Spaanse goalie. De wereldkampioen van 1990 wist toen nog niet dat hij daarmee de carrière lanceerde van wat later een grootheid in het Europese voetbal zou worden. Hij bevroedde nog minder dat het het einde betekende van zijn basisplaats bij Los Blancos.
Als je hem opstelt, heb je eigenlijk elf veldspelers.’ Bob Browaeys
Vier jaar eerder was Gianluigi Buffon bij Parma Casillas al voorgegaan: ook hij doofde de carrière van twee van zijn concurrenten uit. Bij KRC Genk profiteerde Thibaut Courtois in 2010 dan weer van een blessure bij Lásló Köteles om de Hongaar uit het doel te verdrijven. Wat die drie doelmannen gemeen hebben? Ze werden alle drie na een WK beschouwd als de allerbeste. Buffon na Duitsland 2006, Casillas na Zuid-Afrika 2010 en Courtois na Rusland 2018. Alle drie braken ze op hun niveau ook een record van jongste keeper ooit die voor de leeuwen gegooid werd.
Net als Buffon, Casillas en Courtois haalde Maarten Vandevoordt voordeel uit een voor hem gunstige situatie. Toen hij op 10 december in Napels van Hannes Wolf de voorkeur kreeg op Gaëtan Coucke was Vandevoordt 17 jaar, 9 maanden en 10 dagen jong. Daarmee werd hij de jongste doelman ooit die aantrad in de Champions League. Hij snoepte dat record trouwens af van een andere keeper die in België gevormd is. Mile Svilar maakte in 2017 voor Benfica zijn debuut in het kampioenenbal op de leeftijd van 18 jaar en 52 dagen.
onverstoorbaar
Ziedaar een bewijs dat records en de roem die daarmee gepaard gaat geen enkele garantie inhouden. Ruim twee jaar na de feiten is Mile Svilar nog slechts derde keuze in Lissabon. In de Belgische hoogste klasse lieten de afgelopen 25 jaar vijf doelmannen zich nog jonger opmerken dan Vandevoordt. In chronologische volgorde waren dat Olivier Renard (1997, Charleroi), Kris Ottoy (2002, Aalst), Thomas Kaminski (2009, GBA), Thibaut Courtois (2009, Genk) en Sven Dhoest (2011, Club Brugge). Het werd dus niet altijd een succesverhaal nadien.
De mensen die hem dagelijks aan het werk zien, beweren wel dat Maarten Vandevoordt dichter aanleunt bij een Courtois dan bij een Dhoest of een Ottoy. ‘Het volstaat om zijn wedstrijd tegen Napoli te bekijken om te weten waar hij al staat in zijn ontwikkeling’, zegt Thierry Siquet. ‘De gewaagde en mislukte dribbel in de eerste minuut tegen een van de beste aanvallers van de wereld ( Arek Milik, nvdr): dat is Vandevoordt. Maar waarmee hij vooral indruk maakte, is de houding daarna. Hij bleef onverstoorbaar en keek iedereen recht in de ogen. Hij nam de bal vast alsof er niets aan de hand was en bij de volgende fase vroeg hij het leer opnieuw in zijn voeten. Het is zalig om als trainer met zo’n kerel te werken. Hij is nooit bang.’
Siquet weet waarover hij praat. De gewezen Carolo nam als bondscoach Vandevoordt in mei 2018 mee naar het EK U17 nadat Maxime Delanghe geblesseerd uitviel. De youngster van KRC Genk was er vooral doublure van Nick Shinton (Club Brugge), maar een jaar later was hij onder Bob Browaeys wel titularis op het EK in Ierland. Samen met Jérémy Doku, Killian Sardella (beiden Anderlecht) en Tibo Persyn (Inter Milaan) is hij zo de enige Belg ooit die aan twee EK’s bij de U17 deelnam. En meer dan dat, benadrukt Browaeys. ‘Voor mij was hij de beste keeper van dat toernooi. Als je hem opstelt, heb je eigenlijk elf veldspelers. Dankzij zijn uitstekende voetballende kwaliteiten, kan hij als een ouderwetse libero spelen. Ook onder druk blijft hij ijzig kalm. Met hem in doel kan je zonder problemen het spel van achteruit opbouwen. Hij heeft wat je noemt ‘een proactieve stijl’, hij staat heel hoog waardoor hij gemakkelijk anticipeert op mogelijk doelgevaar. Hij is niet het type dat spectaculaire reddingen zal verrichten op zijn doellijn, omdat hij dat ook niet nodig heeft. Tot slot is hij ook heel sterk in één-tegen-één-situaties.’
Moderne keeper
Achter de begaafde doelman gaat wel geen goed student schuil. Maarten Vandevoordt dubbelde zijn vierde middelbaar en zal nu via de centrale examencommissie op eigen tempo en via zelfstudie, ver weg van het Atlas College in Genk, zijn diploma secundair onderwijs proberen te behalen. Bij KRC Genk betreuren ze die keuze, maar voor de speler zelf was de combinatie sport/reguliere studie te zwaar geworden. In tegenstelling tot Koen Casteels, een voortreffelijk student, zal hij nooit de primus zijn van zijn afstudeerjaar.
Op het veld daarentegen verbaast Vandevoordt door zijn spelinzicht. ‘Ik had nog nooit een doelman onder mijn hoede die op die jonge leeftijd al zo matuur is’, vertelt Jacky Mathijssen, bondscoach van de U19. ‘Hij heeft er het hoofd op staan van een 25-jarige. Allicht is er op verschillende vlakken nog ruimte voor verbetering, maar mentaal staat hij ijzersterk. Door het gemak waarmee hij meevoetbalt, beantwoordt hij bovendien perfect aan het beeld van de moderne keeper. Eerlijk waar, ik denk dat hij kwalitatief de beste doelman is met wie ik al heb gewerkt. Qua rendement was dat Bertrand Laquait. Hij was in niets een 9 op 10, maar wel in alles 7,5 of 8. Maarten scoort 9’s, maar hij moet nog een paar 6’en wegwerken.’
Het ontbreekt Vandevoordt nog aan leiderschap. Hij laat zich verbaal niet voldoende gelden en staat op dat vlak nog niet stevig genoeg in zijn schoenen om een verdediging te sturen, zeker niet die van een regerend landskampioen. Begin december, voor Vandevoordt in het bekerduel met Antwerp zijn kans kreeg, ging het Genkse bestuur dan ook in het buitenland op zoek naar een meer ervaren nummer één, in afwachting van het volledige herstel van Danny Vukovic. De Australiër viel begin dit seizoen uit met een zware achillespeesblessure en zijn oorspronkelijke vervanger Gaëtan Coucke bleek te wisselvallig. Omdat het gezochte profiel eerder zeldzaam is en, vooral, omwille van de puike prestaties van Vandevoordt, staakten ze in Genk de zoektocht naar een tijdelijke vervanger voor Vukovic.
Technisch directeur Dimitri de Condé weerlegt: ‘We hebben alleen maar gecommuniceerd dat we de mogelijkheden zouden evalueren. Onze enige bezorgdheid was om Maarten niet te verbranden, maar het klopt dat hij goede punten gescoord heeft met zijn optreden in Napels. Na zijn flater heeft hij zijn houding niet veranderd. Zo gaat het altijd bij hem. Of hij nu uitpakt met een prachtsave of een foutje begaat, hij zal zijn kalmte sowieso beweren.’
Bij KRC Genk geraakten ze alvast zo overtuigd van de kwaliteiten van Vandevoordt dat ze zijn contract afgelopen maand verlengden tot 2023. ‘Hij heeft de voorbije weken prima zijn streng getrokken, maar laten we ook Gaëtan niet vergeten. Hij heeft drie moeilijke maanden gekend, maar ook de ploeg draaide niet’, weet Dimitri de Condé. ‘Laat me dus duidelijk stellen: op dit moment is er geen nummer één en geen nummer twee. We beschikken over twee goede keepers die allebei hun stinkende best zullen doen op training om hun plaats af te dwingen. Dat betekent dat Vuko ook zal moeten knokken om weer onder de lat te staan.’
Duur plaatsje
Hoe dan ook: het vertrouwen in Vandevoordt is groot. Hij begon aan het seizoen als derde doelman, steeg een plaatsje in de pikorde door het blessureleed van Vukovic en staat ondertussen tussen de palen als titularis. Felice Mazzu dacht er in oktober al aan om Vandevoordt een kans te geven, maar door zijn ontslag kon hij dat idee niet realiseren. ‘Maarten is een uitzondering’, meent Thierry Siquet. ‘Normaal neem je kinderen van 14, 15 jaar in bescherming, maar van hem wist iedereen toen al dat hij zou slagen.’
Dat neemt niet weg dat er nog wat bezorgdheid overblijft. Kan hij al het goede wat ze in de Belgische voetbalwereld over hem vertellen op het hoogste niveau bevestigen? En zal hij op zijn eigen tempo kunnen groeien? ‘In zijn leeftijdscategorie kunnen we momenteel putten uit een vijver aan goede doelmannen’, aldus Jacky Mathijssen. ‘De generaties van 2000, 2001 en 2002 zijn werkelijk ongelooflijk. Ik zit dus in een luxepositie met nog twee goede keepers achter hem ( Shinton en Delanghe, nvdr), maar ik hoop – en dan spreek ik niet alleen voor mijn eigen winkel – dat we in maart voor de EK-kwalificatiewedstrijden nog over Vandevoordt beschikken. We bewijzen hem geen goede dienst als we hem voor een categorie hoger zouden oproepen.’
Hetzelfde horen we bij Bob Browaeys. ‘Ik kan geen reden bedenken waarom we hem naar de U21 zouden overhevelen. In die categorie hebben we immers jongens als Svilar, Coucke, Jens Teunckens en Arnaud Bodart. Er is geen enkele positie waarop we zoveel talent hebben in België.’ Logischerwijze is het ook de positie waarop in de A-ploeg het (enige) plaatsje het duurst is. Thibaut Courtois is nog altijd maar 27, tien jaar ouder dan de doelman die vele waarnemers als zijn opvolger bij de Rode Duivels zien.’
