Familie- en clubman Roger Vanden Stock verdedigt zijn beleid. ‘Als u niet voelt dat in deze club nog Europese ambitie leeft, dan proeft u de sfeer niet genoeg.

Het was eigenlijk ontroerend om zien. Daags na het gesprek met Anderlechtvoorzitter Roger Vanden Stock komt Michel Verschueren een paar minuten na affluiten van de Europese thuismatch polsen wat er over hem is gezegd. Mister Michel, die zijn contracten van bepaalde duur omgezet zag worden in eentje van onbepaalde duur, is er niet gerust in. Eenenzeventig is de geslepen zilveren vos, voor wie Anderlecht de kern van zijn bestaan blijft – maar hoe lang nog?

Verschueren mocht gerust zijn. Hij was nauwelijks een topic in het gesprek. Zo weinig dat Roger Vanden Stock er na ruim anderhalf uur zelf over begon, waar de vragen over het functioneren van Michel toch bleven? De Anderlechtvoorzitter leek in zijn antwoord het afscheid voor te bereiden, maar kleefde daar geen datum op. “Michel heeft veel verdienste voor de club, zal altijd met Anderlecht verbonden blijven zoals de naam van Eugène Steppé dat is. Geen parachutist, zoals u hem noemde, wel iemand waarmee we allemaal al botsten én iemand die we altijd in de strijd konden gooien om de eerste klappen op te vangen. We moeten zijn afscheid voorbereiden. Na het verdwijnen van AlainCourtois staan we weer op nul, we kijken opnieuw rond, gaan er onze tijd voor nemen.”

Het is woensdagmiddag, daags voor de (met 3-1 gewonnen) Europese wedstrijd tegen FC Mydtjyland. Klinkt niet echt zoals CF Barcelona of AEK Athene. Brengt dat wat spijt bij de voorzitter van Anderlecht?

Roger Vanden Stock: Je kan altijd betreuren dat je niet in de Champions League zit, omdat je veel bijgedragen hebt tot het feit dat België nu twee deelnemers aan die competitie heeft, maar ik ben niet iemand die iets betreurt. We proberen er iets van te maken in de Uefabeker en hopen dat de rest het ook goed doet. Met de huidige resultaten van Club, Genk en Anderlecht ben ik nu al haast zeker dat we niet alleen volgend jaar maar ook het seizoen daarna twee plaatsen in de Champions League zullen hebben. De neerwaartse trend in Europa is omgebogen, we zitten in eentje die ons tussen de tiende en de vijftiende plaats in Europa houdt.

Mag België daarmee tevreden zijn?

Zolang ons kampioenschap niet van een hoger niveau is, zal het niet anders kunnen. En omdat er nog jaren kunnen zijn dat we de Champions League missen, heb ik hard geijverd om de Uefabeker aantrekkelijker te maken. Het poulevoorstel is geaccepteerd, zodat er minder risico is op een directe eliminatie, en we gaan alternerend met de Champions League spelen. Zo vaak mogelijk. De ene week Uefabeker, de andere Champions League.

Hoe tevreden bent u over het huidige Anderlecht?

De ploeg is beter dan vorig jaar. Het doel blijft kampioen worden, de beker winnen en zo ver mogelijk komen in de Uefabeker. Ik vind niet dat we dezelfde problemen als vorig seizoen hebben. Onze defensie is stabieler, het middenveld bleef hetzelfde. Het probleem is nu misschien nog het scoren, maar met de tijd zal dat verbeteren. Er zijn een aantal signalen in die richting.

U kan intussen wel drie teams opstellen die in eerste klasse meedraaien. Ergens klopt er toch iets niet.

Kan u ons verwijten dat we goeie jongeren naar hier halen en opleiden zodat ze ooit de vedetten van dit team worden? Het probleem blijft hun integratie, omdat deze technische staf elke wedstrijd moet winnen. Ik ben het met u eens dat er iets niet klopt en dat die kern moet afslanken. We dragen helaas nog een verleden mee, toen het mode was om langdurige contracten te sluiten, in de hoop na één of twee jaar een speler tegen een vergoeding af te staan. Maar nu zit je met spelers die niet in aanmerking komen voor de A-ploeg, maar tegelijk de weg van de jeugd blokkeren.

Waarom, als die jeugd zo sterk is, dan vorige zomer toch weer zes, zeven spelers aangetrokken? Hoe ver gaat Deschacht weer achteruit, als hij Zewlakow ziet komen?

Het jaar dat we alle risico’s nemen met het gevaar hoogstens vierde te eindigen, is Deschacht ruim voldoende, kan je Lovré centraal een positie toewijzen en McDonald of Aruna tien, vijftien matchen een plaats in de spits geven. Maar in deze omgeving is dat onmogelijk, omdat de kritiek direct zou losbarsten. Ik wil hier best zeggen dat we de beste generatie spelers onder 20 sinds jaren hebben, die we over vijf jaar kampioen van Europa willen zien worden, maar men zal ons toch niet geloven.

Waarom nemen jullie geen satellietclub in handen ?

Omdat we te eerlijk zijn. Reglementair mag het niet, verdoken hadden we het al lang kunnen doen, maar u zou het ontdekt hebben. Kansen genoeg, Union, Molenbeek… Anderzijds denk ik dat onze jongeren liever in de kleuren van Anderlecht aan een competitie deelnemen dan uitgeleend te worden. Dus liever een eigen ploeg in derde, zoals Michel D’Hooghe voorstelde.

Genk lanceerde bij Real de idee van een samenwerking op een hoger niveau. Alain Courtois liep hier ook met dat plan.

Je gelooft toch niet dat Riquelme of een andere echte topper één jaar bij Anderlecht wil spelen ? Hoeveel Duitse, Spaanse, Italiaanse of zelfs Franse spelers van waarde hebben hier ooit willen voetballen? Het idee van Alain was relatief valabel. Juventus is benaderd om een centrumaanvaller uit te lenen, maar het antwoord was een krachtig neen.

Komt er in de komende transferperiode nog versterking? Hugo Broos legt geregeld wat druk op de schouders van Walter Baseggio.

Broos legt geen druk op hem, jullie doen dat. Walter heeft zo’n druk niet nodig, integendeel, het is niet door hem te zeggen wat hij allemaal verkeerd doet, dat je hem beter doet voetballen. Laat staan door hem tegen een ander uit te spelen. Tegen Walter moet je zeggen dat het goed is, hem vertrouwen geven, wil je iets meer uit hem halen. U zegt bovendien net dat onze kern al zo groot is. Er is beslist dat we afslanken, om plaats te maken voor jongeren. Maar pin me hier niet op vast, tegen een buitenkans die de ploeg sterker maakt, zeggen we nooit neen.

Mogen we Peter Ressel de opvolger van Jean Dockx noemen?

Er is lang aan hem getwijfeld, omdat we niet zo vaak met hem werkten, maar ik moet u zeggen dat hij volledige voldoening geeft. Hij wordt onze verantwoordelijke voor de transfers.

Marc Degryseis ook vrij.

Ik ben voor die positie voorstander van een ex-speler. Een deel van die functie is echter ook administratief. Er moeten contacten worden gelegd, er moet worden gesproken over contracten, dossiers voorbereid, en dan denk ik dat zo’n pas gestopte speler misschien niet direct klaar is voor die taak. Dan volg ik mensen die zeggen dat hij nog alles te bewijzen heeft. Als ik dan hoor dat hij de volledige verantwoordelijkheid wilde… Die zou ik ook niet direct geven aan iemand die nog niks heeft bewezen.

Er is nog veel te regelen, mijn neef en ik zijn hier momenteel heel veel, maar dat is tijdelijk, dat wil ik benadrukken. Ressel is sportief een oplossing, Courtois was dat administratief. Commercieel is er Simone Defloor, maar op een dag moet ook zij worden vervangen. Het probleem met Courtois was er een zoals in een relatie: je houdt van elkaar, maar eens je gaat samenwonen, blijkt het niet te lopen zoals verwacht.

Waar lagen de standpunten uit elkaar?

Noem het een opeenstapeling van kleine dingen. Zijn manier om ideeën op tafel te leggen, zijn manier van redeneren, zijn manier om vooruitgang te boeken. We gaan achteruit, zeggen de mensen. Ik vind dat we behoudsgezind zijn. Toen ik Courtois in dienst nam, heb ik gezegd dat Anderlecht nog steeds de ambitie heeft om op internationaal vlak iets voor te stellen. Als we straks de derde ronde in de Uefabeker halen, vallen we zeker op een naam. Wel, in deze club denkt iedereen dat we die kunnen kloppen, zelfs al is dat een Franse, Engelse of Spaanse ploeg. In die optiek was Alain in mijn ogen de man die nodig was. Maar de manier waarop hij wilde gaan, paste ons niet. Neerpede zal evolueren, maar niet alles in één keer. Genk is heel tevreden met aan te kondigen dat hun nieuwe jeugdcentrum 1,2 miljoen euro kostte. Als ik dat zeg, lacht u mij uit. Hier moet dat minstens 10 miljoen euro kosten. Neen, hé, een hotel is daar niet nodig, 5 miljoen euro op termijn wel, maar geen 10 of 12. Mijn vrouw behartigt de merchandising binnen de limieten die deze club zich stelde, alles in eigen handen, van de club. Winkels in de stad, daar geloof ik niet in.

Maar als u al die investeringen afblokt, hoe kan de club dan groeien? De seats zijn vol, uw sponsorborden hangen vol, dus blijft in die optiek het budget hoogstens stabiel.

Ja, omdat de markt te klein is en we in een beperkt kampioenschap spelen. Ik zou wel willen vergroten, maar hoe? Niet vergeten dat we pas in 1995/96 de anderhalf miljard investering in ons stadion afschreven.

Sindsdien was er twee keer Champions League en is er voor 1 miljard aan spelers verkocht.

Akkoord, maar hoeveel is uitgegeven om zover te raken, denkt u? En om die uittocht vervolgens op te vangen? Wie een speler verkoopt, is arm, want hij moet weer investeren en iedereen weet dat hij geld heeft…Wie voor 1 miljard verkoopt, de helft ervan opnieuw investeert en zich niet vergist, heeft een even sterke ploeg. Dat is de theorie. De praktijk leert dat zoiets onmogelijk is. Je moet vervangen en dat is een risico waarbij vergissingen worden gemaakt.

Kwam Courtois op het verkeerde moment, omdat zijn ideeën geld kostten en net nu Anderlecht bij gebrek aan Champions League en door de diverse transfers er geen heeft?

Ik wil dit niet mengen met het dossier-Courtois. Zijn ideeën kostten geld en de club heeft misschien dat geld niet of de wil niet om het op tafel te leggen. Dat klopt.

Als verkopen geld kost, waarom dan niet houden?

Alweer omwille van die markt. Als één van de clubs uit de grote landen zin heeft in één van uw spelers, zijn ze niet te houden. Ik heb in mijn leven twee keer een folie gedaan voor een speler. Koller schoof ik bijna een verdubbeling van zijn salaris toe, maar hij ging toch naar Dortmund. Babayaro kreeg op zijn achttiende één van de beste contracten ooit, maar ook hij vertrok. Ik gooi daarom de idee dat Anderlecht een conservatieve club weg. Met conservatief bedoelen de media dat ze het beu zijn aan het hoofd van deze club de familie Vanden Stock en Michel Verschueren te zien. Ik zeg daarop: we hebben het niet zo slecht gedaan, au contraire. Als het Belgische voetbal staat waar het nu staat, is dat dankzij ons. Ten tweede:het is niet omdat we de evolutie van het voetbal de voorbije jaren hebben ondergaan, dat u dat ons en ons alleen moet verwijten. Onze ambitie werd gewoon afgeremd door de omstandigheden die ik u schetste.

Maar de grote vernieuwingen zie ik hier niet meer.

Hier eten voor elke wedstrijd 2.400 mensen. Misschien is het hier zo’n routine geworden, dat er niet eens meer wordt bij stil gestaan.

Behalve als het eten slecht is.

Dat… Te duur? Kent u iemand die zegt dat iets te goedkoop is? Ik moet de boel ook financieren, personeel kost handenvol geld. Als ik mijn prijzen met dertig procent verlaag, zoals sommigen willen, moet ik na zes wedstrijden sandwiches serveren. Niet lekker, daar ben ik het niet mee eens. Dat er af en toe een mislukking gebeurt, kan gerust, in anderhalf uur moet alles hier verwerkt zijn. Maar de basis is goed, anders komen ze niet terug.

Mag ik u confronteren met het nieuwste gerucht: Michel Verschueren wil zijn zoon als opvolger.

Waar haalt u het? Daar is helemaal geen sprake van. De zoon van Michel heeft een job die hem heel veel geld opbrengt. Ik denk niet dat hij dat zal laten vallen.

Uw vader is 88 en sterk aanwezig op de directievergaderingen. Hij is nog steeds de baas, hoor je.

Dat zijn ideeën, waarvan ik zelfs nog niet eens zou willen beweren dat ze volledig fout zijn, want ik zou niet accepteren dat iemand naar de raad van beheer komt om zich daar op een stoeltje te zetten. Iemand die op 88 die ervaring heeft en zijn mening geeft, vind ik positief. Maar als u daarom vindt dat we niet avant-gardistisch genoeg zijn… Ik ben maar 60, heb hier nog iets te bewijzen en denk nog steeds dat ik deze club kan leiden naar waar ze hoort, maar toch denk ik al aan mijn opvolging.

Hebt u enig idee?

Geloof maar niet dat omdat mijn schoonzoon zich om de website bekommert, of omdat mijn andere schoonzoon in het onderhoud van het stadion werkt, dat ik hen als mijn opvolger zie. Die mensen werken hier en hebben daar geen voordelen bij.

Is het niet moeilijk om in de schaduw van uw vader te leven?

Ik leef in die schaduw, dat is juist. Mijn vader is immers een monument. Maar een handicap vind ik dat niet. Ik beschouw het nog steeds een eer een vader als de mijne te hebben. Als ik raad nodig heb, krijg ik die. Want, weet u, wie geen raad meer nodig heeft of krijgt, is een verloren man.

door Peter TKint

‘Ik leef in de schaduw van mijn vader, maar een handicap vind ik dat niet.’

‘Je gelooft toch niet dat Riquelme of een andere echte topper één jaar bij Anderlecht wil spelen ?’