De start van NWHL is voorlopig opgeschort. Wie wil nog prof zijn en 2230 euro per jaar verdienen?

2018 was een grand-crujaar voor het vrouwenijshockey in de Verenigde Staten. Team USA won op de Winterspelen van Pyeongchang het goud, nadat het twintig jaar de tanden had stukgebeten op de Canadese vrouwen. Maar de bittere rivaliteit is de voorbije maanden omgeslagen in een golf van solidariteit. Begin mei viel het doek over de Canadian Women’s Hockey League (CWHL), waardoor de speelsters van de vijf Canadese teams en een club uit … China, met lege handen achterbleven. Niet dat ze de voorbije seizoenen de grote vetpotten hadden bijeengeraapt: het minimumloon werd in september 2017 vastgelegd op 1785 euro, een speelster mocht maximaal 9000 euro verdienen. Per jaar!

Les Canadiennes de Montreal en Toronto Furies leken op weg naar de zuiderburen, maar ook de speelsters van de vijf bestaande teams van de National Women’s Hockey League (NWHL) waren al langer ontevreden over de manier waarop ze hun sport moeten beoefenen. Vorige week kondigden meer dan 200 speelsters in een open brief aan dat ze dit seizoen niet aan de competitie zouden deelnemen.

‘Dit is geen leefbaar bestaan. Zelfs in de States verdient de overgrote meerderheid van de speelsters, die bovendien zelf voor hun ziekteverzekering moeten instaan, niet meer dan 2230 euro – het minimumloon – per jaar. Wij zijn de ambassadeurs van de sport, maar dat brengt ook verantwoordelijkheden met zich mee: de volgende generaties moeten in betere omstandigheden kunnen leven en werken. Er circuleren miljarden in het mannenhockey, wij moeten het met een handvol centen stellen.’

Het protest van de Amerikaanse vrouwen is niet nieuw. Twee jaar geleden, in de aanloop naar het WK in eigen land, dreigden ze al met een boycot omdat ze voor alle extra trainingen amper 5300 euro per olympische cyclus cashten en in ondermaatse hotels moesten overnachten, waarna USA Hockey dat bedrag optrok tot 63.000 euro. Benieuwd of ook het bestuur van de NWHL inbindt.