Na een periode in het vagevuur van de tweede klasse is Davy Oyen terug. De Limburger gaat in Roeselare op zoek naar bevestiging en stuntte zondag met zijn nieuwe ploeg tegen Club Brugge.

1 Waarom koos je voor een overstap naar Roeselare ?

Davy Oyen :”Nadat ik anderhalf seizoen bij Beringen Heusden-Zolder voetbalde, vertrok ik na hun faillissement naar KVSK United, waar ik het tweede deel van vorig seizoen in de tweede klasse speelde. Jammer genoeg misten we op een haar na de titel. Toen ik hoorde dat Roeselare geïnteresseerd was, wilde ik die kans om opnieuw in de eerste klasse aan de slag te gaan met beide handen grijpen. Als leuk extraatje mag Roeselare proeven van Europees voetbal. Er was even sprake van Westerlo en ook een Engelse club informeerde, maar ik ben heel blij dat ik voor twee jaar in Roeselare getekend heb.”

2 Roeselare heeft met Dirk Geeraerd een nieuwe trainer, iemand zonder ervaring in eerste klasse. Hoe valt hij mee ?

“De samenwerking met de trainer verloopt prima. Ik hoor wel van de andere jongens dat het een groot verschil is met vorig seizoen. Toen speelde Roeselare vaak met de lange bal, terwijl Dirk Geeraerd ons vraagt om een voetballende oplossing te zoeken. Het is niet te merken dat hij geen ervaring heeft op het hoogste niveau. In de lagere reeksen lopen vaak ook heel goede trainers rond. Van elke trainer kan je iets opsteken, iedereen heeft zijn eigen manier van werken en legt andere accenten. Zijn stijl is een beetje te vergelijken met die van Peter Balette, waar ik vorig jaar mee werkte. Beiden trainen ze vaak met bal, zijn ze tactisch sterk en doordrongen van het voetbal.”

3 Je was de twee voorbije seizoenen weggezakt in het moeras van tweede klasse. Dacht je dat de eerste klasse niet meer voor jou zou weggelegd zijn ?

“Ik heb nooit aan mezelf getwijfeld. In tweede zijn er ook een pak mooie wedstrijden en is er geregeld mooi voetbal te zien. Het niveau in tweede is helemaal niet slecht. Ik hou gewoon van het spelletje en denk dan ook nog niet aan stoppen of uitbollen. Wat ik zal doen als mijn contract bij Roeselare afloopt, weet ik nog niet.”

4 Als Limburger voetbal je plots aan de andere kant van het land. Vergt dat een aanpassing ?

“De verplaatsingen vallen best mee, al zal dat in de winter misschien minder zo zijn. Ik rijd in een beurtrol met twee andere jongens samen, Kevin Oris en Jürgen Raeymaeckers. Oorspronkelijk waren daar ook Koen de Vleeschauwer, Daan Vaesen en Björn Smits bij, maar we konden moeilijk met zes mensen in één auto. Iemand als Kevin Oris, die de overstap van de vierde naar eerste klasse maakte, wil dit seizoen zo veel mogelijk leren en in de auto wordt er natuurlijk vaak over voetbal gepraat. Of hij iets oppikt van mijn ervaring, zou je aan hem moeten vragen.”

5 Met het tweede seizoen in de hoogste afdeling voor de boeg, spreekt iedereen over het jaar van de bevestiging. Heeft Roeselare een moeilijk seizoen voor de boeg ?

“Er wordt gezegd dat het tweede jaar in eerste klasse het moeilijkste is en misschien is dat ook wel zo. Maar ik denk dat we genoeg mentaliteit in de ploeg hebben om een rustig seizoen door te maken.”

6 Wat is jouw persoonlijke ambitie ?

“Elke week kunnen spelen en zoveel mogelijk punten pakken zijn de voornaamste betrachtingen. Ik probeer de ploeg iets bij te brengen en als ik daar in slaag, zal ik gelukkig zijn.”

7 Kan de Europese campagne een hypotheek leggen op de competitiestart ?

“We proberen gewoon zo lang mogelijk mee te draaien in Europa en zien wel waar het schip strandt. Voor de meeste spelers gaat een droom in vervulling en iedereen ziet het dan ook als een surplus. Kevin Oris zegt dat hij vorig jaar nooit had durven dromen dat hij dit seizoen Europees voetbal zou spelen. De competitie en de beker zijn natuurlijk het belangrijkste. We hebben een behoorlijk grote kern en door de vele wedstrijden zal iedereen wel speelkansen krijgen.”

8 Je hebt in het verleden bij PSV, Anderlecht en Nottingham Forest gespeeld. De laatste twee seizoenen speelde je voor kleinere clubs. Hoe groot is dat verschil ?

“Het verschil tussen Beringen Heusden-Zolder en PSV of Anderlecht is natuurlijk groot. Bij die topclubs moest je maar iets vragen en het lag klaar. In tweede klasse duurt dat wat langer. Het was een bewuste keuze een trapje lager te gaan voetballen en achteraf ben ik blij dat ik dat gedaan heb. Ik heb in die twee seizoenen veel kunnen spelen en dat was mijn eerste doelstelling. Je kan er als speler alleen maar van dromen om op je 23ste bij PSV te kunnen voetballen. In de seizoenen in Engeland heb ik gezien hoe fanatiek de supporters daar achter hun club staan.”

9 De naam van Aimé Anthueunis loopt als een rode draad door je carrière. Hoe belangrijk was hij ?

” Anthueunis was heel belangrijk voor mij. In Genk kenden we enkele heel succesvolle jaren samen. Ik brak er door, bereikte er mijn beste niveau en we wonnen de beker. Na dat jaar bij PSV haalde hij mij naar Anderlecht, een transfer die ik aan hem te danken heb. Na onze succesvolle samenwerking bij Genk was ik natuurlijk geneigd opnieuw met hem te werken. Een aanslepend buikspierletsel gooide helaas roet in het eten. Een eerste operatie werd slecht uitgevoerd, maar dokter Martens kon bij een volgende operatie alles opnieuw herstellen. Anderlecht beleefde toen enkele prachtige jaren, waarbij we in de Champions League konden doorstoten naar de tweede ronde. Het enige wat ik jammer vind, is dat ik mij niet kunnen bewijzen heb in Anderlecht.”

10 Roeselare heeft met Diego Dupont een mental coach aan zijn omkadering toegevoegd. Welke meerwaarde kan hij voor een speler betekenen ?

“Voor bepaalde spelers kan een psycholoog zeker een toegevoegde waarde betekenen, zeker op vlak van vertrouwen en geloof in eigen kunnen als het eventjes wat minder gaat. Persoonlijk ben ik op een leeftijd gekomen waarop ik al wat meegemaakt heb en weet wat ik al dan niet moet doen. Maar bijvoorbeeld jongeren of spelers die met een langdurige blessure te kampen hebben, kunnen baat hebben bij een psycholoog. Iedereen weet dat je in het voetbal vlug de top kan bereiken, maar in één dag alles kan verliezen. Toen ik zelf jonger was of sukkelde met mijn buikspieren, kon een psycholoog misschien zijn nut bewezen hebben.”

ARNE HOUTEKIER