Kim Clijsters, een computervirus, een Catalaanse goeroe, jongleren met een rugbybal en een opgewonden Guardiola: ziedaar in enkele woorden wat sleutelinformatie die belangrijk is voor de terugkeer van de ‘chef’ van de nationale ploeg na maanden blessureleed.
Bedankt Vincent Kompany. ‘We love Kompany, we do.’ Het publiek van Manchester City ging op 5 april helemaal uit de bol toen Vincent Kompany op Chelsea terugkeerde in de basis. Na maanden blessureleed en steeds weer hervallen zullen ze hem dit keer zelfs voor langere tijd aan het werk zien. Wanneer op 21 mei het doek valt over de competitie en City zijn derde plaats veiligstelt, heeft hij er zeven wedstrijden op rij opzitten als centrale verdediger. Opmerkelijk, want al geleden van het voorjaar van 2015.
Aan de andere kant van de lijn is de toon vriendelijk, maar de inhoud van de boodschap nogal duidelijk, wanneer we bellen met Pierre, vader van. Die heeft het over de voortdurende aanvallen vanuit de media, die steeds weer op dezelfde nagel klopten. De statistieken vallen nochtans niet te ontkennen. Sinds zijn aankomst bij Manchester in 2008 raakte zijn zoon tussen de 36 en 39 keer geblesseerd (afhankelijk van de bron). Die cijfers aanhalen blijkt niet de juiste manier om Pierre aan het lachen te brengen. Rustig legt de man uit waarom hij er zelfs boos om wordt. ‘Dat men schrijft dat Vincent geblesseerd is, stoort me niet. Maar je mag niet vergeten dat hij voetbal speelt. En een voetballer kan op elk moment geblesseerd geraken. Bovendien, wat me echt stoort, is de gemeenheid die uit de artikels blijkt. Die is nog erger als je de sociale media bekijkt. Het volstaat dat een idioot een paar venijnige dingen over Vincent zegt en het verspreidt zich over het net. Dat wordt onthouden, positieve stukken veel minder. Als hij weer fit is, amuseert men zich met grote titels: ‘Kompany terug, maar voor hoelang?’ Op die manier kweek je vooroordelen bij de lezers.’
Barcelona
Het seizoen 2016/17 was er een van opstaan en veel vallen. Eén wedstrijd in september, drie in oktober. Eentje in november, nog eentje in januari. En dan die serie op het einde. Haast alles gespeeld in april en mei. Maanden waarin het lichaam het hield. Toen hij opnieuw in de ploeg kwam, stond het elftal achter in de strijd met Liverpool voor het derde rechtstreekse ticket voor de Champions League. Op het einde stond City op het podium, achter Chelsea en Tottenham. Conclusie van Pep Guardiola: ‘Hadden we een heel jaar over Kompany kunnen beschikken, we hadden meegedaan voor de titel.’
Hoe valt deze nieuwe stevigheid te verklaren? We doen een tweede telefoontje, dit keer naar zijn broer François, die afgelopen seizoen bij Roeselare speelde. ‘Vincent is zijn manier van werken gaan veranderen’, legt hij uit. ‘Hij focust nu op die fysieke aspecten die in het verleden wat minder belangrijk waren. Hij won aan souplesse en mobiliteit. En bekijk hem eens goed, hij is wat vermagerd.’
Italië, Verenigde Staten, Spanje: drie recente bestemmingen van Vincent Kompany. Niet met het oog op vakantie, noch voor het voetbal. Bestemmingen waar hij zich liet verzorgen. In februari postte hij zelf een filmpje met enige duiding. Je zag hem, in het gezelschap van een kinesist van City, het vliegtuig nemen. Eerst richting Italië, vandaar naar LA. Op het programma: zwembad, jacuzzi, maar vooral marteltuigen in de fitness. Met als punchline, in volle inspanning: ‘Het beest is nog altijd los, maar misschien niet voor lang meer.’ Je zag hem verder ook hard trappen op leren zakken, of jongleren met een rugbybal. Het was hem duidelijk menens.
Maar de belangrijkste bestemming in dit hele verhaal was misschien wel Barcelona. Het gebeurt niet frequent dat wetenschappers of dokters van het hoogste niveau zich in de media uitlaten over een voetballer. Ramón Cugat deed het wel, en graag. Cugat is een zestiger die er ooit van droomde om profvoetballer te worden. Hij was enkele jaren lid van de jeugdopleiding van Barça, maar toen hij doorhad dat de anderen toch beter waren, verlegde hij zijn doel. Cugat ging studeren voor arts.
Zijn voetbalverleden haalde hem in de jaren negentig in, toen steeds bekendere cliënten hem in zijn praktijk kwamen opzoeken. Onder hen ook Pep Guardiola, die als speler van het ene probleem in het andere sukkelde. Cugat stelde toen een diagnose die inging tegen die van … 21 specialisten die zoiets op vraag van Barça eerder al hadden gedaan. Hij stuurde Guardiola met zijn conclusies naar een Finse specialist, die de speler opereerde. Daarover zegt de coach van City nu dat die operatie ‘zijn carrière met minstens zeven jaar verlengde’.
Cugat is wereldtop. Samuel Eto’o, Andrés Iniesta, Fernando Torres, David Villa, Pippo Inzaghi, Arturo Vidal, Matías Suárez, Thibaut Courtois, Kevin De Bruyne maar ook de skister Lindsey Vonn: allemaal gingen ze al langs op zijn kabinet. Onder hen heel wat sporters die door Guardiola werden gestuurd. Hij is inmiddels na alle contacten ook een intimus van de dokter geworden. Ergens was het dus logisch dat ook Kompany een ommetje via Barcelona zou maken.
Angst
Sinds zijn bezoek aan Barcelona waren er wel nieuwe pijntjes. De quadriceps onder meer, die hem nog het EK kostte. De knie ook. En de lies. So what?
Dat aanhalen is voldoende om de toon bij Pierre Kompany nog even in de hoogte te duwen: ‘Noemt u dat blessures die aan zijn zogezegde broosheid te wijten zijn? De laatste twee waren het gevolg van botsingen met ploegmaats. Iedereen heeft in november toch de beelden van de botsing met Claudio Bravo gezien? Daar is die kniepijn ontstaan. En later heeft hij zich nog eens pijn gedaan toen een ploegmaat hem op training raakte.’
Terug naar Cugat. Die lichtte in de media een tipje van de sluier op: ‘Zijn fysieke problemen zijn niet ongeneeslijk. Ik heb de blessurelijst van de laatste jaren geanalyseerd. Daarop staan vijf, zes, zeven, acht spierletsels. Dat is veel. Ik heb hem uitgelegd hoe hij bepaalde van die letsels kan vermijden. Ik heb hem vooral geleerd dat hij geduld moest hebben tijdens de diverse fases van zijn herstel.’
Kompany’s beslissing om in november voor de vriendschappelijke interland tegen Nederland op het allerlaatste moment forfait te geven, moeten we zien als een signaal. Dat de wenk van de dokter was begrepen. Iemand die er toen vlakbij stond, zag het als volgt: ‘Ik had niet de indruk dat Vincent verging van de pijn. Het was de angst om weer te hervallen die het haalde van het verlangen om te tonen dat hij terug was als Rode Duivel.’
Als Rode Duivel is het inderdaad al een tijdje geleden dat we hem nog zagen. Zijn laatste interland dateert van oktober 2015. Cugat steunde de beslissing die Kompany in Amsterdam nam: ‘Hij voelde een lichte stijfheid. Niets ernstigs, maar ik ben blij dat hij naar zijn lichaam luisterde. Ik heb hem direct gebeld toen ik het hoorde en hem gerustgesteld. Enkele dagen later was hij hersteld. Nog enkele dagen later was er de botsing met Bravo…’
Genieten
De hele familie geniet er vandaag van dat Vincent weer fit is. Zowel broer als vader heeft het moeilijk om aan de telefoon hun vreugde niet te luid te laten klinken. François: ‘Vincent twijfelde niet, hij voelde dat het met zijn lichaam beter en beter ging, dat het beter en beter reageerde. Als er kritiek kwam op het feit dat hij weer enkele weken of enkele maanden out was, kon hij die accepteren. Maar het is straks bijna twee jaar dat mensen zich vragen stellen over zijn toekomst. Vandaag is zijn grootste plezier dat iedereen in Engeland weer achter hem staat. Er is vaak gezegd en geschreven dat zijn carrière voorbij was. Geloof me: vandaag geniet hij. Al die kwatongen heeft hij in Engeland het zwijgen opgelegd. Hetzelfde wil hij nu doen met de Belgische, door opnieuw voor de Rode Duivels te spelen.’
‘Vraagt u me nu naar het geluk dat ik voel als ik hem weer op het veld zie?’, reageert zijn vader ongelovig. ‘Hebt u me indertijd gevraagd naar de triestheid die ik voelde toen hij geblesseerd was? Geloof maar niet dat ik van de ene emotie in de andere val. In onze familie kunnen we relativeren. De Kompany’s nemen het leven van de goeie kant. Mijn zoon is groot genoeg om te weten dat het leven van een mens zich niet beperkt tot een voetbalwedstrijd, tot zeges of nederlagen. Zijn familie en vrienden zijn veel belangrijker voor hem.’
‘Al die negatieve stukken over zijn blessures deden me denken aan Kim Clijsters en wat er over haar veel jaren is geschreven’, gaat Pierre Kompany verder. ‘Het plezier dat mensen halen uit het bekritiseren van de Kompany’s maakte ook ik zelf mee. Herinnert u zich nog het computervirus tijdens de verkiezingen toen ik op de lijst stond? Eerst leek het alsof ik slecht had gescoord. ‘De vader van Vincent Kompany faalde’, titelden de kranten. ’s Anderendaags bleek er een computerfout en had ik wel veel stemmen. Toen werd het, wat kleiner: ‘De vader van wie we allemaal de naam kennen, haalde een goeie verkiezingsuitslag.’ Van wie we de naam kennen… Zegt dat niet alles?’
Mascotte
Naar aanleiding van het einde van het seizoen organiseerde Manchester City nog een persmoment met zijn coach. Pep Guardiola reageerde er wat nerveus op vragen rond de toekomst van Sergio Aguëro en Vincent Kompany. ‘Hoe vaak heb ik me daar al moeten over uitlaten? Tien keer? Vijftien keer? Laat dit duidelijk zijn: ze waren dit seizoen speler van City en zullen dat ook volgend seizoen zijn. Wij zijn tevreden over Kompany. Hij heeft net zeven, acht wedstrijden gespeeld. Volledige wedstrijden. We hebben opnieuw mooie dingen van hem gezien. Ik kan me inbeelden dat hij heel speciaal moet zijn geweest in het kampioenenjaar van de club. Ik kan me ook inbeelden dat Manuel Pellegrini hem miste, toen hij er niet was. Logisch. Kompany is een uitzonderlijke centrale verdediger.’
Daarmee kwam er een officieel einde aan een gerucht dat al maanden liep. Dat Vincent Kompany geen toekomst meer had bij City. Eind maart kon je in de Manchester Evening News nog een lang verhaal lezen. De titel was: ‘De belangrijkste rol voor Vincent Kompany bij Manchester City ligt niet meer op het veld‘. De journalist verwoordde het zo: ‘Vincent Kompany is stilaan eerder een reismascotte of een cheerleader dan een prins die regeert over zijn defensie. Het is in een tv-studio dat we zijn toekomst moeten zien. Trouwens, als Kompany zich nu omschoolt tot analist, doet hij er ook Guardiola een groot plezier mee.’
Niet dus. Vincent Kompany is back in business. Als voetballer. François: ‘Toen ik hoorde dat Guardiola publiekelijk zei dat hij nog steeds op hem rekende, heb ik Vincent toch eens gebeld om hem wat te plagen. Al die geruchten over het einde bij City deden ons immers de hele tijd lachen.’
DOOR PIERRE DANVOYE – FOTO’S BELGAIMAGE
Er kwam een officieel einde aan het gerucht dat Kompany geen toekomst meer zou hebben bij City.
