Geboorteplaats en -datum?

‘s-Gravenvoeren, 5 december 1951.

Welke sporten beoefen je zelf?

Helemaal niets. In mijn jeugd heb ik wat aan veldlopen gedaan. Soms ook wat voetbal, maar ik blonk vooral uit door mijn fysieke stijl, niet door techniek. Ik spiegelde me graag aan Jackie Beurlet, een nogal stevige rechtsachter van Standard uit de jaren zestig en zeventig.

Welke sporten volg je passief?

Ik ben abonnee van Standard en die club is voor mij echt een passie. Zoals veel andere Limburgers ben ik van jongs af aan geboeid door de club uit Luik. Er hebben altijd veel Limburgers gespeeld: Nico Dewalque, Guy Vandersmissen, Erik Gerets … En toen ik jong was, had Standard nog geen concurrentie van Racing Genk, het was de enige topclub in de streek. Ook atletiek en wielrennen probeer ik te volgen.

Welke sporters heb je al ontmoet?

In het begin van mijn carrière gaf ik les. Als beginnende leerkracht heb ik in het college van Maasmechelen nog een maturiteitstest Frans afgenomen van Erik Gerets. Ook Nico Claesen heb ik in mijn klas gehad.

Wat verwacht je van Standard dit seizoen?

Ik kijk bang vooruit naar het nieuwe seizoen. Vorig jaar was het soms huilen met de pet op. Ik was niet onverdeeld gelukkig met het vertrek van László Bölöni. Onder zijn trainerschap zagen we bijna altijd verzorgd voetbal. Ik hoop dat Standard, met zijn kwalitatief middenveld, dit seizoen meer over de grond zal voetballen in plaats van lange ballen naar voren te pompen. Als Standard verliest, dan mag ik het horen van mijn kinderen. De oudste en de jongste zijn voor Club Brugge, de middelste voor Racing Genk. We plagen elkaar wel eens met het voetbal.

Wie zijn jouw sportidolen?

Ik heb het altijd gehad voor de underdogs, ook in de politiek trouwens. Daarom was ik geen supporter van Eddy Merckx, maar van Roger De Vlaeminck. En in het boksen keek ik niet op naar Muhammad Ali, maar naar zijn uitdager, Joe Frazier.

Wat was voor jou een absoluut kippenvelmoment in de sport?

In de negatieve zin: de beenbreuk van Wilfried Van Moer tijdens de EK-kwalificatiewedstrijd tegen Italië in 1972. Mochten alle Rode Duivels vandaag met de mentaliteit van Van Moer spelen, we hoorden bij de top in Europa. Steven Defour heeft gelukkig ook die mentale kracht, daarom is hij zo belangrijk voor Standard.

Bregt Vermeulen

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content