‘Ik heb het voor voetballers met een rebels kantje’

© BELGAIMAGE

Voetbal is passie. Dat geldt evenzeer voor vrouwen. Om de twee weken laten we een vrouw aan het woord die de sport met overgave beleeft. Deze week: Melissa Joos (35), beter bekend als Buffalo Mel, de met indianenveren getooide mascotte van KAA Gent.

‘Vanaf mijn vijfde trok ik met mijn vader mee naar het Ottenstadion, die sfeer en dat lawaai in de staantribune: ik vond dat de max! Ik kijk nog altijd veel liever een match live dan op televisie. Als klein meisje kende ik alle spelers en hun rugnummer, dankzij een actie van de VDK-bank, die postkaartjes uitdeelden met infofiches van de Gentspelers.

‘In 2010 ben ik als mascotte begonnen. Ik zat in het café van BenBundervoet en er werd geopperd dat Buffalo Ben wel een vrouw naast zich kon gebruiken, eigenlijk als grap. Die eerste keer viel zodanig mee dat ik kort nadien van de club de vraag kreeg of ik dat vaker wilde doen. Op vrijwillige basis, wel te verstaan. Je mag niet onderschatten hoeveel tijd daarin kruipt, tijdens de week worden wij dikwijls gevraagd voor communiefeesten, verjaardagen of jubileums. Zeker sinds de landstitel drie jaar geleden merken we dat de populariteit van de Gantoise de hoogte in schoot.

Als mascotte zie ik spijtig genoeg weinig van de matchen.’ Melissa Joos

‘Het vertrek van Hein Vanhaezebrouck vorig seizoen was een grote verrassing. Ik was teleurgesteld, maar ergens begreep ik hem. Hij wilde vooruit en merkte dat het hier niet meer zou lukken. Ik was wel blij dat hij naar Anderlecht ging en niet naar Club Brugge. ( lacht) Hein dwong met zijn tactische kennis en gevoel voor discipline enorm veel respect af. Op wedstrijddagen zag je die enorme focus bij hem, maar daarbuiten was hij heel open en joviaal. Yves Vanderhaeghe is losser in zijn wedstrijdbenadering: hij zwaaide tijdens de opwarming zelfs eens naar ons van aan de zijlijn. Super sympathieke kerel!

‘Als mascotte zie ik spijtig genoeg weinig van de matchen. Ben en ik moeten tijdens de wedstrijd zodanig veel rondlopen dat we de meeste fases missen, meestal zie ik de doelpunten pas ’s avonds in een samenvatting.

‘We merken wel een verschil in sfeer met het Ottenstadion. Logisch, dat was veel kleiner en je zat er dichter op het veld. Je kon de mensen letterlijk aanraken. Door de gracht rond het veld in de Ghelamco Arena is dat iets afstandelijker. De eerste keer in ons nieuwe stadion was ik bloednerveus, maar het moment dat je dan het veld op loopt, is magisch. 20.000 joelende fans, ik kan me best inbeelden dat sommige spelers dan gaan zweven.

‘Met Benito Raman had ik het beste contact. Hij stuurde me onlangs nog een berichtje voor mijn verjaardag. Ik voel me nog altijd een beetje schuldig dat ik hem niet beschermd heb tijdens dat incident met die microfoon, het koste hem bijna zijn carrière. ( Raman zong in december 2015 na een zege tegen Kortrijk ‘Alle boeren zijn homo’s’door de stadionspeakers, nvdr) Enkele ploegmaats daagden hem uit en hij wil zich dan niet laten kennen, typisch Benito. Ik heb het voor die volkse, benaderbare spelers. Renato Neto en Brecht Dejaegere bijvoorbeeld, die alles met de glimlach doen. Chapeau! Ik heb er de voorbije jaren genoeg gekend die je met de neus omhoog voorbij lopen. Uiteraard speelt dat mee in hoe je naar hen kijkt tijdens een match, maar ik zal nooit mijn voor- of afkeur laten blijken. Vroeger was ik fan van Tony Herreman, Frédéric Herpoel, Stijn Vreven en Jan Boskamp – veel om gelachen, hij noemde me steevast meissie. In die tijd kon je na de match nog samen een pint drinken. Dat gebeurt nu niet meer.

‘Mijn favoriete spelers zijn meestal die met een rebels kantje. Zoals ook Radja Nainggolan. Ik was zeer kwaad dat hij thuisgelaten werd van het WK. Nog altijd trouwens. Als dat roken en drinken geen invloed heeft op zijn spel, welk belang heeft het dan hem dat te verbieden? Ik geloof niet zo in de voorbeeldfunctie van een profvoetballer.

‘Als het kan, ga ik naar andere ploegen kijken. Zulte Waregem, Mouscron of Lokeren. Ik heb het voor dat soort kleinschalige, verouderde stadions. Behalve de uitwedstrijden van AA Gent kijk ik tegenwoordig nog zelden voetbal op tv. Vroeger draaide bijna heel mijn agenda rond voetbal, zelfs onze vakanties werden in functie daarvan gepland. Dat doe ik nu niet meer.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content