Spirou Charleroi mikt op de dubbel en rekent daarbij op zijn prijsschutter Matt Walsh. De man die over de breedte van zijn torso een slogan heeft getatoeëerd: ‘We are not the same, I am a Martian.’ Kennismaking met een marsman.

Met een driepunter in de laatste seconde knikkerde Matt Walsh (26 jaar, 1,98 m) Okapi Aalstar uit de halve finales van de beker van België. Het is het soort momenten waar de prijsschutter van Spirou Charleroi voor leeft. “Zelfs al gooi ik in de wedstrijd 0 op 20, dan nog zal ik blijven proberen”, zegt Walsh zelfbewust. “Er zijn spelers die dan gaan twijfelen, ik niet. Nooit gedaan. Ik hou van zulke situaties.” Een week later gooide de Amerikaanse forward 25 punten in het mandje tegen competitieleider Dexia Bergen, Charleroi won de topper met 95-65 en Walsh werd verkozen tot MVP van de week.

Dat Walsh op kruissnelheid komt, is goed nieuws voor Charleroi. Vorig seizoen was hij het – aangetrokken in februari 2008 – die de Spirous naar een eerste prijs sinds 2004 leidde. Walsh: “Dit seizoen verliep met ups en downs, vooral door de combinatie met de Europese wedstrijden, maar ik voel dat we weer stilaan de vorm van het einde van vorig seizoen te pakken krijgen. Het heeft ook geen zin om in januari al in topvorm te verkeren, het komt eropaan op de juiste momenten te pieken.”

Nu dus. Charleroi geldt als grote favoriet voor de titel én de beker. Komende zaterdag kan het in Leuven al een eerste prijs pakken in de bekerfinale tegen Luik. “Luik is een onvoorspelbare ploeg en in één wedstrijd kan alles, maar Charleroi hoeft niemand te vrezen. De coach herhaalt steeds dat we enkel naar onszelf moeten kijken. Strakke defense is onze prioriteit, dan volgt de rest vanzelf.”

En zorgen dat Matt Walsh fit blijft, zo weet ook Charleroicoach Drazen Anzulovic: “Matt is een belangrijke speler voor onze ploeg. Door zijn intelligentie, zijn winnaarsmentaliteit en zijn uitstekende schot. Dat we in de EuroCup niet konden doorstoten naar de Final Eight had te maken met zijn afwezigheid.”

Spirou Charleroi had van de EuroCup een van zijn voornaamste doelen van het seizoen gemaakt, maar strandde in de tweede groepsfase waarin het in een poule zat met Vilnius Rytas en Bilbao, respectievelijk de latere winnaar en de latere halvefinalist. In die belangrijke partijen moesten de Spirous het zonder Walsh stellen, die thuis in bed lag na een maagoperatie. “Mijn appendix was gescheurd”, vertelt hij. “Nooit in mijn leven heb ik zo’n helse pijn gevoeld. Ik kon amper recht blijven staan. Blijkbaar kan zo’n gescheurde appendix zelfs dodelijk zijn door het vergif dat dan in je lichaam vrijkomt. Nu goed, ik herstel snel, na een dikke maand kon ik weer spelen. Maar het was wel een grote ontgoocheling dat ik in die periode mijn ploeg niet kon helpen in de EuroCup. Ik ben er zeker van dat we onze plaats hadden in die Final Eight.”

Matt Walsh kan het weten, hij speelde eerder voor het Griekse Larissa en bij het Spaanse Manresa. De sterkte van dit Charleroi is vooral het feit dat ze op vijf grote jongens kunnen teren: Wes Wilkinson, Len Matela, Sasha Massot, Andre Riddick en Jura Lalic. Niemand in België die daartegen opgewassen is. “Als je ziet dat Len Matela een ex-MVP is van de competitie en bij ons op de bank start, weet je genoeg”, aldus Walsh.

De politiewagen van Shaq

Vorig seizoen kwam Walsh pas in februari over van Manresa, dit seizoen begon hij evenmin aan het seizoen bij Charleroi. De club wilde hem nochtans graag houden na de landstitel van vorig seizoen, maar dat was niet haalbaar. De krullenbol wilde nogmaals zijn kans wagen in de NBA, waar hij eerder voor de Miami Heat (2005) en de New Jersey Nets (2006) uitkwam. In de voorbereiding op dit seizoen vocht hij opnieuw bij Miami voor een plaatsje in de kern. Walsh: “Toen ik deze zomer bij Miami tekende, hadden ze veertien namen op hun roster, er was nog één plek vrij. Ze kozen uiteindelijk voor Shaun Livingston. Ik ben goed bevriend met enkele mensen van de club: coach Erik Spoelstra en voorzitter Pat Riley bijvoorbeeld. Toen duidelijk werd dat ik weinig speelkansen zou krijgen, vroeg ik om mijn contract te ontbinden. Er waren verschillende opties, mijn vorige club uit Griekenland wilde me terug. Terugkeren naar Charleroi leek me echter de beste optie. Hier ben je zeker dat je je geld krijgt en bovendien kom ik hier goed overeen met spelers en coaches.”

Walsh koestert de momenten dat hij even van de NBA mocht proeven. Er bestaat nog steeds een officiële NBA-webpagina met een spelersprofiel van Walsh. “In 2005 kwam ik recht van de universiteit ( Florida University,nvdr) en mocht ik plots de kleedkamer delen met grote namen als Shaquille O’Neal, Gary Payton, Antoine Walker, Dwyane Wade, Udonis Haslem, Jason Williams en Alonzo Mourning. Ongelooflijk! Elke dag genoot ik met volle teugen. Shaq is een fantastische kerel. Hij grapte vaak: ‘ Waarom denk je dat je hier speelt, jongen?! Denk je dat het toeval is? Ik heb je hier gebracht.’ ( lacht) Shaq doet graag alsof hij de hele show runt. Een gouden vent. Op een dag was mijn wagen om zeep en hij bood spontaan aan me een lift naar huis te geven. Dat heeft hij een tijdje gedaan. Daar zat ik dan, samen met Shaq in zijn grote politiewagen.”

Een jaar later, in 2006, probeerde Walsh tijdens het preseason een contract bij de New Jersey Nets te versieren. “Ik maakte er een goede beurt, eigenlijk beter dan bij Miami.” Maar opnieuw viel hij uit de kern net voor de competitie begon.

Afwijkend pad

Matt Walsh is ne speciale. De vele tatoeages op zijn lichaam getuigen daarvan. Hij showt ze met veel plezier. “Die op mijn rechterhandpalm ( een driehoek met een oog in, nvdr) is mijn shooting eye: het helpt me beter te richten. Verder heb ik op mijn rechterarm nog de skyline van Philadelphia, mijn thuisstad. Op mijn linkerarm een goede vriend van me die op jonge leeftijd overleed. En op mijn bovenlichaam staat een slogan: ‘ We are not the same, I am a Martian‘. Mijn manier om te zeggen: ik ben anders. Ik kies altijd een afwijkend pad, ik wil niet zijn zoals al de rest. Wat is daar spannend aan?

“Spijt ken ik niet. Ik zie alles als een nieuwe belevenis. Ik geloof in het lot en ben zeer bijgelovig. Zo speel ik momenteel met volledig kapotte schoenen, maar zolang het goed gaat, kan ik die niet weg doen. En eigenlijk zou ik mijn haar moeten knippen, maar dat durf ik ook al niet. Ik geef toe: ik ben soms een beetje gek.”

door matthias stockmans

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content