Er is vorige week en afgelopen maandag nog maar eens onderhandeld tussen de Profliga en de tv-zenders over de uitzendcontracten. Welke nieuwe argumenten kunnen beide partijen eigenlijk nog aandragen om de ander over de streep te trekken ?
Dirk Deferme : Daar kan ik moeilijk op antwoorden om de simpele reden dat ik het niet weet. Zoals we op dit moment ( zondag, nvdr) tegenover elkaar zitten, hebben wij een bod en zij een vraagprijs. Die twee liggen nog altijd ver uit elkaar. Ons bod is 15 miljoen euro voor vijf seizoenen en eventueel 14.750.000 voor vier seizoenen. Zij zitten op dit moment aan gemiddeld 17,5 miljoen voor vier seizoenen. Dus dat ligt eigenlijk nog altijd meer dan 2 miljoen euro per seizoen uit elkaar, dat is een zeer diepe kloof.
Hoe dicht je die ?
Ze kennen al maanden onze argumenten en standpunten, dus. Iemand heb ik onlangs horen zeggen : eigenlijk is het al rond, maar niemand durft het te zeggen ( lachje). Wij zitten aan ons plafondbod, wat iedereen wel eens vergeet omdat het vertrekpunt bij de analyse meestal de vraagprijs is van de Profliga. Dat was toen nog 1,2 miljard oude franken. Dat is zo gigantisch veel dat het lijkt alsof we daar nog ver vanaf zijn, maar ik vind een veel reëlere vertrekbasis de 10 miljoen euro per seizoen die wij op dit moment betalen. Dan zie je dat wij daar ongeveer 50 procent bij doen. Ik vind dat een stevige inspanning. Veel clubs is het hoofd op hol gejaagd door die irreëel hoge vraagprijs. Die clubs zijn allemaal beginnen te rekenen en tot de vaststelling gekomen dat ze een bedrag maal vijf of zes ten opzichte van dit seizoen zouden gaan pakken. Dan is het natuurlijk redelijk teleurstellend als het maar plus 50 procent is.
Kortom, ze zullen moeten plooien.
Dat kan ik moeilijk zeggen, het is hún keuze, maar als ze een voetbalcontract willen dat over meerdere jaren loopt, zullen ze met de voeten op de grond moeten komen. Maar ik vertel daarmee niks nieuws.
Enzo Scifo kwam er voor zijn handtastelijkheid jegens lijnrechter Lepoutre wegens bewezen diensten voor ons voetbal met vier speeldagen schorsing vanaf. Op zich roept dat al vragen op, maar dan begint hij nog eens te klagen dat het nog minder moest zijn omdat hij geprovoceerd werd. Word jij daar ook ziek van ?
Ziek word ik daar zeker niet van. Ik vind het twee verschillende dingen door elkaar. Eén : de relatie tussen spelers en scheidsrechter is op het veld vaak behoorlijk lastig. Twee : de relatie tussen vierde official en lijnrechter enerzijds en trainer anderzijds is moeilijk. Dat is soms als trotse kemphanen die met de borst tegenover elkaar staan en van het moment dat ze elkaar raken, is dat een probleem. Ik heb het vooral moeilijk met de houding van de officials. Ik vind dat daar altijd zoveel show bij is. Ik begrijp beter de stress van de trainers dan de houding ten opzichte van het publiek – want dat is het vaak – die de officials aannemen. Dat neigt heel vaak naar het theatrale. Ook bij scheidsrechters. Ik vind het irritant hoelang het soms duurt voor er een kaart wordt getrokken. Dat is alle aandacht naar je toe zuigen en dan op het moment suprême met rood of geel komen. Die kaart moet er onmiddellijk komen en dan is er ook minder ruimte voor discussie. Dus ik kan begrip opbrengen dat Scifo door het plafond ging. Als zo’n trainer zich dan opwindt, vind ik : laat die man doen, maar ga daar niet naast staan.
Moet rekening gehouden worden met de bewezen diensten voor het Belgisch voetbal, zoals men bij Scifo deed ?
Ik vind dat een zeer flauw argument. Zoiets mag absoluut niet spelen en is irrelevant. Paul Put, bijvoorbeeld, zou daar dan dus niet op kunnen rekenen ? Dat is met twee maten en gewichten meten. Dat mag nooit. Misschien komt hij er goed vanaf omdat ze vinden : laat die trainers op hun manier reageren. Want Scifo is bijvoorbeeld niet het veld op gerend.
Emilio Ferrera werd in verband gebracht met Gent, Anderlecht en KV Mechelen. Hij haalde resultaten in moeilijke omstandigheden. Kan hij het ook op een hoger niveau ?
Of hij rijp is, dat kan hij het best zelf inschatten. Ofwel gaat hij de uitdaging aan om meteen een geweldige sprong te maken van degradatiezone naar subtop – of top, als het om Anderlecht gaat. Dan neemt hij een ongelooflijk risico en steekt hij zijn nek uit. Ofwel doet hij beheerst aan carrièreplanning en moet er onderweg nog een etappe tussenzitten. Persoonlijk zou ik voor het tweede kiezen.
Maar we kennen Emilio Ferrera niet als de meest bescheiden trainer, natuurlijk. Hij kan het altijd goed uitleggen.
Misschien zijn de opportuniteiten zo schaars, dat hij weet : als ik het nu niet doe, krijg ik de kans nooit meer. Hij komt er wel uit.
Wat dat uitleggen betreft, zó communicatief vind ik hem niet. Naar de pers vind ik hem niet zo ongelooflijk sterk. Naar de Nederlandstalige pers, bedoel ik dan. Hij praat behoorlijk Nederlands, maar dan net zonder de nuances die nodig zijn. Een probleem dat ook Robert Waseige heeft. Ik heb er geen enkel probleem mee als mensen voor de duidelijkheid overschakelen op hun moedertaal. Ik zou er alle begrip voor hebben als Robert Waseige, als het lastig wordt, zou overschakelen op het Frans. Het zou goed zijn als Franstalige journalisten ook zo zouden redeneren als bijvoorbeeld Antheunis Nederlands zou praten.
Freddy Smets krijgt het inmiddels ook op z’n heupen bij RWDM. P. De Cock in huis halen heeft zo te horen voor de sfeer in de club al meer kwaad dan goed gedaan.
Ik kan dat alleen maar vanuit mijn eigen organisatie, de Vlaamse Media Maatschappij, beoordelen. Als bij ons iemand met een slechte reputatie en iemand die al geregeld over de schreef is gegaan, zou worden binnengehaald… Ik kan Freddy Smets alleen maar begrijpen.
Voor Genk lijkt het allemaal wat moeilijker te gaan. Sef Vergoossen sprak er al van om zijn systeem wat te variëren.
Ik denk dat de wedstrijd tegen Anderlecht voor Genk de cruciale match is : winnen ze die, dan doen ze nog mee. Waar veel mensen zich wat op verkijken, is het programma van Genk, denk ik. Iedereen onderschat dat volgens mij wat. Genk moet nog naar Lommel en Sint-Truiden, wat voor hen twee ongelooflijk lastige verplaatsingen zijn. Ze hebben dus nog een lastig parcours tot aan de eventuele titel. Ik denk dat Genk ook zelf wel weet dat ze niet zo’n ongelooflijk brede kern hebben. Op een aantal cruciale posities zijn de verangers duidelijk de mindere van de eerste keuze. Genk heeft een heel sterk type-elftal en ze kunnen hier en daar een aantal posities zonder kleerscheuren vervangen. Voor Thijs, Skoko, Sonck, Dagano en Daerden ligt dat al een stuk moeilijker. Je kan er veel over praten, maar na de zege tegen Germinal Beerschot is het mijn overtuiging dat Club kampioen wordt. Ik zeg dat dan op basis van het programma dat ze nog moeten afwerken.
Moeskroen speelt op 9 mei tegen Club Brugge de bekerfinale, dat is een mooie kans op een eerste prijs.
Ze speelden wel al eens Europees in hun eerste seizoen in eerste klasse, onder Georges Leekens. Moeskroen heeft een heel goed uitgebalanceerd elftal. Ik denk dat ze voor Brugge een heel taaie klant gaan worden. Bovendien kan het voor Club een handicap zijn dat het misschien nog voor de titel moet spelen het weekend nadien.
Als uitsmijter : wie moet volgens jou mee als derde doelman naar het WK ?
Ik denk dat je best voor een jonge keeper kiest. Als je ervan uitgaat dat De Vlieger en Herpoel zekerheden zijn, vraag ik me af of je iemand als Francky Vandendriessche – want dat is de naam die nu in de lift zit – moet belonen voor een aantal goede seizoenen. Ik denk dat je echt beter een belofte van rond de twintig meeneemt.
Dus je bent het niet eens met Vandereycken…
… die Filip De Wilde zou meenemen ? Dan stel ik me de vraag of die eigenlijk wel een derde keeper is ? Als je er echt van uitgaat dat je je drie beste keepers moet meenemen, dan moet De Wilde daar zeker bij zitten. Als je voor een jonge gast gaat, neem je een risico en ga je ervan uit dat er met die eerste twee niks gebeurt. Maar kies je voor drie bijna evenwaardige doelmannen, dan mag je zelfs Dany Verlinden niet uitsluiten, vind ik.
door Raoul De Groote,
“Veel clubs is het hoofd op hol gejaagd door de irreëel hoge vraagprijs van de Profliga.”
