Zegt je vriendin soms dat je sleept met de voeten? “Absoluut. Buiten doe ik dat niet, in huis wel. Dan roept Vicky weleens: ‘Ben je weer de vloer aan het vegen?’ “Als het over schoonmaken gaat, is ze een pietje-precies. Elke keer ik binnenkom, stapt ze me tegemoet. Dan is het eerste wat ze in de gang zegt: ‘Schoenen uit’, en pas daarna: ‘Dag schatje.'”
At jij als kind de korsten van je boterhammen altijd op?
“Nee. Vandaag heb ik die het liefst, maar vroeger vond ik ze bijzaak. Toen was ik enkel geïnteresseerd in het witte gedeelte, en in de muizenstrontjes die erop lagen. Maar telkens ik een slechte match speelde, zeiden mijn ouders dat het kwam omdat ik mijn korsten niet had opgegeten. Dat werkte.”
Vraag je Vicky weleens om op je rug te krabben?
“Absoluut. Wij zijn allebei mensen die dat graag hebben. Ik ben wel meer de krabber dan de ontvanger. Zij staat in het onderwijs. Soms komt ze volledig kapot thuis terwijl ik alleen ’s ochtends een training gehad heb. Dan ben ik frisser en vind ik het mijn plicht om haar wat te soigneren.”
Kreun je als ze op je rug krabt?
“Enkel op ’t eind, als ik voel dat ze zal stoppen. Begint ze iets snellere bewegingen te maken, die laatste trekjes, dan durf ik wel een kreetje slaken: ‘ oh jaaa’, in de hoop dat het haar zal motiveren om nog een beetje door te gaan. Maar ze heeft me intussen door.”
Wanneer had je onlangs nog eens touche bij een andere vrouw?
“Vorig seizoen kwam een meisje van tv-zender Vitaya bij Zulte Waregem een reportage maken over gezond eten. En kom, dat was een knappe jongedame. Ze interviewde mij.
“Een dag later kreeg ik een sms’je van een nummer dat ik niet kende. ‘Hallo, ik ben de juffrouw van gisteren. Je was me meteen opgevallen. Ik kom zaterdag naar de match en hoop dat ik je nadien kan ontmoeten.’
“Ik bleef diplomatisch en antwoordde gewoon: ‘Oké, we zullen elkaar dan na de wedstrijd zien.’
“Even later belde ook Claude, de man die het contract van mijn voetbalschoenen regelt. Hij vroeg hoe het met Annelies was, zei dat die gebeld had om te zeggen dat ze serieus geïnteresseerd was in mij.
“Zo ging dat een hele week door, met nog verscheidene berichtjes. Tot ik op vrijdag een sms’je kreeg: ‘Ik ben niet meer geïnteresseerd in jou, heb enkele andere jongens van de ploeg gezien. Groetjes, Geert, Karel, Stijn …” Alle namen van mijn ploegmaats, die ook Claude in het complot betrokken hadden.
“( lacht) Ik vond het wel goed.”
Kon Vicky ermee lachen?
“Ik toonde haar alles, vanaf het eerste berichtje. Maar wreed content was ze die week niet.”
Je mocht kennelijk wel afspreken met dat meisje, na de match.
“Vicky vond dat ik zelfs dat antwoord niet had moeten sturen. Ze zei dat ik gewoon niks hoefde te doen.”
Welke andere madam zou je nog weleens mogen interviewen over gezond eten?
” Sylvie Meis. De partner van Rafael van der Vaart. Klein, maar enorm knap. En haar achterwerk is waanzinnig mooi, goed verzorgd. Als ik een vrouw zie, is dat toch wel het eerste waar ik naar kijk.”
Wanneer ging je eens zwaar op je gezicht met je fiets?
“Als kind was ik een fervent fietser. Rond ons huis liep een weggetje, ongeveer twee kilometer lang, anderhalve meter breed. Het lag vol kleine steentjes. Toen ik de renner in mij bovenhaalde en begon te sprinten, bleef ik weleens haperen aan de omheining die aan de linkerkant stond. Een keer ging ik zo echt zwaar tegen de vlakte, met een hersenschudding als gevolg.
“Ik heb geen broers of zussen, maar kon me altijd goed bezighouden. Ik had een enorm inlevingsvermogen, was altijd een koers aan het rijden, of de Tour.
“Tijdens mijn ritjes moest ik af en toe een bidon krijgen, én weggooien natuurlijk, zoals de echte. Dan stond mijn opa langs de kant. Wel ja, langs de kant … Eigenlijk stond die gewoon voor zijn deur. Hij raapte mijn drinkbus dan op en vulde ze weer met water, zodat ik ze opnieuw kon meenemen als ik de volgende keer voorbijkwam.
“Ja, toen dacht ik echt wel dat ik
goe bezig was.” S
KRISTOF DE RYCK
