Met een ereronde na de 3-0- zege tegen Andorra zetten de Rode Duivels een punt achter het seizoen. Maar of ze een goede zaak deden vorige woensdag ? Nee, dat niet. Het EK 2004 blijft voorlopig een verre droom.

Niks anders dan lachende gezichten vorige woensdag in Gent. De Rode Duivels hadden hun tweede thuisopdracht in de EK-voorronde tot een goed einde gebracht en het experiment om voor een kleine interland uit te wijken naar de provincie bleek geslaagd. Ook het goede weer was van de partij en nodigde uit tot vrolijkheid. En genóten heeft het publiek. Nog voor de rust stond het 2-0 en dus konden tijdens de pauze de dorstigen worden gelaafd en werd het al bij al nog een ontspannen tweede helft, opgefleurd met de mooiste goal van de avond.

In Andorra, toen Thomas Buffel en Olivier De Cock nog debutanten waren, werd het een moeilijke wedstrijd voor de Belgen, die toen zelden een gaatje vonden in de hechte defensie van het ministaatje in de Pyreneeën. Dat lukte dit keer beter, met zes kansen voor de rust en vijf grote erna als resultaat. Drie goals uit elf goeie mogelijkheden : in dit soort wedstrijden, na toch een lang seizoen, is het een behoorlijk rendement. Wesley Sonck, die net als in Sofia Buffel naast zich kreeg in de spits, werkte een goeie kans af. “Daarvoor sta ik er”, klonk hij rustig na de wedstrijd. De Ninovieter was niet helemaal tevreden, ook al leidde een actie van hem tot het derde doelpunt. “Ik had nog méér kunnen scoren.”

De derde treffer kwam net als de eerste van Bart Goor, die net voor de zomerrust zijn betere vorm hervonden leek te hebben. Her en der werd al gesuggereerd dat de aanvoerdersband hem zou verlammen. Goor, onlangs voor de derde keer vader geworden (vandaar de wiegbeweging na het scoren), gelooft niet dat dit het geval is. “Ik denk dat ik groei in die rol. Wat misschien wel een foutje was, is dat ik in het begin te veel het goeie voorbeeld wilde geven en wat te veel hooi op mijn vork nam, zowel defensief als offensief. Ik ben me in de laatste twee wedstrijden wat meer op het offensieve gaan richten, waar toch mijn voornaamste kwaliteiten liggen. In Sofia vond ik het al behoorlijk gaan en dit keer met succes.”

Goor switchte vrij vaak met Mbo Mpenza van flank. Zelf scoorde hij twee keer vanaf links, maar zijn assist voor Sonck kwam van rechts. Niet geheel onterecht kreeg de na Kroatië-uit veel bekritiseerde aanvoerder, die toen bij zijn club Hertha Berlijn ook door een dal ging, net voor tijd een applausvervanging. Het evenwicht dat Anthuenis met zijn 4-4-2 vond, komt zeker ook zijn rendement ten goede.

Andere uitblinkers waren de in de nationale ploeg nooit teleurstellende Philippe Clement, erg bedrijvig op het middenveld, en Walter Baseggio, die achteraf betreurde dat het seizoen nu voorbij was. Baseggio is goed bezig sinds nieuwjaar, speelde woensdag als international een wedstrijd die voor hem ideaal was : niet te veel loopwerk, geen te snel tempo, ideeal dus om zijn overduidelijk surplus aan techniek tot uiting te laten komen. De Anderlechtspeler, die eindelijk ook als international lijkt door te breken, weet dat er straks met de komst van Pär Zetterberg weer zal worden gesleuteld en geschoven in Anderlecht en dat dit misschien weer enigszins ten koste van zijn spel kan gaan.

Enig minpuntje van de avond : Daniel van Buyten begon heel gedecideerd aan de partij, met ook offensief een paar mogelijkheden, maar verslapte op het einde opnieuw. Kan iemand als Timmy Simons zijn concentratie negentig minuten behouden en, zoals in de slotfase, een kans om op te rukken afbreken om achterin zeker geen risico te lopen, dan lukt de verdediger van Marseille daar niet in. Een iets te korte terugspeelbal (stroef gras ?) bracht Geert De Vlieger ei zo na onnodig in de problemen.

Het had wegens een naderend vakantiegevoel een gevaarlijke wedstrijd kunnen zijn, ook wegens de moeilijk te manoeuvreren tegenstander, maar in die valkuilen trapten de Belgen niet. Helaas was er in de vooravond al slecht nieuws vanuit Estland, waar Kroatië zich in op het eind nog voorbij de gastheren had weten te werken. Aimé Anthue- nis hield dat nieuws achter voor zijn spelers om hun concentratie niet te verstoren en meldde het hen pas na afloop. De consequenties van die winst drong evenwel niet meteen bij iedereen door. Neen, de meesten waren blij met de 4 op 6 waarmee het seizoen werd afgesloten en verlangden vooral naar zon, rust en familie.

Bulgarije heeft na vijf wedstrijden elf punten, België (uit zes duels) en Kroatië (uit vijf) hebben er tien. Bij gelijkheid van punten tellen eerst de punten behaald in de onderlinge confrontaties, en daarin hebben de Belgen het niet goed gedaan. Eén op zes tegen Bulgarije (“Die eerste wedstrijd in september kwam te vroeg voor ons”, concludeerde Anthue-nis woensdag in Gent) bezorgt de Rode Duivels alvast tegenover hen een achterstand. Met een zes op negen tegen Estland (thuis), Andorra (uit) en Kroatië (uit) blijven de Bulgaren dus vóór de Belgen.

Ook de 4-0 rammeling in Zagreb lijkt België zwaar te zullen gaan opbreken. Na de zege in Estland lijkt voor Kroatië de weg naar Portugal ook weer iets beter geplaveid. Hen wacht nog Andorra-uit, België-uit en Bulgarije-thuis. Winnen ze twee van die drie wedstrijden, dan kan zelfs een nederlaag met minder dan 4-0 in Brussel geen kwaad.

Een goede zaak deden de Rode Duivels woensdag dus niet. De zege tegen Andorra was mooi, maar mogelijk is de EK-kwalificatie eerder verknald, in de rechtstreekse duels tegen de twee groten in de groep. En dus kon Anthuenis niet anders dan terugdenken aan Pierluigi Collina, de Italiaanse scheidsrechter die België in Sofia een strafschop onthield. Maar als de bondscoach eerlijk is met zichzelf, moet hij toegeven dat winst daar enorm gevleid zou zijn geweest. Als Estland op 6 september in Sofia niets gaat rapen, lijkt het over en uit, en kan Anthuenis volgend seizoen al aan de voorbereiding op de kwalificatie voor het WK 2006 in Duitsland beginnen. De bondscoach wil voorlopig doorgaan met deze groep, die hij een ideale mengeling noemt van ervaring en jeugd. En hij blijft herhalen dat hij verwacht c.q. hoopt dat één van de twee, Bulgarije of Kroatië, nog een misstap begaat.

Bart Goor gaf woensdag als aanvoerder niet alleen op het veld, maar ook erbuiten het goede voorbeeld. Hij verwees naar wat Hertha overkwam : “Vier wedstrijden voor het einde hadden we nog alles in handen. We konden ons nog plaatsen voor de Champions League. Toen verloren we drie keer op rij. Ver weg leek een nieuw Europees ticket. Tot ook Werder Bremen op de laatste speeldag verloor in een wedstrijd waar het eigenlijk niet kon. Je moet dus altijd blijven doorgaan tot het einde. En hopen.”

Op 20 augustus sparren de Rode Duivels in Brussel tegen Nederland, waarna ze op 10 september Kroatië ontvangen en, ten slotte, op 11 oktober Estland.

door Peter T’Kint

Anthuenis blijft hopen dat Bulgarije of Kroatië nog een misstap begaat.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content