‘Bij de meeste koppels verdwijnt de romantiek met de jaren, bij ons is dat gelukkig niet het geval.’ Een gesprek met Chris Janssens en zijn vrouw Caroline.

Ook op zijn vijfendertigste oogt Westerlo-aanvoerder Chris Janssens nog scherp. Zijn vrije dag brengt hij dan ook traditiegetrouw door in het trainingshonk bij zijn schoonvader. De gedrevenheid en passie zijn er nog steeds. “Ik verzorg me goed en kan nog steeds meer dan behoorlijk mee met de jongeren. Als het kan, ga ik door tot mijn veertigste, zoals Vital ( Borkelmansnvdr).”

Nog voor de eerste vraag gesteld wordt, wil hij iets rechtzetten : Jinte, zo heet zijn dochtertje. Niet Jente, zoals wel eens fout gepubliceerd. Dat is een jongensnaam. “Ik dacht de naam zelf uitgevonden te hebben, later bleek die van Friese origine”, vertelt Chris’ echtgenote Caroline (28).

Heeft de geboorte van Jinte jullie levensvisie veranderd ?

Chris : “Absoluut, ik ben me ervan bewust dat ik als vader een bepaalde verantwoordelijkheid draag. De opvoeding is vooral de taak van Caroline – een sporter heeft zijn rust nodig – maar ik doe mijn best. Qua liefde en knuffelen is de aandacht gelijk verdeeld, hoor. Jinte helpt me ook wel om een en ander te relativeren, al kan ik nog altijd zitten piekeren over een mindere wedstrijd.”

Caroline : “Voor mij was het mijn eerste kindje, Chris heeft al een zoontje. Ik vond het een ingrijpende verandering, onbeschrijflijk eigenlijk. Plots begin je na te denken over opvoeding, waarden en normen. Dingen waar ik voordien nooit bij stilstond.”

Hoe belangrijk is familie ?

Caroline : “We hebben een hechte familie, een beetje zoals de Pfaffs. Daarom ook dat we tussen dit en een maand naar Zottegem verhuizen, dat ligt tussen onze twee families in. Ik kan ervan genieten als er veel mensen rondom mij zijn, misschien daarom dat ik ook niet zo veel belang hecht aan privacy. Toen Chris voor Willem II voetbalde, woonden we in Nederland, maar elk weekend stonden we weer thuis. Eigenlijk zouden we evengoed met zijn allen onder hetzelfde dak kunnen leven. Mijn vader is ook sterk met Chris begaan, hij stelt zelfs speciaal trainingsschema’s op.”

Profiteren jullie van het leven ?

Chris : “Absoluut, ik ben Bourgondiër. Goed leven is belangrijk. Dat moet je doen, zelfs als topsporter. Georges ( Leekensnvdr) zei altijd : ‘Hij drinkt misschien af en toe eens een pint, maar hij staat er als je hem nodig hebt.’ Aan andere zaken, zoals auto’s, hecht ik dan weer totaal geen belang.”

Caroline : “’s Avonds durven we wel eens een fles champagne te kraken en een romantisch dineetje is ook altijd bespreekbaar ( lacht). Bij de meeste koppels verdwijnt de romantiek met de jaren, bij ons is dat gelukkig niet het geval. We gaan ook geregeld op reis, onlangs nog naar Turkije.”

Zijn jullie (bij)gelovig ?

Chris : “Voor de wedstrijd luister ik altijd naar Praga Kahn, kwestie van mezelf scherp te zetten. Maurice Engelen, de zanger, is een persoonlijke vriend. Een supporter van Westerlo ook. En tegenwoordig drink ik elke zaterdag een glas paardenmelk. Ik voel me daar goed bij. In God geloof ik niet echt, toch niet als dat betekent dat je wekelijks naar de kerk moet gaan.”

Caroline : “Ik geloof wel dat er ergens iets is. Laatst is mijn oom overleden, op zulke momenten denk je natuurlijk wel eens na.”

“Voetbal is het enige waar ik echt goed in ben”, zei je in een eerder interview met dit blad.

Caroline : “( Heftig.) Dat is niet waar. Chris is niet geschoold, maar dat zegt niets. Ik denk dat hij met zijn karakter in eender welk vak met glans zou slagen.”

Chris : “Voetbal blijft toch mijn grootste talent. Ik volgde op school de richting mechanica, maar handigheid is niet echt mijn ding. Zelfs in huis knapt Caroline de meeste klusjes op ( lacht).”

De voetballer Chris Janssens wordt vooral door de woorden onverzettelijk en stug getypeerd. Vertaalt zich dat in koppig naast het veld ?

Caroline : “Nee, hoegenaamd niet, Chris is een heel gemakkelijke persoon om mee samen te leven. Ik vond het wel vreemd toen ik Chris de eerste keer zag spelen : constant roepen en tieren, dat was een schok. Zo ken ik hem niet.”

Chris : “Chris Janssens op en naast het veld zijn inderdaad twee verschillende personen. Voor ik van voetballen mijn beroep maakte, werkte ik als bouwvakker. Dat heeft zeker bijgedragen tot mijn wedstrijdmentaliteit. Ik ben geen gemakkelijke ploegmaat, ik eis volledige concentratie en inzet, van iedereen. Op dat punt lijk ik wel op Jan ( Ceulemans nvdr). Ik denk dat ik die na een wedstrijd nog nooit heb horen zeggen dat het goed was.”

Willem II verliet je omdat je er in de verdediging moest spelen. En bij Lokeren stampte je ooit uit frustratie een deur in.

Chris : “Ik kon me bij Willem II niet meer uitleven. Na een wedstrijd wil ik kapot zitten, dat was niet meer het geval. In die bewuste match met Lokeren ging ik inderdaad misschien een beetje door het lint. Ik heb dat nadien allemaal uitgepraat met de trainer.”

Achter elke sporter staat een sterke vrouw. Hoe belangrijk is de steun van Caroline ?

Chris : “Dat bepaalt alles. Tijdens mijn periode bij Lokeren kende ik een dipje, omdat ze me niet meteen een transfer gunden. Caroline heeft me er toen bovenop geholpen, we voelen elkaar op dat vlak echt goed aan.”

Caroline : “Ik begrijp die vrouwen niet die het vervelend vinden dat hun man het voetbal mee naar huis brengt. Werk en privé kan je toch niet strikt van elkaar scheiden ? Vooral op het mentale vlak probeer ik mijn steentje bij te dragen : aansporen, moed inspreken en meeleven. Ik zou Chris zeker overal gevolgd zijn, ook naar het buitenland.”

De warme sfeer in en rond het Westelse Kuipje is bekend. Is het daarom dat je graag zou bijtekenen ?

Chris : “Ja, onder andere. Hoewel ik ook bij Lokeren veel vrienden heb gemaakt, ik was er graag gezien door de supporters. Met Arnar ( Gretarssonnvdr) en Runar ( Kristinsson, nvdr) heb ik nog geregeld contact. Ik ben bij Westerlo einde contract, maar er is nog een optie voor een extra seizoen. Ik heb in de wandelgangen toch al opgevangen dat ze me graag willen houden.”

Caroline : “Westerlo is in dat opzicht een speciale club. In Nederland, bij Willem II, werd je echt gekeurd op je uiterlijk en je kleding. Bij Westerlo is alles zonder franjes. Aan franjes heb ik trouwens helemaal geen behoefte. We gaan geregeld samen met de vrouwen iets eten voor de wedstrijd, de sfeer is optimaal.”

Ben je bang dat Chris in een gat zal vallen na zijn actieve voetbalcarrière ?

Caroline : “Ja, daar heb ik wel een beetje schrik voor. Hij gaat het ongetwijfeld moeilijk hebben. Chris is erg fanatiek, hij haalt er bovendien veel voldoening uit.”

Chris : “Niets is beter dan het leven van een profvoetballer.”

Je zegt dat je tot je veertigste wil doorgaan. Vrees je niet het beruchte ‘jaar te veel’ ?

Chris : “Nee, ik groei nog altijd als voetballer. Wat ik nu bij Westerlo doe, is even goed als wat ik zes jaar geleden bij Lokeren liet zien. Willy Reynders, mijn vroegere trainer bij Lokeren, zei me onlangs nog dat ik slimmer geworden was. Ik verzorg me goed, vanaf twee à drie dagen voor de wedstrijd let ik op mijn eten. Mijn schoonvader is dokter en kookt dikwijls apart voor mij. Ik zal nog niet te snel in aanmerking komen voor jullie rubriek ‘vergeten voetballer’, als je daarop doelt ( lacht).”

Je bent bezig met een trainerscursus. Je overweegt in het voetbal te blijven na je carrière ?

Chris : “Ja, al ben ik me er dan van bewust dat ik eerst op een lager niveau aan de bak zal moeten. Ik vind dat mijn ervaring als speler niet verloren mag gaan. Aanvoerder geweest bij Lokeren en Willem II en nu bij Westerlo : dat wis je niet zomaar uit. Ik heb veel geleerd van de coaches met wie ik in mijn carrière heb samengewerkt, vooral dan van Leekens . Ik voel dat de naam Janssens nog altijd respect afdwingt in het voetbalwereldje, de tegenstander plakt nog altijd een extra mannetje op me bij corners. Die appreciatie doet goed en het zal me ook als trainer helpen. Maar toch, als ze me op dit ogenblik zouden vragen om pakweg hulptrainer te worden bij Westerlo, dan zeg ik nee. Daarvoor sta ik nog veel te graag op het veld.”

Caroline : “Ik denk dat Chris een fantastische trainer zou zijn. Hij heeft veel mensenkennis, je moet weten tegen wie je wat kan zeggen. De gedrevenheid die hem als voetballer kenmerkt, zal hem ongetwijfeld ook als trainer helpen. Nu al kan hij uren bezig zijn met die trainerscursus. Het is wel een harde wereld, trainers worden tegenwoordig om een peulenschil op straat gezet.”

Waarop zou je als coach vooral focussen ?

Chris : “Op techniek, dat blijft toch een lacune in ons voetbal. Ik zou ook volop voor eigen jeugd kiezen, er lopen vandaag te veel derderangsbuitenlanders op de Belgische velden. De meeste clubs beseffen dat ondertussen wel. Een of twee jeugdspelers per seizoen die doorbreken, is een realistische doelstelling.”

door Bert Boonen

‘We hebben een hechte familie, een beetje zoals de Pfaffs.’ (Caroline)

‘Elke zaterdag drink ik een glas paardenmelk. Ik voel me daar goed bij.’ (Chris)