Beveren kon de voorbije week even ademhalen. Na zeges tegen Zulte Waregem (1-0) en Lierse (0-1) haakte het niet alleen zijn fiets aan bij het peloton degradatiekandidaten, het liet er zelfs een paar achter zich. Zo snel kan het keren, maar ook in de omgekeerde richting, weet Karel Snoeckx, die volgende zondag 33 wordt en net voor het sluiten van de transfermarkt een contract van twee seizoenen voor de Waaslanders tekende. “Twee keer verliezen en we bengelen weer onderin.”
Was je tevreden over jullie competitiewedstrijd tegen Lierse ?
Karel Snoeckx : “Niet helemaal. We spelen soms goeie wedstrijden, soms hele goeie, maar soms ook mindere. Iedereen verwachtte dat het tegen Lierse wat makkelijker zou gaan. Een ploeg die veel verliest, een ploeg zonder vertrouwen, je kent dat. Maar we botsten op een Lierse dat met het mes tussen de tanden voetbalde, zijn laatste kans uitspeelde, kort op de man zat en ons het voetballen belette. Het spel was inderdaad niet zo goed. Toch komen we op voorsprong. Na de rust moesten we volgens mij beter de counter uitspelen, daar hebben we de snelheid en de technische kwaliteiten voor. Het gebeurde niet, en tegen Zulte Waregem evenmin, zodat we daar na een goed eerste halfuur ook wegdeemsterden. Met de dubbele winst deden we zeer zeker een goeie zaak in de stand, maar het spel kan beter. Logisch ook, er staan vijf, zes nieuwe jongens in de ploeg en voor de groep staat een nieuwe trainer. Dat geheel moet nog in mekaar vloeien.”
Wat vond jij vroeger van wedstrijden tegen Beveren ?
“Toen ik nog voor Germinal Beerschot voetbalde ? Dat het een technisch sterk geheel was, met hele goeie voetballers, waar je veel druk op moest zetten, want als je ze liet tikken … Niet al te efficiënt, maar leuk om te zien. Zeker vroeger, toen er toch wel betere Ivorianen voor de club speelden, de jongens die nu allemaal in het buitenland voetballen. We hebben nog goeie spelers, maar niet meer zoveel.”
Wij hebben het gevoel dat er nu weer minder te zien is.
“Voorlopig misschien wel. Het zijn mannen – dat merk ik ook op training – die er niet voor terugdeinzen om voor het eigen strafschopgebied drie man te dribbelen. Mooi om te zien, maar niet altijd even efficiënt, en ik ken geen trainer die ermee opgezet is. Er is nu iets meer evenwicht in de ploeg inzake werkkracht en loopvermogen. Als we er de counter nog in kunnen krijgen, worden we misschien een efficiënte ploeg die toch ook snel en mooi voetbal kan brengen. Misschien lukt dat komend weekend al, tegen Standard. Andere tegenstander, ander voetbal …”
Je kent de trainer nog van bij Lierse. Is Walter Meeuws veranderd ?
“Neen. Een mens verandert niet op een paar jaar tijd. De trainingen zijn nog steeds dezelfde, zijn manier van aanpakken ook. Ik heb weer plezier in die trainingen, voor mij is het goed dat ik op zo iemand ben gebotst. Als ik terugkijk op mijn carrière, merk ik hoe belangrijk zoiets is. Ik ben geen speler die drie man kan uitspelen, maar heb een goeie trap, loopvermogen, kopspel, een degelijk positiespel en met de leeftijd ben ik meer leiding gaan geven. Sommige mensen appreciëren die kwaliteiten. Sommige trainers zien liever een ander type. Toen ik na een moeilijk seizoen met Germinal Beerschot de bekerfinale won, kreeg ik mooie complimenten van Mark Brys. Heel knap, vond hij, hoe ik had teruggeknokt. Maar het seizoen erop waren de resultaten minder, kwam er een nieuwe trainer en moest ik gaan. Spelers veranderen niet, trainers evenmin, het gaat om beeldvorming.”
Dus ben je Walter Meeuws dankbaar voor een nieuwe kans ? Uiteindelijk haalde hij je uit het verdomhoekje van de beloften van Germinal Beerschot nadat je vorige zomer van Lierse, dat je geleend had, geen nieuw contract kreeg.
“Ja. Misschien voor een nieuw rondje voetbal tegen de degradatie. Dat schrikt me niet af. Ik heb het in Lier vorig seizoen met succes gedaan en in Noorwegen voordien ook. Als ik nu terugblik op mijn carrière, heb ik misschien één fout gemaakt. Ik heb na de titel te snel voor het geld gekozen. In plaats van naar Lokeren te gaan, was ik beter in Lier gebleven, had ik er beter Champions League gespeeld. Maar ja, Lokeren was financieel aantrekkelijker en de trainer, Fi Van Hoof, geloofde hard in mijn kwaliteiten. (zucht) Alleen werd de man al na één speeldag ontslagen …”
PETER T’KINT
