Na zijn succes in Griekenland deed Kevin Mirallas ook van zich spreken in zijn eerste seizoen in de Premier League. Vrijdag wil hij tegen Servië nog eens vlammen. ‘Als we ons nu niet kwalificeren voor het WK, lukt het ons nooit.’

Servië is Kevin Mirallas (25) niet helemaal onbekend. Het was thuis tegen de Balkanploeg dat hij in augustus 2007 zijn debuut voor de Rode Duivels maakte. René Vandereycken was toen bondscoach en liet de Luikenaar van Spaanse origine, die toen bij Lille voetbalde, aan de aftrap komen. Met 3-2 won België toen, en Mirallas maakte in zijn eerste interland meteen een goal, de tweede van de Belgen.

Ook afgelopen herfst scoorde hij tegen Serviê, hoewel hij in Belgrado welgeteld drie minuten mocht meedoen. Dat opent perspectieven voor de spits die het afgelopen jaar Griekenland – waar hij Voetballer van het Jaar werd – ruilde voor het walhalla van het topvoetbal.

Wat vind je zelf van je eerste seizoen bij Everton?

Kevin Mirallas: “Ondanks mijn fysieke achterstand door blessurelast dropte David Moyes me vrijwel meteen in de basis. Wanneer ik niet geblesseerd was, speelde ik elke wedstrijd. Ik scoorde zes keer in de competitie, drie keer in de beker en gaf een tiental assists. Aangezien ik regelmatig licht geblesseerd was en ik me nog moest aanpassen aan de nieuwe competitie, kan ik niet anders dan tevreden zijn met die statistieken.”

Moyes was er niet zo blij mee dat je regelmatig geblesseerd uitviel…

“Dat lijkt me logisch. Hij haalde me om te spelen, niet om in de lappenmand te liggen. Het was wel het eerste seizoen dat ik een paar keer geblesseerd was.”

Zijn kritiek in de media was er niet minder om.

“Zijn woorden werden verdraaid. Moyes is altijd in mij blijven geloven. Ik wist meteen dat ik heel wat werk voor de boeg had op fysiek vlak. Ik maakte maar een deel van de voorbereiding mee. In de Griekse competitie wordt sowieso minder op fysiek getraind. Dan is het niet verwonderlijk dat ik na zeventig à tachtig minuten meestal niet fris meer zat.

“Daarom dat ik na elke training op z’n minst nog een uur het krachthonk indook en ook thuis nog oefeningen deed. Zonder dat extra werk had ik me nooit kunnen doorzetten in de Premier League. Ik mag best nog wat spiermassa bij winnen, maar ook met een gewone goede voorbereiding zal ik volgend seizoen nog sterker zijn.”

Polyvalentie

Hoe verliep de aanpassing op voetbalvlak?

“Marouane Fellaini heeft me enorm geholpen. Ook de coach gaf me meteen het gevoel dat ik bij de groep hoorde. Dan volgt het zelfvertrouwen vanzelf.”

Het duurde wel even vooraleer Moyes je op de rechterflank uitspeelde…

“Ik begon als tweede spits. Vervolgens verhuisde ik naar de linkerflank – waar ik trouwens ook bij Olympiacos speelde. Uiteindelijk zette de coach me op rechts.”

Vroeger werd je steevast als centrumaanvaller uitgespeeld…

“Het liefst speel ik vanaf de linkerflank. Op de flank sta ik vaker met mijn gezicht naar het spel en kom ik meer aan de bal. Ik moet wel veel harder meeverdedigen, maar toch voel ik me daar het best. Om alleen in de spits te spelen ben ik niet sterk genoeg.”

Wat zijn jouw voornaamste kwaliteiten?

“Mijn snelheid, mijn goede conditie en mijn doelgerichte spel. Al is mijn polyvalentie misschien wel mijn meest opmerkelijke kwaliteit.”

Die polyvalentie draait ook wel eens in je nadeel uit…

“Dat is zo. Coaches vinden het altijd fijn wanneer ze over een speler beschikken die op vier posities uit de voeten kan, maar daardoor speelt die vaak op een positie die niet zijn favoriete plaats is. Daardoor duurt het langer voor je de automatismen onder de knie hebt.”

Op welke vlakken moet je nog vooruitgang boeken?

“Ik moet nog leren om mijn voet te zetten. Ook mijn kopspel kan nog beter. En qua spelvolume en spierkracht zit ik nog niet aan mijn top. Ik moet nog Engelser worden in mijn spel.”

Goldfinger

Heeft jouw bijnaam iets te maken met je nieuwe goudkleurige auto?

“Er werd in de kleedkamer inderdaad wat smalend gedaan over de kleur van mijn wagen. Mijn ploegmaats gaven me de bijnaam Goldfinger (film van James Bond, nvdr). De media hebben daar gretig op ingespeeld. Ik heb liever dat ze met mijn wagen lachen dan met mij. Uitgaan tot in de late uurtjes of paparazzi afblaffen is mijn ding niet, dus ik ben niet interessant voor de tabloids. Al moet ik zeggen dat de Britse tabloids heel braaf zijn in vergelijking met de Griekse media.”

Welke doelen heb je jezelf gesteld voor de komende maanden?

“Voor volgend seizoen heb ik twee doelen: met Everton een Champions Leagueticket pakken en met de Rode Duivels naar het WK in Brazilië gaan.”

De twee mindere wedstrijden tegen Macedonië baren jou geen zorgen?

“We waren inderdaad niet op niveau tegen Macedonië, maar de reden daarvoor is simpel: de Macedoniërs wilden niet voetballen.”

In tegenstelling tot vroeger moeten jullie nu vaak aantreden tegen ploegen die een dubbele muur optrekken.

“Je moet je daarop instellen. Je weet dat je in zulke wedstrijden heel veel balbezit en veldoverwicht zal hebben, maar niet veel kansen. Dus moet je de hele wedstrijd lang geconcentreerd blijven zodat je die ene kans benut. Gelukkig hebben we spelers genoeg die dat kunnen.”

Big Dan & kleine Eden

Hoe frustrerend is het dat je meestal op de bank verzeilt?

“Heel frustrerend. Wilmots weet dat ook. Hij praat met alle spelers en iedereen is zich bewust van de enorme concurrentie. Marc kiest doorgaans voor de speler die op dat specifieke moment het best in vorm is.”

Verpest die concurrentie de sfeer niet?

“Als ik speel, is het wel een andere speler die teleurgesteld is. Speel ik niet, dan ben ik degene die baal. Maar we laten de sfeer in de groep nooit vergallen door de keuzes die de bondscoach maakt.”

Je hebt een speciale band met Eden Hazard…

“Ik beschouw hem een beetje als mijn kleine broertje. Ik nam hem onder mijn vleugels toen hij in het opleidingscentrum van Rijsel belandde.”

Maar je beste vriend bij de Rode Duivels blijft Daniel Van Buyten.

“Big Dan is zelfs mijn beste vriend tout court. Sommigen vinden het eigenaardig dat we zo close zijn, maar er zijn maar weinig mensen die weten hoe ik echt in mekaar zit. Daniel weet dat wel. Zodra we op hetzelfde moment een vrije dag hebben, spreken we af om iets te doen. We gaan altijd samen op reis want ook onze vrouwen kunnen het goed met elkaar vinden.”

Kwalificatie

Wat ga je doen als de Rode Duivels zich niet plaatsen voor het WK 2014?

“Geweldig ontgoocheld zijn. Als we ons nu niet kwalificeren, gaan we ons nooit kwalificeren. Halen we het niet, dan zal onze volgende kwalificatiecampagne in het teken staan van die mislukking.”

Iedereen gaat er wel al van uit dat jullie Brazilië zullen halen.

“Ik hoor mensen inderdaad altijd spreken over ‘wanneer’ we het WK halen, niet over ‘of’ we het halen. We hebben het komende WK nodig om twee jaar later op het EK in Frankrijk nog beter voor de dag te komen. Maar als je ons potentieel ziet, moeten we ons gewoon kwalificeren.”

Analisten hebben het telkens over de individuele talenten, eerder dan over jullie prestaties als ploeg…

“We worden nochtans steeds hechter als team. De automatismen zullen er in de loop van de campagne alleen maar beter op worden. Het zijn telkens dezelfde spelers die worden opgeroepen en dat kan de onderlinge contacten alleen maar ten goede komen. Tijd is het enige wat we nodig hebben om een nog hechtere groep te worden. Dat is ook het probleem, dat we vaak weinig tijd hebben om een wedstrijd voor te bereiden.”

Heeft zo’n jonge spelersgroep geen gebrek aan geboren leiders?

“Er zijn weinig Rode Duivels die bij hun club een leidinggevende rol toebedeeld krijgen, maar dat komt vooral omdat ze vaak de jongsten van de groep zijn. Dan is het moeilijk om je als leider op te werpen.”

Wie beschikt over de nodige kwaliteiten om deze groep te leiden?

“Je hebt leiders die vooral praten en je hebt leiders die een voorbeeld stellen door hun daden. Wie beide kwaliteiten bezit, is een echte leider. Vincent Kompany, Jan Vertonghen en Daniel Van Buyten hebben dat in zich. Daniel is misschien de meest discrete van de drie, maar als hij iets te zeggen heeft, luistert zelfs Kompany. Zelf ben ik niet het type dat snel op tafel slaat. Ik geef liever het voorbeeld op het veld.”

Keuze genoeg

Wat brengt Marc Wilmots bij?

“Helemaal in de stijl van hoe hij zelf als speler was, brengt hij de nodige grinta in het team. Hij weet als geen ander hoe hij een spelersgroep op scherp moet zetten.”

Wordt zijn inbreng niet al te vaak gereduceerd tot zijn motivatiekwaliteiten?

“We werken nochtans veel aan het tactische aspect. We krijgen zeer regelmatig videoanalyses en Marc verfijnt zijn tactische aanpak steeds verder. Ik ga niet zeggen dat zijn tactische plan altijd perfect is, maar ook José Mourinho maakt nog fouten.”

Met Christian Benteke lijkt de bondscoach zijn vaste spits gevonden te hebben…

“Logisch als je ziet wat voor een geweldig seizoen Christian bij Aston Villa heeft gedraaid. Ook bij de Rode Duivels doet hij het goed. Hij is altijd aanwezig in de zestien en laat zich niet opzijzetten in de duels. Maar ook Romelu Lukaku verdient een basisplaats. Hij is nog jonger dan Christian en scoorde dit seizoen zeventien keer in de Premier League. Ik weet dat er mensen zijn die Christian en Romelu samen in de spits willen zien, maar dan moet je wel een creatieve speler opofferen.”

Aanvallend zit het wel goed, maar wat met de flankverdedigers?

“Pocognoli kan op links spelen. Ook Jan doet het daar goed, maar hem zie ik eerlijk gezegd liever centraal. Op rechts voldoen Toby Alderweireld en Guillaume Gillet – al is rechtsback niet hun lievelingspositie.”

Zowat de hele basiself van de Duivels speelt in de Premier League, maar wie verdient volgens jou het predikaat ‘verrassing van het jaar’? Jij of Christian Benteke?

(zonder aarzelen) “Christian! Dat Aston Villa nog in de Premier League speelt, heeft het grotendeels aan hem te danken. Van de andere nieuwkomers in de Premier League heeft Jan Vertonghen me niet verrast. Ik wist dat hij de lijn van bij Ajax gewoon zou doortrekken bij Tottenham. Hij is altijd zo rustig! Eden Hazard heeft me wel aangenaam verrast. Als jonge gast zo’n fantastisch seizoen spelen nadat je voor veertig miljoen euro werd ingehaald, dat moet je toch maar doen. Hij heeft nu een klein dipje gekend, maar ik weet zeker dat hij volgend seizoen nog beter zal zijn.”

DOOR ROMAIN VAN DER PLUYM

“Wilmots weet als geen ander hoe hij een spelersgroep op scherp moet zetten.”