Na veertien jaar bij de jeugd van Anderlecht verhuisde Arnaud De Greef afgelopen zomer naar Westerlo. De 19-jarige centrale verdediger zag bij de A-kern van paars-wit geen toekomst. ‘Ik word nu beter opgevolgd dan bij Anderlecht.’

A rnaud De Greef sloot zich op vijfjarige leeftijd aan bij Anderlecht en bleef er tot zijn negentiende. “Ik heb wel enkele interessante trainingen bij de A-kern meegemaakt en ik heb zelfs een paar keer op de bank gezeten, maar een echte doorbraak zat er niet in. Ik hoopte daar natuurlijk wel op, maar tussen droom en realiteit zit nog een wereld van verschil. Ik moet het meer hebben van mijn gedrevenheid, mijn duelkracht en mijn werkijver dan van mijn talent.

“Anderlecht bood me nog wel een contractverlenging aan, maar echt veel vertrouwen sprak er niet uit dat voorstel. En ik wilde zelf ook liever gaan proeven van eersteklassevoetbal in een eerste ploeg. Want je mag nog bij de beloften of de reserven van het beste team spelen, meedraaien in een eerste ploeg is altijd leerrijker. Mijn echte doorbraak komt nu.

“Ik speelde samen met Romelu Lukaku, Canesin Matos en Dennis Praet. Drie buitengewoon getalenteerde jongens die ofwel hun kans al grepen ofwel in de toekomst zeker zullen uitgroeien tot echte smaakmakers. Maar het is wel opvallend dat het drie aanvallend ingestelde spelers zijn. En dat is geen toeval. Als aanvaller kun je je bewijzen in een paar korte invalbeurten, terwijl dat voor een verdediger geen sinecure is. Het zijn enkel de absolute toppers zoals Vincent Kompany en Anthony Vanden Borre die zich op jonge leeftijd in de verdediging onmisbaar hebben kunnen maken. Maar ik weet van mezelf dat ik geen supertalent ben en als je dan ziet dat je ook nog moet optornen tegen Juhász en Mazuch weet je dat het geen schande is om toe te geven dat je daar op dit moment nog niet klaar voor bent.”

Plan B

Wie wel al klaar was voor de grote sprong voorwaarts is De Greefs maatje Lukaku. En het parcours dat De Greef aflegde lijkt aardig op dat van de nieuwe Chelseaspits. “Ik maakte net zoals Romelu deel uit van de Purple Talents waardoor ik school en voetbal kon combineren. Tot in het vierde middelbaar heb ik economie-wiskunde gestudeerd, maar dat bleek uiteindelijk een te zware richting. In het vijfde jaar ben ik dan van het Sint-Niklaasinstituut overgestapt naar het Sint-Guido-Instituut – waar ook Romelu schoolliep – en daar heb ik nog twee jaar handel gestudeerd. Als jonge gast vond ik het natuurlijk fantastisch dat ik elke dag weg mocht uit de lessen om te gaan trainen, maar ik besefte wel meteen dat ik een plan B moest hebben als het op een of andere manier misliep met mijn voetbalcarrière.

“Stel dat ik het niet tot profvoetballer had geschopt, was ik accountancy en fiscaliteit gaan studeren aan de HUB ( Hogeschool-Universiteit Brussel, nvdr). Ik ben uiteraard heel blij dat mijn inspanningen geloond hebben en dat ik nu het leven van een topsporter kan leiden. Als ik dat vergelijk met het leven van mijn vrienden, besef ik wel dat ik geluk heb. Nu ja, geluk … Ik heb er in mijn jeugd ook heel wat voor opgeofferd natuurlijk. Ik ging nooit uit terwijl ik daar soms ook wel eens nood aan had. Toch is het leven van profvoetballer eigenlijk nog meer relaxed dan ik had verwacht.

“Je zou denken dat er qua medische begeleiding en eten op de club een hemelsbreed verschil is tussen Anderlecht en Westerlo, maar dat is hoegenaamd het geval niet. Anderlecht heeft een veel groter budget, maar bij Westerlo roeien ze met de riemen die ze hebben en ik vind dat ik nu beter word opgevolgd dan bij Anderlecht. Al heeft dat natuurlijk ook te maken met het feit dat ik hier deel uitmaak van de A-kern, terwijl ik bij paars-wit maar een van de vele jeugdspelers was.”

Gesteld dat hij – met enige jaren vertraging – net zoals Lukaku naar Chelsea zou mogen gaan, dan zou De Greef het contract bij zijn droomclub niet met zijn ogen dicht ondertekenen. “Het zou een droom zijn om het shirt van Chelsea te mogen dragen, maar als ik zou denken dat ik het niveau (nog) niet zou hebben om er te slagen, zou ik het misschien niet doen. Ik zou me beter kunnen vinden in een uitleenbeurt zoals die van Thibaut Courtois. Het zou superverleidelijk zijn om meteen te gaan en gewoon te hopen dat ik er met wat geluk wel kom, maar een tussenstap lijkt me toch aangewezen.”

Ziet De Greef Westerlo dan ook als een tussenstap? “In het beste geval wel ja. Net zoals alle voetballers droom ik ervan om de absolute top te bereiken en daarbovenop ook nog eens de kans te krijgen om de eer van mijn land te verdedigen. Maar met een carrière à la Jef Delen zou ik ook al supertevreden zijn. Het eerste doel is: zo lang mogelijk profvoetballer blijven en mijn brood kunnen verdienen met mijn passie. Als ik daarna trainer of hulptrainer kan worden, zodat ik mijn hele leven in het voetbal actief kan blijven, zal ik echt gelukkig zijn. Mocht ik in mijn spelerscarrière toch niet genoeg verdienen om te rentenieren en niet als trainer aan de bak komen, dan zou dat wel een serieuze tegenvaller zijn, eerlijk gezegd. Anderzijds zal mijn vriendin tegen dan ook werk hebben en volstaat het misschien dat ik een parttime jobke neem.” ( lacht)

Slapen in zijn truitje

“Ik ben nu bijna een jaar samen met Améline en ze is van plan om ‘iets met talen’ te gaan studeren in Leuven. Ik zie mezelf daar in de toekomst wel samenwonen met haar. Nu moet ik om 6.45 uur opstaan om vanuit Brussel op tijd voor de training in Westerlo te raken. De club heeft hier in de buurt een appartementje voor mij gezocht – dat ik overigens zelf moet betalen – en voor de wintermaanden is dat misschien wel een goede tussenoplossing. Door ijzel en sneeuw altijd van en naar Brussel rijden, lijkt me immers niet zo verstandig.

“Mijn vriendin begint het steeds leuker te vinden dat ik voetbal. Ik heb haar nu al een paar dingen uitgelegd – alleen buitenspel blijft nog een probleem – en als ze weet dat ik speel, zal ze zeker naar de samenvatting op televisie kijken. Onlangs vroeg ze me trouwens om een voetbalshirt met mijn naam erop. Daar slaapt ze nu in.” ( knipoog)

DOOR KRISTOF VANDERHOEVEN

“Met een carrière à la Jef Delen zou ik al tevreden zijn.”

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content