Marc De Hous verhuisde de voorbije zes maanden van een zitje op de eerste rij van de US Open naar een lege tribune op Gran Canaria. Van Kim Clijsters naar Kirsten Flipkens, van het nummer 1 naar het nummer 150. Waar staat hij aan de vooravond van Roland Garros ?
Na drie jaar aan de top van het tennisfirmament, bekroond met een zege op de US Open, besloot Marc De Hous in september 2005 dat hij aan een nieuwe uitdaging toe was. Bye bye Kim Clijsters, enter Kirsten Flipkens. De 40-jarige Antwerpenaar werd door minister Anciaux in februari van dit jaar als topsportcoach aangesteld en kreeg de taak de voormalige juniorenwereldkampioene richting Olympische Spelen van Peking 2008 te leiden. Daarnaast mag hij zijn expertise ook delen met de zestienplussers op het VTV-centrum in Wilrijk. “Een beetje thuiskomen”, zoals hij zelf zegt, maar zijn voornaamste bekommernis gaat toch uit naar Flipkens. De 20-jarige Molse kende in haar eerste profjaren een gestage klim richting top 100 maar kreeg af te rekenen met zware pols- en rugblessures. Door haar fysiek fragiel verleden is het eieren lopen om de belofte in het hedendaagse powertennis te integreren. Toch staat de vriendin van Kim Clijsters – “niet de opvolgster”, zweert De Hous – ondertussen al opnieuw in de top 150 van de wereld. Nog honderd plaatsen opschuiven en zijn klus is geklaard. Gemakkelijker gezegd dan gedaan, er blijft nog heel wat werk op de plank. Te beginnen met de kwalificaties voor Roland Garros, waar Flipkens vandaag aan begint.
De laatste keer dat we elkaar zagen, vroeg ik wat ik je mocht wensen voor 2006. Een goede gezondheid en een leuke job in de tenniswereld, zei je. Zijn je verwachtingen uitgekomen ?
Marc De Hous : ( lacht) “Ja. Het is altijd fijn om met een Belgische speelster te kunnen werken. Plus, ik ben terug naar de oude stal gegaan, het VTV-centrum in Wilrijk. Tot nu toe voelt het werk met Kirsten ook heel goed aan, zeker omdat zij uitstekend met haar job bezig is.”
Flipkens heeft een Blosocontract voor één jaar, terwijl jij voor drie jaar bent aangesteld.
“Ik weet niets van het contract van Kirsten. Maar het spreekt voor zich dat er evaluaties zijn en dat ik geregeld een dossier moet leveren om haar evolutie te duiden.”
Zijn er bepaalde doelstellingen voor het klassement verbonden aan die evaluaties ?
“Voor onszelf hebben we de doelstelling geuit om op het eind van het jaar rond de 120ste, 130ste plaats te staan. Maar het allereerste doel blijft eigenlijk nog altijd dat Kirsten een jaar lang blessurevrij kan tennissen. Met haar pols- en rugletsel uit het verleden is haar lichamelijke conditie een prioriteit geworden. Als ze blessurevrij kan trainen, vermoed ik dat de resultaten wel zullen volgen. Niet vergeten dat Kirsten voor haar rugblessure ook al 145ste stond. Door de ernst van die kwetsuur heeft ze wat tijd nodig gehad om de draad opnieuw op te pikken.”
Ze staat intussen wel weer in die top 150.
“Het gevaar schuilt erin dat ze sneller wil gaan dan ze kan. Kirsten weet dat ze dit niveau aankan, maar het is belangrijk dat ze haar tijd ervoor neemt. Ik denk trouwens niet dat zij een speelster is die als een komeet de ranking op zal schieten. Volgens mij zal ze pas binnen twee à drie jaar haar beste niveau bereiken. Daarbij hoop ik natuurlijk wel dat ze in 2008 de limiet voor de Olympische Spelen haalt.”
Wat heeft ze nog nodig volgens jou ?
“Fysiek is ze heel goed bezig. Ze staat fit. Grotendeels het werk van kinesist en conditietrainer Wim Vandeven ( nog een topsportcoach, nvdr). Qua tennis heeft ze dan weer zoveel troeven dat ze eigenlijk haar speltype nog aan het zoeken is. Ze heeft nog wat tijd nodig om te weten wanneer ze welke slag moet uitvoeren. Heel veel speelsters zijn beperkt tot forehand of backhand en lopen zonder dat zoiets daarom een nadeel is. Die concentreren zich daarop en weten al heel snel hoe ze moeten tennissen. Bij Kirsten is dat een langer proces.”
Kirsten ziet er inderdaad erg fit uit, maar toch komt ze nog frêle (1,65 m voor 55 kg) over tegenover de powerspeelsters.
“Tja, van een 2pk, of beter een Golf GTI, kan je geen formule 1-bolide maken. Het enige dat Kirsten tegenover die krachtpatserij kan stellen, is haar handigheid. Door de bal snel te nemen kan zij de kracht van de tegenstandster gebruiken. Het hele plaatje hangt natuurlijk samen met haar medisch verleden. We moeten voorzichtig blijven, al werkt ze heel hard. We proberen haar lichaam te optimaliseren.”
Het is toch een handicap, gezien het tennis dat gebezigd wordt door de toppers. Kijk naar Justine Henin-Hardenne, zij heeft wel de stap moeten zetten naar krachttennis.
“Alles hangt ervan af wat je voor Kirsten als doel stelt. Mik je op leeftijdsgenoten als Golovin (WTA 26) of Kirilenko (WTA 24), dan spreek je over serieuze subtop. Kijk je zelfs nog een categorie hoger, naar de absolute top, dan zie je dat er heel veel meisjes niet raken omdat ze niet hard genoeg tegen een bal kunnen slaan of niet voldoende atletisch vermogen hebben. Het leuke aan tennis is dat je dat met je andere kwaliteiten voor een deel kan compenseren. En dat zal Kirsten zeker moeten doen.”
Is het makkelijker werken voor jou, zo op de lange termijn richting Peking ?
“Tja, er is toch ook wat tijdsdruk. Stel je voor dat ze op het eind van dit jaar nog altijd 150ste staat. Bovendien zijn we verplicht de ITF-toernooien (25.000 tot 75.000 dollar) te gaan opzoeken omdat in de kwalificaties van de WTA-toernooien te weinig punten te verdienen zijn. Kirsten weet dat het er inzit, maar ze moet wel haar doelstellingen halen. Als je blijft hangen rond een bepaalde positie, kan je beginnen twijfelen.”
Vergelijkt Kirsten zich soms met een Michaëlla Krajicek, die ze drie jaar terug nog klopte in de finale van het juniorentoernooi op de US Open maar die nu al in de top 50 van de wereld staat ?
“Onbewust doet ze dat wel, ja. Voor haar entourage is het daarom belangrijk om erop te hameren dat ze zichzelf voldoende tijd moet geven. Zo speelde ze bijvoorbeeld twee uitstekende toernooien op Gran Canaria en was er nog een derde gepland. Toen heb ik wat gepusht om dat te laten vallen, omdat ze vermoeid oogde. We kunnen haar lichaam niet forceren.”
Voelt Kirsten de verwachtingen van het publiek, dat zij bekeken wordt als de opvolgster van Clijsters en Henin?
“Daar is ze hoegenaamd niet mee bezig. Ze heeft zelf ooit gesteld dat ze tekende voor een carrière als die van Els Callens en zou kunnen leven met een plaatsje bij de top 70 van de wereld. Ik denk dat een loopbaan als die van een van onze toppers te hoog gegrepen is voor haar. Maar ik vermoed dat iedereen dat onderhand beseft.”
Hoe ga jij om met je verhuizing van de spotlights van de WTA-tour naar de anonimiteit van het ITF-circuit ?
“Weet je, die toernooien zijn ook goed georganiseerd, hoor. Oké, het zijn niet de chique hotels en je moet met zes in een wagen in plaats van met twee, maar dat glamouraspect mis ik helemaal niet. Ik zit graag in het tennismilieu, waar dat ook is. Je komt toch altijd bekenden tegen.”
Je kan toch niet ontkennen dat het een grote stap is ?
“Natuurlijk, maar ik heb de keuze gehad om met toptennis verder te gaan. Uiteindelijk heb ik in samenspraak met mijn vrouw een andere weg gekozen. Het VTV-project was voor mij een goede optie. Toch nog een stukje toptennis, al is het misschien sub-subtop, maar ook meer tijd om thuis door te brengen.”
Word je eigenlijk herkend op dat ITF-circuit ?
“Ja.” ( lacht)
Is dat geen nadeel voor Kirsten ? Gaan de tegenstandsters zich niet dubbelplooien tegen de voormalige coach van het nummer 1 van de wereld ?
“Tja, dat weet ik niet. Zij heeft er nog nooit iets van gezegd. Ik vind het allemaal wel grappig.”
Wat verwacht je van Roland Garros ?
“Het zal een heel open kampioenschap worden, ik voorspel een leuk Roland Garros. Voor de Belgische meisjes ziet het er heel goed uit, al moet je wel uitkijken hoe die weken voor Parijs evolueren. Daar kan nog veel gebeuren. Al lijkt Kim alvast haar draai gevonden te hebben met haar overwinning in Warschau. Dat is toch wel heel sterk, want die banen in Polen liggen verschrikkelijk zwaar.”
Kan jij, als ex-trainer, daarom eens even uitleggen waarom Kim zo’n afkeer heeft van gravel ?
“Als je ziet dat ze al in 2001 maar uiterst nipt de finale van Roland Garros verliest van Jennifer Capriati, dan mag je toch zeggen dat ze goed op gravel kan tennissen, denk ik. Ik vind trouwens dat Kim op alle ondergronden goed uit de voeten kan. Ze heeft de power, ze heeft de snelheid, ze kan verdedigen én aanvallen, rally’s spelen. Ik snap ook niet waarom ze gravel niet zo ziet zitten.”
Zijn er nog kandidates ?
” Svetlana Kuznetsova is weer boven water gekomen na haar dip van vorig jaar. Zelfs Venus Williams liet van zich horen ( door Martina Hingis te verslaan in Warschau, nvdr). Hingis staat er ook weer en Mauresmo speelt thuis, al is dat geen voordeel voor haar. Voor een Française is de druk enorm op Roland Garros. Van Maria Sharapova ben ik dan weer niet bang.”
Kan Justine Henin-Hardenne zeven wedstrijden na elkaar aan ?
“Er zit telkens een dag tussen, hè. Je moet ook eerlijk zijn : in het begin van het toernooi zijn die eerste rondes toch vrij eenvoudig. Daar gaat ze geen energie verspillen. En Justine is een speciale, hè. The Comeback Kid, zoals ze haar noemen in het circuit. Het aantal matchen dat die al gewonnen heeft vanuit een uitzichtloze situatie, is onvoorstelbaar.”
Iemand die heel gemotiveerd voor de dag komt, is Martina Hingis. Wat vind je van haar terugkeer op het voorplan ?
“Ik ben toch wat verrast door de snelheid van haar comeback. Ik had wel al van een collega gehoord dat ze vorig jaar in Amerika keihard aan het trainen was. Je ziet ook dat ze harder tegen de bal slaat tegenwoordig. Haar service is nog altijd niet je dat, maar ze probeert toch echt mee te gaan met dat powertennis. Plus, het is een supertalent, hè.”
Bij de favorieten voor Roland Garros ?
“Toch niet. Er is toch nog een aantal speelsters die iets meer kracht hebben en die een versnelling hoger kunnen tennissen. Te beginnen met Kim en Justine.”
Wat verwacht je van de mannen ?
“De Belgische mannen doen het momenteel ongelooflijk goed. Ik heb me altijd afgevraagd waarom de Belgische mannen, die toch technisch onderlegd waren, niet vroeger zijn doorgebroken. Nu, door een combinatie van factoren, gebeurt dat wel. Van Malisse wisten we dat hij het kon, over Olivier Rochus werd gezegd dat hij te klein was, maar hij bewijst momenteel het tegenovergestelde en Kristof Vliegen is fenomenaal gegroeid. Nu is het enkel nog wachten op een Belgische man die nummer 1 van de wereld wordt. De mannen kunnen toch niet achterblijven tegenover de vrouwen ( lacht) ?”
Jij hebt Kristof Vliegen nog gekend in je VTV-verleden ?
“Ja. Iedereen wist dat hij kon tennissen, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik niet gedacht had dat hij zo ver zou raken. Maar hij had wel het talent. Die maakte iedereen zo zot als een deur, kon alles met een bal. Maar bij de junioren kwam het er dan toch niet helemaal uit. Nu is hij blijkbaar volwassener geworden en hij heeft ook keihard gewerkt. Anders raak je niet op dat niveau.”
Kan er een Belg stunten op Roland Garros ?
“Ik hoop het. Twee mannen naar de tweede week en een van die gasten in de kwartfinale zou fantastisch zijn. Dan wordt België toch weer een stukje gekker op tennis dan het al is.”
Ondertussen schrijven we Rafael Nadal tegen Roger Federer op als de finale ?
“De droomfinale. Nadal lijkt me wel niet te verslaan op gravel. Misschien wordt Federer wel de Lendl, die nooit Wimbledon won, of Sampras, die nooit Roland Garros won, van zijn generatie. Ik vrees alleszins dat hij Nadal niet kan stoppen. Jammer want Federer is dé man die een grand slam ( Australian Open, Roland Garros, Wimbledon en US Open in één jaar winnen, nvdr) in zich heeft. Dat zou een mirakel zijn, dat is geleden van Rod Laver in 1969.”
Fantastische rivaliteit, Federer-Nadal, maar kan het ook niet een beetje nefast worden voor het mannentennis ?
“Je krijgt hetzelfde fenomeen als in de tijd van de hegemonie van de Williamszusjes. Het blijft spannend maar al de wedstrijden voor de finale zijn enkel maar voorspel. Net als Michael Schumacher in het formule-1of Stefan Everts in de motorcross. Na een tijdje worden hun zeges een fait divers. Maar de echte tennisliefhebber apprecieert het wel, volgens mij. Die gaat het verhaal erachter ook bijhouden. De onderlinge duels, de mogelijkheid voor Federer om de grand slam te winnen, dat maakt het toch allemaal interessant.”
Andere kanshebbers moeten we niet zoeken voor de titel op Roland Garros ?
“Ik heb daar wel een nieuwe Spanjaard zien spelen, Nicolás Almagro, misschien kan die wel verrassen. Imposante speler, die Almagro, een beest en in het oog te houden.”
FILIP DEWULF
