‘Soms voelde ik me onheus behandeld, maar tot nu heb ik niet willen reageren.’ Na dertien jaar verlaat Glen De Boeck Anderlecht. Zijn carrière neemt een nieuwe wending, de assistent wordt hoofdcoach.

Afspraak op de golf van Aartselaar, vlakbij de A12, de lelijkste snelweg van Vlaanderen. Gekneld tussen beton, Schelde en industrie bots je hier plots op een oase van rust en stilte. Het kasteel, waarin een tijdje geleden een brand woedde, is helemaal gerestaureerd, de parking is op een doordeweekse dinsdag goed gevuld. Ook de auto van Geert De Vlieger staat er, hij geniet van zijn vakantie. Tijd om zelf te spelen heeft zijn maatje Glen De Boeck niet. Hoofdtrainers hebben dezer dagen geen rust, zeker beginnende hoofdtrainers niet. Hij heeft net tijd voor een snelle hap, de nieuwe sportieve baas van Cercle Brugge, die in zijn agenda amper een paar dagen vakantie op Mallorca wist in te wurmen. Maar ook daar schakelde hij laptop en gsm amper uit. Op de tafels in het restaurant waarschuwt men voor de processierups, die goed gedijt tussen de eiken hier. De Boeck opent zelf het gesprek. “Geen te moeilijke vragen stellen, hé. Ik kreeg net iemand aan de lijn die begon met een lekkere opening.”

En die was ?

Glen De Boeck : “Waarom ik kies voor ex-ploegmaats ?”

Die stond ook op mijn lijstje.

“Die uitleg is vrij simpel : Cercle Brugge heeft niet direct de financiële mogelijkheden om spelers te gaan halen van het niveau van de vertrekkers ChristopheGrondin of Aleksandar Mutavdzic. Dan moet je inventief zijn en wat factoren aan je kant proberen te plaatsen. Eén van die factoren is dat er mensen kunnen komen omwille van het sportieve plaatje of omwille van een trainer die ze kennen. Waarom kunnen wij Besnik Hasi halen ? Omdat die in Lokeren ondanks een jaar contract op een zijspoor werd gezet, dat contract werd ontbonden, hij vrij was en bereid was een stap terug te zetten omwille van de trainer. Hetzelfde met Oleg Iachtchouk. Maar, ex-ploegmaats of niet, in de kern is voor mij iedereen gelijk. De garantie die ik niet gaf aan Armand MondakanMahan of anderen waarmee ik praatte, heb ik ook hen niet gegeven.”

Harm van Veldhoven bracht Dieter Dekelver mee, daar is niks mis mee.

“Wij hebben de hele markt afgetast en samen met de sportieve staf gezocht naar de best mogelijke manier om Grondin te vervangen. We polsten ook Bernd Thijs, maar financieel was die niet haalbaar. Cheik Tioté wilde liever wachten, ik kon dat niet. De opmerking dat Cercle een satellietploeg van Anderlecht zou worden, mag je dus vergeten. Naast Tioté vroeg ik niemand anders.”

Leuke uitdaging

Welk beeld heb je van Cercle ?

“Ik denk dat Harm van Veldhoven heel goed werk leverde. De spelersgroep is oké, de vestiaire ook. Daarnaast staat er een goeie, stevige organisatie, de ploeg slikte weinig goals. Laat dat nu net één van de dingen zijn waarvan ik wil uitgaan, organisatie en positiespel. Daar zitten we goed. Er zijn wel wat titularissen vertrokken, vijf basisspelers. Francky Vanden- driessche, Grondin en Darko Pivaljevic zijn drie pionnen uit de as. Bovendien staat er een groot vraagteken achter de naam van Tony Kane. Die speelde een goed seizoen, maar is eigendom van Blackburn Rovers. Komt die nog terug ? Op links speelde Mutavdzic een goed seizoen. De ambitie is : beter doen dan vorig jaar. Een leuke uitdaging.”

Heb je voor je Hasi (35) erbij nam, goed geïnformeerd naar zijn fysieke mogelijkheden ?

“Hasi werd me aangeboden door een manager en Besnik zelf was daar niet over te spreken. Als hij me wil, zal hij me bellen, redeneerde hij. Alleen kende ik de situatie in Lokeren niet. Toen de mogelijkheid zich voordeed, informeerde ik me goed bij Rudi Cossey en Ariël Jacobs. Toen hoorde ik dat zijn verwijdering uit de ploeg te maken had met extrasportieve redenen. Ik heb ook hem gepolst hoe het zat, fysiek én mentaal, en hij zag geen enkel probleem. Ik ben er ook van overtuigd dat Besnik niet zou ingaan op mijn voorstel, mocht hij voelen dat hij het niet meer kon. Oleg is een ander verhaal. Hij was een goeie collega, maar ik had met hem nooit dezelfde band. Hij was introverter en vaker geblesseerd. Ik dacht aan hem omdat hij volgens de statistieken veel speelde in Griekenland – 27 wedstrijden – en niet geblesseerd was. Misschien lag het ritme van Anderlecht voor hem gewoon te hoog. Een goeie, fitte Oleg moet in staat zijn het scoringsprobleem dat Cercle vorig seizoen toch had, op te lossen.”

Is minder scoren geen logisch gevolg van iets meer aandacht voor de organisatie ?

“Laat ons eerlijk zijn : ik liet iemand de laatste vijf wedstrijden van Cercle goed analyseren. Daaruit bleek dat de kansen er altijd wel geweest zijn. Neem maar de wedstrijd tegen ons, Anderlecht, wij wonnen daar op een diefje. Cercle had de beste kansen, maar miste die. Daar gaan we wat aan proberen te doen.”

Je zoekt nog een doelman, liefst iemand met ervaring.

“Ik zag heel goeie dingen van RubinDantschotter en we hebben nog NielsBossuyt, een jong talent. Daar nog een derde jonge snaak naast zetten, lijkt mij wat gevaarlijk. Daarom zoek ik meer iemand die in moeilijke momenten een steun kan zijn voor Dantschotter, zonder dat er problemen ontstaan tussen die twee.”

Je zag in Jan Moons zo’n man.

“Ja, maar op dit moment is dat financieel onhaalbaar.”

Kan je goed om met die beperkingen ?

“Ik kende die wereld nooit. Ik moet nu eerlijk zeggen : iedereen praat over voetballers en vindt dat verwende kinderen die te veel verdienen. Maar als ik het budget zie van de gemiddelde speler van Cercle Brugge, had ik daar zelf meer van verwacht. Als we over budget praten, hebben we het over all-in, premies, loon, auto, appartement. Dan vind ik het soms redelijk scherp maar normaal voor een club die werkt met een totaalbudget van 3 miljoen euro. Je moet dan ook van in het begin heel duidelijk zijn in besprekingen met spelers, zo ontstaan er geen problemen.”

Jullie waren er zelf heel snel uit.

“Ja. Op dertien april speelden wij tegen Cercle. Toen ik twee dagen later, op zondagmorgen, na de training naar mijn antwoordapparaat luisterde, vond ik een berichtje met de vraag of het me interesseerde om er trainer te worden. Op dinsdag hebben we in Gent met de sportieve cel rond de tafel gezeten en twee uur gepraat. De dag erna belde de voorzitter of we een tweede afspraak konden maken. Die kwam er op zaterdagochtend. Daar praatte ik twee uur met de voorzitter. Op het einde van dat gesprek vroeg ik wat de visie van de club was. Hij zei mij toen dat ik kandidaat nummer één was als ik ervoor wilde gaan. Daarop kwam er op maandag een derde gesprek, over het financiële. Frankie Vercauteren was vanaf dag één, vanaf zondag, op de hoogte van alles. Op woensdag zei hij mij dat hij de dag erna bestuursvergadering had en dat ik zeker niks moest overhaasten. Hij zou nog ijveren voor het feit dat ze van mij werk zouden maken binnen de club. Tot het laatste moment wilde hij met mij doorgaan. Maar op donderdag liet hij me weten dat hij geen antwoorden kreeg op zijn vragen over de technische staf. Ik moest doen wat ik dacht dat het beste voor mij was. Op zaterdag heb ik hem na de 8-1 tegen Beveren gezegd dat ik trainer van Cercle zou worden als we er financieel uitkwamen. Een moeilijk, emotioneel moment, maar hij heeft altijd gezegd dat ik erover moest waken dat ik niet in een situatie terechtkwam waarin ik mijn eigen beslissing niet meer kon forceren.”

Mentale scherpte

Welke taak heeft een club als Cercle in de eerste klasse ? Ze willen af van hun imago van grijze muis.

“Laat daar de uitdaging liggen, nog net iets meer kabaal maken. Het is een club die meestal zonder moeite de cut haalt, maar waarover weinig wordt gesproken, tenzij vlak voor de twee derby’s of bij een uitschieter tegen Anderlecht. We moeten proberen om dat te veranderen.”

Sprak je met Harm over de ploeg ?

“Nog niet, eerst was hij met vakantie, dan ik. Ik ga dat proberen. Ik weet niet of het gedaan wordt onder trainers, maar stelde de vraag wel, via Ronny Desmedt. Blijkbaar zag hij dat zitten.”

Wat wil je weten ?

“De kwaliteiten van de spelers ken ik, maar ik wil dat gesprek omdat je nooit te veel weet. Over verhoudingen tussen spelers, over de vestiaire, wat hij aan Cercle wilde veranderen als hij was gebleven. Die dingen, een losse babbel.”

Ervaren trainers zeggen : wie goed wil presteren in de eerste klasse, moet een goeie verdediging koppelen aan een scorende spits.

“Zo simpel zal het allemaal wel niet zijn, blessures, een strafschop al of niet, dat zijn ook factoren die bepalen of je negende of dertiende eindigt. Zaak is door een goed beleid zo veel mogelijk bepalende factoren naar je kant te krijgen. (lacht) Al zal ik allicht wel moeten leren verliezen. We gaan dat zoveel mogelijk vermijden, maar het zal meer zijn dan in Mechelen destijds of bij Anderlecht.”

Is het voor een beginnende trainer handig om in de kleedkamer een antenne met ervaring te hebben die mee kan sturen ?

“In die zin is Hasi voor mij een belangrijke transfer, ja. Ik praatte veel met Ronny Desmedt en met andere bestuursmensen. Wat altijd terugkeerde, was dat er te weinig leiders waren. Dan wordt het tijd dat er mensen opstaan als leider. In die optiek kan ervaring nooit kwaad. Waarom kan Cercle Anderlecht het zo moeilijk maken en vier op zes halen tegen Club, maar de week nadien bij wijze van spreken verliezen van STVV ?”

Dat is toch net hetzelfde als bij Anderlecht ! Waarom presteert die ploeg altijd minder in het najaar ? Europese duels leiden af.

“Mentale scherpte.”

Vertaal dat naar je nieuwe club en dan is de komst van Anderlecht of Club Brugge anders dan een reis naar Staaien.

“Als dat zo is, spelen we volgend seizoen 34 keer tegen Anderlecht of Club Brugge. Dat interesseert me wel : het mentale aspect, het menselijke. Die interactie wil ik met de spelers krijgen, ik wil proberen mensen te veranderen. Als iemand morgen niet klaar is, wil ik dat hij me dat komt zeggen.”

Dat is theorie. Iedereen wil altijd spelen.

“Ja, maar wat is de winst als je zwijgt en de boot in gaat en geen premie haalt ? Dan zet ik iemand die dat zegt, liever op de bank – iemand die eerlijk is, moet je zijn geld niet afpakken en naar de tribune sturen – en help ik de ploeg vooruit met iemand die wél scherp is. Ik heb liever dat iemand die slecht sliep omdat zijn kleine de hele nacht wakker was, apart traint dan dat hij zich in de groep verstopt. Dan heb je geen voldoening over je training. Die speler niet en ik evenmin.”

Antwerpverhalen

Hoe spannend is het om dat nu allemaal zelf te moeten doen ?

“Daar hou je rekening mee op het moment dat je de stap zet. Wakker lig ik niet, nu niet, maar wat trainingen betreft, heb ik al veel werk gedaan in Anderlecht. Ik zette daar veel trainingen op computer, met wat aanpassingen wordt dat een andere trainingsvorm. Tot en met de stage weet ik nu al waar ik naartoe wil. De omgeving zal er perfect zijn, we trekken naar Blackburn, waar we alle mogelijkheden hebben.”

Zie je heil in dat soort van samenwerking ? De trainingen beginnen en je weet niet eens of je de rechtsachter mag houden.

“In principe is zo’n samenwerking iets waar de ene club, in dit geval Blackburn, altijd meer voordelen uithaalt dan de andere. Anders zouden zij dat niet doen. Zij hebben gezien dat die jongen wat kan, zonder dat ze er zelf moeite voor moesten doen. Kane gaan ze nu evalueren binnen hun eigen kern. Ook al willen wij hem graag houden, als die jongen bij Blackburn morgen door het ijs zakt, wordt hij misschien aan een andere ploeg in Engeland verkocht. Blackburn bepaalt. Soms is dat moeilijk, al is Cercle ook goed geweest met Kane.”

Mag je, terwijl je ginder bent, anderen van de club bekijken en overnemen ?

“Voorlopig is daar niks rond afgesproken. Wij zijn zelf alle posities aan het invullen. We hadden misschien bij hen een verdedigende middenvelder en een spits kunnen lenen, maar dan word je te afhankelijk. Ik ken ook de Antwerpverhalen, zo’n jongen wordt gedirigeerd vanuit Engeland en binnen de groep heb je daar geen vat op.”

Welke trainer heeft je beïnvloed ?

“In de eerste plaats Frankie. Voordien was ik nog speler en dan steek je van iedereen wel wat op, positief en negatief. Maar met Frankie zat ik zelf in de vestiaire, werd ik overal bij betrokken. Wat hij in die tweeënhalf jaar voor mij deed, kan ik nooit terugbetalen. Wat ik van hem vooral meeneem, is dat organisatie en positiespel het allerbelangrijkste blijven. Weten wat je spelers kunnen en vooral wat ze niet kunnen en ze daarvan overtuigen.”

Kom je dan niet te hard of te negatief over ? Dat hoor je ook wel eens over jou.

” Only the strong survive. Als je in Anderlecht 22 vedetten voortdurend over hun bolletje moet wrijven … Wij waren veeleisend, Frankie in de eerste plaats. Dat was niet voor ons, maar voor de ploeg en de spelers. Het zal in Cercle misschien anders zijn, maar wie aan de top voetbalt, moet bij momenten harde en duidelijke taal kunnen horen. Ik zal een speler nooit afbreken omdat hij een kans mist of zo. Maar als ik zie dat hij voortdurend dezelfde fouten maakt, ga ik daar wel over praten en hem dat tonen aan de hand van beelden. Soms kan dat hard aankomen, in groep, tijdens de coaching. Ik ga ook proberen, net als Frankie, om individueel spelers op een warme, correcte manier te benaderen. Niet vergeten : het is op Anderlecht echt een carrousel geweest van spelers, twee jaar lang. Met Nieuwjaar maakten wij de balans. Van winterstop naar winterstop waren er 21 spelers vertrokken. Dan zeg ik : chapeau wat hij er uithaalde.”

Zonder zijn veeleisendheid word je geen kampioen.

“Neen. Door altijd te zalven word je niet beter.”

Straks komen de vragen, de kritiek : waarom die wel, die niet … De media kunnen lastige luizen zijn. Hoe ga je daarmee om ?

“Ik ga te allen tijde de communicatie openhouden, maar of ik nu alles in het openbaar zal verantwoorden… Ik werk een hele week met een spelersgroep en maak dan in eer en geweten een keuze. Die kan meevallen, maar ook tegenslaan, iedereen kan eens een slechte dag hebben.”

Wordt je voetbal er één van de snelle omschakeling ?

“Niet opzij, absoluut niet. Dat is een van de eerste zaken waarop ik de volgende drie weken wil hameren. Altijd diep. Als je eerst breed speelt, geef je de tegenstander de tijd om zich te organiseren. We hebben snelheid op de flank met Vusumuzi Prince Nyomi en Honour Gombami, we hebben een targetman, met Stijn De Smet technische kwaliteiten, met Hasi, Slobodan Slovic en Sergiy Serebrennikov mogelijkheden genoeg om de omschakeling naar de twee kanten te maken. Kane heb ik niet in de hand, Iachtchouk komt eraan, aanvallend moet er misschien nog eentje bij en vinden we die doelman, dan zijn wij gewapend om de competitie aan te vatten.”

Zonder rancune

Je kreeg veel informatie van Ronny Desmedt, al jaren de vaste assistent. Begrijp je nu beter dat Anderlecht ook zo’n man zocht ? Iemand die al jaren de ins en outs kent.

“Anderlecht heeft zo iemand in de persoon van Daniël Renders. Ik ben nu bang dat het evenwicht binnen de technische staf verstoord is.”

Hoe bedoel je ?

“De trainingsvormen van Frankie zijn dikwijls met kaatsers, meestal de trainers. Gaat Ariël Jacobs dat nog doen ? Ik trainde de B-ploeg, gaat Ariël dat ook doen ? Ik had nog twee jaar met veel plezier alles gecombineerd. Ook de manier waarop alles is gegaan, vind ik spijtig. Het enige wat ik te horen kreeg, was dat voorlopig mijn contract niet werd verlengd. Als een bepaalde datum is voorzien en het gebeurt niet, ben ik verstandig genoeg om te weten dat er ergens een kink in de kabel is. Maar wat werd nooit gezegd.”

Officieel was één van de redenen dat je te ambitieus was.

“Frankie was dat ook altijd, maar dat wil niet zeggen dat je niet loyaal kan samenwerken en die ambities geen tijdje in de koelkast wil stoppen. Zoals Frankie deed. Als Anderlecht mij die vraag had gesteld, zie ik niet in waarom ik dat niet had kunnen doen. Alleen is de vraag me nooit officieel gesteld en is tegen mij nooit officieel gezegd dat ik niet mocht blijven. Rancune tegenover de ploeg heb ik niet. Ik presteerde er dertien jaar van mijn leven. De spijt dat ik nu moet gaan, veegt niet in een klap alles weg. Als er één ding is waar ik me wél lastig in maakte, was dat ze een nieuwe JeanDockx wilden. Zo iemand bestaat niet. Het profiel misschien wel, de mens niet.”

Men probeerde je op te zetten tegen Ariël Jacobs, terwijl je eigenlijk veel aan hem te danken hebt.

“Hij ontdekte me bij Boom en zette mij in de nationale belofteploeg. Daar heeft KV Mechelen mij gezien en zo is mijn carrière aan het rollen gegaan. Daarvoor ben ik hem heel dankbaar, maar het is zo uitgespeeld. Die uitspraak ‘hij is een vriend van Herman VanHolsbeeck‘ heb ik helemaal niet gedaan. Ik heb alleen gezegd dat ik daar affiniteiten zag. Maar op de duur … Ik heb Ariël opgebeld en daar een halfuur over gepraat.”

“Een hulptrainer moet meer dan nine to five werken.”

“Nog zoiets. Afzonderingen, tweede ploeg, eerste ploeg, midweekwedstrijden, er waren weken waarin ik geen enkele avond thuis was. Moet ik daar met argumenten op reageren ? Nog zoiets : “Een hulptrainer moet wedstrijdanalyses kunnen maken.” Er is dit jaar van onze eigen ploeg geen enkele niet door mij gemaakt en er zijn er veel geweest, want om de veertien dagen zat er eentje in de besprekingen. “Een hulptrainer moet meertalig zijn.” Ik spreek perfect drie talen ! Ik heb echt van alles gelezen. “Glen De Boeck past niet meer in het profiel.” Welk profiel ? En dan valt altijd het woord ambitie. Ja, ik wilde ooit hoofdtrainer worden, daarin ben ik eerlijk geweest. Maar ik heb nooit gezegd dat het morgen moest zijn. Het feit dat Frankie mij ook volgend seizoen nog wilde in zijn technische staf, vind ik het belangrijkste bewijs dat ik wél goed werk leverde. Inderdaad, ik was ’s morgens soms niet om negen uur op de club, maar ik had er geen bureau. Waar moest ik dan kruipen ? In de kleedkamer ? Mijn werk was wel altijd gedaan, want ik nam twee laptops mee naar huis. Niet één, maar twee. En Frankie kreeg mails en prints van alles wat hij vroeg. De rest zijn spijkers op laag water. Soms heb ik gevoeld dat ik onheus behandeld werd, maar ik heb nooit willen reageren. Gewoon uit respect voor Anderlecht. Zeg dan : we willen Ariël Jacobs als assistent en verzin er niks anders bij. Dat recht hebben ze, zij bepalen. De rest zijn excuses.”

Kom je er ooit terug als hoofdtrainer ?

“Dat weet ik niet. Ik ben nog maar 35, ben blij met de kans die ik van Cercle kreeg. (lacht) Ik héb al eens een uitspraak gedaan over mijn ambitie als hoofdtrainer, die les is geleerd.” S

door Peter T’Kint