‘Ik zal niet rap breken’

© BELGAIMAGE - CHRISTOPHE KETELS

‘Ik was nooit het grootste talent, maar heb altijd hard gewerkt en het hoogste nagestreefd. En daarmee raak je óók ver.’ De nog prille carrière en het karakter van Ewoud Pletinckx (19) samengevat in één quote. Een kennismaking met de centrale verdediger van Zulte Waregem.

19 januari 2019, vorige zondag één jaar geleden. Op een leeftijd van 18 jaar, 10 maanden en 3 dagen maakt Ewoud Pletinckx, als toen jongste basisspeler ooit bij Zulte Waregem en vooral als eerste jeugdproduct sinds Jens Naessens in 2011, onverwacht zijn debuut in de Jupiler Pro League. Tegenstander: Antwerp FC. Zijn directe tegenspeler: Dieumerci Mbokani. Niet het makkelijkste begin, maar Pletinckx trekt zich goed uit de slag tegen de Congolees. Op dat ene moment na, wanneer Mbokani zich vanuit buitenspelpositie slim vrijloopt en de 0-1 binnentikt. Niettemin een meer dan degelijk debuut, gevolgd door nog 15 matchen in de reguliere competitie en play-off 2. En ook dit seizoen zit Pletinckx al aan 23 duels, beker inbegrepen.

Als je alleen PlayStation speelt en naar Netflix kijkt, word je dommer. Ik wil mijn geest scherp houden.’ Ewoud Pletinckx

Een jaar later herinnert de Oost-Vlaming de datum van zijn allereerste wedstrijd op het hoogste niveau nog perfect, de hele dag ervoor zelfs. ‘Een van de mooiste dagen van mijn leven. Al besefte ik dat toen niet, door de focus op de match, de stress ook. Al viel dat nog mee, want die ochtend moest ik – als toen nog student rechten – een examen afleggen: geschiedenis van het publiekrecht. En kon ik zo mijn gedachten een beetje verzetten. Na de vrijdagtraining, toen ik definitief wist dat ik zou spelen, heb ik zelfs nog gestudeerd in de bibliotheek. Of beter: naar mijn boeken gestaard. Ik was dan ook niet geslaagd.’ ( lacht)

Welk gevoel overheerste er na een wél geslaagd debuut op het veld?

Ewoud Pletinckx: ‘Ik kreeg veel berichtjes met felicitaties en ik wás ook content, maar toch spookte, als perfectionist, die goal van Mbokani door mijn hoofd. ‘Verdomme!’ Leergeld betaald…

‘Toch heeft die dag mijn leven veranderd. Vroeger dan verwacht, want mijn doel tijdens de winterstage was om daarna een vaste stek op de bank te veroveren. En dan opeens… Ik geef toe: ik kwam voor een deel in de ploeg door blessures, maar dat geluk moet je afdwingen. Zoals ik ook de rest van het seizoen bewees dat ik die basisplaats waard was.’

Dan volgt echter de zomer en haalt Zulte Waregem met Cameron Humphreys, George Timotheou en Olivier Deschacht drie nieuwe centrale verdedigers. De eerste competitiematch tegen KV Mechelen viel je na de opwarming zelfs af als negentiende man. Een stevige mentale tik?

Pletinckx: ‘Een tikjé. Ik was wel wat gefrustreerd – ‘Waarom? Ik verdien toch meer dan dit?’ – maar kon het ook plaatsen. Ik had door een blessure een deel van de voorbereiding gemist, de twee nieuwe jonge spelers kregen voorrang, want de club had in hen geïnvesteerd… Zo kon ik het ook snel van mij afzetten. De volgende training ging ik er weer vol voor, zag je geen spatje ontgoocheling. Dat zal nóóit mijn prestaties beïnvloeden. Ik zal mentaal niet rap breken.’

Dat bleek ook toen je op de twaalfde speeldag tegen KV Oostende, nadat je weer een basisstek had veroverd, plots weer op de bank belandde. Tot Marvin Baudry al negen minuten uitviel, waarna jij als invaller een vlekkeloze match afwerkte. Niet simpel voor een 19-jarige, die switch maken.

Pletinckx: ‘Ook toen was ik, ondanks de uitleg van de coach, ontgoocheld, maar toen ik moest invallen, vergat ik dat direct. Dacht ik alleen aan: dit zijn mijn taken en ik ga die uitvoeren. Punt. Ik moest me daarvoor zelfs niet forceren. Een van mijn sterke punten immers: 90 minuten lang, en geen 89, focussen. Belangrijk voor een centrale verdediger.’

Een van je andere kwaliteiten: jouw zéér sterke lichaam.

Pletinckx: ‘1m90, voor 90 kg. Ik zit nochtans geen úren in de fitness hoor – deels meegekregen van moeder natuur. Zeker op de grond sta ik stevig op mijn voeten. Alleen in kopbalduels moet het beter, maar dat heeft evenveel te maken met ervaring en timing als met sprongkracht.’

Francky Dury sprak na de match tegen KAA Gent ook lovend over jouw ‘explosieve snelheidsmeters’.

Pletinckx: ‘Ik heb toen al mijn records verbeterd: een maximumsnelheid van 34 km per uur, 327 meter sprinten (+25 km/uur), 491 meter high intensity (20 tot 25 km/uur). Bijna identieke cijfers als die van de nochtans zeer snelle Jaremtjsoek. Door mijn postuur lijk ik een valse trage, maar weinig spitsen zullen mij er aflopen.’

Is uitvoetballen je voornaamste werkpunt?

Pletinckx: ‘Ja, zeker vorig seizoen was dat onvoldoende. Technisch geen probleem – ik kan perfect een pass over vijftig meter geven – maar ik had soms weinig aanspeelopties. En dan trapte ik liever de bal buiten dan hem kwijt te raken aan een spits.

‘Dit seizoen staan onze middenvelders en spitsen echter beter gepositioneerd, heb ik meer keuzes. Ik geef ook al sneller een korte pass naar Sammy ( Bossut, nvdr) of Oli ( Deschacht, nvdr), om het spel te verleggen. Of ik versnel tien, twintig meter met de bal aan de voet, waardoor er automatisch ruimte ontstaat. Zoals Oli dat ook heel goed kan.’

Ewoud Pletinckx: 'Vastgoed is een materie die me erg boeit. Beter mijn geld daarin steken dan in zotte uitspattingen.'
Ewoud Pletinckx: ‘Vastgoed is een materie die me erg boeit. Beter mijn geld daarin steken dan in zotte uitspattingen.’© BELGAIMAGE – CHRISTOPHE KETELS

Het belangrijkste dat je van hem al geleerd hebt?

Pletinckx: ‘Positiespel. Kijken en kopiëren hoe hij zijn lijn houdt, wanneer hij ‘opduwt’, hoe hij, door twee meter achteruit te stappen, anticipeert op een steekpass van een middenvelder die met zijn gezicht naar doel draait…

‘Ook qua coaching van medespelers is Oli fenomenaal. Ik doe dat vooral met de spelers rondom mij, maar hij is continue bezig met pressen, met de posities van álle spelers, tot en met de rechtsvoor. Hij denkt als een trainer op het veld. Durft ook een speler letterlijk en figuurlijk op zijn plaats te zetten als die verkeerd staat. Dat heeft hij me ook al ingepeperd, dat ik dat óók moet doen, zelfs als 19-jarige.’

Onbetaalbare lessen.

Pletinckx: ‘Absoluut. Zoals ook toen we tijdens de uitmatch op Club Brugge samen geblesseerd op de tribune zaten. Ik kreeg er ‘privéles’: wie stond waar, waar lag de ruimte, wat moeten wij – als we weer op het veld staan – beter doen tijdens de bekerduels tegen Club? Ik bewonder Oli enorm, hoe hij, samen met Davy ( De fauw, nvdr), daar maniakaal mee bezig is. Analyseren van de voorbije wedstrijd, tijdens de rustdag al beelden van onze komende tegenstander bekijken, als halve assistent-trainers overleggen met de coach, in de fitness met een blad alle spelers aflopen, hoe ieder individueel moet drukzetten. Als jonge gast word je zo automatisch meegezogen.’

Voor de club, met name voor mensen van de Essevee Academie, is jouw doorbraak ook een opsteker.

Pletinckx: ‘Ik heb dan ook alles meegemaakt wat de jeugdopleiding te bieden heeft. I k voetbal hier sinds de U14 ( na passages bij Geraardsbergen, Zottegem en Wetteren, nvdr), zat op internaat vanaf mijn tweede seizoen, volgde het scholenproject waardoor ik drie keer per week overdag individueel kon trainen. Allemaal zaken die me als voetballer én als mens – ik werd snel zelfstandig door zo vroeg op internaat te gaan – erg geholpen hebben.’

En nu ben je hét gezicht van de Essevee Academie.

Pletinckx: ‘Ik voel ook hoe trots ze zijn, op ‘ónze Ewoud’. Thomas Schepens, de beloftetrainer, toonde in een peptalk voor de match zelfs al eens mijn foto: ‘Ewoud heeft het geschopt tot de eerste ploeg, neem hem als voorbeeld.’

‘Ik probeer dat ook te zijn, naast het veld. Al verschillende keren heb ik tijdens voorstellingen van onze jeugdprojecten aan potentiële nieuwe spelertjes een interview gegeven over mijn ervaringen. En als ik jeugdspelers tegenkom, zal ik altijd tijd maken voor een high five, een babbeltje. Omdat ik besef dat ikzelf – niet eens zo lang geleden – ook zo opkeek naar de ‘sterren’ van de A-kern. Ik geniet ervan als ik die jongetjes zie glunderen.’

Is dat geen extra druk: dat je als uithangbord móét slagen?

Pletinckx: ‘Neen, alleen een motivatie. De enige druk die ik voel komt van mezelf: van de gedreven perfectionist die elke week beter wil worden.’

Een mentaliteit ingepompt door jouw ouders.

Pletinckx: ‘Ja. Mijn vader is boekhouder, mijn moeder notaris. Ze waren/zijn het voorbeeld dat je door hard te werken ook veel terugkrijgt. Dat heb ik altijd gedaan. Ik zat vanaf de U17, tot nu nog bij de beloften, in de nationale jeugdselecties, maar was daar verre van de meest talentrijke speler. Door hard te weken heb ik echter elk jaar progressie gemaakt. En dan raak je soms verder dan diegenen die alléén veel talent hebben maar blijven stilstaan.’

Van de selectie van de U17 hebben zelfs alleen jij en Loïs Openda (Club Brugge) nu een vaste stek in de A-kern van een eersteklasser.

Pletinckx: ‘Het mooiste bewijs, hé. En ik speelde nochtans hoofdzakelijk met jongens van Belgische en buitenlandse topclubs. Onderaan zag je dan staan: Pletinckx, Zulte Waregem.’ ( lacht)

Je hebt op je zeventiende wel getest bij Virtus Entella, een club uit de Serie B.

Pletinckx: ‘Niet met het doel om te vertrekken. Puur voor de ervaring. En de conclusie achteraf was dat ik nergens beter kon zitten dan bij Zulte Waregem. Daarom heb ik, ondanks vage interesse van Belgische topclubs, mijn makelaar ook nooit gepusht: ik wil hier weg. Ik wilde niet bij Club Brugge of Anderlecht een van de vele talenten zijn, om daar misschien op de bank te belanden en een stap terug te moeten zetten. Hier, bij Essevee, heb ik altijd mogen spelen, van iedereen het volste vertrouwen gekregen. Zo kan je ook een profcarrière bij een ‘kleine’ club uitbouwen. En daarna doorgroeien.’

Je hebt het jezelf wel niet makkelijk gemaakt, als student Latijn-wiskunde in het middelbaar.

Pletinckx: ‘Pas sinds dit seizoen weet ik dat ik, zonder pech, een profcarrière in het voetbal zal kunnen uitbouwen. Als leerling in de middelbare school, zelfs nog tot mijn debuut tegen Antwerp was dat allerminst zeker. Dus hebben mijn ouders me ingeprent: studie is mínstens even belangrijk. Omdat ik besefte dat ik slim genoeg was, op élk vlak ook het hoogste nastreef, heb ik daarom Latijn-wiskunde gevolgd. Soms was het spartelen om erdoor te raken, maar nu ben ik zeer gelukkig met dat diploma.’

Zelfs dat volstond blijkbaar niet: daarna rechten geprobeerd, nu avondschool tot vastgoedmakelaar. Vanwaar de switch?

Pletinckx: ‘Ik ben met rechten begonnen toen ik nog maar af en toe meetrainde met de A-kern. Zodra ik daarna een vast lid van de eerste ploeg werd, was de combinatie met die studie onhaalbaar. Gezien de zwaardere trainingen was ik ’s avonds doodop. Om je dan nog op te laden om te studeren… Mijn punten waren dan ook navenant.

‘Daarom heb ik beslist om die minder tijdrovende avondschool te volgen: twee avonden per week van 18.30 tot 22 uur, gedurende drie jaar. Vastgoed is bovendien een materie die me erg boeit – ook van thuis uit meegekregen. Kennis die trouwens van pas komt bij investeringen. Beter mijn geld daarin steken dan in zotte uitspattingen.’

Je zei daarnet dat focussen in een match een van je sterkste punten is. Is dat – mede – het gevolg van die studie?

Pletinckx: ‘Denk ik wel. Als je alleen PlayStation speelt en naar Netflix kijkt – wat ik soms wel doe – dan word je dommer. Ik wil mijn gedachten ook eens op iets anders dan voetbal zetten, mijn geest zo scherp houden. En ook mijn lichaam, want als je na een training de rest van de dag alleen ‘rust’, dan word je vermoeider dan van actief bezig te zijn.’

Met wat nog, naast de avondschool?

Pletinckx: ‘Boodschappen doen en koken! Ik woon immers met Mathieu ( De Smet, een ploeggenoot, nvdr) op een appartement in Waregem en meestal maak ik het avondeten klaar. Specialiteit: champignonrisotto! En sinds kort heb ik ook een vriendin, ook daar kruipt tijd in, hé. ‘

Toch geen afleiding voor het voetbal en je studie?

Pletinckx: ‘Neen, hoor. Ze studeert zelf nog: geneeskunde.’

Een verstandige jongedame, ook op dát vlak kan je goed kiezen.

Pletinckx: ‘Bedankt! Ze zal het graag horen.’ ( lacht)

Dromen van Bundesliga

Ewoud Pletinckx verlengde onlangs zijn contract bij Essevee met twee jaar. ‘Op voorstel van de club, en uiteraard stond ik daar voor open, want ik ben zeker nog niet te goed voor Zulte Waregem. Eerst hier een steunpilaar worden, en dan pas, als ik ervan overtuigd ben dat ik een hoger niveau aankan, uitkijken naar een andere club. Mijn droomcompetitie, die het best bij mijn capaciteiten past, is de Bundesliga, met Borussia Dortmund als favoriete club. Voor een parcours als Thorgan Hazard – eerst Zulte Waregem, dan een Duitse subtopper, Mönchengladbach, en dan naar Dortmund -, zou ik meteen tekenen. Maar dan moet ik nog veel verbeteren. Ik wil geen stappen overslaan.’

De broers Pletinckx

Vader Godwin Pletinckx en moeder Iris, wonend in Idegem, bij Geraardsbergen, hebben drie zonen: Sem (20), die ook voetbalde in de jeugd van Zulte Waregem, maar vroeg afhaakte en nu geneeskunde studeert, Ewoud (19) en Lucas (15), die aan het Leuvense Koninklijk Atheneum Redingenhof een opleiding volgt tot… circusartiest, dromend van een carrière bij Cirque du Soleil.

Een opvallende mix van opleidingen maar het stond in de sterren geschreven, zegt Ewoud. ‘Mijn vader las ooit een artikel dat als je drie kinderen hebt, de eerste dokter wordt, de tweede sporter en de derde… artiest. Geen verkeerde theorie blijkbaar.’ ( lacht)

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content