Een prijskaartje van 40 miljoen euro, een stroeve ontvangst in Rusland en het moeilijke seizoen van Zenit: Axel Witsel verteert het met zijn gewoonlijke cool. Een exclusief gesprek met de Rode Duivel in Sint-Petersburg.

De spijkerbanden doen hun werk op de besneeuwde lanen van Sint-Petersburg. De lente laat ook hier op zich wachten. Ook bij Zenit Sint-Petersburg, de bekendste club van de stad met vijf miljoen inwoners, breekt dit seizoen de zon slechts moeilijk door. Het verouderde stadion, dat nochtans slechts 20.000 fans kan herbergen, loopt al enige tijd niet meer vol. “Het is te koud, de supporters blijven liever lekker warm binnen”, klinkt het bij de club. Het is zelfs niet meer zeker dat de Gazprom Arena – die aangekondigd werd als het duurste stadion ter wereld – er überhaupt nog zal komen. De subsidies voor het project verdwenen immers op mysterieuze wijze in een duister politiek spel. Toch voelen twee Rode Duivels zich nog steeds als een vis in het water in het noordwesten van Rusland. Nicolas Lombaerts zal weldra weer topfit zijn, maar traint voorlopig nog even individueel op een aanpalend terrein terwijl zijn ploegmaats een wedstrijdje afwerken op een grasloos en beenhard veld. Lombaerts laat er geen twijfel over bestaan: “Ik voel me hier heel goed. Ik heb nog een contract voor een jaar en we zijn aan het spreken over een contractverlenging. Veranderen om te veranderen? Als je hier woont, droom je niet van een transfer richting een clubje uit Birmingham gewoon omdat je in de Premier League wil spelen.” Ook die andere Belg, AxelWitsel (24), vond al snel zijn draai in Sint-Petersburg. Zowel in het voetbal als in het leven. Het feit dat zijn shirt een van de meest verkochte is in de fanshop en dat hij het heel goed kan vinden met coach Luciano Spalletti is veelzeggend. De Italiaanse coach zou zijn contract dat nog tot 2015 loopt niet uitdoen – Roberto Mancini werd al genoemd als opvolger – en zou Witsel maar wat graag mee naar zijn volgende ploeg willen nemen. Witsel, de man die in september vorig jaar voor veertig miljoen euro overkwam van Benfica, geeft zijn eerste grote interview, live vanuit Rusland, aan de RTBF en Sport/Voetbalmagazine. Camera en bandopnemer lopen!

Heeft men het hier over een mislukt seizoen? Een seizoen vol vraagtekens?

Axel Witsel: “Het seizoensbegin was moeilijk. We speelden gewoon niet goed.”

Jullie werden snel uitgeschakeld in de Champions League en in de Europa League verging het jullie al niet veel beter…

“Het spreekt voor zich dat we met z’n allen veel meer verwachtten. Ik ben ook naar Zenit gekomen om mooie dingen te laten zien in die Champions League.”

Heb je spijt van je transfer?

“Neen, dat niet. Ik heb geen spijt. Vroeger uitgeschakeld worden dan verwacht, hoort nu eenmaal bij het voetbal. En we hebben ons toch goed herpakt in de competitie.”

Akkoord, maar kampioen worden zal moeilijk zijn…

“Dat klopt, maar het is nog niet verloren. CSKA Moskou, onze grootste concurrent, heeft nog een lastig programma, met onder meer drie derby’s. Dinamo, Spartak en Lokomotiv zullen CSKA geen cadeau doen. Dat is hun stijl niet.”

Als jullie geen kampioen worden, is het hier toch crisis?

“Uiteraard. We moeten absoluut weer in die Champions League raken. De kampioen is automatisch gekwalificeerd, terwijl de tweede de voorrondes nog moet zien te overleven.”

Was jouw ervaring met Zenit in de Champions League enigszins te vergelijken met de passages in Europa met Standard en Benfica?

“Met Standard heb ik de Champions League ontdekt, maar echt speciale herinneringen heb ik daar niet aan overgehouden. Ik zat toen immers een schorsing uit in de competitie na de affaire-Wasilewski en mocht alleen Europese wedstrijden spelen waardoor het moeilijk was om er echt een goed gevoel aan over te houden. Wat emoties betreft, staan mijn Gouden Schoen en de twee titels daar ver boven. De prestaties in de Champions League met Benfica staan met stip op één. We stootten door tot de kwartfinales en verdienden misschien zelfs om door te gaan naar de halve finales. Chelsea schakelde ons uit, maar was niet zo veel beter. Van mijn drie ervaringen in de Champions League was die met Benfica de meest indrukwekkende.”

Het rustige type

Je was hier nog maar pas of er kwam al kritiek van basisspelers Aleksandr Kerzjakov en Igor Denisov. Ze vonden het niet kunnen dat men jou en Hulk een rianter salaris dan de Russische spelers heeft gegeven. Was de slechte seizoensstart een gevolg van dat incident?

“Misschien. Al heb ik wel de indruk dat men dat incident heeft opgeblazen. Wat erover geschreven is, komt niet overeen met wat er echt in de kleedkamer is gebeurd.”

Hoe bedrukt was de sfeer?

“Die twee jongens werden naar de B-kern gestuurd en wanneer dat gebeurt, kun je je wel voorstellen dat het niet de makkelijkste periode was.”

Je bent nog jong en hebt niet zo veel ervaring op de internationale scene. Dat incident had je volledig kunnen destabiliseren…

“Neen, want dat maakt deel uit van het voetbal. Voetbal is niet elke dag rozengeur en maneschijn. Soms is het geweldig, maar op andere momenten moet je gewoon aanvaarden dat het wat minder loopt. Ik heb al die kritiek over mijn transfer aangehoord, zo goed mogelijk verwerkt en kreeg plots steun uit onverwachte hoek: Vladimir Poetin verdedigde me immers publiekelijk. Hij zei dat Zenit gelijk had dat het me had aangetrokken en gaf ook aan dat Zenit belangrijke spelers had die de club groter kunnen maken.”

Is die transferprijs van veertig miljoen euro zwaar om dragen?

“Helemaal niet. Ik denk gewoon niet aan de extra druk die zo’n transferprijs met zich zou kunnen meebrengen. Ik train zoals ik moet trainen, ik speel zoals ik moet spelen en ik laat het succes niet naar mijn hoofd stijgen.”

Niet elke voetballer gaat daar zo makkelijk mee om…

“Er zijn er inderdaad die denken: ‘Wauw, ze hebben veertig miljoen euro aan mij gespendeerd, ik moet elke wedstrijd drie keer scoren.’ Dan kun je weleens blokkeren. Alles hangt af van je persoonlijkheid. Ik ben eerder het rustige type.”

Doet het pijn dat Benfica nog steeds in de Europa League zit?

“Helemaal niet. Ik ben blij voor hen.”

Vind je dat je transfer naar Zenit een stap voorwaarts was?

“Natuurlijk. Ik weet dat veel mensen denken dat het niveau van de Russische competitie niet veel voorstelt. Als je de Premjer Liga met de Bundesliga, Premier League of Primera División vergelijkt, klopt dat. Maar de Russische competitie is heus niet minder goed dan de Portugese Primeira Liga.”

Op welke vlakken heb je vooruitgang geboekt?

“Bij Benfica was alles en iedereen rondom mij steevast positief. Alles liep goed. Hier kwam ik evenwel in een situatie terecht waar de zaken al eens wat stroever verlopen. Daardoor heb ik geleerd hoe ik nog sneller mijn plan kan leren trekken.”

Wat zijn de grootste verschillen tussen het Russische en het Portugese voetbal?

“Spalletti hecht veel belang aan het tactische aspect. Daar waar het Portugese voetbal iets technischer is, gaat het er in Rusland dan weer een stuk steviger aan toe.”

Ligt het Portugese voetbal jou dan niet beter?

“Ja, maar ik sta ook wel stevig op mijn benen hoor.”

Kom je hier niet te weinig aan de bal?

“Neen, ik ben heus niet de enige technicus in de ploeg. Je hebt ook nog Danny, Hulk en een paar andere jongens. Je mag nu ook niet denken dat de Russische competitie alleen maar stevig en potig spel vereist.”

Akkoord, maar een ploeg die op z’n Barcelona’s speelt zal je hier toch niet gauw vinden?

“Ken jij dan een ploeg die dat kan: op z’n Barcelona’s spelen?”

Emotioneel gebed

Na de stage in Dubai zei je dat je nog nooit zo hard had getraind…

“Elke training vond plaats op het strand en geloof me, dat voel je. Ik had eerlijk gezegd nog nooit eerder in het zand getraind.”

Zou die nadruk op het fysieke ervoor kunnen zorgen dat je Rusland nog voor het einde van je contract verlaat?

“Ik heb getekend voor vijf jaar, maar in het voetbal kan het snel gaan. Kijk maar naar wat er mij bij Benfica overkwam.”

Kan het WK 2014 een rol spelen in jouw clubkeuze?

“Het is in ieder geval belangrijk dat ik aan spelen toekom, het liefst bij een topclub zodat ik opgeroepen word voor de Rode Duivels en ik in topvorm ben voor het WK in Brazilië.”

Wil dat zeggen dat je deze zomer niet naar Barcelona of Real Madrid zou gaan omdat je het risico niet wilt lopen om op de bank te belanden?

“Dat heb ik nu ook weer niet gezegd. Al klopt het wel dat ik rekening houd met het feit dat ik absoluut titularis moet kunnen zijn.”

Klopt het gerucht dat Spalletti je absoluut wil meenemen als hij op het einde van het seizoen vertrekt?

“Er zijn al meer coaches geweest die me hebben willen inlijven… We zullen wel zien.”

Is hij erin geslaagd om Dick Advocaat te doen vergeten?

“Dat denk ik wel, ja. Advocaat heeft hier dan wel een aantal titels gepakt – zelfs de Europa League – maar ik heb niet de indruk dat er sprake is van enige nostalgie bij de fans. Spalletti heeft ook al heel wat trofeeën gepakt. Na een zege stapt hij het terrein op om, net zoals de spelers trouwens, de supporters te bedanken. Op zulke momenten merk je dat hij een van de grootste sterren van de club is.”

Je hebt bij Zenit getekend zonder de stad te hebben gezien en zonder de club te hebben bezocht. Toen je hier met Standard en Benfica kwam spelen, had je dan ooit gedacht aan een transfer naar Rusland?

“Misschien niet, maar er bestaan een heleboel vooroordelen over Rusland. Je moet gewoon eens naar Rusland komen om te zien hoe het hier echt is.”

Rusland is het land van negen verschillende tijdzones, eindeloze verplaatsingen, passages door gevaarlijke zones, hotelkamers die je niet mag verlaten omdat het buiten te gevaarlijk is en het land waar je zelfs bij min 15 graden nog voetbalt. Is dat zowel fysiek als mentaal het zwaarste wat je ooit al hebt meegemaakt?

“Als je door steden reist waar gewapende militairen de wacht houden, is dat een beetje schrikken, maar echt onveilig heb ik me hier nog niet gevoeld. Ik heb in die paar maanden dat ik hier ben al wel enkele opmerkelijke dingen meegemaakt. Zo stopten we tijdens de busrit na de uitwedstrijd tegen Vladikavkaz in het midden van de nacht bij het kerkhof waar de slachtoffertjes van de moordpartij in de Beslanschool begraven liggen. De delegatie van Zenit doet dat blijkbaar een keer per seizoen en ik moet zeggen dat het een zeer emotionele belevenis was. Ik heb even gebeden en ben vervolgens aangedaan weer in de bus gestapt.”

Nadat enkele supporters van Zenit een rotje in de buurt van de doelman van Dinamo Moskou lieten ontploffen, was er sprake van om Zenit Sint-Petersburg uit te sluiten. Was je bang dat het ook daadwerkelijk zover zou komen?

“Ook toen heeft men heel wat ophef gemaakt. Akkoord, dat rotje ontplofte vlak bij de doelman van Dinamo Moskou, maar dan wel bij zijn voeten. Het is niet alsof het in zijn gezicht ontploft is. Die doelman heeft er een serieuze schep bovenop gedaan. We zijn niet uitgesloten uit de competitie, maar dat incident heeft ons wel punten gekost. We verloren niet alleen die wedstrijd met forfaitscore, we moesten ook twee wedstrijden in een leeg stadion afwerken. Een zeer bizarre ervaring.”

Geld is geen probleem

In het begin van het seizoen stuurde een groepje supporters een open brief naar het bestuur met daarin de vraag om geen gekleurde of homoseksuele spelers aan te trekken. Daar was heel wat ophef over in Europa…

“Die brief kwam van een zeer kleine minderheid van de Zenitfans. Ik zie het probleem niet. En homo’s zitten er in ieder geval niet in onze ploeg…” (lacht)

Zenit kocht Hulk voor vijftig miljoen euro en spendeerde veertig miljoen euro aan jou. Alleen PSG gaf meer geld uit op de transfermarkt afgelopen zomer. Heb je het gevoel dat je in een wereld leeft waar luxe de norm is en geld geen probleem is?

“Je ziet inderdaad dat geld geen probleem is in de Russische competitie.”

Wat is jou tot hiertoe het meest opgevallen wat luxe en onnodige uitgaven betreft?

“Onze sponsor is Gazprom, een multinational. Dat zegt genoeg.”

Mensen begrijpen niet dat een staatsbedrijf investeert in een voetbalclub terwijl er zo veel armoede heerst…

“De top van Gazprom heeft beslist om zowel Zenit als Schalke 04 en de Champions League te sponsoren. We kunnen er maar goed mee zijn.”

Stel jij je weleens vragen over waar het geld waarmee je betaald wordt vandaan komt?

“Neen, daar houd ik me niet mee bezig.”

Wat dacht je toen Benfica een opstapclausule van veertig miljoen euro in je contract liet opnemen? Dat je daar wel voor een paar seizoenen zou zitten aangezien geen enkele club zomaar veertig miljoen euro voor jou zou ophoesten?

“Zo redeneerde ik niet. Ik wist immers dat alles mogelijk was. Zulke clausules zijn in Portugal trouwens vrij courant en ik ging er ook niet van uit dat die clausule een belemmering zou vormen.”

Het gelijk van Wilmots

Zowat elke Rode Duivel boekte de afgelopen maanden vooruitgang op individueel vlak. Maar zie jij ook vooruitgang wat het team betreft?

“We spelen beter dan destijds onder Georges Leekens. Nu spelen we echt goed voetbal. We spelen niet meer met de lange bal en hoeven niet meer te hopen dat de tweede bal goed valt. Leekens hield van dat spel, maar tegenwoordig spelen we over de grond. Ook omdat we er de juiste spelers voor hebben.”

Is dat de spelwijze die jou het best ligt of zou je ook de meer voorzichtige aanpak willen hanteren die de Rode Duivels in de jaren tachtig hanteerden?

“Dat zouden we niet kunnen. We zouden geen resultaten halen op die manier omdat we andere kwaliteiten hebben dan de Rode Duivels uit de jaren tachtig.”

Kwaliteit genoeg, maar de Rode Duivels staan als team nog niet op het niveau dat sommige spelers individueel wel al bereikt hebben…

“We doen onze job en als we naar Brazilië gaan, kunnen we de hele wereld tonen waartoe we in staat zijn.”

De dubbele confrontatie tegen Macedonië leverde dan wel zes punten op, perfect verliep het niet…

“Dat beseffen we maar al te goed. We weten allemaal dat we onvoldoende geconcentreerd waren tegen Macedonië. Je moet van bij de aftrap helemaal in de match zitten. Als we net zo laks beginnen tegen Kroatië, kunnen ze ons afstraffen.”

Iedereen lijkt het intussen de normaalste zaak ter wereld te vinden dat je als zuiver verdedigende middenvelder wordt uitgespeeld. Een paar maanden geleden leek die rol nog te zijn weggelegd voor Marouane Fellaini, Timmy Simons of Gaby Mudingayi…

Marc Wilmots heeft me daar gezet. Hij heeft niet gevraagd wat ik daarvan vond, maar dat hoeft ook niet. Hij is de bondscoach, hij beslist. En ik denk dat hij gelijk heeft. Op die positie kun je beter een goede techniek hebben en weten hoe je het spel moet organiseren. Wilmots vindt dat ik over beide kwaliteiten beschik. Ik verzorg de opbouw, kom vaak aan de bal en probeer een leider te zijn.”

Je zag jezelf aanvankelijk nochtans niet echt functioneren in die rol…

“Neen, omdat ik van aanvallen houd.”

Zowel bij Benfica als bij Zenit speel je hoger. Is het niet moeilijk om die omschakeling te maken telkens als je met de Rode Duivels moet spelen?

“Ik ben intussen aan beide posities aangepast. Mijn technische kwaliteiten zorgen ervoor dat ik me snel kan aanpassen.”

Fellaini zei tegen Wilmots dat hij niet in een meer vooruitgeschoven positie wilde spelen en zit sindsdien op de bank. Heeft hij met die uitspraak zijn eigen ruiten ingegooid?

“Euh…”

Er is een tijdlang sprake geweest om van het Standardmiddenveld (Defour, Fellaini en jij) ook het middenveld van de nationale ploeg te maken. Dat is momenteel evenwel nog lang niet het geval…

“De plaatsjes zijn duur geworden…”

Terwijl de andere Rode Duivels al weleens in Old Trafford, Stamford Bridge en Camp Nou hebben mogen spelen, ga jij van Krasnodar naar Samara. Heb jij nooit zin om in die mythische voetbaltempels te spelen?

“Ik kies mijn eigen pad en ben nooit jaloers op een ander.”

Als Romelu Lukaku of Christian Benteke scoort, staat dat meteen op de Belgische sportwebsites. Als jij twee keer scoort, wordt dat in het beste geval de volgende dag ergens in een hoekje van de krant geplaatst. Ben je je ervan bewust dat de populariteit van de Russische competitie in het niets vervalt bij de mediatisering van de Premier League?

“Dat is niet meer dan normaal, maar men spreekt in België toch al vaker over de Russische competitie sinds ik er speel, hé.”

DOOR PIERRE DANVOYE IN SINT-PETERSBURG

“Of ik me weleens vragen stel over waar het geld waarmee ik betaald word vandaan komt? Neen, daar houd ik me niet mee bezig.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content