Volgend weekend strijdt Francky Dury met AA Gent tegen Anderlecht om de tweede en misschien zelfs eerste plaats. Bij het begin van dit seizoen leek een terugval nochtans waarschijnlijker. Tiens.

Hoe drukt Francky Dury zijn stempel bij AA Gent, waarmee hij minder snelle diepgang, maar verzorgder voetbal beoogt dan zijn voorganger, Michel Preud’homme?

Etienne De Wispelaere (trainer beloften)

Etienne De Wispelaere: “In het begin heeft Francky geobserveerd, de kat uit de boom gekeken, maar hij heeft dan toch vrij snel, zoals we hem kennen, de zaak onder controle gekregen en zelf de verantwoordelijkheden genomen. In het begin werd er een beetje raar gekeken omdat hij – en dat is misschien wel het kenmerk van een verstandig iemand – even heeft geobserveerd. Dat gaf, na Preud’homme, een raar gevoel. Men dacht: hij grijpt niet direct in. Maar ondertussen zie je al duidelijk zijn stempel. Het is een andere manier van omgaan vooral. Het is vaak: praten over en weer en luisteren naar elkaar. En zo is het in het leven ook: als iemand naar je luistert, luister je ook graag naar hem. Dat geeft een goed gevoel en een aangename werksfeer.

“Wij, de B-kern, voelen ons enorm betrokken en er is een aangename werksfeer. Er is altijd tijd om over iets te spreken. Het is nooit elkaar gejaagd door de wind voorbijlopen. Ook hebben we overlegmomenten aan het bord om tactische zaken te bespreken omdat we die lijn van de eerste ploeg proberen door te trekken. Iets verzorgder, iets rustiger in de opbouw, centrum gesloten houden in balverlies, de ruimtes gebruiken in balbezit. Het oefencomplex, de krachtzaal en zo, was in het verleden onder alle andere trainers toch een beetje een heilig domein. Wat toen niet echt mogelijk was, kan nu wel: een aantal jongens in de B-kern krijgt in feite geen echte krachttraining op de club zelf, nu vormt het geen probleem om met de meest getalenteerden van hen hier de krachtzaal te gebruiken. Francky geeft die ruimte.

“We werken ook aan een programma blessurepreventie. Ook dat is niet het eiland van de A-kern. Een onnozel detail: sommigen van de B-kern trainen twee keer per dag en het overbruggen van de middag is niet altijd zo eenvoudig, dus Francky laat hen, de talenten, dan mee-eten met de A-kern. Dat is een detail, maar wel een veelbetekenend. Het is duidelijk dat hij oog en oor heeft voor spelers van de B-kern. Vorig jaar stond Bob Peeters als beloftetrainer zeer dicht bij Preud’homme: Bob was hier, ook als spitsentrainer, altijd. Dat is een luxe die je moeilijk kunt vasthouden. Nu verloopt het contact met mij intenser.

“Je voelt ook de goesting om jonge spelers, zoals bijvoorbeeld Conté, te brengen en ze verder hun kans te geven als ze het goed doen. Het is niet zomaar voor even. Met een sterke kern is dat niet makkelijk. Er zijn er nog. Hannes Van der Bruggen onder anderen. Zijn sterke punten zijn infiltratie en een beslissende pass. Benito Raman is een zuivere spits, een centrumspits of flankaanvaller, daarover discussiëren de mensen soms. Maar als er ruimte ligt in de rug van de verdediging is hij altijd een centrumspits. Als je hoog speelt, mist hij op dit moment – hij is nog maar zestien – de body voor een centrumspits en dan kun je aan hem denken op de flank. Hij is enorm explosief, met een enorme drang naar de goal en scorend vermogen. Igor Vetokele is ook een centrumspits of flankaanvaller, snel, sterk technisch goed, slim. Maar op het moment dat hij zich toonde, raakte hij geblesseerd.

“Het is knap dat je zoals Francky niet probeert te doen zoals je voorganger, maar dat je honderd procent jezelf bent. Ik denk dat hij nu aan 98 procent zit van hoe hij echt is. Die twee procent … ( denkt lang na) … ik weet het eigenlijk niet ( lachje) … maar ik denk dat je in Gent nooit kunt werken zoals bij Zulte Waregem. De clubs zijn anders. Hij heeft in Waregem alles uitgewerkt en hier valt hij in een club die zijn organisatie en sterke persoonlijkheden al heeft. Dus je komt in een andere werksituatie terecht en dan is het de eigenschap van een verstandig mens dat je je aanpast en je verantwoordelijkheid neemt – wat hij doet. En het is ook belangrijk dat al de anderen zich ook aanpassen aan jou. Dat vroeg tijd en wat daarin meegeholpen heeft, waren de goede resultaten in het begin terwijl er minder gevoetbald werd. Die meeval in het begin was heel belangrijk, want het resultaat bepaalt de stemming. Maar we zien de laatste tijd dat het voetbal almaar beter wordt.

“Preud’homme bracht door zijn manier van doen energie over op de spelers. Dury motiveert op een andere manier. Ik weiger de twee veel te vergelijken omdat ik ze alle twee fantastisch vond. Dury probeert meer te spreken en te zorgen dat iedereen zich goed in zijn vel voelt. Motiveren kun je op verschillende manieren, hé. Hoe sterk de motivator Preud’homme ook was, soms was het vooral de tweede helft die sterk was. Nu zie je de ploeg ook dikwijls van in het begin de match ‘pakken’. Maar ik kan daar geen uitleg aan geven. Ik zie Dury, misschien nog meer dan al zijn voorgangers, de druk weghouden bij zijn spelers en ze van de andere kant toch nog motiveren.”

Erlend Hanstveit (speler)

Erlend Hanstveit: “Ik wil mijzelf niet in de ploeg praten en het is ook niet aan spelers, vind ik, om over de trainer te oordelen, maar de trainer die we hebben, is een moderne coach, met een heldere visie en een goede communicatie. We hebben meer dan één wapen in handen: we zijn fysiek sterk en kunnen met de lange bal spelen, maar we kunnen ook goed voetballen.

“Met al die nationaliteiten is communicatie belangrijk om alles bij elkaar te houden. Anderhalf uur voor de training komen we samen en is het de bedoeling to connect to each other, mekaar te leren kennen. We zijn nog niet helemaal waar hij ons hebben wil, maar het gaat steeds beter.

“Voetbal is ook een mentale sport: het veld is net hetzelfde buitenshuis als thuis, maar toch is het er moeilijker spelen. In de Belgische competitie ken je de tegenstanders, tegen buitenlandse ploegen leer je lessen. Niet elke speler van Gent is een international, dus daar kunnen we nog vooruitgang boeken. Als er een compleet nieuw team voor je staat, vallen er meer nieuwe dingen te leren. Maar soms moet het op de harde manier, zoals in Lissabon. Zoals in veel dingen in het leven is het twee stappen vooruit en één achteruit. Maar je wint aan ervaring. Deze club kan zich voor jaren vestigen als een Europese waarde.”

Gilbert De Groote (hoofd scouting)

Gilbert De Groote: “Er is hier in de voorbije jaren op zo’n manier aan een ploeg gebouwd dat die niet zomaar ineen gaat storten omdat de trainer vertrekt. Het succes van een ploeg is het werk van een hele groep mensen.

“Francky vraagt ook wat wij vinden van de ploeg, de samenstelling van de kern. Er is een andere werking, met meer communicatie. Preud’homme werkte goed en wij werkten ook goed, maar nu wordt er meer sámen gewerkt. ErwinVandendaele heeft de Gouden Schoen gewonnen, GuntherSchepens en ik hebben lang gevoetbald, LucDhaenens heeft zijn kwaliteiten, wij zijn geen beenhouwers die je op scouting stuurt en die de finesses niet kennen, hé.

“We hebben als scouting meer contact met Dury dan met Preud’homme. Elke drie weken ongeveer komen we samen op het oefencomplex. Wij praten meer en hij luistert meer. ( lacht) Hij vindt het belangrijk dat hij weet wat wij zien en dat wij weten welk profiel van spelers hij wil. Het is aangenaam werken in die zin dat je een directe lijn hebt met je trainer. Er is meer een band. Als je na de training eens binnen springt, kun je rustig gaan zitten en vraagt hij wat je van de ploeg vindt. Had je in Lissabon niet beter met vier in het midden gespeeld – om maar iets te noemen – dat kun je zeggen tegen hem. Hij kan daar gemakkelijk met ons over praten.

“Francky wil een ander soort voetbal spelen, dus hij wil meer ‘voetballers’. Maar wij zijn financieel nog niet sterk genoeg om de wensen van de trainer te kunnen invullen. Ik zag deze week in Kopenhagen tegen Barcelona N’Doye, die ik in Kreta ook al bezig zag, maar wij konden die niet halen. Vorig jaar zag ik Reid in Denemarken, die toen nog niet met Nieuw-Zeeland naar het WK in Zuid-Afrika was geweest en dus nog te koop, maar een miljoen willen wij niet investeren in een verdediger. Bovendien zijn we nu op een niveau gekomen dat we niet meer pakweg Carrez of Kharif moeten vervangen, maar een speler als Ruiz. Dat is niet zo gemakkelijk, terwijl de financiële middelen beperkt blijven. Het is gemakkelijker om je in Waregem of Westerlo te verbeteren dan bij ons. In de Franse derde klasse ga je niet veel vinden voor een ploeg die Europa League speelt.

” Baric had nog nooit op een vliegtuig gezeten, komt uit Karlovac, een klein dorpje, waar de tribune kapot geschoten was, ze hebben daar niets. En dan in Lissabon op het veld moeten komen … Ik kan mij wel voorstellen dat hij toen op zijn benen trilde. Hij werd met alle zonden Israëls overladen, terwijl het in Lissabon niet aan hem alleen lag. Dus die gast miste vertrouwen, zeker omdat hij zich dat aantrekt als hij een drie of een vier krijgt in de pers. Francky heeft toegegeven dat hij Baric misschien anders moet aanpakken dan degenen die hier al een tijd zijn. Hij wist niet dat hij uit zo’n achtergrond kwam en wij hadden hem dat moeten zeggen. Nu zal hij daar rekening mee houden, daar ben ik zeker van, en hem vaker een schouderklopje geven.

“Dury heeft een andere stijl dan Preud’homme, een andere naam en hij komt uit een andere club naar een club waar meer internationals lopen. Tegen een Buysse of D’haene kun je andere dingen zeggen dan tegen een Suler bijvoorbeeld. De impact van Michel op alles is helemaal anders dan Dury. Dury moet ergens naartoe werken, veroveren, Michel had alles al toen hij hier toekwam.”

Manu Ferrera (assistent-trainer)

Manu Ferrera: “Nu ik hem als mens leer kennen ben ik aangenaam verrast. Hij is heel open en menselijk. Hij denkt aan de anderen. Hij heeft geen ego. Hij verliest weinig tijd met futiliteiten. Hij gaat recht op zijn doel af, naar het essentiële. En als hij een speler iets te zeggen heeft, is het zeer duidelijk en direct, niet in algemeenheden. Spelers voelen zich aangesproken.

“We zitten met zestien nationaliteiten in de groep, dus communicatie is heel belangrijk en om op het veld te kunnen communiceren, moeten ze dat ook eerst naast het veld doen. Als iedereen met zijn iPod op in een hoekje zit, komt daar weinig van terecht. Dus in de gangen, in de kleedkamer en eens we van de bus stappen voor een wedstrijd zijn iPods verboden. Spelers moeten elkaar leren kennen, weten of de ander getrouwd is, kinderen heeft, met problemen zit …

“Voor Francky is ónze ploeg belangrijker dan de tegenstander. De tegenstander krijgt misschien twintig procent aandacht, tachtig procent van het werk gaat naar ons. We beheersen de bal nu ook al beter dan in het begin van het seizoen. We krijgen meer balbezit – waar hij veel werk in steekt – en de looplijnen en combinaties om de bal naar voren te krijgen gaan vlotter.

“Om vooruit te kunnen verdedigen, zoals Francky wil, heb je een hoge achterlijn nodig en dat is niet gemakkelijk voor elkaar te krijgen. Maar het is een van onze doelen dit jaar. Francky traint veel op automatismen.

“Sportief en structureel zijn we gegroeid naar het maximum, om vooruit te gaan hebben we een nieuw stadion nodig. Bij Anderlecht en Standard lopen individuen die wij niet hebben. Ik las dat Standard van een Engelse club een bod van 12 miljoen weigerde voor Steven Defour. Dergelijke voorstellen kwamen er nog niet voor spelers van Gent. Ziedaar het verschil. Vorig seizoen evenaren zou een plus zijn. Toen eindigden we op 25 of 28 punten van Anderlecht en werden we tweede omdat Standard, Genk en Club Brugge hun seizoen rateerden. Als we nu weer zo veel punten achterstand op de eerste zouden tellen, zouden we nooit tweede staan. Zelfs met meer punten zouden we geen tweede worden, want Genk en Standard doen mee. Vorig seizoen was een abnormaal kampioenschap, met zo veel voorsprong van Anderlecht.”

door raoul de groote

“Voor Francky is ónze ploeg belangrijker dan de tegenstander.” Manu Ferrera

“Er is een andere werking, met meer communicatie.”

Gilbert De Groote