Zaterdag strijden de Rode Duivels tegen Tsjechië voor een WK-plaats. Heb je een goed gevoel ?

Peter Vandenbempt : Nee. Ik zag bij ons geen signalen dat het beter gaat na Kroatië. Het klasseverschil kan weggewerkt worden als de Belgen allemaal een goeie in plaats van een slechte dag hebben. Vraag is of het een goed idee is om de tactische aanpak nu om te gooien. Waseige werd vroeger geprezen voor zijn duidelijke aanpak, een soepele 4-4-2. Dat wordt nu opeens in vraag gesteld.

Na Zagreb hoopte je dat tegen de volgende match Wilmots wedstrijdfit zou geraken en Baseggio verder zou staan. Pech.

Daarom vind ik het een wijze beslissing om Wilmots langs de kant te laten. Zijn vorige twee prestaties met de Rode Duivels zijn hoger ingeschat dan ze in feite waren. Wilmots was wel genezen maar nog niet fit en bewees zichzelf, Waseige noch de ploeg een dienst door zo vroeg wederop te treden.

Waarom ?

Omdat op topniveau zelfs iemand met zijn ingesteldheid niets kan doen als hij niet honderd procent is. Iemand die louter op techniek teert en speculeert op één of twee flitsen à la Prosinecki kan in zo’n geval wél nuttig zijn. Maar Wilmots en Mpenza moeten honderd procent halen om van nut te zijn. Zeventig procent is voor hen zo goed als nul.

Tenzij je Wilmots er bij neemt om zijn uitstraling en mentale kracht, zoals Jan Ceulemans destijds op het laatst bij Club Brugge.

Eigenlijk zou dat niet mogen. Zoiets zou meer zeggen over de kwaliteiten van zijn ploegmaats dan over hemzelf. In Zagreb was hij er wél bij en toch was het niet goed : toen bleek al dat zijn talismaneffect niet werkte.

Wie kan zijn rol overnemen ?

Niemand anders in deze kern kan een verlengstuk van Waseige zijn. Voor het leiderschap op het veld heb je voldoende ervaren spelers : Verheyen, De Boeck. Als de nationale ploeg zonder Wilmots ineenstuikt, zou dat veelzeggend zijn : dan kunnen we op het WK niets gaan doen.

Vormt Vermant een alternatief voor Wilmots ?

Hij is een ander type. Hij kan een goal maken en een assist geven. En hij staat toch maar mooi in de basis bij Schalke. Daar had niemand van ons vooraf veel geld op durven te verwedden. Wie zegt dat hij het niet goed gaat doen ? Er is op dit moment zó’n nivellering onder de Belgische spelers dat je ongelofelijk veel kandidaat-internationals hebt die niet voor elkaar moeten onder doen. Hebben wij een echte topper ? Ik zou niet weten wie. Wie je daaronder neemt, maakt niet zo veel uit, als hij maar in vorm is.

Voorin ligt ons lot in handen van Wesley Sonck, een speler zonder noemenswaardige internationale ervaring.

Als je toch iemand kiest zonder internationale ervaring, dan liefst Wesley. Omdat hij zich daar zelf allemaal niets van aantrekt en dus niet gehinderd zal worden door faalangst. Het kan lukken als hem niet overkomt wat Mpenza in Zagreb overkwam : geïsoleerd op een eiland spelen en maar één bruikbare bal krijgen. Wesley is in vorm en heeft vertrouwen. Laat hem maar lopen en breek hem niet af als het verkeerd uitdraait. Vergeet niet dat hij nog maar aan zijn eerste jaar Belgische top toe is.

Jan Moons vervangt Herpoel als tweede doelman.

Moons is in tegenstelling tot in de competitieaanhef heel sterk bezig. Maar ik had Filip De Wilde genomen als tweede doelman. Omdat hij en Verlinden het kunnen opbrengen om sterk te presteren als ze maar moeten invallen. De Wilde was ondanks die dertien tegengoals gewoon de beste speler van Anderlecht in de Champions League, zoals hij op Euro 2000 de beste Rode Duivel was.

Europees ziet het er naar uit dat geen enkele Belgische club overwintert.

Ik zie geen reden waarom Brugge Lyon niet kan uitschakelen met hun stevige organisatie en het aanwezige zelfvertrouwen. Eigenlijk heeft Brugge drie Europese voorrondes gespeeld, het is nu pas september voor Club. Laat Sollied maar eens bewijzen wat hij altijd roept, namelijk dat Club best kan winnen van een ploeg van het type Real Madrid. Lyon lijkt me een prima examen om het eens waar te maken tegen een topploeg.

Standard ging er roemloos uit. Hoe moeten we die ploeg inschatten ?

Ik kan er maar niet bij dat men de voorbije Europese campagne van Standard een succes noemde. Slechts op miraculeuze wijze geraakten ze voorbij een Franse tweedeklasser. Standard maakte nauwelijks vooruitgang tegenover vorig seizoen. Ik ben ontgoocheld door wat ik zag. Er zit weinig voetbal in, ik herken geen systeem of enige vorm van organisatie. Vaak weten de spelers niet waar ze moeten lopen. Ze vielen een paar keer ongelofelijk door de mand. Met alle respect voor die Enakarire, maar ik vond Brocken beter. En die Ciobotariu is toch ook een degelijke voetballer, bedenk ik wanneer ik Vandooren als linksachter zie lopen knoeien. Wat moet je denken van een ploeg die zo’n jongen daar zomaar neerzet ? In geen enkele wedstrijd zag ik van Preud’homme ook maar één tactische ingreep die iets bijbracht. Ik vraag me trouwens af waar de Preud’homme naartoe is die Standard vorig jaar zo verrassend aanvallend liet spelen op Club Brugge.

Ik blijf het doodzonde vinden wat men doet met een club die qua aanhang het grootste potentieel van heel België heeft. Nergens anders is zo’n massale aanhang met zo weinig te begeesteren. Na Bordeaux kregen de spelers nog een staande ovatie voor hun inzet. Standard verdient een topclub, maar de eerste keer dat Moreira vier man passeert en vervolgens een pass opzij geeft, wordt hij ook meteen verkocht. Ze ambieren een plaats in de Champions League, maar ze mogen blij zijn als ze derde worden.

Is Walem de man die Standard en de Rode Duivels naar een hoger niveau kan tillen ?

Ik denk van niet. Bij Udinese draaide hij mee in een goed spelend elftal. Als iedereen naar hem kijkt, lukt het niet. Toen je hem er een maand geleden op wees dat hij met zijn kwaliteiten meer moest brengen, werd hij daar boos over. Nu hij stilaan beter voetbalt, geeft hij zelf toe dat het toen niet goed liep.

Wat onthouden we van Anderlecht na de Champions League ?

Dat ze veel te licht uitvielen voor dat niveau. Het bestuur had maar één doel : in de Champions League geraken. Toen dat lukte, waren ze zo voldaan dat de rest niet meer telde. Dat is, zoals Vercauteren terecht opmerkt, een gebrek aan ambitie. De kritiek dat ze veel spelers lieten gaan, is onterecht. Ze hebben echt geprobeerd de meesten te houden. Voor de inkomende spelers ligt dat anders. De Bilde mist wat hem zo sterk maakt : zijn flitsen, scherpte en demarrage. Ik betwijfel of hij dat terugvindt, maar na twee jaar niet te hebben gevoetbald heeft hij recht op een langere examenperiode.

Verschueren roept nochtans dat iedereen aan het begin van de competitie beaamde dat Anderlecht goed inkocht.

Wie heeft dat toen geroepen ? Ik heb de indruk dat Verschueren zijn eigen mening van toen graag veralgemeent. Opmerkelijk vond ik het trouwens hoe Anthuenis na de wedstrijd tegen RWDM verklaarde dat de club haar ambities moet bijstellen. Voor het eerst wees hij met de vinger naar het bestuur, terwijl hij vroeger altijd herhaalde dat het weer beter zou gaan als iedereen weer fit was.

Anderlecht moet niet vrezen dat zijn spelers een trauma overhouden aan de Champions League : voor de meesten is het een bevrijding dat ze ervan verlost zijn en weer kunnen voetballen tegen ploegen van hun niveau. Ook al voel je nu dat de machine die al vanaf de eerste werkdag van Anthuenis op Anderlecht tegen hem op gang kwam, weer in beweging komt. Het verhindert Aimé niet zichzelf te blijven en zich daar weinig van aan te trekken. Dat siert hem. Men verwijt hem dat hij op korte termijn werkt, maar ik denk niet dat Anderlecht na vier jaar in de woestijn een trainer zocht met een visie op lange termijn. Wel iemand die onmiddellijk succes kon brengen. Ook nu is er nog altijd voldoende kwaliteit om als eerste of tweede te eindigen. Dan speelt Anderlecht drie keer naeen Champions League en is alles weer oké.

door Geert Foutré

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content