Zonder ongelukken is Dennis Praet aan zijn laatste seizoen bezig bij Anderlecht. Afgelopen zomer trokken een paar buitenlandse clubs fel aan zijn mouwen maar de 21-jarige spelverdeler bleef Anderlecht trouw.
Had Dennis Praet in de zomer zijn zin gekregen, dan waren we voor dit interview wellicht naar de Boodymoor Heath Training Ground getrokken, het oefencomplex van Aston Villa. Of we hadden half Duitsland moeten doorkruisen om in Wolfsburg te geraken. Dan hadden we wellicht gepraat over zijn zoveelste assist aan de Nederlandse aanvaller Bas Dost, over het leven in de Volkswagenstad en over de zware erfenis die Kevin De Bruyne heeft nagelaten bij Die Wölfe. Wellicht had Praet op ons verzoek enkele Duitse woorden gemompeld, terwijl op de achtergrond Koen Casteels een paar speldenprikken zou uitdelen.
Maar Aston Villa haakte finaal af en Wolfsburg investeerde de ponden van De Bruyne liever in Julian Draxler, een jongen van eigen bodem. In de media werd verkeerdelijk gesuggereerd dat Praet absoluut wilde vertrekken bij Anderlecht. ‘Maar ik voel mij nog goed op Anderlecht’, benadrukt Praet. Hij zegt het met zo veel overtuiging dat je hem wel móét geloven. De Leuvenaar is geen marketeer met gladde praatjes.
En dus gaat dit gesprek over Anderlecht, over het verdomde strafschoppentrauma waar Anderlecht al jaren aan lijdt. Deze keer was Jean-François Gillet de penaltyheld en Praet de pineut. ‘Als die eerste strafschop binnengaat, dan maak ik die avond misschien een hattrick’, vertelt Praet al lachend. ‘Een wenkende kans missen, een strafschop op de doelman trappen, dat hoort bij het vak. Eden Hazard miste toch ook tegen Andorra? Het is pas wanneer je een penalty mist dat je beseft: ik ben niet feilloos.’
Was Besnik Hasi terecht boos omdat jullie tegen een kleine doelman drie keer over de grond trapten?
DENNIS PRAET: ‘Mijn strafschop was niet goed getrapt. Normaal kiest Jean-François Gillet een hoek uit, maar nu hield hij zich een beetje in. Trap ik de bal centraal op schouderhoogte, dan kan hij er nooit aan. Maar het houdt ook risico’s in. Zelfs vanop elf meter kan je de bal in de tribune schoppen. Een strafschop is een beetje een loterij.’
Maar je kan je winstkansen wel verhogen door erop te oefenen. Volgens Steven Defour gebeurt dat nog steeds niet op training.
PRAET: ‘Ik moet nog overtuigd worden dat je kan oefenen op een elfmeter. Volgens mij kan je twee zaken doen: je trapt op intuïtie of je beslist op voorhand in welke hoek je gaat trappen. In elk van die scenario’s komt er een beetje geluk bij kijken. Het verschil tussen een goede of een slechte penalty is soms tien centimeter. Eigenlijk moet je de bal zo ver in de hoek mikken dat de doelman er niet bij kan, zelfs als hij zich helemaal strekt. Het lijkt simpel als ik het zo zeg, maar dat is het niet.’
VICIEUZE CIRKEL
We hebben jou zelden zo terneergeslagen gezien als na de wedstrijd tegen KV Mechelen.
PRAET: ‘Dat stond los van mijn strafschop. Ik had het vooral moeilijk met het onnodige puntenverlies. We wilden aan het publiek tonen dat de nederlaag in Qarabag een ongelukje was en dan gebeurt zoiets. Pijnlijk natuurlijk. Toen we van het veld stapten, konden we de teleurstelling op de gezichten van onze supporters aflezen. En dan krijg je er nog een fluitconcert bovenop.’
Door die gemiste strafschoppen wordt het scoringsprobleem nog meer in de verf gezet…
PRAET: ‘We missen vertrouwen, dat zal niemand tegenspreken. Ik herinner mij dat we twee seizoenen geleden met een enorm penaltyprobleem zaten. Dat is een eigen leven gaan leiden en het is een hele campagne door de hoofden blijven spoken. Het is een vicieuze cirkel: hoe meer je erover piekert, hoe groter de kans op mislukking en hoe meer de pers het zal opblazen. Eigenlijk zouden we niet moeten nadenken als we in de zestien komen. Gewoon met de ogen dicht naar doel trappen, en die ballen zullen er wel in vliegen. We hebben genoeg mensen die een goal én het verschil kunnen maken.’
Die stevige overwinning tegen Zulte Waregem hadden jullie nodig.
PRAET: (knikt) ‘Dat heeft ons echt goed doen. Het rare is dat we STVV en KV Mechelen een serieuze tik hadden kunnen uitdelen. Maar als je zo veel kansen bij elkaar blijft voetballen, dan weet je dat het wel eens zal meezitten?’
Was Qarabag het dieptepunt tot nu toe?
PRAET: ‘Het klinkt misschien belachelijk, maar in de eerste helft hebben we te veel respect getoond voor Qarabag. We zijn iets te weinig van onze eigen sterkte uitgegaan. Ze hebben hun man meer op het middenveld goed uitgebuit – er was altijd iemand van hen aanspeelbaar. Dat heeft ons aan het twijfelen gebracht en bij hen zag je het vertrouwen zo toenemen. Maar het zou niet mogen dat een ploeg als Qarabag beter voetbalt dan wij.’
Het blijft een raadsel waarom jullie der- gelijke tegenstanders niet van bij de eerste minuut bij het nekvel grijpen.
PRAET: ‘We hebben ons mispakt aan die ploeg. Misschien waren we ook te laks. Een andere verklaring is er niet. Zulke ploegen moet je meteen onder druk zetten, hen geen ruimte geven om de bal aan te nemen… Hou je je aan dat plan, dan win je zo’n wedstrijd negen op de tien keer.’
HASI STEUNEN
Hoe zou jij je seizoensbegin omschrijven?
PRAET: ‘Mijn eerste wedstrijden waren niet goed. Achteraf moet ik durven toegeven dat de drukte rond een eventuele transfer mijn spel heeft beïnvloed. Toen een transfer van de baan was, heb ik mij herpakt. Ik zit nu aan twee competitiedoelpunten en drie assists, waarvan een in de Europa League. Dat zijn geen slechte cijfers, maar mijn rendement moet de hoogte in. Het gaat in stijgende lijn met de ploeg en met mezelf. Al bleek dat niet uit onze twee laatste wedstrijden.’
Was je blij dat je je gedachten even kon verzetten bij de beloften?
PRAET: ‘Het zal alle internationals deugd hebben gedaan om even weg te zijn bij Anderlecht. Eens andere lucht opsnuiven, geen negatieve pers lezen en geen gespot horen over onze strafschoppen. Iedereen had dat nodig. Pas op, bij de beloften begint er ook een vorm van druk te komen. België behoort intussen tot de grote voetballanden en die status betekent dat je elke wedstrijd moet winnen.’
Het is nooit rustig geweest op Anderlecht de voorbije maanden. In een interview haalden sommige spelers een gebrek aan solidariteit aan in de groep, Steven Defour werd door het bestuur publiekelijk aangepakt voor zijn stapgedrag, Vanden Borre hangt de vuile was buiten en onlangs veroorzaakte Trezeguet een rel door een vrouwonvriendelijke foto te posten op sociale media.
PRAET: ‘Dat is toch eigen aan een topclub? Noem mij eens een grote club – in België of in Europa – waar het een heel seizoen rustig is. Het gaat met ups en downs. Anderlecht ontsnapt daar niet aan. Ik kan mij moeilijk inbeelden dat er tien maanden aan een stuk enkel positieve verhalen de media halen. Maar we mogen daar niet te lang bij blijven stilstaan.’
Bij Club Brugge duiken zulke verhalen minder op.
PRAET: ‘Ik weet niet of ik liever in hun schoenen zou willen staan, hoor. Er was onlangs toch die aanvaring met de supporters? Zo vredig is het daar dus ook niet.’
Tegen KV Mechelen lieten de supporters van Anderlecht zich ook horen. Vooral Hasi moest het ontgelden. Voel je je als speler gekwetst als je de eigen fans ‘Hasi buiten’ hoort roepen?
PRAET: (aarzelend) ‘Het is normaal dat wanneer het spel niet opschiet, de kansen worden gemist en bepaalde wedstrijden niet gewonnen worden, supporters hun onvrede uiten. We kunnen hen dat niet kwalijk nemen. We zullen Hasi hoe dan ook blijven steunen. Ik ben ervan overtuigd dat hij het tij kan doen keren. De enige manier om dat te tonen is simpel: ons niveau halen en eindelijk beginnen te scoren. Ik wil toch onderstrepen dat we niet met opzet een bal op de paal sjotten of een strafschop slap intrappen.’
EUROPESE VITRINE
Binnen twee en een halve maand ben je jouw titel van Gouden Schoen kwijt. Ben je blij dat je ervanaf bent?
PRAET: ‘Blij is niet het juist woord. Ik vind het nog altijd een grote eer om op de erelijst van de Gouden Schoen te staan. Ik zal die onderscheiding altijd blijven koesteren. Maar sinds ik de Gouden Schoen won, heb ik mijn dosis pech gehad. Eerst was er die rugblessure, daarna had ik moeite om mijn spelpeil van het jaar daarvoor te evenaren…’
Je zal eindelijk verlost zijn van de druk die erbij komt kijken. Mensen zullen je toch niet meer zien als dé Gouden Schoen?
PRAET: ‘Het klopt dat de verwachtingen hoger liggen. Dat ondervond ook Thorgan Hazard. Hij was een tijdje niet meer dezelfde toen hij won. (denkt na) Misschien doet de Gouden Schoen op de een of ander manier toch iets met een voetballer. Al weiger ik te denken dat er een vloek rust op die schoen. Ik wil het ook niet als excuus inroepen voor mijn mindere wedstrijden. Bij Anderlecht word ik al jaren beloerd. De Gouden Schoen heeft daar niet veel aan veranderd.’
Volgens een enquête in dit blad, dat een paar maanden geleden werd afgenomen bij je collega-voetballers, ben je de meest overschatte voetballer in België.
PRAET: ‘Dat is toch aangekomen. Weet je wat het is? Ik won de Gouden Schoen en daarna stond ik bijna drie maanden aan de kant met een blessure. Toen ik eindelijk fit was, kon ik mij niet doorzetten. Als er in die periode dan zo’n enquête wordt afgenomen, wat denk je dan dat de spelers onthouden? Ik kan begrijpen dat jongens dan gaan denken: Praet wordt toch overgewaardeerd. In die zin kan ik het wel plaatsen. Maar ik trek mij dan op aan het feit dat ik wel top was in de Champions League.’
Ben je verrast dat Gent opnieuw vlot meedraait bovenin?
PRAET: ‘Ze hebben de ploeg samengehouden waarmee ze kampioen zijn geworden, dus zo verrassend is dat niet. Gent bewijst dat het geen eendagsvlieg is. Je wordt niet zomaar kampioen. Maar het is niet alsof ze iedereen van de mat spelen. In het begin was het voetbal niet best en speelden ze vaak gelijk. Hun laatste wedstrijd tegen Club Brugge was wél goed. Maar ze staan amper een punt boven ons, terwijl wij geen geweldig parcours hebben afgelegd. Wat mij vooral opvalt bij Gent, is de manier waarop ze in alle omstandigheden kunnen terugvallen op hun automatismen. Dat zie je ook terug in hun wedstrijden in de Champions League. Maar het is een beetje het verhaal van elke Belgische club op dat niveau: we krijgen zelden de punten die we verdienen.’
Jullie hebben Gent wel een halfuur van het kastje naar de muur gespeeld in het begin van de competitie?
PRAET: ‘Dat was een momentopname. Laat die wedstrijd opnieuw spelen met dezelfde 22 jongens en misschien raken wij geen bal. Dat is het mooie aan voetbal, daarom blijven mensen het spannend vinden. Vraag je mij nu welke ploeg verder staat qua voetbal, dan moet ik Gent antwoorden. Maar dat schrikt mij niet af. We hebben genoeg kwaliteit in de ploeg zitten om de titel te pakken.’
Is het normaal dat er drie jongens van Gent bij de Rode Duivels zitten en dat Anderlecht geen enkele speler afvaardigt?
PRAET: ‘Kums, Depoitre en Sels verdienden hun selectie. Ze hebben dat voor een groot deel te danken aan de Champions League, die volgens mij een mooie vitrine is om in de nationale ploeg te geraken. Die competitie staat veel hoger aangeschreven dan de Belgische en ze wordt ook meer bekeken. Toen wij vorig seizoen Arsenal en Borussia Dortmund pijn deden in de Champions League werden Youri (Tielemans, nvdr), Leander (Dendoncker, nvdr) en ik ook opgeroepen.’
BUITENLANDSE PRIKKEL
In de zomer werd je nadrukkelijk aan Wolfsburg gelinkt. Hoe dicht stond je bij een transfer naar de Bundesliga?
PRAET: ‘De interesse vanuit het buitenland was er en Anderlecht heeft ook contact gehad met enkele ploegen. Maar ik heb het al zo vaak gezegd: ik zal enkel vertrekken als de drie partijen tevreden de onderhandelingstafel verlaten. En dat was niet het geval. Het stoort mij dus dat er in die periode werd verteld dat ik een transfer wilde forceren, dat ik Anderlecht beu was. Daar klopte niets van! Ik ben nog heel graag op Anderlecht. We zien wel hoe de situatie binnen enkele maanden verder evolueert. Ik wil op het juiste moment naar de juiste club vertrekken.’
Schrikt het jou niet af dat Thorgan Hazard en Massimo Bruno het moeilijk hebben in Duitsland?
PRAET: ‘Integendeel. Ik vind het een uitdaging. Elke voetballer is toch op zoek naar een prikkel? Misschien zet ik volgend seizoen een stap hogerop en val ik door de mand. Maar dan heb ik het tenminste geprobeerd. Als je heel je leven onder de kerktoren blijft voetballen, dan zal je nooit weten of je het maximale uit je carrière hebt gehaald. Lef tonen is ook een kwaliteit.’
Tijdens de winterstop weigerde Anderlecht een aanbod van Sevilla. Was dat geen gemiste kans?
PRAET: ‘Sevilla is een fantastische ploeg. Vorig seizoen wonnen ze de Europa League, nu draaien ze vlot mee in de Champions League. Het is voor niemand een geheim dat de Spaanse competitie mij aantrekt. Sevilla had een hele mooie stap kunnen zijn. Maar nogmaals: als een partij zich niet goed voelt bij de onderhandelingen dan kan een transfer niet doorgaan. Als speler ken je de regels van het spel. Eigenlijk moet ik daar niet te veel over spreken, anders wordt dat weer geïnterpreteerd alsof ik naar een transfer solliciteer.’
Als je ooit voor een Spaanse club kiest dan heeft dat toch ook extrasportieve redenen?
PRAET: ‘Ik ben een Spanjeliefhebber. Niet alleen voor het weer, maar ook omdat het leven er aangenaam is. Als ik een citytrip plan, dan gaat het meestal richting Spanje. Madrid, Valencia, Sevilla, Barcelona heb ik al bezocht. Barcelona staat voor mij op één. Van Madrid kan ik ook wel genieten, maar Barcelona heeft de zee, het strand, de typische Catalaanse marktjes. Geweldige stad. Vanuit Brussel heb je dagelijks drie tot vier vluchten naar Barcelona en het is maar anderhalf uur vliegen.’
En jij kan er heerlijk anoniem rondlopen. Mis je dat soms niet om gewoon Dennis te zijn en niet Praet, de voetballer van Anderlecht?
PRAET: ‘Voetballer worden was mijn droom sinds ik begon te voetballen. De kleine kantjes van de job neem ik er dus graag bij. Cristiano Ronaldo, díé kan moeilijk over straat lopen. In België valt het nog allemaal goed mee. In Barcelona werd ik één keer herkend door Belgische toeristen. Maar soms kan ik wel genieten van de anonimiteit.’
DOOR ALAIN ELIASY – FOTO’S BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS
‘Achteraf moet ik durven toegeven dat de drukte rond een eventuele transfer mijn spel heeft beïnvloed.’ – DENNIS PRAET
‘Misschien zet ik volgend seizoen een stap hogerop en val ik door de mand, maar dan heb ik het tenminste geprobeerd.’ – DENNIS PRAET
‘Het klinkt belachelijk, maar in de eerste helft hebben we te veel respect getoond voor Qarabag.’ – DENNIS PRAET
