Tel je soms schaapjes als je in bed ligt? “Nee. Normaal gezien val ik vrij makkelijk in slaap. Als het niet lukt, probeer ik wat te lezen in een tijdschrift als Gentleman of kijk ik wat tv, soms vanuit mijn bed. Maar dat vindt mijn vriendin niet zo tof. Ik snap dat wel. Zelf apprecieer ik het ook als ze me ’s nachts laten slapen. Anders ben ik kortaf en eigenlijk niet echt aanspreekbaar.”
Moet je soms heel je kot afzoeken om de afstandsbediening van de tv te vinden?
“Dat valt nogal mee. Het baksken kan maar op twee plaatsen liggen: op de salontafel of in de zetel. Ik ben een vrij ordelijke jongen. Alleen de afwas laat ik soms eens staan, maar nooit langer dan een dag. Anders krijg ik het gezaag van mijn zus over me heen.
“Met haar en mijn ma woon ik samen in Brugge. Ik heb ook een appartementje in Westerlo en mijn vriendin zit op kot in Gent. In feite pendel ik dus constant tussen drie bestemmingen. Dat begint wat te wegen. Ik ben op zoek naar een plaats in Gent waar mijn vriendin en ik kunnen samenwonen. Niet omdat die stad me aanspreekt, maar omdat het op het praktische vlak het best uitkomt.
“Bij mijn vriendin krijg ik trouwens nooit de kans om de afwas te laten staan. Zij verplicht mij om haar direct te komen helpen.”
Mag je dan kiezen of je afwast of afdroogt?
“Ja. Ik neem altijd het eerste. Zo ben ik er het snelst vanaf ( lacht).”
Wat zul je nooit snappen aan vrouwen?
” Goh, jongen … Waarom ze zo gemakkelijk beginnen te wenen. Die kunnen zó gevoelig zijn. Soms beginnen ze gewoon plots te snotteren. Als je dan vraagt wat er scheelt, antwoorden ze: ‘Niets.’ Dat begrijp ik niet, zeker niet omdat ik zelf niet gauw een traan laat. Daarvoor moet er al iets ergs gebeuren. En wenen van geluk, dat maakte ik nog nooit mee.”
Welke knappe mevrouw zou je zonder nadenken troosten als ze uit het niets begint te huilen?
” Scarlett Johansson, een wonderlijke actrice.”
Als je vroeger als kind kwaad was, hoe uitte je dan je woede?
“Als iemand mij onrecht aandeed, durfde ik die gerust te lijf te gaan en een schop te verkopen. Als ik thuis boos was, vloekte ik luid en bonkte ik op de deur van mijn kamer om me af te reageren.
“Een braaf kind was ik niet. Ik stak veel uit. Het meeste is niet voor publicatie vatbaar, maar er waren ook onschuldige dingen. Ik durfde voor een weddenschap bijvoorbeeld weleens een ruit van de tennisclub aan diggelen te trappen. Dan kreeg ik daarvoor honderd frank terwijl mijn pa er duizend mocht geven om een nieuwe ruit te kopen.”
Zet jij planten soms in de douche?
“Ik hoorde wel al eens dat dat goed is, maar ik doe het nooit. Ik hou me wel bezig met de planten thuis, die zijn van mij. Ik vind ze mooi. Binnen staan enkele varens. Die geef ik water. Ik neem ook de verdorde bladeren weg. Maar vooral de buxussen buiten op het terras zie ik heel graag. Ik vind het altijd plezant als ik die kan snoeien of water geven.
“In de tuin zelf werk ik niet, de tuinman doet dat.”
Als je jouw ma één tip zou mogen geven over haar manier van autorijden, welke zou dat dan worden?
“Vroeger zou ik gezegd hebben dat ze trager moest rijden, de laatste tijd vind ik dat ze sneller mag rijden. Nu ze wat ouder geworden is, heeft ze meer schrik gekregen. Ze houdt zich altijd aan de toegelaten snelheid. Zo rustig …
“Ik moet wel zeggen dat ik zelf tegenwoordig ook wel wat kalmer rijd … Althans toch in mijn eigen straat. Twee weken geleden kreeg ik te horen dat ik 160 euro op tafel mag leggen. Toen ik naar de bakker reed en terug ben ik in vier minuten tijd twee keer geflitst … Op twintig meter van mijn deur.”
Van wat krijg je gemakkelijk diarree?
“Van de spaghettisaus op de club. Als ik die gegeten heb, moet ik toch twee à drie keer naar het toilet in het anderhalf uur dat volgt. Dat is typisch hier, ik ben niet de enige die dat zegt. We gaven dat wel al eens aan, maar toch … Volgens mij zit er te weinig vlees in die saus. Ze is te loops.” S
KRISTOF DE RYCK
