In zijn eerste interview sinds de herneming toont de Argentijnse middenvelder zich bijzonder strijdlustig om in alle opzichten beter te doen dan vorig seizoen. ‘In theorie heb ik nu betere troeven. ‘

Hij is er zich bewust van dat zijn eerste seizoen bij Anderlecht niet bepaald een groot succes was. Toch wil hij het interview niet ontvluchten. “Integendeel”, zegt Hernán Losada (27). “Stel maar alle vragen die je wil.”

Laten we beginnen met de vraag die iedereen zich stelt: de ene dag staat in de kranten dat je weg wil bij Anderlecht en de dag nadien ontken je dat. Hoe zit het nu eigenlijk?

Hernán Losada: “Ik leg het even uit. Na de eerste training stond een groepje journalisten me op de parking op te wachten. Ze stelden me de vraag hoe mijn toekomst eruit zou zien. Ik antwoordde dat ik eventuele aanbiedingen van andere clubs rustig zou bekijken en dan ter goedkeuring voorleggen aan Anderlecht. Nadien heb ik moeten vaststellen dat wat ik had proberen uit te leggen werd gereduceerd tot ‘ik wil vertrekken’. Ik heb daarop gevraagd om dat officieel te ontkennen, want ik heb zoiets nooit openlijk verklaard. Er bestaat toch een grote nuance tussen ‘willen vertrekken’ en ‘openstaan voor aanbiedingen’. Bovendien kan ik nooit alleen beslissen over een eventueel vertrek. Ook de club moet daarmee instemmen.”

Is het vervelend om zulke geruchten te moeten ontkennen?

“Ik vind het vooral vervelend voor de fans. Ze weten niet meer wat ze nog moeten geloven. Prioritair was voor mij altijd om bij Anderlecht te slagen. Ik heb nog een contract voor drie jaar en ik ben me ervan bewust deel uit te maken van de kern van een van de grootste teams van Europa. In de loop van de komende weken zal ik zien hoe de situatie evolueert. Momenteel is er heel weinig beweging op de transfermarkt. Sterker nog, ik zie eigenlijk bij geen enkele club iets veranderen, behalve natuurlijk bij Real Madrid, maar dat is de uitzondering die de regel bevestigt.”

Geen excuses

Bracht je de vakantie in Argentinië door ?

“Ja, ik ben twee weken teruggekeerd naar mijn vaderland. Ik ben er met mijn verloofde getrouwd. We hebben een kleine huwelijksreis gemaakt en dan ben ik teruggekeerd naar België. Het was een heel korte vakantie, maar ze heeft me veel deugd gedaan. Alleen jammer dat ik griep kreeg – geen Mexicaanse griep, hoor – eigenlijk een gewone verkoudheid.”

Heb je tijdens je vakantie nagedacht over wat er vorig seizoen is gebeurd?

“Uiteraard. Als ik de balans opmaak van mijn eerste seizoen bij Anderlecht, dan moet ik jammer genoeg erkennen dat die negatief is. Zowel collectief als individueel. Ik heb alvast veel minder gespeeld dan ik had gehoopt. En de ploeg heeft de doelstellingen niet kunnen waarmaken. Europees was er de vernederende uitschakeling tegen BATE Borisov, KV Mechelen knikkerde ons uit de Belgische beker en we lieten de titel liggen tegen… Tubeke. Met alle respect, dat zijn drie teams met heel wat minder kwaliteiten dan Anderlecht. We kunnen dan ook onmogelijk tevreden zijn.”

Waar is het op individueel vlak fout gelopen?

“Ik zit vooral in mijn maag met het feit dat ik weinig speelgelegenheid kreeg. Toch heb ik me mijn keuze geen seconde beklaagd. Ik zou zeker opnieuw voor Anderlecht kiezen.”

Je oogt scherper dan een jaar geleden, toen je overkwam van Germinal Beerschot waar je twee maanden aan de kant moest blijven als gevolg van een blessure…

“Geef ik die indruk? Ik voel me inderdaad goed, zowel fysiek als mentaal. Ik ben niet meer geblesseerd. En ik ken nu de groep, de trainer en het spelsysteem, terwijl dat een jaar geleden nog niet het geval was. In theorie heb ik nu dus betere troeven.”

Toen je hier aankwam, wist je dat de concurrentie messcherp zou zijn…

“Kan je me één club noemen waar dat niet het geval is? Ik ben het niet eens met de uitspraak dat er minder druk en concurrentie was bij Germinal Beerschot. Ook daar was het knokken voor een plaatsje, net als bij Independiente trouwens.”

Lucas Biglia vertrekt mogelijk. Komt er daardoor geen plaatsje vrij op het middenveld?

“Ik heb het niet voor het zeggen en ik speculeer zeker niet op het vertrek of op een blessure van een teamgenoot om in de ploeg te geraken. Ik wil een basisplaats verdienen op basis van mijn eigen kwaliteiten.”

Zijn je problemen van vorig seizoen niet in drie punten samen te vatten? Je kwam hier aan met een gebrek aan ritme, de driehoek Biglia-Gillet-Polák is snel onafscheidelijk geworden en toen je eindelijk toch een kans kreeg, had je geen zelfvertrouwen meer….

“Ik weet het echt niet. Ik heb al vaak naar antwoorden gezocht op wat inderdaad een mislukking is geweest, zonder evenwel hét pijnpunt te kunnen vinden. Misschien vond de trainer gewoon niet de beste manier om me te gebruiken. Of misschien is het zo dat hij die wel vond, maar dat hij me net toen niet kon opstellen. Hoe dan ook, ik wil geen excuses zoeken. Het is gewoon aan mij om ervoor te zorgen dat de toekomst beter wordt.”

Echte Anderlechtspeler

In de eerste voorbereidingswedstrijden speelde je alvast op je favoriete plaats: als offensieve middenvelder in een vrije rol, die je als gegoten past…

“Dat klopt, ja. Maar van de andere kant heb ik het voordeel dat ik behoorlijk polyvalent ben. Zowel in Argentinië als bij Germinal Beerschot speelde ik op verschillende posities. Die polyvalentie beschouw ik als een troef.

“Naarmate de officiële start van het seizoen dichterbij komt, zullen de contouren van een typeploeg zich beter aftekenen. Er is dus nog tijd genoeg om in te kunnen schatten of ik beter bij Anderlecht blijf of beter verhuis.”

Er was even sprake van een terugkeer naar Germinal Beerschot. Een puur gerucht?

“Officieel weet ik van niets. Ik heb dat net als iedereen maar van horen zeggen.

“In mijn twee jaren in Antwerpen ben ik in ieder geval erg goed behandeld geweest. Maar dat is ook zo bij Anderlecht. Op het veld, op training en op het forum van de club voel ik van iedereen enorm veel steun.”

Toen je vorig jaar naar Brussel verhuisde, leek iedereen het erover eens te zijn dat je het profiel had van een echte Anderlechtspeler…

“Het is aan mij om dat nu ook eens op het veld te laten zien…”

Een jaar geleden was je een toptransfer, maar op het einde van het seizoen omschreven sommigen je als een flop. Komt dat hard aan?

“Neen, ik kan dat begrijpen. Ik ben bij Anderlecht binnengekomen door de grote poort. Ze moesten toch behoorlijk diep in de portefeuille tasten om zich van mijn diensten te verzekeren. Dat liet veronderstellen dat Sporting in mij iemand zag die een actie kon maken en die de anderen beter kon laten voetballen. Die opdracht, die op zich al niet gemakkelijk is, werd nog ingewikkelder omdat het team meer en meer probeerde om dadelijk de diepste spits te bereiken in de vijandige rechthoek in plaats van te combineren op het middenveld.

“Gezien de reacties van de fans en van de teammaats, die mij altijd hebben gesteund, vind ik van mezelf niet dat ik een gemiste transfer ben. Uiteindelijk betekent het feit dat ik zoveel steun krijg meer dan het winnen van de titel.”

Als je speelt, zou je liever vaker aan de bal komen?

“Ik denk dat iedereen onderhand wel mijn speelstijl kent.”

door daniel devos

Ik vind niet dat ik een gemiste transfer ben.

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content