Koploper in de Serie A, en morgen in de halve finale van de Uefacup tegen Feyenoord. Onder de Argentijnse coach Hector Cuper levert Inter Milaan zijn sterkste seizoen af van het voorbije decennium.

Met zijn buitengewone zwijgzaamheid en zijn grenzeloos gevoel voor understatements zou Cuper wel eens precies de man kunnen zijn die Inter Milaan nodig heeft. Want de jongste drie seizoenen verliepen voor de Milanese club even spectaculair als faliekant. In die periode kwamen en gingen topcoaches met de regelmaat van een draaideur – van MirceaLucescu over Marcello Lippi tot Marco Tardelli.

Een nieuwe trofee kon in die tijdspanne niet in de kast gezet worden. Inter legde beslag op de achtste, vierde en vijfde plaats in de Serie A : om maar te zeggen dat voor Interfans zure tijden waren aangebroken. Sinds 1989 wachten ze al op een nieuwe landstitel. Bovendien moesten ze de soap rond de beroemdste speler van het team, Ronaldo, met lede ogen aanschouwen. Eén keer spelen en vervolgens weer vele weken out, zo laat het verblijf van Ronaldo bij Internazionale zich nog het treffendst samenvatten.

Maar dit seizoen kunnen diezelfde supporters hun ogen amper geloven. Hun ploeg voerde in de heenronde ofwel het klassement aan, ofwel zat ze titelverdediger Roma kort op de hielen. Bovendien viel er dit seizoen naast het veld in het geheel geen sensatie op te snuiven. Niks polemieken, terwijl La Pinetina, het trainingscentrum van Inter, daarmee de afgelopen jaren vrijwel dagelijks het nieuws haalde.

Hoe was dit nu toch mogelijk ? Ineens was er geen spoor meer van scheldsalvo’s zoals tussen Roberto Baggio en trainer Lippi. De knokpartijen na de match in de kleedkamer ? Verdwenen. Waar is de tijd dat een speler meteen na een wedstrijd voorstelde om trainer Lucescu aan een kapstok op te hangen ? Bedrogen uit komen tegenwoordig ook de journalisten die op jacht zijn naar verhalen over seks, drugs en rock-‘n-roll voor de wedstrijd ten tijde van Tardelli.

tug, vastberaden en op voetbalvisionair vlak defensief ingesteld : Cuper is geboren om een succesvol coach in het Italiaanse voetbal te zijn. De Argentijn houdt zichzelf opvallend low-profile, blijft angstvallig trouw aan zijn no-nonsense-houding. Hij getroostte zich nog altijd niet de moeite om Italiaans te leren. Interviews verlopen doorgaans in een mix van een soort Spaans en Italiaans voor beginners.

Cuper in Gazzetta dello Sport : “Als ik Inter Milan iets heb bijgebracht, dan wel optimisme. In Argentinië beginnen alle clubs – ook de clubs die geen schijn van een kans op succes hebben – aan het seizoen met een instelling van : dit wordt ons seizoen.”

Natuurlijk zou het van naïviteit getuigen om de revival van Inter louter en alleen op Cuper af te rekenen. Zijn komst, vorige zomer, viel samen met een aantal andere positieve factoren. Eerst en vooral, de comeback van de langdurig geblesseerde spits Christian Vieri. Met de conditie die Vieri dit seizoen demonstreert, is voor Inter Milaan alles mogelijk. Cuper is de eerste om dat te erkennen. “Hij is een speler die geboren is om te winnen. Al de rest is daar een gevolg van : dat hij op training werkt tot hij bijna omver valt, dat hij het team inspireert, dat hij een refentiepunt in de kleedkamer is.”

Een andere sterkhouder is verdediger Marco Materazzi, overigens wel binnengehaald voor Cuper aan het roer stond. Materazzi mist de ervaring van zijn voorganger, Laurent Blanc, maar beschikt over zoveel meer snelheid en dicht veel meer gaten dan de Fransman – de fans van Manchester United kunnen dat bevestigen. Een schot in de roos blijkt ook de aankoop van Francesco Toldo, afkomstig van Fiorentina. Samen met Gigi Buffon geldt Toldo als de beste doelman van Italië.

Nog een geslaagde transfer mag Cristiano Zanetti genoemd worden. Hij was precies de man die Cuper voor zijn hard werkende middenveld wou. Niet voor niets ondervinden meer creatieve middenvelders als de Nederlander Clarence Seedorf en de Urugayaan Alvaro Recoba alle moeite van de wereld om een stek in de basiself af te dwingen. Niets voor niets ook ontstak coach Fabio Capello van AS Roma naar verluidt in razernij bij het vernemen dat de kampioensclub afstand van Zanetti had gedaan.

Kan Cuper weinig krediet opeisen in de terugkeer van Vieri en de transfers van Materazzi, Toldo en Zanetti, voor de huidige hoogconjunctuur van het team kan hij de volle verantwoordelijkheid claimen. Neem nu Mohammed Kallon, de spits uit Sierra Leone. In de voorbije seizoen leende Inter hem uit aan Reggina en Vicenza. Daar toonde hij zijn uitzonderlijk talent met respectievelijk elf en acht goals. Deze zomer haalde Inter hem terug en Cuper gaf hem alle kansen.

De Argentijnse coach had namelijk goed begrepen dat Kallons rol van doublure voor Ronaldo wel eens van lange duur zou kunnen zijn gezien de moeizame strijd van de Braziliaan om fit en blessurevrij te worden. Hoe dan ook, Kallon greep zijn kans en ontpopte zich tot één van de revelaties van het seizoen. Het aanvalsduo Vieri-Kallon stelt zich veel gevaarlijker aan dan de tandem Vieri-Ronaldo voordien heeft gekund, al heeft dat laatste natuurlijk veel te maken met het gebrek aan paraatheid van Ronaldo.

en ander element in de succesvolle mozaïek van Inter Milaan, is de visie van Cuper op voetbal. Niet dat de trainer daarvoor geen kritiek krijgt : hij zou een veel te voorzichtig voetbal prediken en te veel rekenen op het goalinstinct van Vieri.

Cuper, alsof hij het catenaccio zelf heeft uitgevonden : “Voor iemand die echt van voetbal houdt, kan een wedstrijd met veel ruimte op het veld op de duur heel vervelend worden. Zelf denk ik met enorm veel genoegen terug aan het 0-0-gelijkspel dat we tegen Roma behaalden. Die match was een perfect voorbeeld van een voetbal waarin je bliksemsnel moet denken en handelen, waarin je alles in een flits en op een kleine ruimte moet uitvoeren. Als Inter veel tijd uittrekt om in het strafschopgebied van de tegenstander te geraken, dan is dat voor mij geen enkel probleem. Ik hou ervan dat mijn ploeg de bal goed rondspeelt en lang bij zich houdt.”

Met het Inter Milaan van Cuper kan het, in theorie althans, alleen maar beter gaan. De coach heeft zich inmiddels aangepast aan zijn nieuwe omgeving, en de ploeg heeft zich inmiddels aangepast aan de smaak van succes. Bovendien geniet Inter van het voordeel dat het niet in de Champions League speelt, in tegenstelling tot Roma en Juventus, de twee andere teams die naar de landstitel lonken. Inter zit natuurlijk zelf nog wel in de Uefacup, maar deze Europese bekercompetitie vreet minder aan de fysieke en mentale reserves.

Cuper weet alles van de Champions League. Met Valencia bereikte hij twee keer opeenvolgend de finale, maar verloor ze telkens. Misschien komt er een derde keer goede keer met Inter.

En in afwachting de scudetto winnen ? Cuper weigert halsstarrig om daarover uitspraken te doen. Maar niet alle leden van Inter Milaan zijn even bescheiden. Doelman Toldo, gevraagd naar wat Cuper Inter Milaan bijbrengt : “Ik denk liever aan wat hij ons straks bijbrengt : de kampioenstitel.”

door Paddy Agnew,

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content