Na het vertrek van Steven Defour en Dennis Praet moet een negentienjarige de ontegensprekelijke patron worden op het paars-witte middenveld. Youri Tielemans over twee lange jaren zonder titel, de aanpak van René Weiler en de druk die hij zichzelf soms oplegt. ‘De honger is heel groot. Die titel moeten we gewoon pakken.’
De naam Thielemans was de voorbije week vaak in het nieuws. Maar het ging niet over hem, bevestigt de jongeman die tegenover ons zit. ‘Onze naam wordt hetzelfde uitgesproken, maar anders geschreven’, glimlacht hij. ‘Ze hebben me al gevraagd of we familie waren, maar niet dus.’ Het jonge wonderkind van Anderlecht kent de Brusselse jazzlegende uiteraard wel. Op YouTube hoorde en zag hij Toots al aan het werk op zijn mondharmonica, maar zijn favoriete muziekstijl is toch Franse en Amerikaanse rap, r&b ook. ‘Een beetje van alles eigenlijk, afhankelijk van hoe ik me voel.’
Hij is nog altijd geen twintig jaar, maar op zijn teller staan toch al meer dan 100 competitiewedstrijden met Anderlecht en bijna 25 Europacupwedstrijden. Een interview met Youri Tielemans, jong maar niet gek.
Anderlecht heeft er twee seizoenen op zitten zonder titel, dat is bijna historisch te noemen. Voel je nervositeit binnen de club? Laten ze jullie verstaan dat het ondenkbaar is dat jullie er een derde keer naast grijpen?
YOURI TIELEMANS: ‘Ik zou het geen nervositeit noemen, eerder een enorme zin om te winnen. De honger is heel groot. Die titel moeten we gewoon pakken. We weten dat we niet elke wedstrijd zullen winnen, maar we gaan er alles aan doen om op het einde van de rit kampioen te worden.’
Er heerst misschien geen nervositeit, maar ongetwijfeld wel druk.
TIELEMANS: ‘Dat klopt, de druk is groot. Maar als je bij de grootste club van België voetbalt, dan weet je dat dat het geval is. Ik heb er geen enkel probleem mee om met die druk om te gaan, waarschijnlijk omdat ik nooit anders gekend heb. In de jeugdcategorieën al moesten we alles winnen. Voor mij is dat een gewoonte geworden. Spelers met een ander verleden moeten eraan wennen. Ze moeten bijvoorbeeld leren om er in elke wedstrijd van bij de aftrap vol voor te gaan.’
MENTALITEIT KWEKEN
Laten we even terugblikken op die twee mislukte seizoenen. Welke verklaring geef jij daarvoor? Waren er sleutelmomenten die maakten dat het niet verliep zoals jullie gehoopt hadden?
TIELEMANS: ‘Intern zijn er bepaalde dingen gebeurd. Bepaalde zaken waren simpelweg niet geregeld zoals het hoorde, kleine zorgen. Ik heb geen zin om er meer over te vertellen, dat blijft binnen de club. Ik kan alleen zegen dat de mentaliteit niet de hele tijd top was. Voor elkaar door het vuur gaan, de wedstrijden aan 200 procent beginnen en aan 200 procent beëindigen: die mentaliteit moeten we absoluut opnieuw kweken.’
Wist je op het moment zelf dat er een mentaliteitsprobleem was? Of besefte je dat pas achteraf ten volle?
TIELEMANS: ‘In het heetst van de strijd zie je dat het spel niet goed is, dat de resultaten niet volgen. Na het seizoen zeg je dan bij jezelf: het was echt slecht, op die manier hadden we geen enkele kans om kampioen te worden. Pas als je de tijd neemt om erover na te denken, komt het besef en slaag je erin om je de juiste vragen te stellen.’
Club Brugge toonde vorig seizoen perfect welke mentaliteit je nodig hebt om te winnen, niet? Er stonden elf Preud’hommes op het terrein, elf nijdige jongens.
TIELEMANS: ‘Het volstaat om te kijken naar de wedstrijd op het einde van de play-offs, die we met 4-0 verloren in Brugge. Zij waren 2000 procent gemotiveerd, ze wilden zo graag kampioen worden. Ze hadden een goede groep en ze zijn erin geslaagd om die te behouden. We weten dus dat het heel moeilijk zal worden voor ons dit seizoen.’
Wie kan de mentaliteit veranderen? Volstaat een nieuwe trainer?
TIELEMANS: ‘Het is niet alleen de taak van de trainer. Er is de hele staf en er zijn vooral de spelers zelf. Iedereen moet een klik willen maken in zijn hoofd en wíllen veranderen.’
Jullie treden dit seizoen aan in de Europa League. Dat is de Europese beker voor de armen, of zien jullie dat anders? Jij hebt bijvoorbeeld al in de Champions League gevoetbald.
TIELEMANS: ‘Ook in de Europa League kom je tegen zware tegenstanders uit. We weten dat het niet eenvoudig zal zijn, maar we weten ook dat we in die beker iets moois kunnen bereiken. Het bewijs daarvoor hebben we vorig jaar geleverd. We eindigden toch als tweede in een poule met Tottenham en Monaco.’
KLAAR VOOR HET LEIDERSCHAP
Hoe groot is de verandering bij Anderlecht zonder Steven Defour in de kleedkamer en op het terrein?
TIELEMANS: ‘Een verandering? Waarom? In alle clubs vertrekken spelers en komen nieuwe spelers aan.’
We zullen niet meer kunnen zeggen en schrijven dat Defour en Tielemans elkaar voor de voeten lopen…
TIELEMANS: ‘Maar dat is een uitvinding van de journalisten! Je moet geen problemen uitvinden of problemen zoeken waar er geen zijn.’
Je kunt toch niet ontkennen dat met het vertrek van Steven Defour en Dennis Praet jouw horizon op het middenveld serieus is toegenomen? Alles is nu voor jou voorhanden om een echte vaste waarde te worden.
TIELEMANS: ‘Dat zeg jij. Alle spelers zijn belangrijk en staan op gelijke voet. De enige die belangrijker kan worden dan de anderen, is de speler die erin slaagt om dertig doelpunten te maken.’
Wie zal de leidersrol van Steven Defour overnemen? Ben jij daartoe in staat? Of ben je daar nog te jong voor?
TIELEMANS: ‘Ik heb me nooit te jong gevonden. Of ik nu 16 ben of 25, ik heb altijd met de anderen kunnen praten en mijn verantwoordelijkheden opgenomen. Dat heeft niets met leeftijd te maken. De mensen vinden dat ik te jong ben om een leider te zijn, denk ik, maar ik ben er klaar voor.’
Was je bij de jeugdploegen een leider?
TIELEMANS: ‘Ik ben altijd kapitein geweest, altijd een belangrijke speler geweest. Ik veronderstel dat mijn trainers zagen dat ik tegen iedereen gemakkelijk praat en dat ik op elk moment de handschoen opnam.’
Toen Besnik Hasi John van den Brom opvolgde als trainer, keerde de discipline terug bij Anderlecht, werd gezegd. Met René Weiler kwam er nog een stapje bij en krijg je de indruk dat het onder Hasi ook allemaal nog te cool was.
TIELEMANS: ‘Ik heb geen zin om kritiek te leveren op wat er hier in het verleden gebeurd is. René Weiler is hard, maar alles wat hij doet, vind ik normaal, omdat ik altijd regels heb gekend: thuis, op school. Er is helemaal niets speciaals aan wat de coach ons oplegt.’
Hoe manifesteert de discipline onder de nieuwe coach zich in het dagelijkse leven bij Anderlecht?
TIELEMANS: ‘Hij staat dicht bij de spelers, maar het voelt niet zo. Hij ziet alles, maar op het moment zelf zegt hij niets. Als hij niet tevreden is, dan zegt hij dat de dag nadien voor de hele groep. En als het goed is, dan zegt hij dat ook.’
Zijn aanpak valt niet bij iedereen in de smaak.
TIELEMANS: ‘Sommige voetballers aanvaarden geen kritiek in het openbaar, waarschijnlijk omdat ze dat nog nooit hebben meegemaakt. De coach is nochtans heel duidelijk geweest van bij het begin. Hij vroeg of iemand er zich aan stoorde dat hij zijn kritiek voor de hele groep gaf. Niemand reageerde.’
Ook in interviews durft René Weiler tegen schenen te trappen. Zoals na de wedstrijd in Eupen, toen hij zei dat hij niet tevreden was met de transferperiode van Anderlecht. Had hij gelijk?
TIELEMANS: ‘Hij is realistisch en heel open. Wat hij tegen de media zegt, zegt hij ook binnen de club.’
GEBREK AAN EEN CONSTANTE
Sinds je doorbraak in 2013 wordt al gezegd dat je snel in het buitenland zult voetballen. Maar je hebt misschien geen zin om dezelfde fout te begaan als mannen als Vadis Odjidja of Anthony Vanden Borre, die Anderlecht te vroeg verlieten en crashten. Is dat de reden waarom je nog altijd in België voetbalt?
TIELEMANS: ‘Neen, helemaal niet. Ik denk niet aan Vadis, noch aan Vanden Borre. Zij vertrokken op een bepaald moment bij Anderlecht omdat ze zich klaar voelden om iets anders te ontdekken. Ik zal vertrekken wanneer ik voel dat de timing goed is, wanneer ik me er helemaal klaar voor voel.’
Als kranten schrijven dat PSG, Tottenham, AC Milan, AS Roma, Manchester United en andere clubs jou volgen, ben je daar dan blij mee of vind je dat vervelend?
TIELEMANS: ‘Kranten moeten verkocht worden. Het klopt dat er toenadering is geweest, maar er is nooit iets concreets geweest.’
Deze zomer werd zelfs bericht dat José Mourinho jou persoonlijk gebeld had.
TIELEMANS: ‘Ja, hij zou me gebeld hebben om naar Manchester United te komen. Ze schrijven soms eender wat. De kerel die de pers vertelde dat ik hem dat had toevertrouwd, ken ik zelfs helemaal niet. Hij zegt dat we samen hebben gespeeld bij de jongeren van Anderlecht, maar dat is onzin.’
Het is mooie publiciteit.
TIELEMANS: ‘Voor die kerel misschien.’
Je bezit leeftijdsrecords, of bijna-records, in de competitie, de Champions League en bij de nationale ploeg, maar je hebt het wel moeilijk om een volledig seizoen te presteren. Hoe verklaar je dat?
TIELEMANS: ‘Vorig seizoen had ik er zelf ook meer van verwacht. Ik weet dat een gebrek aan constante mijn zwakke punt is. Ik moet ertoe komen om elke wedstrijd op niveau te zijn. Maar goed, ik ben tevreden met wat ik al verwezenlijkt heb.’
Je bent telkens de man van het seizoensbegin, ook nu weer.
TIELEMANS: ‘Ja, ik voel me telkens goed wanneer de competitie weer van start gaat. Daarna is er altijd weer iets dat maakt dat ik minder ben.’
Is het fysieke of een mentale kwestie?
TIELEMANS: ‘Die vraag heb ik me ook al gesteld.’
En?
TIELEMANS: ‘Ik heb het antwoord nog niet gevonden.’
Voor zijn vertrek naar Legia Warschau vertelde Besnik Hasi dat je jezelf een jaar geleden te veel druk oplegde door te stellen dat het jouw seizoen zou worden.
TIELEMANS: ‘Ik heb het ook gelezen, maar ik heb dat nooit beweerd. Ik heb alleen uitgelegd dat ik constanter moest worden, dat is iets anders.’
Zijn er momenten waarop je jezelf te veel druk oplegt?
TIELEMANS: ‘Misschien wil ik het soms te goed doen, ja. Mogelijk is dat de reden waarom ik minder word.’
VAKER OP DOEL SCHIETEN
Sinds mei ben je de jongste speler in de geschiedenis die 100 competitiewedstrijden speelde voor Anderlecht. Je onttroonde een echte Anderlechtlegende. Wat betekent Paul Van Himst voor jou?
TIELEMANS: ‘Mijn vader heeft Paul Van Himst zien voetballen en heeft me veel over hem verteld. Volgens hem is hij de beste voetballer in de clubgeschiedenis. Hij is bovendien een echte Brusselaar. Het is voor mij een grote eer om zo’n legende te onttronen. We zien elkaar soms in het stadion en op de terugvlucht uit Praag heb ik even met hem kunnen praten. Hij zat samen met Eddy Merckx op dezelfde rij als ik. Merckx sprak vooral over zijn kleinzoon, die net met de Argentijnse hockeyploeg goud had gewonnen op de Olympische Spelen. Hij was heel, heel fier.’
Tot bij het begin van de play-offs vorig seizoen droomde je van een plaatsje bij de Rode Duivels op het EK in Frankrijk.
TIELEMANS: ‘Klopt, maar ik was niet te erg ontgoocheld dat ik de selectie niet haalde. Om een kans te hebben had ik heel sterk moeten presteren tijdens de play-offs. Ik heb enkele goede wedstrijden gekend, maar ik heb niet alles kapot gespeeld. Hadden we alles kapot gespeeld, dan waren we kampioen geworden, zo simpel is dat.’
Je scoort niet dikwijls, maar de doelpunten die je maakt, mogen wel gezien worden. Werk je specifiek aan je trap op doel?
TIELEMANS: ‘Neen, ik doe geen aparte training of zo. Ergens is het logisch dat de doelpunten die ik maak mooi zijn. Als ik scoor, is dat immers meestal uit de tweede lijn. Dat gebeurt dus met een hard schot, dat is vaak spectaculair. Een middenvelder mag niet al te vaak opduiken in de grote rechthoek, want de organisatie moet bewaard blijven. Als ik een opening zie, dan probeer ik te schieten, want ik heb zowel met rechts als met links een goede trap. Als ik mijn trainers hoor, dan probeer ik het wel nog te weinig. Ik moet nog vaker op doel schieten.’
Wat vind je zelf je mooiste goal tot nu toe?
TIELEMANS: ‘Mijn allereerste, in de play-offs tegen Club Brugge. De bal werd ontzet door een verdediger en ik trapte zonder nadenken. Dat was in 2014, tijdens mijn eerste seizoen. Het doelpunt was niet alleen mooi, maar ook heel belangrijk in de titelstrijd.’
DOOR PIERRE DANVOYE – FOTO’S BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS
‘De mensen vinden dat ik te jong ben om een leider te zijn, maar ik ben er klaar voor.’ – YOURI TIELEMANS
‘René Weiler staat dicht bij de spelers, maar het voelt niet zo.’ – YOURI TIELEMANS
