Vorig seizoen was Bosko Balaban bij Club Brugge de man die het soms deed en soms ook niet : scoren. Maar sindsdien staat er met Emilio Ferrera een nieuwe trainer voor de groep. En, Bosko ? ‘Ik hou van zijn manier van werken.’ Dus ?

Voelt Bosko Balaban zich goed ? “Ik voel me heel goed. Waarom vraag je dat ?” Euh … tja. Hij is naar het WK geweest met Kroatië en begint nu later dan de rest aan de voorbereiding. Dat vergt een aanpassing. “Ach, het gaat gewoon. Gewoon trainen met de groep, want je hebt geen tijd om iets speciaals te doen. Het is ook niet nodig om een special treatment te krijgen. Voor het WK heb ik veertig dagen getraind, terwijl de ploeg hier met vakantie was, en daarna kreeg ik tien dagen om te rusten. Dus ja, dat maakt het natuurlijk zwaarder. Maar mijn fysiek niveau is goed omdat we zo weinig tijd kregen om te rusten. Ik heb gewoon één week nodig om er weer te staan en wedstrijden te spelen.”

Krijgen we straks een nieuwe Balaban te zien ? “Waarom ? Ik zou niet weten waarom ik nieuw moet zijn. Ik ben dezelfde van vorig seizoen en ik bereid dit seizoen voor zoals alle andere. Ik weet wat ik moet doen. Ik zal alles geven.”

Met Emilio Ferrera kreeg Club Brugge vijf wedstrijden voor het einde van vorig seizoen een nieuwe trainer en dingen veranderden : dertien op vijftien, maar (nog) geen beter voetbal. Wel een andere manier van werken : gedisciplineerder, gerichter, gedrevener.

“We zijn blij met hem. Hij geeft me veel vertrouwen en we leren veel over tactiek. Alles is goed en ik hoop dat het zo tot het eind van het seizoen blijft.”

Heeft Bosko Balaban daardoor nu ook mentaal een knop omgedraaid ? Hij ontwijkt.

“Elke trainer werkt anders. Ik hou van de manier van werken van deze trainer. Zo wonnen we ook nog onze laatste wedstrijden van vorig seizoen.”

Onder Jan Ceulemans speelde hij wel vanaf de linkerkant. “Dat is het verleden. Op de kant speel ik niet meer. Ik speel nu op mijn normale positie in het midden, zoals een spits. Natúúrlijk ben ik daar blij mee. Voor mij is het gemakkelijker om daar te spelen en dichter bij het doel te staan. Het is uiteindelijk iets wat ik, op vorig seizoen na, mijn hele leven heb gedaan. Ik speelde daar alleen maar omdat de trainer het wou.”

Zou hij na vorig seizoen blijven bij Club Brugge of niet ? De mensen wisten het niet. Bosko Balaban kreeg een contractvoorstel van Marc Degryse, maar zou er even over nadenken of hij bleef. Eigenlijk, zegt hij nu, waren ze het er mondeling meteen over eens, vlak na de competitie. Nadenken hoefde hij niet, alleen wat papieren in orde brengen om dan zijn nieuwe contract te kunnen tekenen. Of was het twijfelen, hopen op méér, maar je fierheid bewaren tegenover de mensen ? Zo zou je het misschien ook kunnen verklaren, you know. Maar niet Bosko Balaban.

De mensen, zo zei hij ooit, willen goals van Bosko zien, maar vanaf de linkerkant ging dat onder Ceulemans nogal moeilijk. Mogen de mensen, nu hij centraal speelt, meer doelpunten verwachten ? “Het is moeilijk om te scoren en topschutter te worden vanaf de kant, weet je. Je staat te ver van het doel, komt niet altijd in de zestien, maar nu sta ik daar altijd en zal ik meer kansen krijgen. Ik hoop dat ik blijf scoren zoals vorig seizoen. Maar eerst moeten we goed spelen om kansen te creeren. Salou en Ishiaku zijn groter en sterker dan ik. Met een van hen in het midden als targetman en met mij daarrond moet kunnen. Ik weet hoe ze spelen. Groot, sterk, bal in de voet, tegenstanders op zich trekken en ik kan profiteren vanuit de tweede lijn. Maar we zijn met vier, vijf goeie aanvallers.”

Er is inderdaad meer concurrentie : Club Brugge heeft met Balaban, Ibrahim, Chavez, Yulu-Matondo en Ishiaku vijf spitsen in zijn kern.

“Maar ik denk niet dat de concurrentiestrijd groter wordt, want if I’m good, I will play, you know. Ik heb veel zelfvertrouwen. Ik weet hoe ik moet spelen en ik ga er honderd procent voor om dat op het veld te tonen. Dan is er geen probleem over wie moet spelen, you know. Het is de trainer die zal beslissen, maar ik ben niet bang.”

Stijnen

Hoe hij straks zal voetballen, willen we weten ? “Over tactiek wil ik niet meer praten.” De twee spitsen zullen straks dieper moeten gaan staan om ruimte te laten voor de naar binnen komende middenvelders op de flank. “Neen, neen, de trainer vraagt van ons aanvallers om daar niet zomaar te staan wachten op de bal, maar te werken voor de ploeg. We vallen allemaal aan en verdedigen allemaal.”

Maar kan hij, Bosko Balaban, dan van een wedstrijd genieten zonder doelpunt te maken ? “Natuurlijk. Voor mij is het niet belangrijk dat ik scoor, wel dat we de drie punten pakken.” Ha ! “Hey, mijn job is scoren, maar ik ben hier in de eerste plaats voor de ploeg, niet voor mijzelf. Of ik scoor of Stijn Stijnen scoort, dat maakt niks uit. We werken samen voor één ding : de titel.” De kansen voor Club Brugge daarin, Bosko ? “We hebben de ambitie, maar we zullen er hard voor moeten werken. Goede tactiek, goede trainer, goede supporters.”

Goede fysiek ook ongetwijfeld, nu er een conditietrainer is aangetrokken. “Elke training werken we daar hard aan. Maar het seizoen is lang en er kan veel gebeuren. Je speelt competitie, Europees en met kwalificatiewedstrijden met de nationale ploeg onder andere drie dagen voor we tegen Anderlecht moeten, dacht ik. Met reizen erbij en zo maakt dat het niet gemakkelijk.”

Trond Sollied en Jan Ceulemans, de trainers onder wie hij voordien bij Club Brugge werkte, zagen, als ze al geen oogje dichtknepen, zoals Jan Ceulemans openlijk toegaf, hetzelfde : Bosko Balaban liep soms niet zonder bal en Bosko Balaban liep soms wel met de bal, maar dan vaak zonder doel, tikje te zelfzuchtig ook.

“Over vorige trainers praat ik niet. Onze tactiek is ook veranderd. We spelen nu meer met duidelijke verdedigers, middenvelders, aanvallers. We hebben het nu veel over tactiek en we bekijken veel videobanden. Zonder tactiek kan je niet serieus voetballen. Wat is goed ? Wat is niet goed ? En dan weten we wat te doen. De trainer geeft veel informatie over bewegen op het veld. Soms zegt hij dat ik dit of dat niet goed doe. Zo word ik beter. Het doen klikken tussen spitsen is niet zo moeilijk, weet je. Het is moeilijker om het te doen klikken tussen middenvelders en aanvallers. Salou, Ishiaku en ik moeten ons vooral aanpassen aan de middenvelders.”

Lucky

De telefoon gaat over. Bosko Balaban kijkt even naar het schermpje alvorens het toestel wordt uitgetikt. De benen met aan de voeten zijn zwarte All Stars heeft hij achteloos op het tafeltje liggen, onderuitgezakt als hij zit in de banken van het spelershome, you know. Bosko Balaban houdt van mode, draagt graag Dolce & Gabbana en Gucci. Schoonheid kan hem wel bekoren. Niet toevallig is hij getrouwd met een vrouw die werkt als fotomodel. Zijn bril, een Top Gun-vliegeniersmodel, is te groot, maar dat hoort zo tegenwoordig. Of is het Bosko Balabans in de spelersgroep zo gewaardeerde droge gevoel voor humor ? Weinig waarschijnlijk. Bosko Balaban heeft zijn bril toch maar afgezet.

Ziet híj van zichzelf andere dingen op video in vergelijking met vroeger ? Is hij geëvolueerd ? Sommige ploeggenoten en begeleiders zien in hem een collectievere speler. Een speler met meer motivatie en niet zoekend naar de zoveelste dribbel, waardoor hij ook van nut is als hij níét scoort. Of nemen ze de wens voor de werkelijkheid ? Zou Bosko Balaban na een periode zonder doelpunten sowieso vanzelf weer beginnen te scoren ? Trainerswissel of niet ?

“We spelen nu met de hele ploeg collectiever. Dat deden we daarvoor niet. Nu zijn we meer een groep en dan is het makkelijker om je beter te voelen in je positie.”

Maar meer over tactiek praten, videobanden bekijken, weten hoe je je moet bewegen op het veld, zoals hij daarnet zei : dat betekent meer nadenken, minder intuïtief spelen. “Als we allemaal ons hoofd er goed bijhouden, zullen we normaal niet veel kansen weggeven aan de tegenstander, wat het voor ons makkelijker voetballen moet maken. We moeten het veld kleiner kunnen maken door voorin en achteraan en van de zijkanten dicht te schuiven. Verdedigen in een kleine ruimte en aanvallen in een grote. We zullen zien. We zullen meer moeten lopen, maar wel lopen op de juiste manier, weet je. Niet zomaar lopen om te lopen, maar naar de juiste plaats. Elke speler op zijn positie.”

Maar met minder intuïtie ? “Zo zie ik het niet, want het zal wel snel moeten gaan en simpel. Dat is het moeilijkste, simpel spelen, want voetbal is niet zo simpel.”

Voetbal was in zijn ogen nochtans, had hij ooit verklaard, rock-‘n-roll. Straks, als hij op zijn geliefkoosde positie speelt, misschien nog meer dan anders ? En wat is de rock-‘n-roll van voetbal trouwens ? “Ah, we zullen zien. Je weet nooit in het voetbal. You need to be lucky, not just better. Want soms wint niet de beste ploeg.”

Zijn laatste doelpunt dateert van de laatste wedstrijd van vorig seizoen : een penalty tegen Racing Genk. Hij lééft van doelpunten. Dus wie wordt straks topschutter ? Zou hij keihard zijn eigen naam durven noemen ? Wie wordt topschutter ? ” You know, we zullen zien na een paar wedstrijden, wie er dan bovenaan staan. Dan kan je al meer zeggen.”

Dario

Nogmaals gaat de telefoon. ” Dario ( grijnst) !” Dario is Dario Smoje, you know, de Kroatische jeugdvriend en oud-ploegmakker van Bosko Balaban bij Rijeka en tevens centrale verdediger van AA Gent. Toen ze allebei acht waren, tekenden ze hun eerste aansluitingskaart en gingen ze vaak liftend met spelers van de eerste ploeg naar het trainingsveld. Op hun zestiende (voor Smoje) en zeventiende (voor Balaban) stonden ze samen in het eerste elftal. Het volgende weekend speelt Club Brugge de eerste wedstrijd van het seizoen tegen AA Gent. En ? “De eerste wedstrijd van een seizoen is altijd de moeilijkste en vaak zonder goed voetbal.” Wel een wedstrijd tegen Dario Smoje, die destijds, als kind, soms naast Bosko in de spits stond. “Hij is nu een hele goede verdediger, voor mij de beste uit de competitie. Hij is groot, maar met een hele goeie techniek. Hij is mijn beste vriend.” Maar soms overlopend van zelfvertrouwen en daardoor nonchalant. Zoals hijzelf, Bosko Balaban, trouwens. “Hey, als je niets probeert, kan je ook niks verkeerd doen. Je moet in jezelf geloven en altijd proberen.”

Hoe omspeel je hem ? “( grijnst) Ah, hij is een goede verdediger en ik een goede aanvaller. Maar ik zal rondlopen en niet altijd tegenover hem staan ( grijnst).”

Tenzij het een ander is dan Bosko Balaban die in de Brugse aanval speelt. “We zullen zien, you know. De trainer beslist, maar ik zal niet klagen.” Ah, dus toch een nieuwe Bosko Balaban ? Bosko Balaban grijnst niet.

RAOUL DE GROOTE