Gentvoorzitter Ivan De Witte incasseerde een ferme dreun na de verloren bekerfinale tegen KV Mechelen. Maar de wonden zijn geheeld, de conclusies getrokken, de ambitie weer opgelaaid. Een gesprek aan de vooravond van het Europa Leaugueduel tegen Saint-Étienne.
In blauwe kostuumvest en met vaste tred arriveert Ivan De Witte in zijn Presidential Suite in de Ghelamco Arena. Een strak ingerichte ruimte, met fantastisch uitzicht op het speelveld en de kantoorruimte van het stadion. Na de voorbije moeilijke maanden staat de voorzitter op scherp. Hij had moeite met de kritiek. ‘Want er wordt in deze club uitzonderlijk hard gewerkt. Dan komt kritiek extra stevig aan’, zegt De Witte. Maar hij ontkent niet dat er fouten en verkeerde inschattingen zijn gemaakt.
Ruim anderhalf uur neemt De Witte de tijd om zijn visie toe te lichten en te verdedigen. Soms gebeurt dat met de handrem op. Tussendoor serveert tweesterrenchef Danny Horseele heerlijke hapjes en een lunch. Kordaat had De Witte laten weten op welke momenten de gerechten mochten worden opgediend. Met dezelfde vastberadenheid als die waarmee hij de club bestuurt.
In 2015 beleefde KAA Gent een hoogtepunt met de eerste titel in de clubgeschiedenis. Maar de lijn werd niet doorgetrokken. Er volgde een terugval in het klassement. En veel transfers, met 87 ingaande en 123 uitgaande bewegingen…
Ivan De Witte: ‘Dat is inderdaad enorm veel. Maar ik wil dat toch kaderen. Na dat kampioenschap volgden twee fantastische Europese campagnes, met een achtste finale in de Champions League én de Europa League, waarbij we Tottenham uitschakelden. Maar de volgende twee seizoenen konden we ons niet kwalificeren voor de poulefase van de Europa League. Vanaf het seizoen 2017/18 werd het wat minder. Met als dieptepunt het verlies van de beker in mei dit jaar. Voor mij was dat ook het moment waarop de curve moest keren.
‘Van de andere kant moet je het ook niet dramatiseren. Na die titel eindigden we tweemaal derde, vierde en vorig seizoen vijfde. Voor een club zoals KAA Gent is dat eigenlijk een goed rapport. Uiteindelijk zijn wij geen eigenaarsclub. Wij moeten het met eigen financiële middelen doen. Over de laatste vijf jaar zijn wij van alle clubs sportief de nummer drie in België.
‘Een tweede element is dat KAA Gent een club blijft die probeert een goed professioneel beleid te voeren, zonder boomings te creëren. Wij realiseerden dat door sportieve prestaties, niet door extrasportieve zaken. Kijk vandaag naar Anderlecht. Die zitten sportief in een proces, maar haalden de aandacht met Kompany. Vanuit het standpunt van Marc Coucke was dat zeker goed bekeken. Club Brugge doet het door zijn heel explosief transferbeleid. Chapeau. Wij volgen eerder een lijn die niet zo doordrenkt is van spectaculaire ingrepen. De media kijken wel, en dat kan je niet ontkennen, naar iets wat opzienbarend oogt. Het resultaat van Genk was dat. Wat Standard realiseerde vorig jaar met Michel Preud’homme ook. Dat heeft intensiteit. Zoiets zal je in Gent iets minder terugvinden.
Of we na de verloren bekerfinale aan Vanhaezebrouck dachten? In zo’n periode denk je over veel na.’ – Ivan De Witte
‘Ik denk dat wij sterk werken. En dat deze club goed evolueert. Ook in het verhaal van Propere Handen waren er geen bijkomende vragen. Er vond hier in het stadion een huiszoeking plaats. Drie dagen nadien liet de onderzoeksrechter al weten: Gent is out. ‘
Is het wel zo dat KAA Gent geen spectaculaire ingrepen deed? Iedereen keek toch op naar jullie stadion. Ook nu nog trouwens, vijf jaar na de opening.
De Witte: ‘Ik bedoelde vooral het sexy gedeelte. We deden inderdaad te veel transfers. We moeten de zaken durven stellen zoals ze zijn. Een pak spelers uit de kampioenenkern werden door Hein Vanhaezebrouck op de toppen van hun kunnen gebracht. Na zulke prestaties krijg je interesse van een beetje overal, wat Genk nu ook ervaart. Het is nu eenmaal de wet in het voetbal dat je die steunpilaren kwijtraakt via transfers. Wij slaagden er niet in om op korte termijn dat helemaal terug te reconstrueren. Het was echt zoeken. Misschien een beetje te veel gissen en missen.’
Trekken jullie daar dan conclusies uit?
De Witte: ‘Uiteraard. Wij zijn een club die volledig leeft op eigen middelen. Qua totale inkomsten zitten wij op de tweede of derde plaats in België. Maar om alles goed te laten draaien, vinden wij ook uitgaande transfers heel belangrijk. En dan ben je dikwijls wel eens op zoek naar spelers die een meerwaarde kunnen betekenen na twee tot drie jaar. Ik denk trouwens dat Genk ook wel een beetje die politiek hanteert. Natuurlijk zijn je slaagkansen altijd onzeker. Trouwens, bij elke transfer.
‘Wij rekruteerden dit seizoen iets rustiger, met meer focus en grote verbetenheid. Om een nog beter evenwicht in de ploeg te krijgen. De persoon die altijd de juiste inschatting maakt bij transfers, die moet nog worden gevonden. Ik denk dat dit gelukt is en wij een goed seizoen gaan maken. Ik hoop dat wij door die mindere periode zijn. Bovendien tover je niet zomaar een strategie in één keer. Dat gaat sowieso gepaard met een zoektocht.’
Continuïteit
Betekent dit ook dat jullie met KAA Gent nog verder zoeken?
De Witte: ‘Na de succesperiode hebben wij waarschijnlijk niet altijd alles even goed onder controle gehad. Dat is zo. Ik steek het ook niet weg.’
Het fundament lag er toen toch na de titel? Waar liep het dan precies verkeerd?
De Witte: ‘Beter voorzien dat zo’n mindere periode ging komen. Gouverner, c’est prévoir. Dat hadden we misschien wel beter kunnen doen. Al bij al kwamen we er toch nog goed door, hoor.’
Misschien wekte het kampioenschap de indruk dat er meer mogelijk was, dat KAA Gent jaarlijks zou meedoen voor de titel en een blijvende plaats aan de Belgische top…
De Witte: ‘Natuurlijk waren de verwachtingen door die succesperiode hoog. Misschien wel te hoog. Er ontstond een patroon dat niet realistisch was. Ook vanuit onszelf beheerden we dat niet goed, qua communicatie. Maar we mogen niet overdrijven, we eindigden nooit twaalfde.’
Nee, want jullie haalden wel telkens play-off 1. Maar u zei in 2015 binnen de vijf jaar nog eens kampioen te willen worden. Dan is het straks tijd om opnieuw te oogsten.
De Witte: ‘Ik weet het. Bij de opening van het stadion had ik ook vijf jaar voorgehouden voor een eerste titel. Na twee seizoenen werden we kampioen. ( lacht) Dan heb je jezelf eigenlijk drie jaar ontnomen, hé. Ik tel twee dieptemomenten tussen de zomer van 2017 en nu: de uitschakeling voor Europees voetbal door het Oostenrijkse Altach en de verloren bekerfinale in 2019. Die partij tegen Mechelen in het Koning Boudewijnstadion sloeg er diep in bij mij. Zo kon het niet meer verder.’
Nadien volgde er een hele tijd geen communicatie om trainer Jess Thorup het vertrouwen te schenken. Had dat met die diepe ontgoocheling te maken?
De Witte: ‘Natuurlijk. Ik wou mezelf de tijd geven om na te denken over de oorzaken. Het was niet enkel de nederlaag, maar ook de slechte wedstrijd. Zoiets vergt een diepgaand onderzoek.’
En wat leidde u daaruit af?
De Witte: ‘Dat er waarschijnlijk echt kwalitatief iets ontbrak. En we voor continuïteit moesten gaan. Maar ook werk maken van een winnaars- en performancesfeer in de groep.’
Hadden jullie dat gebrek aan winnaarsmentaliteit al eerder geconstateerd?
De Witte: ‘Ja. Maar je probeert dat altijd niet te zien zoals je het zou moeten bekijken. Omdat je ervan overtuigd bent de eindmeet wel te halen. Als je wagen wat rammelt en je moet nog 100 kilometer rijden, zorg je er ook voor dat je eerst die 100 kilometer aflegt en nadien de wagen naar de garage brengt.’
Vandaar dat er ook geen blijk van vertrouwen kwam naar de trainer toe, omdat alles wat te diep zat?
De Witte: ‘Kort na de bekerfinale hadden we een urenlang gesprek. Niet onmiddellijk, maar eventjes nadien. We dienden nog een aantal wedstrijden af te werken voor play-off 1, die wel zeer goed afliepen. Gaan winnen bij Standard, op Antwerp, thuis tegen Anderlecht en in Sint-Truiden. Merkwaardige dingen, hé. Dat gaf ons terug een boost aan energie. Wij leerden uit ons onderhoud dat Jess wilde werken met het materiaal dat er was. Hij wou de tijd krijgen om een bouwproces door te maken. Ook van ons aanvaardde Jess een aantal zaken. Het was een zeer goed gesprek. Beide partijen besloten daarna om met elkaar door te gaan.’
De berichten die verschenen in de pers na de verloren bekerfinale over een eventuele terugkeer van Hein Vanhaezebrouck, waren die correct? Was hij een optie? We kunnen ons voorstellen dat jullie daarmee rekening hielden, gezien het succes dat hij bracht…
De Witte: ‘Goh, ik dacht over veel na, hoor. ( grijnst) Uiteraard, het is onze plicht om dat te doen in zo’n periode. Maar een gesprek met Hein, waar ik zelf of iemand van de club bij aanwezig was, is er nooit geweest.’
Het was dus hooguit een idee?
De Witte: ‘Wel, als je nadenkt, dan heb je verschillende pistes. ( na een stilte) Ik zou eens een stoute wedervraag willen stellen. In een relatie zijn er toch momenten dat je eens nadenkt of je er mee wil doorgaan? Niet? Maar na twee dagen zeg je dan: waar haalde ik dat toch? Het enige wat telt, is je finale beslissing.’
Specialisatie
Wat moet er bij KAA Gent dan nog beter of anders?
De Witte: ( denkt lang na) ‘Eigenlijk zouden wij sportief nog verder willen gaan in de specialisatie, elementen die Jess wel in zijn geest heeft. Maar het gaat dan om details die je niet altijd gemakkelijk kan vinden. Zoals kenners van de inworp, de vrije trappen, een specifieke spitsentrainer. Alles wat doorslaggevend kan zijn, maar bij veel clubs nu wat tussen de plooien valt. Datamanagement is een nieuw gegeven, dat hebben we nu via Peter Verbeke.
Na de succesperiode hebben we niet alles even goed onder controle gehad.’ – Ivan De Witte
‘Die specialisten, bijvoorbeeld om in te werpen of vrijtrappen te nemen, komen misschien één tot twee keer langs voor een sessie, maar eigenlijk is dat onvoldoende. Het levert inzake rendement niet direct op wat je echt wil bereiken. Maar wij kunnen wel winst halen uit een meer creatieve en verstandige benadering. Zaken doen die de anderen niet doen.’
En naast het veld?
De Witte: ‘Naast de verdere uitbouw van het sportief luik misschien ook het businessgedeelte goed in de gaten houden.’
Ja, want er is niet alleen een terugval qua abonnees van 17.250 begin vorig seizoen tot iets boven 16.000 deze zomer, ook de skyboxen geraken niet altijd meer volledig gevuld.
De Witte: ‘Dat herstelde zich gelukkig na de Europese kwalificatie. De terugval is heel beperkt. Ik vermoed dat we zullen eindigen rond de 16.500. We wonnen zeker een aantal toeschouwers in de boostperiode. En dan heb je er natuurlijk die afhaken, als het sportief wat begint te wankelen. Maar die kunnen we vrij gemakkelijk weer terug winnen hoor. Het is geen spectaculair verval. Ik spreek liever over een beperkte weerslag, die we behoorlijk goed kunnen herstellen. Maar inzake het businessluik moeten we nog dynamischer optreden. Meer die commerciële drive hebben. We deden sinds 2015 al veel goeds. Alleen heb je in dat management twee aspecten: hunting en farming. Ik denk dat we nog iets sterker moeten zijn in hunting. We zijn iets te veel farmers. ‘
En hoe zit het met de communicatie?
De Witte: ‘Eigenlijk zouden wij veel proactiever kunnen zijn. Vooruitdenken, de pers eens samenroepen om bepaalde thema’s te belichten, dat zou meer moeten gebeuren. Los daarvan wordt er hier in deze club uitzonderlijk hard gewerkt. Meer en meer. Dat is ook typisch voor een niet-eigenaarsclub, dat je een stuk van de financiering moet compenseren door denk- en werkkracht. Dan ben je nog gevoeliger voor kritiek.’
Comfort
U zei daarnet dat KAA Gent als club goed uit de Operatie Propere Handen kwam. We zijn nu bijna een jaar verder. Veranderde er sindsdien veel in het Belgisch voetbal?
De Witte: ‘Euhm. Pfff. Je moet de twee dimensies bekijken: het voetbalgerelateerde en daarnaast het gerechtelijk gedeelte. Ik begrijp dat bij dat laatste de onderzoeken en verhoren tijd nodig hebben. Maar men zou ook moeten verstaan dat zoiets remmend werkt op het gewenste effect. Ik heb daar wel begrip voor, maar toch had men dit meer als een spoedzaak moeten behandelen.
‘Ook aan de kant van de Belgische voetbalbond en de Pro League had het beter en krachtiger behandeld moeten worden. Ik vind dat het veel te lang duurde vooraleer het verhaal inzake matchfixing in eerste aanleg kwam. En dan die zaak voor het BAS. Ik versta het dat men heel strikt juridisch nadenkt, maar het kon ook anders. Ik wil daarmee niks zeggen over KV Mechelen. Maar voor het proces was het niet goed.
‘Ik denk wel dat er zaken veranderden en dat de boodschap doordrong. Maar of het daarmee werd bestreden, dat weet ik niet.’
Alle makelaars gaan weer gewoon hun gang. Ook Mogi Bayat, die voor jullie de huur van Sven Kums vanuit Anderlecht regelde. Wat is uw mening hierover?
De Witte: ‘ Mogi Bayat deed voor onze club al heel wat nuttige zaken, vooral op voetbaltechnisch vlak. Mogi beschikt over een speciale competentie: hij kent de voetbalwereld zo goed dat hij bepaalde spelers kan halen en ook ergens anders plaatsen. Daar is hij de beste in. Bijna alle clubs werken terug met hem samen. Ik denk dat het geen goede beslissing zou zijn om dat niet meer te doen. Voor zover ik weet, kreeg Mogi Bayat ook nog geen beroepsverbod opgelegd. Dat neemt niet weg dat ik met sommige zaken helemaal niet gelukkig ben. En ik stel vast dat de UEFA heel terughoudend is om daar iets aan te doen. Je moet in deze materie ook geen Don Quichot willen zijn. Dit is geen verhaal van één club, maar van de liga, de bond, de UEFA, de FIFA en de wetgever.’
Hebt u er dan ook geen moeite mee dat de zaken verder verlopen met Mogi Bayat?
De Witte: ‘Goh, weet je, dat maakt gewoon deel uit van de functionaliteit. En ik wil ook niet de schijnheilige voorzitter spelen. Ik ken ook clubs waar hij nog mee werkt, maar waar de voorzitter niet meer met hem spreekt. Begrijp je? Dat is zo’n halve draai. Ik kom er dan liever voor uit. En de transacties die we met Mogi Bayat doen, zijn in orde.’
Is het jammer dat zo’n clearing house niet geïnstalleerd geraakt?
De Witte: ‘Ja, maar je komt daar altijd in confrontatie met de mededingingscommissies en de burgerlijke wetgeving. Ik denk nog altijd dat het vanuit de UEFA, de FIFA en de wetgeving gestuurd moet worden, hoor. Dat wordt een werk van lange adem.’
Maar als ex-voorzitter van de Profliga bent u toch iemand die altijd ethiek hebt gepredikt.
De Witte: ‘Ja, dat weet ik wel. Het ligt moeilijk. ( duidelijk met de handrem op) Ik ga me moeten onthouden van duidelijke uitspraken. Omdat het zo is. Je kan geen Don Quichot spelen of de moraalridder willen zijn. Je mag en kan een opinie hebben, maar als je die wil toepassen, moet je ook een grote meerderheid hebben in alle geledingen. Pas dan ga je veranderingen brengen. Commitment en engagement, daarover gaat het dan eigenlijk.’
Dat is de essentie in één zin gebald.
De Witte: ‘Maar dat gebeurde niet. Ook niet bij de Belgische voetbalbond. De enige instantie die communiceerde, was de Pro League, via Marc Coucke en Pierre François. De KBVB niet. Onvoorstelbaar. Zij hadden als eerste moeten reageren, communiceren, een standpunt innemen of een opinie vormen. Het werd niks. Coucke en François probeerden het, maar ze zijn in de toepassing ook gestoten op de dagelijkse realiteit.’
‘Je moet niet proberen jezelf te overleven’
Samen met algemeen manager Michel Louwagie (63) is Ivan De Witte (72) al sinds de jaren negentig van de vorige eeuw het gezicht van KAA Gent. Louwagie, die in 1990 na een stage in dienst kwam en daarmee de langst dienende gedelegeerd bestuurder is in het Belgisch voetbal, kondigde eerder dit jaar aan dat hij in december 2020 zijn operationele taken bij de Buffalo’s zou stoppen.
‘Nee’, weerlegt De Witte die mededeling. ‘De afspraak die we hebben, is dat we gaan proberen eerst nog een paar jaar verder te doen. We willen de club op de goede rails krijgen, om dan de volgende stap te zetten. Maar allebei tegelijk weggaan bij KAA Gent op hetzelfde moment, dat is onmogelijk en uitgesloten. Dat kan ik u garanderen. Hier kan ook niet zomaar iemand binnenwandelen en de leiding overnemen. Maar met enige wijsheid kan ik ook zeggen: je moet niet proberen jezelf te overleven. Zolang de mentale en fysieke gezondheid in orde is, ga ik nog even door.’
