Het voorbije seizoen heeft hem veel geleerd, beweert Romelu Lukaku. Onder meer dat een prijskaartje van 35 miljoen euro verwachtingen schept. ‘Voor het eerst kreeg ik in de Premier League met kritiek te maken.’ Sport/Voetbalmagazine zocht Lukaku op in Liverpool, waar hij de nieuwe Hyper Venom II van Nike presenteerde.

And the world don’t respect you and the culture don’t accept you

But you think it’s all love

And the girls gon’ neglect you once your parody is done

Reputation can’t protect you if you never had one

Jealousy (complex), emotional (complex)

Self-pity (complex), under oath (complex)

The loudest one in the room, nigga, that’s a complex

Let me put it back in proper context

De lyrics zijn van Kendrick Lamar, in het hiphopwereldje de grootste sensatie van de voorbije jaren. De woorden en begeleidende beats galmen door de hallen van Camp & Furnace, een voormalig industrieel pand aan de Liverpoolse Merseyside, anno 2015 gebruikt als evenementenhal voor party’s, conferenties en exposities. Er hangt een speciale buzz in het trendy gebouw – nieuwsgierige bezoekers komen geregeld om de hoek piepen – en dat heeft alles te maken met de aanwezigheid van Romelu Lukaku: 1,91 meter en bijna 100 kg droog aan de haak. Een imposante verschijning, de man van 35 miljoen euro.

De spits van Everton FC is hier voor een fotoshoot van Nike. Er dienen beelden genomen te worden voor de lancering van hun nieuwe schoen: de Hyper Venom II. Lukaku weet ondertussen perfect hoe zoiets werkt en hapt eerst relaxed enkele stukken pizza naar binnen alvorens zijn Nike-uitrusting aan te trekken. Na enkele portretfoto’s beent hij plots van onder de spots weg, op zoek naar zijn iPhone. “Man, dat is hier saai, I need music! Wat denken jullie van een streepje hiphop?”, klinkt het meer retorisch dan vragend.

Lukaku is fan van de oude stuff. “Tupac, Notorious BIG, Jay-Z, Mobb Deep. Mannen die nog iets te zeggen hadden in hun teksten. Ik heb het niet zo voor die gratuite lyrics tegenwoordig die over niets anders gaan dan blingbling en bitches.” Van de huidige generatie raptalenten heeft hij wel een zwak voor Kendrick Lamar. Hij scrolt door zijn muziekbibliotheek tot ineens zijn ogen oplichten alsof hij net een sms kreeg van Jezus himself. Een vreugdekreet: “Aaaah! My man Kendrick! Die wordt het.” Big Rom zet diens laatste album op, het fel bejubelde To pimp a butterfly, en gaat dan professioneel verder met de fotoshoot.

Kritiek

Lukaku ziet er opvallend scherp uit. “Ik ben professioneler geworden. Mijn ma vond me vroeger een dikzak, dat kan ze nu niet meer zeggen. Ik steek meer tijd in trainingen. Dat heb ik gezien van Frank Lampard: 32 jaar, maar hij bleef elke training na. Wilde ik extra oefenen op afwerken, dan bleef hij om wat voorzetten te trappen. Fernando Torres, Didier Drogba, Nicolas Anelka: allemaal van hetzelfde. Dat is iets wat jonge gasten in België niet beseffen, ze zouden eigenlijk verplicht hier eens moeten komen kijken. In België word je na vijf goede matchen de hemel in geprezen.”

Blessures waren de rode draad in het voorbije seizoen van de Rode Duivel. Het begon met een enkelblessure in aanloop naar het WK, vervolgens een vervelende teenblessure die zijn competitiestart fnuikte en in maart een spierletsel door overbelasting, waardoor hij ook moest afzeggen voor de nationale ploeg. “Heel jammer, die laatste blessure, want ik groeide na de winterstop weer naar mijn beste niveau. Ik scoorde weer wat makkelijker”, legt Lukaku uit.

Hij eindigde het seizoen met twintig goals in alle competities samen, waarvan tien in de Premier League en acht in de Europa League. Lang niet slecht, maar van een topseizoen is toch geen sprake. “Ik heb voor het eerst sinds mijn transfer naar Engeland een minder seizoen achter de rug, waarin ik niet gespaard bleef van kritiek. Ergens logisch: als je voor zo veel geld van een club naar een andere overstapt, komt iedereen voor jou kijken. Dan zijn alle ogen in het stadion op jou gericht. (met opengesperde ogen) ‘Waar is Romelu?’

“Mis je een open kans dan hoor je het hoongelach in de tribunes. Mentaal heb ik dit seizoen stappen gezet. Ik ben bijvoorbeeld blij dat ik na een moeizaam competitiebegin toch weer de goede vorm wist te pakken na januari en topschutter van de ploeg werd. In totaal kom ik aan twintig goals in alle competities, dat vind ik ça va. Als ik na een deugddoende vakantie fit aan de voorbereiding kan beginnen zal ik volgend seizoen opnieuw knallen. Let maar op!”

Hij wijst daarbij op het aantal wedstrijden dat hij dit seizoen voor Everton FC afwerkte. 48 waren dat er. Voor een seizoen gehinderd door blessures is dat een indrukwekkend hoog aantal. Volgens Lukaku ligt daar ook voor een deel de oorzaak van zijn mindere presteren. “Zeker in die eerste competitiewedstrijden was ik eigenlijk niet fit. Ik kon amper springen of afduwen. Maar ik hou zo veel van het spelletje dat ik altijd wil spelen. In de FA Cup, League Cup, competitie, Europees… ik speelde bijna alles. Maar volgende keer zal ik zo een situatie toch slimmer aanpakken en gewoon ‘neen’ zeggen, tenzij het om een finale gaat.”

Finales zaten er voor Everton dit seizoen niet in. De ploeg van trainer Roberto Martínez beleefde een teleurstellende campagne, resulterend in een elfde plaats in de Premier League. En dat voor een team dat vorig seizoen nog applaus oogstte voor de positieve manier van voetballen en de knappe vijfde plaats in het klassement.

Opvallend was hoe de Belgische aanvaller rond de jaarwisseling in de media uithaalde naar de tactiek van zijn trainer. Te veel gepingel in de breedte, vond Lukaku. Hij pleitte openlijk voor directer voetbal. “De trainer is de baas, maar als ik merk dat er iets niet klopt dan zeg ik dat gewoon. Ik heb toch voldoende gepresteerd om mijn mond te mogen openen? Ik hoor wat mijn ploegmaats vertellen in de kleedkamer, dus dan kaart ik dat aan. We zijn toen trouwens van tactiek veranderd en zetten nadien nog een sterke reeks neer.”

Ook dat hij dit seizoen enkele keren vanaf de flank diende te spelen, zinde de Rode Duivel allerminst. “Dat doe ik niet meer. Ik ben een spits. Op de flank ben je beperkter in je loopbewegingen, ik weet op die positie ook totaal niet hoe ik me moet positioneren. Heel frustrerend. Op een bepaald moment ben ik naar de trainer gestapt en heb ik hem gezegd: ‘Met alle respect, maar als winger ben ik hopeloos. Ik zal enkel doelpunten maken als je mij diep in de spits zet.’ Dat was ook zo. De matchen dat ik niet scoorde, stond ik op de flank. Stond ik in de spits, dan scoorde ik.”

Romelu Lukaku leeft van doelpunten. De kritiek op zijn speelstijl kan hem daarbij gestolen worden. Al heel zijn carrière hoort hij opmerkingen over zijn beperkte techniek, zijn gemiste controles, zijn robuuste spel. “Ik aanvaard dat. Freedom of speech, nietwaar? Bovendien krijgen grote spelers altijd de meeste kritiek. Het betekent dat ze veel van mij verwachten. Mijn enige verdediging zijn mijn statistieken. Noem mij een spits van 22 jaar die dezelfde cijfers kan voorleggen als ik? En dan heb ik het niet over de FA Cup die ik won met Chelsea, want die tel ik niet mee op mijn palmares. Ik heb het wel over het aantal goals dat ik maakte.”

Felicitaties aan Chelsea

Razend ambitieus is hij, daarom steekt het hem ook zo hard dat Everton FC volgend seizoen niet in Europa aan de bak kan. Ondanks het feit dat de club uit Liverpool hem deze zomer definitief van Chelsea overnam voor een recordbedrag van 35 miljoen euro – daarmee de duurste aankoop in de geschiedenis van de Toffees – wordt al gespeculeerd over zijn toekomst. Niet het minst omdat Lukaku recent van zaakwaarnemer wisselde: hij zit nu onder contract bij Mino Raiola, de makelaar die groot werd dankzij Zlatan Ibrahimovic. Raiola is een straatvechtertje, een gewiekste onderhandelaar, die de discussie met grote clubs niet schuwt. Vragen stellen over Raiola wordt ons verboden door de persbegeleiders van Nike. Het wijst op nervositeit rond dat thema.

Die nervositeit lijkt wel ergens op gebaseerd. Op een onschuldige vraag of hij niet te veel druk op zichzelf legt, antwoordt Lukaku het volgende: “Ik wil titels pakken, niet zomaar wat meelopen. Elk jaar beter worden, volgend seizoen nog straffere stats kunnen voorleggen: dat is heel belangrijk voor mij. Maar een grote carrière zonder titels bestaat voor mij niet. Ik wil weten wat het is om alleen maar grote wedstrijden te spelen. Ik ben 22 jaar, het is tijd om iets te winnen.”

De kans dat zoiets bij Everton lukt, lijkt eerder miniem. Heeft hij dan toch spijt dat hij te snel vertrok bij Chelsea? Voor iemand die dit seizoen bij zijn trainer pleitte voor directer voetbal, moet het spel dat de Blues van José Mourinho de voorbije maanden ontplooiden een natte droom zijn. Lukaku ontwijkt het onderwerp niet. Integendeel. “Ik zal altijd fan blijven van die club. Het is niet omdat ik in verkeerde omstandigheden ben vertrokken dat dat gevoel verdwijnt. Ze zeggen wel: wat als je toch was gebleven? Maar een voetballer wil spelen, hé.

“Ik heb na de titel een bericht gestuurd naar Eden Hazard. Zoals ik ook doe als hij scoort of een assist geeft. Eden is, samen met Kevin Mirallas en Nicaise Kudimbana (reservedoelman bij Anderlecht,nvdr), een van de voetballers met wie ik het best overeenkom.

“Ik wist waartoe ze in staat waren”, beweert Lukaku over zijn ex-werkgever. “Toen ze Fábregas en Diego Costa haalden, wist ik meteen: my god, dit gaat vonken geven. De ene kan passes geven, de andere afwerken. De oefenmatch tegen Vitesse, de moeilijke wedstrijden tegen kelderploegen als Burnley… Chelsea speelde totaal anders dan het seizoen voordien. Dat was echte kampioenenstuff. Het voetbal dat ik wil spelen. Het voetbal dat je moet spelen.”

Heeft hij de prestaties van Diego Costa, zijn vervanger bij Chelsea, dan met argusogen bekeken? Lukaku: “Hij deed het fantastisch, zeker in de periode voor hij geblesseerd raakte. Costa is een heel agressieve spits, iemand die constant de duels opzoekt. Ik kan dat ook, maar anders. Hij voert echt oorlog, dat doe ik niet. Hij pakt bijvoorbeeld vaak gele kaarten, ik niet. Maar ik heb een groot respect voor hem.”

Chelsea is geen afgesloten hoofdstuk, erkent de spits: “Je houdt als profvoetballer het best alle opties open… zeker die. (lachje) Chelsea blijft mijn jeugdliefde, ook al ben ik meer dan gelukkig bij Everton.”

DOOR MATTHIAS STOCKMANS IN LIVERPOOL – FOTO’S NIKE

“Wat Chelsea dit seizoen bracht, was echte kampioenenstuff. Het voetbal dat je moet spelen. Het voetbal dat ik wil spelen.”

“Mijn enige verdediging tegen de kritiek zijn mijn statistieken.”