‘HIJ LIJKT PRECIES STEVE JOBS’

© BELGAIMAGE - KRISTOF VAN ACCOM

Met de zwierigheid waarmee hij als Kannibaal door de modder kliefde, zo slalomt Sven Nys tegenwoordig langs bedrijven en ontmoetingscentra. Via inspirerende speeches wil hij zijn sportpassie overal te lande uitdragen. Sport/Voetbalmagazine nestelde zich in zijn spoor.

Voor wie nu de woorden uit de spraakwaterval Sven Nys ziet vloeien is het moeilijk te geloven, maar als kind was hij beduusd en verlegen, doorstond hij doodsangsten voor elke spreekbeurt op school. ‘Trillende knieën, amper uit mijn woorden rakend, als ik ze al kon onthouden… Telkens een mislukking. Als je mij toen had gezegd dat ik later lezingen voor honderden mensen zou geven, ik had je gek verklaard’, lacht het 40-jarige veldriticoon nu. En toch is het dat wat hij – naast zijn job als manager van het Telenet Fidea Lionsteam en als uithangbord van het Sven Nys Cycling Center in Baal – dezer dagen tot twee, driemaal per week doet. Als enige gastspreker, of in combinatie met zijn ex-coach Paul Van Den Bosch, met wie hij het Sports2Businessproject opstartte. Daarmee legt het duo aan managers en werknemers van bedrijven uit hoe je technieken en skills uit de sport – vanuit het standpunt trainer/atleet – in de zakenwereld kunt toepassen.

Zoals op deze dinsdag in oktober, en niet in het kleinste bedrijf: Janssens Pharmaceutica uit Beerse, bij Turnhout, waar de personeelsvereniging Janssen Leeft in het kader van de Kennis en Wetenschapsweek Nys en Van Den Bosch heeft uitgenodigd. ‘Een voltreffer: in een uur waren alle 330 plaatsen gereserveerd, en voor de spinningsessie met Sven, die erna volgt, waren de 19 fietsen zelfs binnen de vijf minuten geboekt’, aldus woordvoerder Erik Daems. De spinningsessie wordt een primeur voor Nys, de voordracht niet. Een vijftigtal heeft hij er al achter de rug, schat hij. ‘De allereerste keer in november 2014, in de bibliotheek van mijn gemeente Tremelo-Baal voor 125 trouwe fans. Gewoon vanuit mijn buik praten over hoe ik als topsporter leefde, omging met winst en verlies… Een gezellige avond, waarin ik ontdekte dat het me wel lag, spreken voor een publiek – weliswaar toen voor vertrouwde gezichten.’

Een grotere test volgde enkele maanden later, op een symposium voor honderden bedrijfsleiders in Louvain-la-Neuve waar de crosser en zijn coach uitgenodigd werden om over innovatie in de sport te spreken. ‘Toen was ik wel rotnerveus, zoals een jeugdrenner die naar zijn eerste WK gaat’, lacht Nys. Maar dat bleek niet op het podium, vertelt Van Den Bosch. ‘Sven heeft me toen echt verbaasd, nog veel meer dan hij als veldrijder de laatste jaren gedaan had. Nadat we kort zijn onderwerpen en de structuur hadden vastgelegd, praatte hij zonder uitgeschreven tekst, met alleen een slide als handleiding, moeiteloos een halfuur vol, tien minuten langer dan gepland. Hij pakte die zakenlui meteen helemaal in, zoals Sven later ook deed met een volle aula economiestudenten van de KULeuven. En dat terwijl hij indertijd, nochtans al op zijn 27e, mij niet eens durfde te bellen met de vraag of ik zijn coach wilde worden – dat moest Isabelle (Nys’ ex-vrouw, nvdr) doen. Hoe een mens kan veranderen, hé.’

Die transformatie van verlegen kind/ tiener/jongvolwassene voltrok zich niet toevallig, aldus Van Den Bosch. ‘Ik denk niet dat er één Belgische atleet zó veel tv-interviews heeft gegeven als Sven. Voetballers en wegwielrenners slechts sporadisch – na een goeie match of koers -, terwijl hij elke week, op zaterdag en zondag, voor en na de cross, zijn verhaal moest vertellen. Veel topsporters hebben ook pas iets zinnigs te zeggen als ze ouder worden, maar zodra ze de 32 à 33 gepasseerd zijn, dalen met hun prestaties ook hun mediacontacten. Sven stond daarentegen tot zijn 39e aan de top, en kreeg zo meer tijd om te leren hoe je in welke fase van je carrière moet communiceren.’

EVENVEEL VOLDOENING

Na die eerste geslaagde lezingen rijpte het idee bij Nys om daar een deel van zijn postrennerscarrière op te bouwen. ‘Ik spiegel me aan Pascal Naessens‘, zegt hij. ‘Zoals zij met haar recepten en boeken mensen probeert te overtuigen om gezonder te eten, zo wil ik vertellen over hoe sport je energie en zelfvertrouwen geeft en je gelukkig maakt, en hoe dat ook voor bedrijven alleen maar een pluspunt kan zijn. Zulke voordrachten zijn, samen met sociale media, de ideale manier om die boodschap te verkondigen. En het heeft als voordeel dat ik met veel meer mensen in contact kom dan in mijn rennersperiode, toen ik bijna nergens naartoe ging – ik moest rusten. En sprak ik toch met iemand, dan was het vaak heel kort. Nu komen al die contacten met bedrijfsleiders goed van pas, als manager van een veldritploeg en als ambassadeur van het fietsenmerk Trek. Daaruit kan later misschien een samenwerking voortvloeien.’

Nys is daardoor wel veel meer weg van huis, wanneer hij, zoals vorige week, op een woensdagavond vanuit Baal naar het verre West-Vlaamse Marke moet rijden om er zijn boodschap uit te dragen. Of, zoals vandaag, ’s morgensvroeg voor alle files moet vertrekken om tijdig in Beerse te raken – de spreekbeurt is al om 9 uur. Halfslachtigheid was echter nooit aan de Balenaar besteed, en dus kan hij zich ook voor een verre autorit naar West-Vlaanderen opladen. Zelfs met een jetlag in het lijf, na een Amerikaanse trip met de Wereldbekercrossen in Las Vegas en Iowa. ‘Door die vermoeidheid liep mijn lezing wel minder, te weinig geconcentreerd. Ik was achteraf écht niet tevreden, want ik wil elke keer met evenveel passie vertellen. Op dat vlak is het te vergelijken met veldrijden, ja. Zoals ik vroeger voldoening vond in een zege en het entertainen van mijn fans, zo haal ik dat nu uit een bijna perfecte lezing. En dan bel ik nadien ook trots naar mijn vriendin.’ (lacht)

Aan complimenten ook geen gebrek. ‘Van fans die mij vooraf hadden gezegd: ‘Benieuwd of jij het komende uur nog veel zal vertellen dat we nog niet weten.’ En me daarna weer aanklampen, over hoezeer ze ervan genoten hebben, dat ze geen besef hadden van hoe ik in mijn carrière heb gedacht, zaken heb beleefd. En wat me ook gelukkig stemt: wanneer bedrijfsleiders, onlangs nog Dominique Leroy van Proximus, na mijn speech in hun voordracht zaken aanhalen die ik heb gezegd. Dat zelfs zulke succesvolle mensen iets van mij opsteken, of de bevestiging krijgen van hun en ook mijn filosofie als teammanager: dat je niet op je troon mag zitten, je moet communiceren met je werknemers en altijd respect voor hen moet tonen, ook wanneer het minder gaat.’

GEEN DIKKE BUIK

De voldoening die Nys uit die complimenten haalt, maken dat hij de adrenaline die vroeger als crosser door zijn aderen stroomde vandaag niet meer mist. Want ook in zijn voordrachten moet hij ‘presteren’. En daarom leeft de Kannibaal nog even gedisciplineerd als vroeger. ‘Zelfde voedingspatroon – weliswaar iets minder -, proberen elke dag te sporten, al is het maar een halfuurtje. Desnoods sta ik vroeger op, voor een training op een nuchtere maag. Als ik dat met mijn superdrukke schema niet zou doen, dan lag ik nu oververmoeid, met veertig graden koorts in bed. Het enige verschil is dat mijn job nu weer mijn hobby geworden is en ik niet meer absoluut bepaalde hartslagen of wattages moet halen. Ik geniet meer, maar ik wil wel fit blijven: met een dikke buik kan ik moeilijk mijn boodschap – dat sport gezond is – uitdragen, hé.’

Een grotere broeksmaat heeft de tweevoudig wereldkampioen dan ook nog niet nodig, al is zijn kleerkast wel voller. ‘Als renner droeg ik misschien vier, vijf keer per jaar een kostuum, voor allerhande prijsuitreikingen. Nu trek ik er bijna elke dag een aan. Ik heb daarvoor echter in Leuven een winkel gevonden die mij kledingadvies geeft en mijn kostuums op maat maakt. Ook dat moet af zijn, ja – ik blijf een perfectionist.’

En dus staat Nys vandaag in een strak, zwart pak, met modieus T-shirt de 330 werknemers van Janssen Pharmaceutica te woord. Zelfs zonder koersbroek blijkt hij, vooral bij de dames, nog altijd populair, want vooraf is het aanschuiven voor een handtekening en een selfie. Ontspannen lacht hij telkens zijn tanden bloot, van nervositeit is niets te merken. ‘Hoe meer ik het doe, hoe meer vertrouwen ik krijg. Zolang ik over mijn passie voor sport kan praten, zaken waar ik veel over weet, dan mag daar gelijk wie staan, zelfs de koning.’

Bovendien, zegt Van Den Bosch, is Nys als spreker almaar beter geworden. ‘Na verloop van tijd weet je steeds beter waar je je accenten moet leggen, op welke verhalen het publiek het best reageert en waar de mensen het meest aan hebben. Dat zie ik nu bij Sven: zijn lezingen worden steeds voller, gedetailleerder, met meer concrete voorbeelden.’ En Nys vult aan: ‘Door zo ontspannen te zijn kan ik er al eens een spontane kwinkslag tussen gooien, mensen even doen lachen. Zodat het niet overkomt alsof ik iets sta af te rammelen. Geen enkele speech is ook krek dezelfde. Voor bedrijfsleiders vertel ik meer over hoe je iemand op een hoger niveau kunt brengen, voor een ‘gewoon’ publiek heb ik het meer over hoe ik als sporter leefde. De basislijnen komen wel terug, maar telkens zeg ik het op een andere manier.’

Aan zijn spreektechniek of lichaamshouding heeft de Balenaar weinig moeten sleutelen. ‘Ik praat alleen iets rustiger dan in het begin. Al gebruik ik wel, zonder te overdrijven, nog altijd voor een stukje mijn dialect – die eigenheid wil ik bewaren. Voor de rest beweeg ik niet minder op het podium, of zwaai ik niet meer met mijn armen dan de eerste keer. Ik denk er zelfs niet eens over na, dat gebeurt automatisch. Het enige waar ik bewust op let – iets wat Paul in het begin heeft benadrukt – is dat ik tijdens het spreken mijn blik op elke hoek van de zaal richt, zodat iedereen zich aangesproken voelt. Als crosser deed ik dat trouwens al, op het podium. Dan liep ik met mijn ogen alle camera’s af, zodat elke fotograaf een foto kon nemen waarop ik in de lens keek.’

Van Den Bosch ziet slechts één verbeterpunt. ‘Sven en ik hebben ook al een vijftal keren een duospeech gehouden. Daarin heeft hij soms de neiging om wat af te dwalen en een link te leggen met een foto op het einde van de spreekbeurt. Als de man die de dans leidt, moet ik hem terugbrengen naar de vooropgestelde structuur. Voor de rest loopt dat echter prima. Wij kennen elkaar zo goed dat we perfect elkaars voorzetten kunnen binnenkoppen.’

JUFFROUW MARIA

Vandaag, bij Janssen Pharmaceutica, doen VDB en Nys afzonderlijk hun verhaal, aan de hand van een powerpointpresentatie met filmpjes en foto’s. Van Den Bosch over hoe coachen voor 95 procent omgaan is met verlies, over hoe niet winnen telt maar het maximum halen uit een sporter of ploeg, over hoe je als trainer genoeg druk moet zetten op je atleet, maar vooral stress moet weghalen, en over hoe belangrijk empathie en kritische/constructieve feedback zijn. Slides met onder meer voetbalcoaches Vicente Del Bosque en Francky Dury, wijlen atletiektrainer Mon Vanden Eynde, dopingzondaars Ben Johnson en Lance Armstrong, schaatser Sven Kramer, motorcrosser Georges Jobé en Mount Everestbeklimmers passeren de revue.

Een klein uur later is Nys aan de beurt. Eerst met de best of-beelden van zijn carrière, gevolgd door een verhaal over juffrouw Maria uit het vierde leerjaar, die de jonge Sven deed inzien dat hij meer capaciteiten had dan hij ooit had durven dromen. ‘Een heel mooie intro’, fluistert Van den Bosch. ‘Speechen is storytelling, dat heeft hij heel goed begrepen. Door zo’n herkenbaar verhaal over een inspirerende leerkracht neemt Sven zijn publiek meteen mee.’ Ook daarna volgen de anekdotes uit Nys’ carrière elkaar op, telkens met een onderliggende boodschap. Over hoe een makkelijk leven geen boeiend leven is, over respect, het belang van een team, omgaan met tegenslag, voortdurend nieuwe doelen stellen. En over hoe hij lang voor het einde van zijn rennersbestaan al zijn pensioen voorbereidde. Al wil hij dat woord niet eens in de mond nemen. ‘Ik heb het gevoel dat ik pas ben afgestudeerd aan de universiteit van het veldrijden.’

Verbazend is het om te zien hoe Nys met een naturel, toon, woordenschat en vloeiende gebaren, die alleen weggelegd zijn voor doorgewinterde speechers, zijn 330 toehoorders een uur lang boeit. ‘Hij lijkt precies Steve Jobs (de iconische baas van Apple die bekendstond om zijn inspirerende speeches, nvdr) of Barack Obama‘, lacht een Janssenwerknemer. Ook wanneer iemand na de lezing een vraag stelt over de internationalisering van het cyclocrossen, rollen vijf minuten lang de zinnen uit Nys’ mond. Erik Daems, van personeelsvereniging Janssen Leeft, moet hem bijna de micro uit de handen trekken. ‘Sven blijft praten, hé.’

VELDRIT SIMULEREN

Na een kletterend applaus en de obligate selfies – de rij is nog langer dan daarnet – mag Nys ook de benen laten spreken, in een spinningsessie die hij voor de eerste keer zelf leidt. Ook dat gaat de ex-veldrijder prima af, alsof hij al jaren instructeur is. Niet door ‘sneller’ of ’trager’ te roepen, maar door – ook daar heeft hij over nagedacht – een fictieve cross te simuleren. Nys neemt de enthousiaste Janssenfietsers in gedachten mee naar Koksijde, zijn lievelingsparcours. Hij leidt hen van de ene zandstrook naar de andere heuvel, laat hen aanvallen en vertragen, op een groot en klein verzet… De sessie duurt slechts een halfuur, maar het zweet druipt van de gezichten. Ook van het scherpe gelaat van Nys, die spint van genot. ‘Als binnen enkele weken de cross in Koksijde op tv wordt uitgezonden, denk aan deze sessie, zet jullie rollen klaar en fiets mee met Wout Van Aert‘, geeft hij als slotboodschap mee. Dat de Janssenwerknemers dat niet meer in zíjn tempo zullen kunnen doen, daar heeft Nys allang vrede mee. ‘Mensen inspireren, niet meer als actieve sporter, maar met een boeiend verhaal. Dát is mijn doel.’ En daar lijkt hij nu al in geslaagd.

DOOR JONAS CRETEUR – FOTO’S BELGAIMAGE – KRISTOF VAN ACCOM

‘Ik spiegel me aan Pascale Naessens. Zoals zij mensen probeert te overtuigen om gezonder te eten, zo wil ik vertellen over hoe sport je gelukkig maakt.’ SVEN NYS

‘Indertijd durfde hij mij niet eens te bellen om te vragen of ik zijn coach wilde worden. Hoe een mens kan veranderen, hé.’ PAUL VAN DEN BOSCH

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content