Er ontluikt weer jong Belgisch talent bij KV Mechelen.Centrale middenvelder Robin Henkens (24) veroverde een plaatsje in het basiselftalvan trainer Harm van Veldhoven. ‘Het begon voor mij nu of nooit te worden.’
Nadat KV Mechelen vorig seizoen desastreus was begonnen aan play-off 2, bracht Marc Brys, de vorige trainer, in de derde match van de nacompetitie voor het eerst Wannes Van Tricht aan de aftrap. De achttienjarige middenvelder scoorde en Malinwa versloeg OHL met 2-1. Na die match zei voorzitter Johan Timmermans dat Brys te lang gewacht had om Van Tricht op te stellen. “En met Robin Henkens, Jonas Laureys en Tom Pietermaat beschikken we over nóg jonge spelers die wat in hun mars hebben”, trok de preses van leer. “Je moet die gasten hun kans en alle vertrouwen geven. Het is altijd de filosofie geweest van KV om te werken met jonge spelers die als het ware uit het niets komen en dan een verrijking blijken te zijn.”
In het elftal waarmee Harm van Veldhoven, de opvolger van Brys, dit seizoen aan de competitie begon, kregen zowel Van Tricht als Henkens een plaats. Die laatste kleurde op de openingsspeeldag meteen de 4-2-zege tegen Charleroi met twee goals en twee assists.
Terwijl de nog wat frêle Van Tricht even op adem komt na zes basisplaatsen, doet Henkens nog week na week vanaf het eerste fluitsignaal mee, de laatste weken als schakelfiguur tussen verdedigende middenvelder Seth De Witte, die zich zaterdag blesseerde, en aanvallende middenvelder David Destorme. Henkens zit intussen aan drie goals en drie assists.
Vertrouwen van Franky
Alvorens zijn verhaal te beginnen bijt de 24-jarige Hasselaar in brasserie De Keizerin in Mechelen gretig in een koffiekoek. “Ik ben rond mijn tiende van Eendracht Stevoort naar KRC Genk gegaan”, vertelt hij. “Rond mijn zeventiende belandde ik daar bij een trainer die erg in mij geloofde, Dirk Staelens, en die ook goed opschoot met Ronny Van Geneugden, toen de trainer van de Genkse beloften. Ik mocht geregeld meetrainen met de beloften. Het jaar erop maakte ik echt de overstap en nog wat later mocht ik naar de A-kern, waar Hugo Broos trainer was. Begin 2008 volgde Van Geneugden hem op.
“Ik voelde halfweg 2008 dat het voor mij nog wat te vroeg was om door te breken, ik dacht eraan om naar ergens anders te gaan, maar Van Geneugden overtuigde me om te blijven. Uiteindelijk leek in de wintertransferperiode een uitleenbeurt dan toch de meest aangewezen optie. Lommel, waar Franky Van der Elst net trainer was geworden, kwam op de proppen. Het was de beste keuze in mijn carrière tot nog toe. Ik kreeg vertrouwen van Van der Elst, ook al presteerde ik eerst niet goed.
“Toen ik na zes maanden weer aanklopte bij Genk, waren Van Geneugden en Willy Reynders ( technisch directeur, nvdr) ontslagen, het duo dat het sterkst in mij geloofde. Ik merkte al vlug dat het daar moeilijk zou worden voor mij.
“Ik kon toen een tweejarig contract tekenen in Lommel, deed dat en beleefde daar fijne jaren. Tijdens mijn laatste seizoen in Lommel nam KV contact met me op. Op mijn 22e begon het voor mij nu of nooit te worden.”
Brys vervloeken
Vorig seizoen mocht Henkens al tijdens de tweede competitiematch, in Anderlecht, vier minuten invallen van Brys. Maar die invalbeurt kreeg geen vervolg. “Brys zei nog een aantal dingen te missen in mijn spel. Hij vond dat ik meer in mezelf moest geloven en had het ook over mijn recuperatievermogen. Een centrummiddenvelder moet volgens hem per match vijf tot tien keer de bal veroveren. Zijn spel was daar ook op gericht: de flankspelers moesten de tegenstander de bal naar het centrum doen spelen en daar moesten wij erbovenop zitten. Maar dat is nooit mijn sterkte geweest.”
Eind 2011 was Henkens uit beeld verdwenen. “Aan de winterstop deed Brys me een voorstel: als ik een speciaal programma zou volgen, zou ik op winterstage kunnen vertrekken met een fysieke voorsprong. Dat zou me ook een mentale boost geven, zei hij. Ik deed dat. Soms ging ik met veel tegengoesting anderhalf uur lopen en vervloekte ik Brys, maar op stage merkte ik dat ik effectief verder stond dan de rest.”
Bij de eerste match na de winterstop, tegen Bergen, begon Henkens wel weer op de bank. “Maar ik mocht invallen en gaf bij mijn eerste baltoets meteen een assist. Een week later mocht ik in Brugge tegen Club starten. Dat was mooi, maar ook meteen een match voor 25.000 man. Ik was eerst wat onder de indruk. Na een kwartier herpakte ik me. We wonnen met 0-1. Gezien de omstandigheden was ik redelijk tevreden, maar de weken nadien zat ik weer op de bank. Brys zei me achteraf dat ik in Brugge met zo veel angst speelde dat hij me daar al na een kwartier van het veld wou halen. Hij begreep niet dat ik zo goed kon voetballen en toch zo nerveus was. Hij raadde me aan om eens te babbelen met de psycholoog die hij naar KV gehaald had.
“Uit een psychologische test die ik had moeten afleggen, was gebleken dat ik wat te veel twijfelde aan mezelf. Die psycholoog gaf me tips. Ik begon bijvoorbeeld na trainingen op te schrijven wat goed was en wat niet, zo schudde ik die slechte dingen makkelijker van me af. Ik had dus wel iets aan die psycholoog, maar aan spelen kwam ik niet meer toe. Wel liet Brys me tijdens elke tweede helft opwarmen, een halfuur of langer. Ik hoorde dat mensen van het bestuur vorig seizoen grapjes over mij maakten, ze noemden me de nationale opwarmer.”
In de nacompetitie mocht Henkens nog drie keer aan een match beginnen, maar inmiddels dacht hij toch aan vertrekken. Tot KV Mechelen coach Brys ontsloeg.
Relaxter
“Al snel merkte ik”, aldus Henkens, “dat het met Van Veldhoven anders werd. Die heeft zelf op hoog niveau gevoetbald, hij weet wat er leeft in een spelersgroep. Al vanaf de eerste trainingen ging het er relaxter aan toe. Deze trainer zorgt er ook wel voor dat we de nodige arbeid leveren, maar er blijft ruimte over om af en toe eens te lachen.
“Daarnaast veranderde onze manier van spelen. We vertrekken nu vanuit datgene wat wij gaan doen. We houden nog wel rekening met de tegenstrever, maar niet aan de hand van powerpointpresentaties van drie kwartier. We spelen nu het spel dat ik tien jaar in Genk speelde: balbezit nastreven, veel druk naar voren brengen en proberen als team aan te vallen. Zeker dat laatste miste ik bij Brys. Die liet ons wel als team verdedigen, maar in aanvallend opzicht was het motto: doe maar iets. We speelden op eilandjes. Nu proberen we er met combinaties uit te komen.”
Naarmate de voorbereiding vorderde, werd duidelijk dat Van Veldhoven op Henkens rekende.
Tegen Charleroi was Steven De Petter verdedigende middenvelder, speelde Henkens als aanvallende middenvelder en fungeerde Van Tricht tussen hen in als schakelfiguur. Zo bleef het vier speeldagen lang. Na de 2-1-nederlaag op speeldag 4 tegen Lokeren verdween Henkens uit het basisteam van Van Veldhoven. Op Sclessin en tegen Beerschot moest hij plaats ruimen voor David Destorme, die hersteld was van een blessure en in wie de trainer iemand ziet die spits Mads Junker wat beter kan ondersteunen. Maar KV verloor beide matchen. In Gent, op speeldag 7, kwam Henkens weer in de ploeg en ging Van Tricht eruit. Sindsdien vervult Henkens de rol van schakelfiguur. Henkens kan makkelijker dan Van Tricht alterneren met Destorme als die zich wat laat uitzakken om mee te voetballen op het middenveld. Zelf legt Henkens zijn terugkeer in de ploeg als volgt uit: “We verwachtten dat we in Gent onder druk zouden komen en het was de bedoeling om in de omschakeling te lopen. David en ik kunnen makkelijk grote afstanden overbruggen.”
Een ander gevoel
KV won in Gent en Henkens ging sindsdien niet meer uit de ploeg. Malinwa staat nu twaalfde. Enerzijds zag KV al verscheidene basispionnen uitvallen door blessures (centrumverdediger Boris Pandza, De Petter, De Witte). En, zegt Henkens: “We zijn ook nog altijd aan het wennen aan de nieuwe spelstijl. We beseffen nog niet ten volle hoe goed we kunnen voetballen.”
De twijfel over zichzelf zegt Henkens niet meer zo te voelen: “De vorige trainer vond me een goede invaller. Misschien heb ik tijdens die match tegen Charleroi aan mezelf bewezen dat ik de eerste klasse ook als basisspeler aankan. Sindsdien sta ik met een ander gevoel op het veld, mede omdat de trainer me een bepaald vertrouwen geeft.”
Henkens zei al dat hij de nieuwe spelmaker van KV wil worden. “Ik wil op termijn box-to-boxspeler én spelmaker zijn. Ik heb voldoende loopvermogen voor het eerste en kan goed genoeg voetballen voor het tweede.”
DOOR KRISTOF DE RYCK
“We beseffen nog niet ten volle hoe goed we wel kunnen voetballen.”
