Duitsland moet hij niet meer overtuigen, België en Marc Wilmots des te meer. Anderhalf jaar na zijn verschrikkelijke dubbele beenbreuk probeert Koen Casteels zijn carrière een nieuw elan te geven bij Wolfsburg.
Wolfsburg, in 2013 uitgeroepen tot meest welvarende stad in de Duitse bondsrepubliek, hangt half in de touwen. Murw geslagen door het dieselschandaal bij Volkswagen. Duitslands Motown moet nog bekomen van de hevige mokerslag en dat is niet vanzelfsprekend in een stad die leeft op het ritme van de Volkswagenfabriek. Tijdens de shiftwissel van 14 uur brengen de 70.000 werknemers van ’s werelds grootste autofabriek een ware volksverhuizing op gang aan de oevers van het Mittellandkanaal. Niet zelden gaat dat gepaard met enorme files. Bundesstraße 188 slibt dan helemaal dicht en ook in de Heinrich-Nordhoff-Straße, die naar de A39 leidt, is het dan blokrijden. ‘Op dat moment blijf je beter thuis’, vertelt Koen Casteels met een kamerbrede glimlach. ‘De club probeert de trainingen zo te organiseren dat we onszelf niet vastrijden in de files.’
De Volkswagen Arena en het VfL Center, het trainingscomplex van Wolfsburg, liggen op wandelafstand van de Volkswagensite. Als eigenaar en hoofdsponsor van de club pompt het bedrijf elk jaar honderd miljoen euro in de club. De aandelencrash en het opstappen van CEO Martin Winterkorn – een notoire voetbalfan – zouden weleens gevolgen kunnen hebben voor het werkingsbudget van de eenmalige Duitse landskampioen. Casteels haalt de schouders op. ‘Volkswagen is de grootste werkgever hier in de buurt en dus is het normaal dat voetbal even op de tweede plaats komt.
Hebben jullie al iemand van het bestuur gehoord?
KOEN CASTEELS: ‘Dat hoeft niet, wij beseffen ook dat de situatie vrij ernstig is. Als er problemen opduiken bij de hoofdsponsor van een club, is dat nooit goed.
Rijd jij met een Volkswagen?
CASTEELS: ‘Ik rij op dit moment met een Touareg. We mogen een auto kiezen uit de Volkswagen Groep. Naast Volkswagen zijn dat onder andere Audi, Bentley, Lamborghini, Porsche, Skoda, Seat. Kom dus niet aangereden met een Mercedes of BMW. (lacht) Na het verkeersongeval van Junior Malanda gelden er wel nieuwe regels. Spelers onder de 23 jaar moeten een wagen nemen met een motor kleiner dan 200pk. Of dat een impact zal hebben op hun rijgedrag laat ik open. Maar de club heeft daarmee wel een sterk signaal gegeven aan de buitenwereld.’
CLUBMONUMENT
Je bent net hersteld van een teenblessure. Ben je blij dat je niet in doel stond tegen Bayern München toen Robert Lewandowski vijf keer scoorde in tien minuten?
CASTEELS: ‘Klasse van Lewandowski natuurlijk! Maar na de 2-1 of 3-1 had iemand bij ons kunnen opstaan en zeggen: we gooien alles dicht. Het waren tien abnormale minuten en in zulke situaties voel je je als keeper machteloos, maar met wat ik nu weet, had ik toch graag die wedstrijd gespeeld.’
Jij begon sterk aan het seizoen. In de supercup tegen Bayern was jij de matchwinnaar met een spectaculaire redding in de strafschoppenreeks.
CASTEELS: ‘Tot aan mijn blessure speelde ik vijf wedstrijden: de supercup tegen Bayern, drie competitiewedstrijden en een bekerduel. We wonnen vier keer en ik stond slechts vier tegendoelpunten toe. Ik was echt vertrokken. Iedereen – de staf, het bestuur – was overtuigd. Diego Benaglio is al jaren de nummer een, maar de kansen die ik krijg, wil ik benutten. Wolfsburg is een topclub en moet nu eenmaal over twee volwaardige doelmannen beschikken.’
Benaglio is 32 en ligt tot 2016 onder contract. Jij bent bijna tien jaar jonger en je contract loopt nog tot de zomer van 2018. Jij bent dus de toekomst van Wolfsburg?
CASTEELS: ‘Ik hoop dat de club het zo ziet. Naar keepersnormen heeft Wolfsburg een aardige transfersom voor mij betaald (1,5 miljoen euro, nvdr). Ik veronderstel dus dat ze in mij geloven. Het is mijn absolute ambitie om hier de nummer een te worden, maar het is niet meer dan normaal dat Benaglio, als hij fit is, weer zijn plaats inneemt. Benaglio is hier een clubmonument. Maar ik moet enkel naar mezelf kijken, hard trainen en elke minuut die ik krijg goed benutten. De trainer weet nu dat hij op mij kan rekenen en heeft mij alleszins nog speelgelegenheid beloofd.’
GEEN CONTACT MEER
Was je verrast dat Marc Wilmots jou vorige maand niet selecteerde als derde doelman voor de interlands tegen Bosnië-Herzegovina en Cyprus? Wilmots zei dat hij jou nog iets langer aan het werk wilde zien bij Wolfsburg. Je was nochtans titularis.
CASTEELS: ‘Een beetje verrast was ik wel omdat ik de dag waarop de selectie bekend werd gemaakt voor de vijfde keer in doel stond, tegen Schalke was dat. Maar de bondscoach kent me en heeft misschien niet te veel willen veranderen. Uiteindelijk ben ik er sinds mijn WK-selectie niet meer bij geweest. Het laatste anderhalf jaar heb ik zelfs niets meer gehoord van de Rode Duivels. Maar ik ga ervan uit dat als ik straks opnieuw titularis ben bij Wolfsburg, een topclub in de Bundesliga, men moeilijk om mij heen kan.’
Je moet dus alles via de kranten vernemen.
CASTEELS: ‘Ja, maar met al die Belgen in Engeland is het normaal dat de media meer naar de Premier League neigen. Maar ik neem aan dat de scouts alle Belgische spelers in heel Europa kennen én volgen. De Bundesliga hoort net als de Engelse competitie tot de top in de wereld. Met dat verschil dat de Duitse ploegen wel presteren in Europa. Wellicht wordt de Duitse competitie een beetje onderschat.’
Is het EK van volgend jaar een doel ?
CASTEELS: ‘Elke Belgische voetballer die het tegendeel beweert, moet dringend een andere job zoeken. Maar nu ben ik daar totaal niet mee bezig. Het EK is nog ver weg, er kan dus nog veel gebeuren. De eerste voorwaarde om een selectie af te dwingen is in de kijker lopen bij jouw club. Word ik opnieuw opgeroepen, dan zal ik daar met plezier op ingaan. Omgekeerd zal ik mijn kop niet laten hangen indien ik het niet haal.’
Stel dat je in januari nog altijd op de bank zit bij je club. Moet je dan niet aan een oplossing beginnen te denken om je kansen op het EK te vrijwaren?
CASTEELS: ‘Ik ga mijn carrièreplanning niet omgooien om er absoluut bij te zijn op het EK. De bondscoach zal aan de hand van de criteria die voor hem belangrijk zijn wel beslissen wie mee mag.’
In principe moeten Jean-François Gillet, Matz Sels en jij vechten voor plaats drie bij de Rode Duivels. Van Gillet wordt gezegd dat hij in de selectie zit omdat hij goed in groep ligt. Hoe zie jij de rol van derde doelman?
CASTEELS: ‘De bondscoach zal wel een idee hebben over het profiel van de ideale derde doelman. Misschien houdt hij inderdaad rekening met bepaalde affiniteiten in de spelersgroep. Ik ben echter van mening dat de beste drie Belgische doelmannen in de selectie moeten zitten. Haalt Wilmots mij naar de nationale ploeg, dan wil ik mij meten met de twee jongens voor mij, helpen om mekaar scherp te zetten. Een moeilijke jongen ben ik niet. Een gangmaker evenmin, maar je zal mij ook niet horen mopperen als het tegenzit.’
REVALIDEREN MET BROER
Na de laatste competitiewedstrijd met Werder Bremen ben je onder het mes gegaan om de pin uit jouw rechterbeen te verwijderen. Heb je nu definitief een streep getrokken onder je dubbele beenbreuk?
CASTEELS: ‘Die pin eruit halen was de laatste stap. Daarna heb ik met mijn broer Matthijs, die als kinesist op het kabinet van Lieven Maesschalck werkt, gerevalideerd. Ik zag het niet zitten om in België te blijven en elke dag naar Antwerpen te rijden. Na een lang seizoen wilde ik er ook even tussenuit knijpen. Met mijn broer ben ik dus tien dagen naar Spanje getrokken om daar mijn revalidatie voort te zetten.’
En hoe is dat: revalideren met je eigen broer?
CASTEELS: ‘Hij mocht zich iets meer permitteren dan gewoonlijk. (grijnst) In de voormiddag was ik een patiënt, niet zijn broer. Voerde ik een oefening verkeerd uit dan corrigeerde hij mij. Een kinesist in de familie hebben is zeker handig. Ik vraag hem dikwijls raad over welke oefeningen ik moet doen voor welke spiergroep. Niet dat ik de medische staf van Wolfsburg wantrouw, maar het is altijd goed om een tweede opinie te hebben.’
Voetbalt je broer ook?
CASTEELS: ‘Tot een jaar geleden was hij aangesloten bij Baal in derde provinciale. Drie maanden na mijn blessure liep hij ook een scheen- en kuitbeenbreuk op. Ook zijn rechterbeen… Ik zat toen in België en ik ben hem meteen in het ziekenhuis gaan opzoeken. Hij is nu zogoed als hersteld – zijn dikke teen is wat rigide geworden – maar hij is door die blessure wel moeten stoppen met voetballen.’
Heb jij iets overgehouden aan jouw blessure?
CASTEELS: ‘Mijn rechterscheenbeen is iets dikker dan mijn linker door de kalk die zich gevormd heeft rond het bot. Maar een mentaal trauma heb ik er niet aan overgehouden. Al heeft het even geduurd voor ik mijn angst bij het uitkomen kon overwinnen.’
Ga je je op een paar weken van het EK niet onbewust inhouden?
CASTEELS: ‘Dat kan je als doelman niet maken. Ik zal mijn beenbreuk van vorig jaar nooit vergeten. Maar volgens de dokters had ik die dag gewoon pech. Negen op de tien keer breek je je been niet bij zo’n duel. Die speler van Hertha Berlijn, Adrian Ramos, kon er weinig aan doen. Hij raakte met zijn knie toevallig het meest broze punt van mijn been.’
Als doelman oefen je wel een risicoberoep uit.
CASTEELS: ‘Vandaag loop je als voetballer meer risico’s op een blessure. Ik heb het gevoel dat het voetbal een pak ruwer is geworden dan een paar jaar geleden. Je ziet meer zware tackles, akelige breuken of spelers die hun kruisbanden afscheuren. Een doelman moet zich extra beschermen. Een aanvaller kijkt ook niet om naar wie er tussen de palen staat. Eigenlijk is het ieder voor zich.’
NOOIT MEER WERKLOOS
Had het laatste anderhalf jaar er anders uitgezien zonder die dubbele beenbreuk?
CASTEELS: ‘De timing kon niet slechter, op drie maanden van het nieuwe seizoen. Niet alleen miste ik het WK, maar ook Hoffenheim haalde meteen een nieuwe doelman en toen wist ik: hier houdt het verhaal voor mij op. Van 6 april 2014 – de dag van mijn blessure – tot aan mijn uitleenbeurt aan Werder Bremen in januari heb ik stilgestaan in mijn evolutie. Het was een verloren seizoen.’
Je hebt met je passages bij Hoffenheim en Werder Bremen wel een stevige reputatie opgebouwd. In Duitsland zal je toch nooit zonder club komen te zitten?
CASTEELS: ‘Ik heb nu werkzekerheid, ja. Maar dat is er niet zomaar gekomen. Toen ik als 19-jarige doelman bij Hoffenheim aankwam, was ik niet klaar voor het grote werk. Na vier jaar trainen en spelen in de Bundesliga kan ik zeggen: hier staat een andere en betere doelman. Het niveauverschil met België is niet groot, maar héél groot.’
Toen je bij Genk vertrok, moest je niet onderdoen voor Thibaut Courtois, klonk het.
CASTEELS: (fel) ‘Ik weet niet wie dat gezegd heeft. Kijk, we zijn onze eigen weg gegaan en we doen het elk op onze manier goed. Bij Courtois ging het heel snel, ik had meer tijd nodig. Elke voetballer wil snel doorbreken en onmiddellijk in een topclub terechtkomen. Maar dat heb je niet zelf in de hand. Ik heb niet te klagen: op mijn 23e hoor ik tot het kransje ervaren doelmannen in de Bundesliga.’
DOOR ALAIN ELIASY IN WOLFSBURG – FOTO GETTY
‘Na mijn blessure duurde het even voor ik mijn angst bij het uitkomen kon overwinnen.’ KOEN CASTEELS
