Heeft het Belgisch voetbal toekomst ? Zevende en laatste aflevering in de reeks ‘Jonge Belgen in het Buitenland’ : Gill Swerts (Excelsior Rotterdam).

Gill Swerts : “Ik wilde evolueren als voetballer, ik begon te beseffen dat een carrière als profvoetballer tot de mogelijkheden behoorde. Met dat doel voor ogen schatte ik de Nederlandse opleiding hoger in dan de Belgische. Mijn ouders lieten me helemaal vrij om te beslissen.”

Voor Swerts werd het geen gemakkelijke keuze, hij komt immers uit een warm nest en in Nederland zou hij, als amper veertienjarige jongen, samen met negen andere jeugdige voetballertjes ondergebracht worden bij een gastgezin. “In het begin had ik het wel moeilijk”, geeft de Feyenoordmiddenvelder toe. “Het huis bestond uit twee delen. Met zo’n achttal, soms zelfs veertien, zaten we in één deel van het huis. Met twee televisies en twee computers kwam daar natuurlijk af en toe wrevel van. Je moest ook rekening houden met de verschillende culturen : Surinamers, Brazilianen, Canadezen… Daarenboven miste ik de warmte van thuis. Ook de mentaliteit vroeg enige aanpassing. Nederlanders zijn heel rechtuit, soms zelfs kwetsend. Daar moet je je tegen wapenen. Je mag niet op je kop laten zitten en gepast eens terugroepen. Achteraf gezien vond ik het een zeer goede leerschool, ik werd hier veel sneller volwassen dan anderen van mijn leeftijd.”

Ook op het voetbalveld maakte Gill Swerts grote vorderingen. Maar zijn prestaties werden steeds in de schaduw geplaatst door de puike verrichtingen van een andere landgenoot bij Feyenoord : Thomas Buffel. Toen Buffel – recent nog uitverkozen tot beste speler in de Nederlandse tweede klasse – vorig jaar door Feyenoord werd uitgeleend aan satellietclub Excelsior, een Nederlandse tweedeklasser, trad Swerts uit de schaduw. In het seizoen 2000/01 werd voor de tweede keer in drie jaar, na Buffel in 1998, een Belgisch talent uitgeroepen tot beste A1-junior van Nederland.

Voor Swerts kwam die bekroning uit de lucht vallen. “Ik snap het nog altijd niet, want ik ben zeker niet een van de meest technisch begaafde spelers in Nederland. Thomas heeft dat bijvoorbeeld wél. En zeker op mijn positie, die van verdedigende middenvelder, verwacht je niet zoveel aandacht. Maar die trofee wordt uitgereikt door alle trainers uit de nationale jeugdreeksen, en ik denk dat een trainer meer oog heeft voor het nuttige werk dat een type speler als ik opknapt. Ze loven vooral mijn grote actieradius. Ik kan zowat overal op het middenveld spelen, maar ik kom toch het best tot mijn recht als verdedigende middenvelder. Op voorwaarde dat er een offensief ingestelde middenvelder voor mij speelt.”

ndanks zijn sterk seizoen bij de reserven en de A1-juniors van Feyenoord, kwam er geen plaats vrij in de A-kern van de Rotterdamse trots. Zoals zoveel jeugdproducten voor hem, kreeg Gill Swerts de mogelijkheid om in het eerste elftal van stadsgenoot en satellietclub Excelsior Rotterdam te gaan spelen. “Dit jaar zijn er bijvoorbeeld zeven jeugdproducten van Feyenoord uitgeleend aan Excelsior, onder wie nog een andere Belg, Sam De Meester. Voor de meesten onder ons is het een uitstalraam. Vaak blijven de jongens hier één jaar om dan naar een andere eredivisieclub getransfereerd te worden.

“Feyenoord leent ons een jaar uit aan Excelsior, maar kan ons ieder moment terugroepen. Zo kon ik ook naar AZ in de eredivisie, waar Henk van Stee, een oud-trainer van mij, actief is. Maar het probleem is altijd hetzelfde : niemand wil een speler aanwerven die elk ogenblik teruggehaald kan worden door zijn oorspronkelijke club. Trouwens, het is hier ideaal spelen. Excelsior ligt eveneens in Rotterdam en geniet een goede reputatie in de Nederlandse tweede klasse. Vorig jaar speelde het de eindronde en dit jaar staan we los aan de kop van het klassement. De meeste ploegen hebben schrik van ons. Bovendien proberen we hier verzorgd en aanvallend voetbal te brengen.”

En dat het ideaal voetballen is, bewijzen de korf lofbetuigingen die Swerts en Buffel elke week in ontvangst nemen. Ook de statistieken liegen niet. Excelsior prijkt op de eerste plaats in het klassement. Buffel scoorde dit seizoen al negen keer, maar ook De Meester en Swerts toonden zich trefzeker met elk drie treffers. Ondanks alle lof en de Nederlandse scholing blijft het toch een merkwaardig gegeven om een Belgische werkmier te zien ontbolsteren in het land van de pingelaars, waar een bal zomaar buiten schoppen taboe is.

Swerts : “Ten eerste had ik het geluk bij Feyenoord terecht te komen. Feyenoord is toch eerder de club van de werkers en minder van de technisch onderlegde voetballers zoals bij Ajax. Die rivaliteit zit er ondertussen bij mij ook stevig ingebakken. Ik herinner me nog levendig onze duels met de Ajax. Bij de Amsterdammers speelden toen nog jongens als Johnny Heijtinga en Rafaël Van der Vaart. De Ajaxspelers moesten zelfs door de politie naar het veld geëscorteerd worden. In de tribunes zaten 2000 scheldende Rotterdammers, ongelooflijk ! Ja, dat zijn echt de wedstrijden van het jaar.

“Ten tweede,” vervolgt Swerts, “appreciëren ze hier wel de mentaliteit van een Belg. Ik denk zelfs dat er daarom zoveel Belgen naar Nederland gehaald worden. Kijk naar Vreven, die in Utrecht publiekslieveling is. Wij zijn stille werkers; zeer realistisch en betrouwbaar. De Nederlanders durven hun mannetje al eens laten lopen, dat is dikwijls fataal. Ik vind trouwens dat die hype rond de Nederlandse talentenkweek overdreven is. In België beschikken we over minstens evenveel talent, alleen krijgt de jeugd in Nederland meer aandacht. Sommige wedstrijden komen zelfs op televisie. Dat is in België ondenkbaar.”

Gill Swerts heeft bij Feyenoord zijn contract net verlengd tot 2005, een blijk van vertrouwen van de Rotterdammers zou je zeggen. Toch weet de Belgische jeugdinternational niet of zijn toekomst bij Feyenoord ligt. “Het zou mooi zijn. De kern van Feyenoord is echter zo rijk gestoffeerd… Nee, nu een goed seizoen draaien met Excelsior en dan zien we wel. In elk geval wil ik binnen twee jaar in eredivisie spelen. Dan ben ik 21 jaar, dat is een mooie leeftijd.”

door Matthias Stockmans,

“Ik werd hier sneller volwassen dan anderen van mijn leeftijd.”