Luis Fernandez, Alain Perrin, Rudi Garcia, Marcello Lippi. De eerste namen die gelekt werden van de lange rij ‘nearly-beens’ en ‘has-beens’ die gesolliciteerd hebben voor de vacante betrekking van Belgisch bondscoach. Het is wachten op de kandidatuur van een echte topper die de Rode Duivels in en onder handen wil nemen.
Het zou weleens behoorlijk lang wachten kunnen worden. Geen enkele echte topper stuurt immers zijn kandidatuur in. Trainers uit de top worden gevraagd en stellen hun eisen. Niet andersom. De procedure die de voetbalbond opstartte om een opvolger te vinden voor Marc Wilmots is puur tijdverlies.
Op uitzondering van misschien Frank de Boer en Laurent Blanc – die geen interesse zouden hebben – na zijn er bij de start van de Europese competities geen toppers vrij. Coaches van dat kaliber zijn bovendien geenszins bereid aan de slag te gaan voor een jaarsalaris van 1,2 miljoen euro.
Hier en daar wordt gehoopt op een grote naam die gedurende twee jaar vrede zou nemen met een – naar zijn normen – ‘hongerloon’ voor de grote wortel die daar ergens hangt: de sportieve ambitie om wereldkampioen te worden. Hebben we onze les nog niet geleerd? Na twee uitschakelingen in de kwartfinales op rij – recent tegen een veredelde pubploeg uit Cymru – moet je hoteldebotel zijn om te geloven dat de Rode Duivels in Rusland op een drafje wereldkampioen zullen worden. Een trainer die dat gelooft, moet meteen doorgestuurd worden vanwege incompetent.
Over vijf weken spelen de Rode Duivels vriendschappelijk tegen Spanje en minder dan een week later staat op Cyprus de eerste opdracht in de voorronde van het WK 2018 geprogrammeerd. De aanwerving van een bondscoach en zijn staf wordt stilaan urgent. Zeker voor een buitenlander die de Belgische voetbalscène nauwelijks kent.
De ideale oplossing (een wereldcoach binnenhalen eind juli) bestaat niet. Daarom kan het best meteen overgeschakeld worden naar plan B: de op één na beste keuze. Die moet in eigen land gezocht worden en kan alleen naar de naam van Michel Preud’homme luisteren. Dat hij ook trainer van Club Brugge is, mag geen onoverkomelijk probleem zijn. Ik kan bijna niet geloven dat ik voor een duobaan pleit, maar ook in het voetbal is realpolitik soms onvermijdelijk.
MPH is na het afhaken van Erik Gerets de enige Belgische trainer met een internationaal cv. Frankie Vercauteren komt in de buurt, maar heeft zich als interim-bondscoach al eens de tanden stuk gebeten op deze generatie.
Preud’homme dus. Veel is daarbij al gezegd en geschreven over het gevaar van belangenvermenging, omdat Clubvoorzitter Bart Verhaeghe ook voorzitter is van de technische commissie. De voorbije jaren was die functie in handen van Anderlechtman Philippe Collin en viel het woord belangenvermenging heel zelden. Dat de macht van Verhaeghe over onze nationale voetbaltrots veel te groot zou worden met Preud’homme als bondscoach is nonsens. Wie dat gelooft, kent de Luikenaar niet.
Nee, dat Bart Verhaeghe voorzitter is van de technische commissie is geen probleem maar een opportuniteit. Alleen deze omstandigheid maakt het wellicht mogelijk zijn coach met de bond te delen. Door MPH deeltijds af te staan aan de nationale ploeg kan hij bewijzen dat hij bondsleider is in het belang van het hele voetbalbestel en niet alleen van Club Brugge.
De enige belangrijke vraag is of Preud’homme die twee functies wil en kan combineren. In het VRT-interview op de fandag van Club anderhalve week geleden sloot hij het idee alvast niet uit. Met een goede omkadering, zowel bij blauw-zwart als de Rode Duivels, moet het volgens mij ook kunnen.
Daarom stel ik voor het alvast tot januari te proberen. In die periode oefenen de Duivels tegen Spanje en Nederland, spelen ze met inzet in Cyprus en Gibraltar en ontvangen ze Bosnië-Herzegovina. Tegenstanders waarbij de Belgische ploeg van eigen kracht kan uitgaan en de tegenstander niet tot op de draad moet worden geanalyseerd.
Tijdens de winterstop moet Preud’homme dan in alle eerlijkheid uitmaken of hij de twee taken aankan. Als dat niet het geval is, heeft de bond in ieder geval meer tijd gehad om de markt af te speuren en zijn er ongetwijfeld al een aantal ‘wereldtrainers’ werkloos. En als dat niet het geval is, staan Fernandez, Perrin, Garcia en zelfs Lippi nog altijd aan te schuiven om Belgisch bondscoach te worden.
DOOR FRANÇOIS COLIN
Niet nog meer tijdverlies: MPH voor bondscoach.
