Christian Vandenabeele
Christian Vandenabeele Freelancejournalist

‘Met zijn kracht en zijn snelheid,’ zo wordt ons vanuit het Hoge Noorden gemeld, ‘is Bengt Saeternes een gevaar voor elke verdediging.’ Heeft Club Brugge een nieuwe Raoul Lambert gevonden ?

Over de introductie die Trond Sollied hem in België gaf, kon Bengt Saeternes alleszins niet klagen : een betere techniek, meer talent dan Rune Lange, oké, maar misschien ook nog wel sneller dan Andrés Mendoza. De beste spits in Noorwegen kan straks de verrassing van de Belgische competitie worden. “Trond sprak al lang over hem”, aldus zijn assistent Chris Van Puyvelde. “Vorig seizoen al, maar als Rosenborg zich in het debat mengt, is het zeer moeilijk. Uiteindelijk wou Bengt Saeternes per se weg uit Noorwegen. Gezien zijn aflopend contract namen wij rechtstreeks contact met hem op.”

Hij tekende voor vier jaar in Brugge, maar vertrok niet zonder problemen uit Bodo. Glimt had namelijk een akkoord met Rosenborg. “Hun laatste bod was 1,3 miljoen euro,” vertelt Saeternes, “maar ik was absoluut toe aan iets anders dan de Noorse competitie, waar ik weer eens tegen dezelfde ploegen had moeten spelen. In Brugge is de concurrentie groter, in België zijn er meer topwedstrijden. Vier keer zei ik neen tegen Rosenborg, wat een beetje voor miserie zorgde met de mensen die de economische belangen van Bodo Glimt behartigen. Brugge betaalde mij uiteindelijk slechts 300.000 euro – plus wat procenten. Bijna vijf keer minder, ja, maar anderzijds : ik had ook tot in december kunnen wachten tot mijn contract afliep, dan had Bodo niks voor mij gekregen – en ik alles.

“Ik vind niet dat je als voetballer geslaagd bent als je alleen in Noorwegen goals maakt. Ik wil meer. Sedert 1999 eigenlijk al zijn er allerlei speculaties aan de gang. Over Atalanta Bergamo, bijvoorbeeld, en over Perugia dat mij voor zes maanden wou huren omdat er een spits geblesseerd was uitgevallen. Concrete aanbiedingen, maar niet ernstig genoeg, oordeelde ik. Van Engels voetbal hou ik niet zo, in tegenstelling tot zo ongeveer de rest van Noorwegen. Teveel kick and run, being crazy. Niets iets voor mij. Goed, de beste teams spelen er niet zo, maar je moet realistisch zijn : de topvijf zag ik niet direct geïnteresseerd zijn in een spits van Bodo Glimt. Dan kan je beter naar een ander land goed voetbal gaan spelen, vind ik. Brugge is voor mij, denk ik, de right move. Belangrijk is dat niet alleen de hoofdtrainer mij wou, maar dat veel mensen mij zagen en iedereen dezelfde mening had.”

Zevenentwintig is Bengt Saeternes (1 januari 1975), 90kg voor 1m87. “Trond heeft hem uiteraard enkele keren gezien, wij zagen hem vooral op cassette”, gaat Chris Van Puyvelde verder. “We zagen hem natuurlijk wel allemaal in de wedstrijd die we in juli tegen Bodo Glimt speelden. Toen zegden we tegen elkaar : als we die kunnen pakken, moeten we niet twijfelen. Fysieke scherpte, explosiviteit, kracht, détente, beweeglijkheid, goed shot. Een imposant figuur. Onze dokter was zeer onder de indruk van zijn fysieke mogelijkheden. Lang geleden dat ik dat nog heb gezien, zo’n lichaam, zei hij.”

Dat lichaam arriveerde gehavend in Brugge. Er zat een barst in het kuitbeen. Het gebeurde op maandag 12 december na een goeie twintig minuten in Brann Bergen-Bodo Glimt. Yvan Beelaert was op de partij aanwezig.

“Al zag ik hem maar twintig minuten, hij liet mij een heel goeie indruk”, zegt de Club-scout. “Hij viel mij vooral op door zijn gestalte, zijn fysiek, zijn snelheid, zijn sprongkracht, zijn kopspel. Maar ook voetbaltechnisch zag het er goed uit. Is rechtsvoetig, maar eigenlijk tweevoetig. Kan zowel in de voet aangespeeld worden als diep gestuurd worden. Speelde centraal in 4-3-3, maar is een type dat in ons systeem op de drie posities in de spits zeer beweeglijk kan zijn en in de zestien meter kan komen zoals Trond het wil. Links, rechts of centraal, het zal hem niet veel uitmaken, denk ik. Anders dan Rune Lange kan hij een individuele actie maken, maar hij is meer ploegspeler dan Mendoza. In de Noorse competitie wordt er wel niet zo hard en agressief gevoetbald als bij ons, maar wat mij betreft wordt Saeternes zeker een surplus voor Club. Ik vind hem een zeer goeie aanwinst.”

Bengt Saeternes voetbalde tot zijn twintigste bij Egersund IK, een derdeklasser in het zuiden, op 80 kilometer van Stavanger. “Viking Stavanger wilde mij als jeugdspeler al transferen, maar ik was niet overtuigd dat ik dat wou”, vertelt hij. “Ik was niet ernstig toen, ik voetbalde voor de lol, zoals ik ook veel andere dingen, zoals handbal, badminton, zwemmen en duiken voor de lol deed. Pas veertien mocht ik bij Egersund IK wel al met het eerste meedoen, omdat ik toen al groot en sterk was. Dat kan bij ons, ja, mits schriftelijke toestemming van de voetbalbond.

“Tot ik twintig jaar was, trainde ik slechts twee keer per week. Toen kwam ik op het punt dat ik een beslissing moest nemen : voetballer worden. Eerst ging ik een jaar naar tweedeklasser Eiger en daarna, toen ik marketing ging studeren in Stavanger, naar de plaatselijke eersteklasser Viking. Ik begon er goed, werd geselecteerd voor de nationale ploeg -21, maar helaas vloog de trainer die mij had gehaald al na een maand buiten. Zijn opvolger hield niet zo van mij. Ik werd dat seizoen topscorer van de reserven, waarna ik naar toenmalig tweedeklasser Odd Grenland in Skien vertrok, 400 kilometer verder, in de buurt van Oslo. Een jaar later kwam Bodo Glimt mij daar weghalen, kon ik helemaal naar het Noorden verhuizen. Bodo ligt op 1u45 vliegen van Oslo, weet je, even ver als van Oslo naar Brussel.”

Oystein Gare was de man die hem in Odd Grenland ging halen. Hoofdtrainer van Bodo Glimt, vriend en voormalige assistent van Trond Sollied. “Bengt is een spits die zeer sterk is, zeer gespierd, snel en kopbalsterk”, weet hij. “Er zullen in België wel technisch betere spitsen zijn dan Bengt, maar ik zeg je : hij beschikt over twee behoorlijk goeie voeten. Het best is hij als hij de bal voor zich heeft, in de juiste richting naar de goal. Bengt is een goeie scorer, met zijn snelheid en kracht is hij een gevaar voor iedere verdediging.”

Momenteel staat hij met twaalf doelpunten nog altijd tweede in de Noorse topschutterslijst. Scoren deed Saeternes altijd al. Op de redactie van Avisa Nordland, dagblad in Bodo, hebben ze het de laatste vijf jaar bijgehouden. “In 1998 scoorde hij 9 keer, beker en competitie samen”, leest redacteur Ojvind Johansin van zijn scherm af. “In 1999 18 keer, in 2000 15 keer, in 2001 ook 15 keer en in 2002 19 keer. In totaal is dat 76 doelpunten, vijf keer op rij topscorer van Bodo Glimt.”

Vorige winter debuteerde hij met de Noorse nationale ploeg op een toernooi in Hongkong. “Verder dan een korte invalbeurt tegen Hongkong zelf kwam ik niet, tegen Zuid-Korea moest ik langs de kant blijven”, vertelt hij. “Toen ik later ook werd opgeroepen voor een toernooi in Portugal, bedankte ik. Ik zei dat de bondscoach mij slechts moest selecteren als hij oordeelde dat ik goed genoeg was om echt mee te doen. Ik vond dat ik beter een week goed met Bodo kon trainen dan heen en terug naar Portugal te reizen. Tegen IJsland riep hij mij dan terug op, maar weer kwam ik niet verder dan een invalbeurt, in zo’n wedstrijd met alleen maar kick and run and high balls ook nog. Vorige maand tegen Nederland had ik voor het eerst mogen starten, schijnt het, maar toen was ik dus geblesseerd.”

“In Noorwegen heb je natuurlijk veel goeie spitsen”, merkt Oystein Gare op. “Veel namen ook, waardoor het moeilijk is om in de ploeg te geraken. Flo, Carew bij Valencia, Solskjaer bij Manchester United, Brattbakk, Rushfeld in Spanje… De concurrentie in de spits is heel zwaar, maar wij vinden dat Bengt al vroeger en vaker had moeten meedoen. De laatste jaren is hij steeds beter geworden. We hebben samen veel over zijn toekomst gepraat, harder gewerkt, met goed gevolg.”

“Voorheen was ik een beetje lui”, bekent Saeternes. “Ik trainde niet zoveel, was veel met andere dingen bezig, maar ik wou echt eens zien hoe ver ik kon reiken. De laatste drie seizoenen trainde ik extra, met individuele trainers die je bij Bodo kon oproepen als je wou. Op techniek, op afwerking, op mijn kopspel, op alles. De vooruitgang stimuleerde mij om nog meer te doen. Waarschijnlijk is het dat wat het voor mij heeft gedaan, dat ik naar hogere niveaus kon doorgroeien.”

Welke goals maakt hij ? Bestaat er iets als een typische Bengt Saeternes-goal ? “Hij maakt ze op verschillende manieren”, zegt Gare. “Van de twaalf die hij er dit seizoen in competitie maakte, zitten er kopballen tussen, shots van rond de zestien meter, van in de box, van op korte afstand, drie, vier op corner ook. Hij is goed op crosses, maar misschien zal hij in Brugge wel de crosses voor Rune trappen. De meeste wedstrijden speelde hij de laatste jaren in het centrum, maar ik denk dat Bengt ook een goeie speler kan zijn op de rechter- of de linkerzijde. Brugge is alleszins de perfecte club voor hem, want Trond is daar. Wij spelen zoals Trond en Trond weet wat Bengt nodig heeft.”

Momenteel kent Saeternes een moeilijke periode, want het barstje in het kuitbeen heelt traag. “Terwijl de andere jongens gaan trainen, moet ik gaan zwemmen”, zuchtte hij vorige week nog. “Iedere dag alleen maar aquajoggen, fietsen en met gewichten werken is een beetje vervelend. Terwijl zij in Barcelona zitten, zit ik hier. Champions League speelde ik nog nooit. Juist twee rondes Uefabeker met Bodo Glimt, tegen een ploeg uit Liechtenstein en tegen Werder Bremen – 1-5 thuis, 1-1 ginder. De Champions League wordt een geweldige ervaring voor mij, ik zou graag tegen de beste ploegen in Europa spelen, maar wat kan ik nu zeggen ? Wait and see what happens. Eerst moet ik fit zijn. Mij was gezegd dat deze blessure zonder complicaties vier tot zes weken zou duren, maar die zijn we ondertussen al voorbij. Allesbehalve een ideale situatie om bij een nieuwe club te beginnen natuurlijk, maar ik zal het ook niet forceren. Wie weet zal ik uit deze rustperiode misschien wel voordeel halen, want anders was dit voor mij een seizoen geweest van anderhalf jaar aan een stuk voetballen. Ondertussen kan ik wel al zeggen dat in Brugge de pannenkoeken heerlijk zijn.”

door Christian Vandenabeele

‘De pannenkoeken zijn héérlijk in Brugge.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content