De feiten dateren van bijna twee jaar geleden. De Buffalo’s van Hein Vanhaezebrouck maken zich op voor de achtste finales van de Champions League en lijken op weg naar een nieuwe titel. Maar hun zelfvertrouwen krijgt een flinke deuk in de Vlaamse derby, wanneer Michel Preud’homme met Club de sleutel vindt om het balbezitvoetbal van AA Gent lam te leggen.
Vierentwintig maanden later lijken de rollen omgekeerd, op nationaal niveau tenminste. Met hun precisievoetbal stappen de mannen van Ivan Leko het veld op als favoriet. Maar in de Ghelamco Arena wacht hen geen nieuw succes, wel de eerste nederlaag sinds 25 oktober. De gelijkenis met twee jaar eerder is treffend. Het tactisch plan van Yves Vanderhaeghe lijkt verdacht veel op dat waarmee Preud’homme begin 2016 succesvol was.
De Gentse trainer kijkt naar de elf namen die hij geselecteerd heeft voor deze match, en bedenkt dat daar veel talent in zit, op tal van posities. Op basis van individueel talent hoort dit AA Gent bij de Belgische top. Misschien nog meer dan zijn tegenstander, waar een paar spelers mee omhooggetrokken worden door het collectief, maar helemaal inzakken wanneer ze in hun eentje het verschil moeten maken. Dus zet Vanderhaeghe zijn pionnen zo dat ze overal op het veld in één-tegen-éénsituaties terechtkomen. Zijn aanvallend trio, Roman Jaremtsjoek, Mamadou Sylla en Samuel Kalu zetten snel druk op de Brugse defensie opdat Jordy Clasie de bal niet snel en makkelijk toegespeeld krijgt.
Omdat ze het van achteren voetballend niet opgelost krijgen zouden de Bruggelingen doelman Vladimir Gaboelov kunnen betrekken in het spel. Helaas voor hen lijkt de ervaren Russische goalie geen nieuwe balkunstenaar, qua voetenwerk is hij eerder een soort Ludovic Butelle. Club heeft niet meteen een nieuwe Marc-André ter Stegen, met wie Barcelona een paar jaar geleden komaf maakte met de hoge pressing van het Bayern van Pep Guardiola in de halve finales van de Champions League. De Duitse keeper stuurde precisiepasses recht naar Luis Suárez die vervolgens de Bayerndefensie deed daveren. Daar lijkt Gaboelov niet meteen toe in staat. Zijn uittrappen bereikten vaker het voorhoofd van Samuel Gigot dan de ploegmaats naar wie hij de bal wilde spelen.
Omdat de verdedigers vastzitten, moet Club het verschil hoger zien te maken, een uitdaging die aangeeft waar de beperkingen van de huidige kern liggen. Sinds het vertrek van José Izquierdo lijkt geen enkele speler van blauw-zwart in staat om een match te winnen met een individuele actie. Het talent in deze Vlaamse derby heet Samuel Kalu en die voetbalt niet bij Club maar bij de tegenstander.
Hans Vanaken, Ruud Vormer en Jelle Vossen belichamen het voetbal van Leko, gepokt en gemazeld in het spelen in zone, en het bewegen tussen de lijnen. Maar wanneer de tegenstander ze individueel stevig aanpakt, blijkt hun gebrek aan dribbelvaardigheid en kunnen ze zich amper uit de omknelling vrijmaken.
Ook Anthony Limbombe, vaak aangespeeld door Vanaken, kan zich op de flank niet doorzetten tegen een stevig opzittende Thomas Foket. Het inbrengen van Abdoulay Diaby en Emmanuel Dennis, die wel voor diepgang kunnen zorgen, haalt niets meer uit.
Ook op de stilstaande fases wordt het verschil niet gemaakt. Tenminste niet door Club. Deze keer wel door Gent, dat profiteert van een corner en een penalty, weggegeven door Stefano Denswil, zondag de antiheld bij de leidersploeg.
